«Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής, των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων…»

Λίστες Λαγκάρντ και λίστες Λιχτενσάιν με λαμόγια ή όχι λαμόγια που έχουν λεφτά στο εξωτερικό.

Πολιτικοί κι επιχειρηματίες στη φυλακή και κάποιοι άλλοι απ’ έξω περιμένουν τη σειρά τους.

Σκάνδαλα στον ΕΟΤ, πλαστές επιταγές, μαύρες τρύπες, αδιαφάνεια στη διαχείριση κονδυλίων, ημέτεροι, «κολλητοί», συγκρούσεις «γαλάζιων» ή «πράσινων» στελεχών.

Συζητήσεις για προανακριτικές επιτροπές για εξεταστικές, για «καυτές» συζητήσεις στη Βουλή.

Η διαπλοκή στο φόρτε της, κάποιοι μοιράζουν την πίτα και κάποιοι περιμένουν να πέσει το κομμάτι ή τα ψίχουλα. Ορισμένα μέσα ενημέρωσης να παίζουν παιχνίδια και να εκβιάζουν απροκάλυπτα για ένα κομμάτι ψωμί ή για μια σταλιά εξουσίας.

Το πολιτικό σύστημα σε κατάσταση νευρικής κρίσης, άλλα κόμματα να διαλύονται, άλλα να φτιάχνονται κι άλλα να «καίγονται».

Βρόμα και δυσωδία ξαφνικά στην Ελλάδα της κρίσης, των Μνημονίων, της εξαθλίωσης των πολιτών, της απαισιοδοξίας για το μέλλον, της χαμένης γενιάς και ίσως των χαμένων γενεών που ακολουθούν.

Γιατί όλα αυτά, την ώρα που χρειάζεται ένα «ντου» (που έλεγε και ο Βενιζέλος) για να σωθεί η χώρα; Πληρώνει παλιές αμαρτίες; Προφανώς. Κάποια σκάνδαλα και κάποια λαμόγια είναι του παρελθόντος.

Όμως, φαίνεται κι ότι πληρώνει την αδυναμία του πολιτικού προσωπικού της χώρας να διαχειριστεί για ακόμη μια φορά την κατάσταση με ψυχραιμία και ρεαλισμό. Και να το δείτε: Θα ξαναπέσουμε σε κλίμα γενικευμένης σκανδαλολογίας, φημών, διαρροών, σκόπιμων δημοσιευμάτων, εκβιασμών. Όπως έγινε και πριν μερικά χρόνια, να δείτε τους επόμενους μήνες θα ασχολούμαστε με σκάνδαλα, ονόματα, πολιτικούς, επιχειρηματίες, καταθέσεις. Και την ίδια στιγμή η Ελλάδα θα λειτουργεί πάλι στον αυτόματο και θα προσπαθεί να αναγεννηθεί από τις στάχτες της αλλά και να αποκρούσει τις εθνικές απειλές.

Γίνεται αυτό με μια χώρα, ένα πολιτικό σύστημα, μια κοινωνία πλήρως απαξιωμένα; Κατά τη γνώμη μας οι εναπομένοντες νουνεχείς κι όχι φυσικά οι φυγόμυαλοι σ’ αυτό τον τόπο πρέπει να το καταλάβουν αυτό. Διότι διακυβεύεται το μέλλον της χώρας.

Ναι, να υπάρξει πλήρης διαφάνεια και να μην αφήνονται σκιές. Όμως, αυτό να γίνει με προσοχή κι όχι μέσα σε ένα κλίμα άρρωστο και δυσώδες.

Δυστυχώς, φαίνεται ότι για την Ελλάδα ισχύει αυτό που είπε με άλλα λόγια ο μεγάλος ποιητής Μάνος Ελευθερίου:

«πώς έγινε με τούτο τον αιώνα

και γύρισε καπάκι η ζωή, πώς το `φεραν η μοίρα και τα χρόνια

να μην ακούσεις έναν ποιητή».

Αυτό που ακούμε και πάλι είναι σκάνδαλα, σκάνδαλα, σκάνδαλα. Ως πότε όμως;

Μέχρι πότε η Ελλάδα θα πληγώνεται από τέτοιες καταστάσεις; Και γιατί ξαφνικά μας ήρθε στο μυαλό το άλλο μεγάλο ποίημα: 

«Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής, των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων, και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές, χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων».

Αριστερός Ψάλτης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση