«Μεγαλύτερη ντροπή είναι να χάνει κανείς αυτό που έχει, από το να αποτύχει να το αποκτήσει»

• Έμελλε αυτή η γη να θρέψει και ζιζάνια, πικραλίδες, ανάξιους, άχρηστους και αλητήριους, τους λεγόμενους «ηγέτες», που με την αχρηστία τους, την ημιμάθεια και τη μετριότητά τους έφτιαξαν «κόμματα»…

Γράφει ο Ευαγγελιστριώτης

Γενεές Ελλήνων αφιέρωσαν στην Πατρίδα ότι πολυτιμότερο είχαν, την ζωή τους, και άλλοι εργάστηκαν χύνοντας ποταμούς ιδρώτα που πότισαν τη στέρφα γη και τις βουνοκορυφές με ένα κοινό όραμα. Να δούν μία Πατρίδα ευημερούσα.

Έμελλε όμως αυτή η γη να θρέψει και ζιζάνια, πικραλίδες, ανάξιους, άχρηστους και αλητήριους, τους λεγόμενους ηγέτες που με την αχρηστία τους, την ημιμάθεια και τη μετριότητά τους έφτιαξαν κόμματα, «δημοκρατικά», έτσι λέγουν χωρίς εντροπή, με διαπλοκές όλων των μορφών και συμφερόντων.

Κόμματα με διαπελατειακές σχέσεις που έθρεψαν παράσιτα κολακείας και εκδούλευσης που απομυζούν από τον κόπο των πολιτών που απροκάλυπτα τους θεωρούν θύματά τους. Κόμματα με δομές και διαδικασίες που αναδεικνύουν ηγετίσκους αμφίβολης ή και διαστρεβλωμένης μέχρι παραμορφωμένης αξίας ή ικανότητας ή φιλοπατρίας και ήθους, χωρίς αναστολές και τύψεις, οι οποίοι αποπάτησαν πάνω στον μόχθο και τις θυσίες του λαού, τον οποίο μετέτρεψαν σε πρόβατα και τα μάντρισαν για να εξυπηρετούν τα άνομα εκάστοτε συμφέροντά τους.

Κόμματα που μαγειρεύοντας νόμους που βολεύουν και εξυπηρετούν συμφέροντα όλων των τύπων, από προσωπικά, επαγγελματικά, κομματικά, οικονομικά κτλ. Κατασκεύασαν ένα νομικό… σύστημα που, από νόμους που δεν εφαρμόζονται ή εφαρμόζονται κατά το δοκούν. Έφτιαξαν και ένα σύστημα διοίκησης υδροκέφαλο.

Αποκορύφωμα της «μαεστρίας» τους αυτής και της «προσφοράς τους» ήταν να οδηγήσουν τον τόπο στην καταστροφή μέσα σε χρόνο ρεκόρ.

Οδήγησαν την οικονομία και τη ζωή μας δεκαετίες πίσω και τους ανθρώπους που ανέμεναν να δρέψουν τους καρπούς των κόπων τους στη φτώχια, τον μαρασμό και στη μιζέρια. Εξευτέλισαν τη φιλοπατρία και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων. Οδήγησαν δεκάδες χιλιάδες νέους στην ανεργία, στη ζητιανιά για την επιβίωση. Έσπρωξαν στην ξενιτιά τα πιο ικανά παιδιά μας, αφού στον τόπο τους, τους μετέτρεψαν σε άνεργους επιστήμονες. Τόσο ανίκανοι και άχρηστοι αποδείχτηκαν που κατάφεραν να επαληθεύσουν κατά τον πιο εύγλωττο τρόπο τα λόγια του αρχαίου Έλληνα ιστορικού Θουκυδίδη που είπε: 

«Μεγαλύτερη ντροπή είναι να χάνει κανείς αυτό που έχει, από του να αποτύχει να το αποκτήσει».

Ο σοφός, όμως, αυτός ιστορικός της αρχαιότητας είπε και κάτι άλλο που ταιριάζει γάντι με όλους τους ανάξιους και αχρείους που έφτιαξαν αυτό το καταστροφικό πολιτικοοικονομικό σύστημα: 

«Προδότης δεν είναι μόνον αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδος στους εχθρούς, αλλά και εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα, εν γνώσει του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων, πάνω στους οποίους άρχει». 

Πηγή: Ο των Αγράφων...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση