Τα προβλήματα που απασχολούν τον Αλέξη Τσίπρα

Η πολιτική σκηνή στην Ελλάδα ζει μοναδικές στιγμές κατάπτωσης. Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Πρωθυπουργός και αρχηγοί κομμάτων επισκέπτονται συχνά-πυκνά την Γερμανία για… συζητήσεις (ή –όπως λένε οι κακές γλώσσες- για να πάρουν εμπιστευτικά τις επόμενες εντολές) σχετικά με την διάσωση της χώρας, η οποία βρίσκεται εδώ και καιρό στον αυτόματο πιλότο, ελέω εκτρωματικών μαζικών νομοθετημάτων που –για το καλό της δημοκρατίας τους- ψηφίζονται σωρηδόν ή περνάνε απλώς από την Βουλή για… μαζική επικύρωση (θα έλεγε κανείς πως είναι σαν μαζικές εκτελέσεις, αλλά σε πιο… ευρωπαϊκή μορφή).

Μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό κι ενώ όλα δείχνουν πως έχει ήδη αποφασισθεί η «σκυτάλη» να περάσει στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα (επίσκεψη στον Σόιμπλε και επίσκεψη στις ΗΠΑ, «δένουν το γλυκό»…), ο ίδιος δείχνει να είναι αρκετά προβληματισμένος, όπως μαθαίνουμε από το στενό του περιβάλλον. Και ο προβληματισμός του Αλέξη έχει να κάνει με την ευθύνη της διακυβέρνησης (ελέω τρόικας πάντα, για να μην ξεχνιόμαστε) της χώρας και με τις ακραίες θέσεις που εμφανίζουν κάποιες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ που εδώ και καιρό δημιουργούν έντονα προβλήματα στο προφίλ του κόμματος το οποίο βρίσκεται σε τροχιά ανάληψης της εξουσίας.

Πρόκειται για εκείνες τις συνιστώσες που επιμένουν σε οριζόντια και κάθετη διαφοροποίηση από το πνεύμα του μνημονίου (και ενστερνίζονται την επαναφορά στην δραχμή, την ανεξαρτητοποίηση της πολιτικής ακόμη και εάν η Ελλάδα γίνει Αλβανία του Εμβέρ Χότζα), αλλά ταυτόχρονα διαλαλούν πως θα περάσουν σε πρακτικές αντάρτικου πόλεων εάν δεν υπάρξει συγκρουσιακή πορεία με το ευρωπαϊκό και αμερικανικό κατεστημένο.
Επίσης, μεγάλος είναι ο προβληματισμός του πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τις συνιστώσες που επιμένουν στην ελεύθερη είσοδο –και φυσικά ελληνοποίηση- των λαθρομεταναστών, σκεπτικό το οποίο δείχνει πως αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο για μία περαιτέρω άνοδο της ριζοσπαστικής δεξιάς, ενώ ταυτόχρονα άρχισε να λειτουργεί και αφαιρετικά στα ήδη υπάρχοντα ποσοστά, δημιουργώντας έτσι μία τάση απομάκρυνσης από τον «στόχο» της εξουσίας.
Μέσα στα προβλήματα είναι και το ξεκαθάρισμα της θέσης του κόμματος σχετικά με τα Ελληνοτουρκικά, στα οποία το αριστερίζων κόμμα δείχνει πως προτιμά να διακινδυνέψει μία «πολιτική φιλίας» απέναντι σε μία Τουρκία που διεκδικεί ευθέως ακόμη και εκείνα τα αυτονόητα που καλύπτονται από το Διεθνές Δίκαιο και διεθνείς συνθήκες και συμφωνίες… Δύσκολη, ομολογουμένως, ατζέντα, η οποία ενδέχεται να σταθεί αιτία απώλειας πάρα πολλών ψήφων, αφού τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν δώσει και τα καλύτερα διαπιστευτήρια σε οτιδήποτε ξεκινάει ή εμπεριέχει τη λέξη «εθνικό»…

Ο Αλέξης Τσίπρας προβληματίζεται αρκετούς μήνες για τις συμπεριφορές συγκεκριμένων συνιστωσών και έχει αρκετές φορές εκφράσει την δυσαρέσκειά του σε ανθρώπους του οικείου του περιβάλλοντος. Ο ίδιος κατανοεί πως τα σωρευμένα προβλήματα της χώρας και τα δημιουργηθέντα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα δρουν ανασταλτικά σε τέτοιου είδους ριζοσπαστικές πολιτικές και έχει πάρει την απόφαση να απομακρύνει ή να απομακρυνθεί από ιδέες ή ιδεοληψίες περί ανθρωπισμού, οι οποίες λειτουργούν σαν άγκυρες στην πολιτική που ο ίδιος επιθυμεί να ακολουθήσει.

Όσοι παρακολουθούν από κοντά το «δράμα» του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, συμπληρώνουν πως «για άγνωστο λόγο, οι διάφορες δηλώσεις που βλάπτουν την εικόνα του κινήματος, γίνονται σε διαστήματα απουσίας του Αλέξη και γίνονται «συντονισμένα»… Βέβαια, η διστακτικότητα του Αλέξη να αποτινάξει τα συγκεκριμένα βαρίδια, έγκειται και στο γεγονός πως μεγάλο μέρος από τα «βαρίδια» αυτά, αποτελούν την βάση του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ -ταυτόχρονα- γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τα εσωτερικά της Κουμουνδούρου, και αυτομάτως μεταβάλλονται σε πολιτικές ωρολογιακές βόμβες που έχουν την δυνατότητα –μέσω διαρροών- να διαλύσουν την όλη προσπάθεια του Τσίπρα πριν αυτή τελεσφορήσει.

Οι μεγάλοι αρχηγοί, όμως, διακρίνονται για τις αποφάσεις τους και την διάθεσή τους να συγκρουστούν ακόμη και με κομμάτια των κομμάτων τους, όταν νιώθουν πως αυτά λειτουργούν ως τροχοπέδη για την περαιτέρω άνοδο του κόμματός τους. Η διστακτικότητα του Αλέξη για το ποια στάση θα κρατήσει απέναντι στους «προβληματικούς» είναι ένα μείζον θέμα που αφορά την περαιτέρω ανάδειξή του ως πανίσχυρου αρχηγού, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να μην χάσει ούτε εκείνο το κομμάτι των αριστερών (προερχόμενων κυρίως από το ΠΑΣΟΚ), οι οποίοι περιμένουν την κομματική ομπρέλα και στήριξη όταν το ΣΥΡΙΖΑ καταλάβει την εξουσία…

Και πέρα από όλα αυτά, αυτή τη στιγμή, επιπλέον προβληματισμός της Κουμουνδούρου είναι το τι θα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας, μετά την συνάντησή του με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε... Θα παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην τελευταία επίσημη θέση του περί «αναθεώρησης του μνημονίου» (για την οποία και «κατηγορήθηκε» από τους μνημονιακούς ως στροφή προς εκείνα που επιτάσσει η Μέρκελ) ή θα επανακάμψει στην προηγούμενη ανακηρυχθείσα θέση του για «έξοδο από το μνημόνιο»; Αυτή η απόφαση φαίνεται πως θα κρίνει την επόμενη -κυριολεκτικά- ημέρα του κόμματος, το οποίο στις τελευταίες δημοσκοπήσεις φαίνεται να έχει σκαμπανεβάσματα με τάση σταθεροποίησης, χωρίς κανένας να μπορεί να ισχυρισθεί ότι «έπιασε την οροφή» του ή μία σταθερή εκλογική βάση.

Και για να σατιρίσουμε την όλη κατάσταση, μεταδίδουμε έκτακτη είδηση από το Βερολίνο, μετά την αποχώρηση του Αλέξη από την συνάντησή του με τον Σόιμπλε:

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΗ. Θρήνος στο Βερολίνο.
Παραιτήθηκαν οι καθαρίστριες του Σόιμπλε…!
"Αι σιχτίρ" είπαν, "που θα μαζέψουμε 628 σελίδες μνημονίου που ΞΕΣΚΙΣΕ μπροστά του ο Alexis"…
Άφωνος ο... "κουτσός"..!

Κωνσταντίνος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση