Οικονομικός Αττίλας

Αυτό κι αν είναι κατόρθωμα: Οπως ανακοινώθηκε επίσημα, οι μαρίνες της Ζέας, της Λευκάδας και της Κέρκυρας περνούν σε τουρκικά χέρια. Οποία ειρωνεία... Η ημισέληνος θα κυματίζει υπερήφανα στον Πειραιά, στον τόπο που μάτωσαν ο Καραϊσκάκης και τα παλικάρια του για να τον λευτερώσουν.

Πρωταγωνιστές σ' αυτό το δυσάρεστο κεφάλαιο της επιχειρηματικής ιστορίας της χώρας είναι ο τουρκικός όμιλος Dogus με τη θυγατρική εταιρία του, που ονομάζεται D-Marin, και η ελληνική εταιρία MedMarinas, η οποία πούλησε το 51% του μετοχικού κεφαλαίου της στους Τούρκους. Φυσική συνέπεια της συναλλαγής είναι η εκχώρηση των μαρινών και η συνέχιση της προέλασης της γειτονικής χώρας στα ελληνικά ενδότερα.

Μόνο υπό αυτό το πρίσμα μπορεί να αναγνωστεί ορθά η δήλωση του Χουσνού Ακχάν, του διευθύνοντος συμβούλου του τουρκικού ομίλου που έκανε την ιστορικής σημασίας εξαγορά: «Είμαστε πολύ υπερήφανοι που εξαπλώνουμε την ποιότητα και τις προδιαγραφές της D-Marin στη λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου και της Αδριατικής και υψώνουμε την τουρκική σημαία στα διεθνή ύδατα». Η αναφορά του κ. Ακχάν για τη συμφωνία με την ελληνική εταιρία κλείνει με την τουρκική σημαία, δίνοντας μ' αυτόν τον τρόπο έμφαση στις ευρύτερες γεωπολιτικές επιδιώξεις που εξυπηρετούν οι κινήσεις της εταιρίας του.

Η «δημοκρατία» έχει κατ' επανάληψη αναφερθεί στο καλά ενορχηστρωμένο σχέδιο των Τούρκων να αφαιρούν κομμάτι κομμάτι την κυριαρχία των Ελλήνων ώστε να μετατρέψουν την πατρίδα μας σε δορυφόρο τους. Κάθε ημέρα, όσα έχουν γραφτεί από την εφημερίδα μας επιβεβαιώνονται άμεσα και με θεαματικό τρόπο.

Η ημισέληνος έχει πραγματοποιήσει κανονική απόβαση στις ελληνικές ακτές, αφού πρώτα απέκτησε κρίσιμο προγεφύρωμα στο «πολιτιστικό» γίγνεσθαι του τόπου μας με τις κατάπτυστες σειρές τύπου «Σουλεϊμάν», που εξωραΐζουν δόλια τα χρόνια της οθωμανικής σκλαβιάς.

Το μεταπολιτευτικό καθεστώς, που νομιμοποιήθηκε στις συνειδήσεις των Ελλήνων λόγω της προδοσίας στην Κύπρο, η οποία κατέληξε στην εισβολή του Αττίλα, απέρχεται και συνδέεται πάλι (με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο) με τις κινήσεις της Αγκυρας.

Ωστόσο, τώρα οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει το έθνος μας είναι πολύ μεγαλύτεροι από εκείνους που ξεπεράσαμε πριν από περίπου 40 χρόνια. Η κοινωνία το 1974 δεν ήταν διαλυμένη. Ούτε στα υπουργεία αποφάσιζαν υπάλληλοι ξένων κυβερνήσεων. Η μετάβαση από τη δικτατορία στη δημοκρατία ήταν μια υπόθεση καθαρά ελληνική. Τώρα η τουρκική επεκτατικότητα συνδυάζεται με συνολική έκπτωση αξιών, ξενοκρατία, υπογεννητικότητα, αθρόα λαθρομετανάστευση, έλλειψη ελπίδας και οράματος για ένα καλύτερο μέλλον, οικονομική ερήμωση και ηχηρή απουσία στιβαρών μορφών που ενώνουν και εμπνέουν.

Η καθημερινότητα στην Ελλάδα περιλαμβάνει μόνο την αγωνία για την αποφυγή του χειρότερου ενδεχόμενου και οι Τούρκοι υψώνουν τις παντιέρες τους στις εξαγορασμένες ακτές μας!

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση