Επαναγορά χρόνου (όχι μόνο ομολόγων): Για ποιούς άραγε;

Του Ηλία Καραβόλια 

Κυκλοφορεί μια πληροφορία εδώ και λίγες ώρες σε πολλά dealing rooms του Λονδίνου και όχι μόνο, καθώς και σε ειδησεογραφικά πρακτορεία, ότι το ΔΝΤ σε συνεργασία με «φιλέλληνες» ευρωπαίους αξιωματούχους, θέλουν να απομειώσουν στο μέγιστο δυνατό το όποιο ελληνικό χρέος κατέχεται από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Τι εννοώ: στην τηλεδιάσκεψη του Eurogroup σε λίγες ώρες, θα αποτιμηθεί η διαδικασία επαναγοράς ελληνικών ομολόγων, από την οποία φαίνεται ότι το ελληνικό δημόσιο μέχρι τώρα, με 8,5 δισ. ευρώ (δανεικά ) αγόρασε συνολικά 26,8 δισ. ευρώ. Επίσης φαίνεται ότι οι ελληνικές τράπεζες πούλησαν ομόλογα ονομαστικής αξίας 10,4 δισ. ευρώ ενώ οι ξένοι κάτοχοι πούλησαν 16,2 δισ. ευρώ.

Σύμβουλοι της κυρίας Λαγκάρντ, θεωρούν ότι ενώ είχαν τεθεί οι 28 μονάδες βάσης ως όριο επαναγορών, τελικώς η ελληνική κυβέρνηση, «με άτυπη και προφορική προτροπή» που έλαβε από Βρυξέλλες (ποιός άραγε;) υπέβαλλε προσφορές στις 33 μονάδες βάσης (μέσες τιμές), ενώ η ανώτερη έφθασε και τις 40,1 μονάδες βάσης!

Γνωρίζουν όλοι ότι μέχρι τις 2μμ ώρα Ελλάδος τρέχει ακόμα (με re-opening) η διαδικασία. Ας μην σταθούμε σε αριθμούς, στόχους, τιμές, υπερκέρδη κάποιων. Ας σταθούμε στην ουσία.
Ποιός θα επανεξετάσει τους στόχους, τελικά;
Ποιοί είναι αυτοί που θα κρίνουν ότι αν βγήκε το πρόγραμμα επαναγοράς εκτός στόχων, υπάρχει ενδεχόμενο (όπως λένε σε Reuters, Bloomberg, κ.α) να αυξηθεί το άτοκο δάνειο από τον EFSF προς την Ελλάδα;

Γιατί υπάρχει αυτό το σενάριο: αντί 10 δισ. να πάρουμε 13, ώστε να αγοράσουμε τα 4,6 δισ. ευρώ ομόλογα ονομαστικής αξίας που δεν πούλησαν στο buyback οι ελληνικές τράπεζες και τα 4 δισ. ευρώ περίπου της γερμανικής… bad bank! (την έχουν φτιάξει προκειμένου να συγκεντρώσουν όλα τα «τοξικά» ομόλογα της Ευρωζώνης που έχουν στην κατοχή τους).
Τώρα, αναγκαστικά, θα δώσω αριθμούς, ελπίζω να μην μπερδευτείτε: Οι ελληνικές τράπεζες πούλησαν σε σύνολο 15 δισ. ευρώ ομολόγων που κατέχουν (ονομαστικά) τα 10,4 δισ. ευρώ. Αν υποχρεωθούν να καταβάλλουν τα 2-3 δισ. ευρώ για να ”καλυφθεί” η επαναγορά των ομολόγων θα βρεθούν σχεδόν με αμελητέα έκθεση στο ελληνικό χρέος (από τα 54 δισ. που κατείχαν μέχρι πριν λίγο καιρό).
Ερώτηση, με ελάχιστους αποδέκτες, συγκεκριμένους: Γιατί ξαφνικά η πρεμούρα να κοπεί μετά από 15ετή (ίσως και 25ετή) περίοδος η αιμομικτική σχέση ελληνικών τραπεζών και ελληνικού δημόσιου χρέους;
Τώρα, που οι τράπεζες έχουν σχεδόν αρνητικές θέσεις και τρύπες δυσθεώρητες;
Διότι μαθαίνω, από έγκυρες πηγές, για την περίφημη έκθεση Blackrock ότι δείχνει επικαιροποιημένα νούμερα -τρύπες στους ισολογισμούς, που ζαλίζουν γιατί είναι άνω των 38 δισ.!)
Από χθες στις ελληνικές τράπεζες έχουν απομείνει ελληνικά χρεόγραφα 1,5-1,6 δισ. ευρώ σε τρέχουσες τιμές ή 4,65 δισ. ευρώ σε ονομαστικές αξίες. Πρόκειται για την ιστορικά μικρότερη συμμετοχή στο πατροπαράδοτο επενδυτικό προϊόν τους: το ελληνικό ομόλογο.
Αν τελικά συμμετέχουν μέχρι τις 2 μ.μ. στα re-opening, θα έχουν στην κατοχή τους περίπου 2,5 δισ. ευρώ χρέους σε ονομαστικές αξίες (σε τρέχουσες αξίες λιγότερα από 850 εκατομμύρια ευρώ!)
Κάποιος βιαστικά σκεπτόμενος θα πει: «Μα αυτό δεν θέλαμε; Να ξεφορτώσουμε τις τράπεζες από τα βαρίδια των ελληνικών ομολόγων, ώστε να ζουν υγιώς και να αιμοδοτούν την οικονομία;”
Όποιος όμως ξέρει από τραπεζική και από το παιχνίδι που παίζεται εδώ και μήνες, κατανοεί ότι το ελληνικό πιστωτικό σύστημα διώχνει το μακροχρόνιο χρέος της χώρας (το φόρτωσε στους Έλληνες, για να τα λέμε με το όνομα τους) και φυσικά έχει φορτωθεί 20 δισ. εντόκων γραμματίων, εδώ και 2,5 χρόνια (που θα φθάσουν τα 35 δισ., εντός 2013, αλλιώς δεν «ζεί» η χώρα).

Τι συμβαίνει κύριοι της κυβέρνησης, της τρόικας και των εγχώριων συνδεόμενων φίλων σας, που αναλάβατε την ανάπτυξη της χώρας δια μέσου της εξυγίανσης του τραπεζικού συστήματος;
Μπορεί τα 34,4 δισ. ή και τα 31,5 δισ. να τα πάρετε, εντός των προσεχών ημερών, αλλά γιατί ενώ μιλούσαμε κάποιοι πριν τρία χρόνια για ανάγκη κρατικοποίησης των τραπεζών, εσείς τις μετατρέπετε σε «λογιστήρια» με swaps (ανταλλαγές) μακροχρόνιου με βραχυχρόνιο χρέους;
Και γιατί κύριοι στις διοικήσεις των τραπεζών ακολουθείτε αυτή την στρατηγική;
Πώς είναι δυνατόν να δηλώνετε (με διαρροές) ότι η συμμετοχή των ελληνικών τραπεζών στην επαναγορά είναι σχεδόν τραγική πράξη, αλλά τελικά θα σας ωφελήσει;
Μήπως ο ομφάλιος λώρος μεταξύ κράτους και τραπεζών «φαίνεται» δήθεν να κόβεται, αλλά τελικά ο…πλακούντας άλλαξε εθνικότητα ή σχήμα;

Η κυβέρνηση, που λαλίστατη ανακοίνωσε ότι αγοράζει με δανεικό χρήμα τα ομόλογα και εκτόξευσε τις τιμές τους στα ύψη (με κάποιους fund managers να έχουν ήδη παραγγείλει Ferrari και καινούργιες επαύλεις από τα υπερκέρδη τους-γνωρίζω τι λέω) οφείλει μαζί με τους «πατριώτες» τραπεζίτες, να εξηγήσει σε 500.000 μικρομετόχους τους Έλληνες και σε εκατομμύρια καταθέτες και δανειολήπτες, Έλληνες και αυτοί, που θα καταλήξει αυτή η φαρσοκωμωδία.
Και αν τελικά έχει νόημα ΕΜΕΙΣ σαν κοινωνία να δανειζόμαστε (γιατί την κοινωνία βαραίνουν τα μέτρα για να έλθουν τα λεφτά των τραπεζών) και ΕΣΕΙΣ (κυβέρνηση-τράπεζες) να μας το παίζετε οι πυροσβέστες που θα ανοίξουν τις κάνουλες για να ρίξουν νερό (πιστώσεις) και να σβήσει η φωτιά (ύφεση).

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση