Ο Αναρχισμός και η ιδεολογική σύγχυση κάποιων «Πατριωτών»

Γράφει ο Γιώργος Σταφυλάς

Συνεχίζεται και θα συνεχίζεται μάλλον για αρκετό καιρό η παράκρουση δημοσιογράφων εφημερίδων και γονέων των συλληφθέντων. Στην αλληλέγγυα Αριστερά έρχεται να προστεθεί και ένας σεβαστός αριθμός πατριωτών έως και εθνικιστών(ότι δηλώνει κανείς είναι) που τελώντας εν ιδεολογική συγχύσει ηρωοποιούν τους συλληφθέντες ως αγωνιστές του εθνικο-απαλευθερωτικού αγώνα ενάντια στην Τρόικα!!

Όμως εδώ είναι προφανέστατη η γελοιότητα του πράγματος. Δεν επιτρέπονται αναγωγές σε εθνικο-απελευθερωτικούς αγώνες, σε Ρομπέν των Δασών και άλλα τέτοια επαναστατικά μοτίβα, ούτε χρειάζονταν οι αναρχικοί και οι αντιεξουσιαστές την τρόικα για να οργανώσουν αντάρτικο πόλεων. Υπήρχαν όλες αυτές οι οργανώσεις τουλάχιστον από το 2008, πολύ πριν από την τρόικα δηλαδή..., και η κόκκινη τρομοκρατία στην Ελλάδα έχει ιστορία πολλών δεκαετιών...

Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Καταρχάς οι συλληφθέντες δεν είναι Ρομπέν των Δασών. Ο λαϊκός ήρωας ΡόμπινΧΟΥΝΤ αγωνιζόταν εναντίον των ΝΟΡΜΑΝΔΩΝ κατακτητών οι οποίοι καταπίεζαν τους Σάξωνες αγρότες και για να επιστρέψει στον θρόνο του ο νόμιμος βασιλέας της Αγγλίας. Επίσης ο ΡΟΜΠΙΝ ΧΟΥΝΤ μοίραζε τα λεφτά των ληστειών του στους φτωχούς, δεν αγόραζε καλάσνικοφ...

Οι συλληφθέντες της Κοζάνης δεν αγωνίζονται εξ ονόματος του Έθνους, ούτε της νομιμότητας, αλλά ούτε και εξ ονόματος του Συντάγματος. Δεν αγωνίζονται για να επαναφέρουν την χώρα στην πρότερη κατάσταση ομαλότητας η ο οποία έχει καταλυθεί από τις τροϊκανές κυβερνήσεις. ΟΧΙ οι συλληφθέντες της Κοζάνης δεν αγωνίζονται για κανένα Έθνος. Άλλωστε μισούν το Έθνος και το δηλώνουν οι ομοϊδεάτες τους σε όλα τους τα έντυπα και τις ιστοσελίδες. Οι συλληφθέντες της Κοζάνης αγωνίζονται για την Αναρχία. Αυτή είναι η ιδεολογία τους κι ετσι αυτό-προσδιοριζονται Αναρχικοί.

Καμία σχέση δεν έχει ο αγώνας ενός λαού εναντίον ξενόδουλων φορομπηχτικών κυβερνήσεων που κυβερνάνε με νομοθετικά διατάγματα έχοντας καταστήσει το σύνταγμα ανενεργό με τον αγώνα για την Αναρχία. Ο αγώνας για την Αναρχία αφορά μια μικρή ιδεολογική κλίκα. Όπως έλεγε ο Μιχαήλ Μπακούνιν «θέλουμε την δικτατορία όσων συμμερίζονται τις αρχές μας». Ο αγώνας για την Αναρχία είναι ο αγώνας για την επικράτηση μιας ιδεολογικής «ελίτ» πάνω στην υπόλοιπη κοινωνία.

Στην Ελλάδα έχουμε μια τάση να ηρωποιούμε διάφορους κακοποιούς του κοινού ποινικού δικαίου και να τους προσδίδουμε χαρακτήρα και προθέσεις κοινωνικού αγωνιστή. Ρωχάμης, Πάσαρης, παλιότερα Νταβέλης, Σακαφλιάς, αλλά και 17Ν, είναι μερικά παραδείγματα. Σαφέστατα πρόκειται για κατάλοιπο της Τουρκοκρατίας. Ο Έλληνας έμαθε να βλέπει στο Κράτος όχι εκείνο το νομικό όργανο που εκπροσωπεί το Έθνος, αλλά την μετεξέλιξη του Τούρκου Φορατζή. Σε μεγάλο βαθμό έτσι είναι. Οι κυβερνήσεις του νεώτερου Ελληνικού Έθνους ήταν κυβερνήσεις υποταγμένες στα συμφέροντα του ξένου (κυρίως Αγγλοαμερικανικού) παράγοντα.

Όμως κάποτε θα πρέπει να καταλάβουμε ότι όλα αυτά τα καλάσνικοφ που βρίσκονται στα χέρια αμφιβόλου ποιότητος αγωνιστών κάποτε θα γυρίσουν εναντίον του οποιουδήποτε δεν σταθεί μαζί τους στον εμφύλιο που ετοιμάζουν...

Έτσι είναι... Σήμερα είναι μια Τράπεζα, ένας σεκιουριτάς ή ένας ταξιτζής που έχει την ατυχή έμπνευση να καταδιώξει τους αγωνιστές – ληστές, αλλά αύριο θα είναι όποιος δεν συμφωνεί μαζί τους... Αυτομάτως θα θεωρείται εχθρός του αγώνα... Αυτοί οι τύποι προπαγανδίζουν ανοιχτά μέσα από έντυπα και ιστοσελίδες -σαν το Ιndymedia- τον Μίσος για το Έθνος και την ανάγκη για Ταξικό πόλεμο. Αν μπει κανείς στην γνωστή πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης φέισμπουκ και σε προφίλ τέτοιων αγωνιστών θα δει συνθήματα όπως ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ και άλλα τέτοια που φανερώνουν και καταβολές και προθέσεις...

Για τον ιδρυτή του Αναρχικού κινήματος, Μιχαήλ Μπακούνιν, το ζητούμενο ήταν να απαλλαχτεί η κοινωνία από την καταπίεση του Κράτους. Το ζητούμενο ήταν να φθάσει η ανθρωπότητα σε μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι θα είναι απαλλαγμένοι από κάθε είδους δέσμευση ηθική θρησκευτική κοινωνική.

Στην πραγματικότητα η Αναρχία τείνει να συναντήσει τον Δεξιό φιλελευθερισμό διότι και οι δύο φαινομενικά διαφορετικές πολιτικές θεωρίες αποθεώνουν το άτομο. Η αλήθεια όμως είναι ότι ουδέποτε υπήρξε κοινωνία χωρίς Κράτος, χωρίς ιεραρχία και χωρίς εξουσία. Ακόμα και οι κοινωνίες των Αγρίων έχουν νόμο και εξουσία που πηγάζει από τον αρχηγό της φυλής.

Η Αναρχία είναι μια ουτοπία. Μια ουτοπία που έχει την αφετηρία τη και αυτή όπως και ο κομμουνισμός στον μηχανιστικό υλιστικό και ορθολογιστικό πνεύμα του 18 αιώνα.

Είναι μια ουτοπία που παρουσιάζεται και αυτή όπως και ο κομμουνισμός με επιστημονικό μανδύα.

Θα πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι τα χειρότερα εγκλήματα στον κόσμο και το περισσότερο αίμα έχει χυθεί ακριβώς για την επικράτηση τέτοιων ουτοπικών και αντιφυσικών ιδεοληψιών. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι τα αφηρημένα συνθήματα τύπου «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΙΣΟΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ» οδηγούν σε πολύ διαφορετικές καταστάσεις απ αυτές που ευαγγελίζονται οι αφιονισμένοι υποστηρικτές τους...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση