Μαύρο χρήμα... α λα γερμανικά

Για πόσο ακόμη θα ανέχονται στην Ε.Ε. τον ψευτο-ηθικό μανδύα με τον οποίο η Γερμανία ντύνει την κάθε απόφαση που προωθεί και επιβάλλει στα υπόλοιπα μέλη; Η Κύπρος αποτελεί ένα από τα… χαρακτηριστικότερα ίσως παραδείγματα αυτής της – επικοινωνιακής επί της ουσίας – στρατηγικής του Βερολίνου, αφού ρίχτηκε λίγο - πολύ στην «πυρά» με το πρόσχημα ότι αποτελεί φορολογικό παράδεισο και «κέντρο» ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Από ποιον όμως κατηγορήθηκε η Κύπρος; Από μια χώρα που, σε όλες τις εκθέσεις που συντάσσονται τα τελευταία χρόνια γύρω από το ζήτημα της καταπολέμησης αυτού του φαινομένου, λαμβάνει πολύ χειρότερους βαθμούς από τη Λευκωσία!

Δεν θα πούμε για τις γερμανικές εταιρίες – βλέπε Siemens – που έχουν αναδειχτεί σε πρωταθλήτριες του λαδώματος ανά την υφήλιο. Ούτε και για τα υπόλοιπα «μαθήματα» αρετής που, χωρίς να τα υιοθετεί η ίδια, παραδίδει η Γερμανία στους – πάλαι ποτέ – «εταίρους» της. Θα μείνουμε λίγο στο… μαύρο χρήμα για το οποίο τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και ο ΟΟΣΑ, το αμερικανικό Υπουργείο Εσωτερικών αλλά και οι ίδιες οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου… όχι φυσικά στη Λευκωσία, αλλά στο Βερολίνο.

Απειλές

Ας πάρουμε τα πράγματα ένα - ένα. Πριν από μόλις δύο χρόνια, η Κομισιόν έφτασε στο σημείο να απειλήσει τη Γερμανία ότι θα προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εάν η τελευταία δεν συμμορφωθεί με τις υποδείξεις των «εταίρων» για την αντιμετώπιση του φαινομένου στη χώρα.

Στην αιτιολογική της έκθεση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκανε λόγο για «αποτυχία της Γερμανίας να αποτρέψει την κατάχρηση του χρηματοοικονομικού της συστήματος για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας…».

Λίγο αργότερα, η έκθεση του ΟΟΣΑ χαρακτήριζε τη Γερμανία ως χώρα «μη συμμορφούμενη προς τις υποδείξεις» ενώ το υπ. Εσωτερικών των ΗΠΑ υποστήριζε σε εκθέσεις του πως οι «ενάρετοι» εταίροι μας είναι «χώρα με εξέχουσα σημασία στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος», προσθέτοντας μάλιστα ότι «δεν έχει εκπονήσει καμία ολοκληρωμένη στρατηγική σε αυτόν τον τομέα».

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ, το μαύρο χρήμα που ξεπλένεται ετησίως στη Γερμανία αγγίζει έως και τα 57 δισ. ευρώ, ενώ το σύνολο της «παραοικονομίας» ξεπερνά το 13,5% του ΑΕΠ αγγίζοντας τα 500 δισ.! Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Ιταλός γενικός εισαγγελέας αρμόδιος για τα ζητήματα της μαφίας, Ρομπέρτο Σκαρπινάτο, δήλωνε πέρσι: «Εάν ήμουν μαφιόζος, και εγώ θα επένδυα τα χρήματά μου στη Γερμανία»…

Μαγνήτης

Τι είναι αυτό που «προσελκύει» το μαύρο χρήμα στη Γερμανία; Σύμφωνα με τις διεθνείς εκθέσεις, βασικό ρόλο παίζουν ο κατακερματισμός των αρμόδιων αρχών, οι τραπεζικές συνθήκες αλλά και το ευνοϊκό νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο διαφέρει από κρατίδιο σε κρατίδιο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τα απαραίτητα «παραθυράκια».

Όπως επισήμαιναν γερμανικά ΜΜΕ πριν από λίγους μήνες… η «αρχή» έγινε την εποχή της επανένωσης καθώς τότε, στην προσπάθειά του να επιταχύνει τη διαδικασία, ο Χέλμουτ Κολ έκανε τα στραβά μάτια μπροστά στις παράνομες δραστηριότητες που αναπτύσσονταν κυρίως στην Ανατολική Γερμανία και επέτρεψε τη δημιουργία «διαφορετικών» καθεστώτων από κρατίδιο σε κρατίδιο.

Ποιοι είναι αυτοί που… ξεπλένουν μαύρο χρήμα στη Γερμανία; Σύμφωνα με την Ειδική Μονάδα Χρηματοοικονομικής Δράσης (FATF) του ΟΟΣΑ, στη χώρα συρρέουν «ύποπτα» κεφάλαια Ιταλών, Ρώσων, Λευκορώσων και Ουκρανών… ενώ οι ίδιες οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν προειδοποιήσει κατ’ επανάληψη τις ομοσπονδιακές αρχές ότι η μαφία έχει επενδύσει τεράστια κεφάλια στο χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης.

Και μια και αναφερθήκαμε στη Φρανκφούρτη… να επιστρέψουμε στο θέμα της Κύπρου. Η FATF, σε εκθέσεις αξιολόγησης που δημοσίευσε για τις χώρες της ευρωζώνης, αναδείκνυε με τον καλύτερο τρόπο την… υποκρισία της Γερμανίας, αφού η Λευκωσία έπαιρνε καλύτερους βαθμούς «σε όλους τους τομείς». Συγκεκριμένα, οι εκθέσεις τόνιζαν ότι «η Κύπρος συμμορφώνεται πλήρως με τουλάχιστον 12 κριτήρια για την καταπολέμηση του μαύρου χρήματος», την ώρα που η Γερμανία συμμορφώνεται πλήρως «μόνο με 5».

Όπως τονίζουν υψηλόβαθμα στελέχη ευρωπαϊκών οργανισμών, το μεγαλύτερο ποσοστό των χρημάτων που τοποθετούνταν στη Λευκωσία αποτελούσαν το λεγόμενο «round trip investment». Επρόκειτο δηλαδή για κεφάλαια που φεύγουν από μια χώρα (ας πούμε, τη Ρωσία) για να επιστρέψουν αργότερα στον τόπο καταγωγής τους.

Η Μόσχα – όπως και πολλές άλλες χώρες – ουδέν πρόβλημα έχει με αυτού του είδους τις «δραστηριότητες», αρκεί, όταν τα χρήματα επιστρέφουν, να φέρνουν «μαζί τους» και νέα κεφάλαια (από επενδύσεις που γίνονται στις χώρες κατάθεσης). Σύμφωνα πάντα με πληροφορίες του «Π», σε αυτό το σημείο εντοπίζεται η «αδυναμία» της Λευκωσίας, η οποία δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί το δελεαστικό (για το Κρεμλίνο) «πακέτο» που προσέφερε η Γερμανία μέσω της Φρανκφούρτης. Μπορεί βέβαια το Βερολίνο να τράβηξε το σκοινί με το «ύψος» του κουρέματος στις ρωσικές καταθέσεις… πώς αλλιώς όμως θα «συνετιζόντουσαν» οι Ρώσοι;

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση