Guantanamo.gr

Στη χώρα τούτη πληγή χέουσα εδώ και αιώνες τ' όνομά της. Πληγή τα ονόματα των ανθρώπων της, των χωριών της, των δρόμων της. Και όταν οι μικρές αναλαμπές φωτίζουν τον κανόνα, το σκοτάδι, μετεωριζόμενο ανάμεσα στα μάτια και το νού, σκορπά στάχτη μαύρη στις ψυχές των ανθρώπων της. Δαψιλώς εκχεόμενο σκοτάδι, αντίδοτο στο φώς της γής ετούτης, χορηγεί εσαεί παράταση ζωής στα φαντάσματά της, στους εφιάλτες της. Γιατί η μυθολογία των τεράτων της χώρας εγκλώβισε σε λέξεις και ονόματα στοιχειά, που ανήχθησαν σε πεδία βαρύτητας και νάματα ζωής για την ποθητή συμπόρευση του λαού της με τη βαρύτητα των συμβόλων της. Και πλάστηκε έτσι η ιστορία μας, σ' ένα μήκος χρόνου - καμάρι μας κι' αυτό, λές και ο χρόνος χαρίστηκε μόνον σ' εμάς - όπως οι κατά καιρούς θεοί της, θεοί, της ελλάδος θεοί. Που ανδρώθηκαν στα συνέδρια των αποφάσεων της ζωής τους επί της ζωής μας, ανέχθηκαν και ανέχονται την καταστροφή της χώρας και των ανθρώπων της, επικυρώνουν τις πράξεις των αποστόλων της δημοκρατίας, ευλογούν τους γύπες με τα ξυρισμένα κεφάλια. Γύπες σε πτώματα αλλόθρησκων και αλλόχρωμων σήμερα, σε κάθε αδύναμου το κορμί αύριο.

Η επέλαση της δυστυχίας αποδίδει. Κι' αποδίδει πολλαπλώς. Καταλήστευση της βιοτής μας, τρομοκράτηση στα πρότυπα του Γκουαντάναμο, εκβαρβαρισμό των ανθρώπων της, ενστάλλαξη του φασισμού στις ψυχές των. Τ' απέδειξαν τα προηγούμενα μνημόνια και οι δόσεις αποχαύνωσης. Στη χώρα Guantanamo.gr.

Χθές ολοκληρώθηκε η ψήφιση του τρίτου μνημονίου, αναμενόμενο. Μένει να αποκαλυφθεί η φάρσα της δόσης και η τραγωδία των αριθμών. Η δεύτερη θα καθυστερήσει λιγάκι, με τον καινούργιο χρόνο. Αύξηση κατά οκτώ μονάδες της ανεργίας, ύφεση στο 6,5%, συμπίεση μισθών, συντάξεων και επιδομάτων στα όρια του εμπαιγμού, εκμηδένιση του κράτους παιδείας, πρόνοιας και υγείας. Χθές ο στιβαρός Αντώνιος ανεκάλυψε πλεόνασμα 900 εκ. ευρώ στον τρύπιο πάτο του βαρελιού, προχθές ο πρωθυπουργός της τρόϊκας Στουρνάρας μας απείλησε ότι τα λεφτά φθάνουν έως τις 16 του μήνα. Διαλέγετε και παίρνετε, στη χώρα Guantanamo.gr.

Ο Νίκος απολύθηκε από τη δουλειά του σε μεγάλη εταιρεία. Το νέο αφεντικό απαίτησε μείωση προσωπικού. Μπήκαν τα κριτήρια εκαθάρρισης. Ο Νίκος πληρούσε αυτά τα κριτήρια. Δεν κάρφωνε, δεν έγλυφε, και από πάνω έπαιρνε και ψηλό μισθό, κατά τις απόψεις των οικονομετρών της εταιρείας. Ο καινούργιος στη θέση του θεωρήθηκε ικανότερος με 40% λιγώτερο μισθό. Ο ανταγωνισμός υγιέστατος ! Στη χώρα Guantanamo.gr.

Στο δημόσιο συντάσσονται οι λίστες των υπό αποκεφαλισμό αορίστου χρόνου. Πάντα Αόριστος ο χρόνος, βραχνάς στα μυαλά αορίστων ανθρώπων. Η τρόϊκα με χθεσινό φιρμάνι απαίτησε ονόματα και διευθύνσεις όσων είναι να απολυθούν έως τις 31 του Δεκέμβρη. Τόμαθαν το νέο οι ικανότεροι των αορίστων και ομοθυμαδόν τρέχουν στην αυλή του Δαρείου. Στα φέρετρα της εργασίας τους κατήφεια και σιωπή. Ο χθεσινός κολλητός γίνεται καταδότης, ψεύτικα πια τα χαμόγελα, παγωμάρα στις ψυχές από ένα μυστικό που ο καθένας χωριστά νομίζει ότι κατέχει. Ποιός θα φαγωθεί σήμερα, ποιός αύριο. Νόμιμη και ηθικότατη έγνοια των ικανών, εδώ και χρόνια λανθάνουσα αφυπνίστηκε και παρατάχθηκε σαν φίδι ετοιμοπόλεμο. Και σε έναν τέτοιο πόλεμο οι χείριστοι γινόμενοι χειρότεροι πάντα βγαίνουν νικητές. Στη χώρα Guantanamo.gr.

Στην πολυκατοικία οι γείτονες και χθεσινοί φίλοι στα χαρακώματα. Ο καθείς από το μετερίζι της ιδιοτελούς επιβίωσης κραδαίνει κι' από ένα μαχαίρι. Πιστεύοντας πως τα λίγα ευρώ ή ένα πιάτο φαΐ θα του εξασφαλίσουν την αθανασία. Στη χώρα Guantanamo.gr.

Η άϋλη αξία του Χρόνου απαλλοτριώνεται ή δημοπραττείται παντού όπου οι άνθρωποι μπορούν να συνυπάρξουν. Στο δρόμο, στα λεωφορεία, στο μετρό, στα στιβαγμένα ΙΧ τα βλέμματα διασταυρώνονται με υπολογισμένο μίσος. Ο χρόνος του Εγώ αποχτά μιαν άλλη αξία, υπέρτατη του χρόνου του Άλλου.Στη χώρα Guantanamo.gr.

Στις φτωχογειτονιές των συσιτίων στοιβάζονται οι ανάγκες της απληστίας με αυτές της καθημερινής επιβίωσης. Χάρμα ιδέσθαι για τον επιβλέποντα δωρητή. Δεν θα γυαλίσει το μαύρο του πρόσωπο του σε κανενός το μάτι. Στη χώρα Guantanamo.gr.

 Ο ανταγωνισμός: Υμνήθηκε και υμνείται καθημερινά σαν πηγή πλούτου και δύναμη ανέλιξης. Εχθρός του η συνύπαρξη, το συνεργείν, η απολύτρωση από τον φθόνο, η ελευθερία. Κοινωνικά στερεότυπα και πολιτικές, που δομήθηκαν στην κοψιά του, επιβάλλουν τη θέληση ανθρωπόμορφων σκελετωμάτων πάνω σε χώρες και λαούς, επιβάλλουν το ψέμα του χθές σαν αλήθεια του αύριο. Από την εποχή της δουλείας στην περίοδο της ανθρωποφαγίας, του κανιβαλισμού μ' ένα μόνον άλμα, με μια λέξη σκιάχτρο, όνομα τέρατος μυθικού. Ακόμη και οι δούλοι του Χαμουραμπί, του Περικλή, του Σπάρτακου, οι μουζίκοι της τσαρικής Ρωσίας, οι οπιομανείς της κινέζικης αυτοκρατορίας, σύνολα κοινωνιών μιας άλλης εποχής έπρεπε να διασπαστούν, να αλληλοφαγωθούν. Εργαζόμενοι με διαφορετικές οικονομικές απολαβές και μεταχείριση, κοινωνικές ομάδες με διαφορετική θεσμική θωράκιση, αποτέλεσαν την μαγιά για να πορευτεί ανυποψίαστα ο καθένας μας με αξίες που ταίριαζαν στο σκελέτωμά του, για να γίνει και αυτή η ύπαρξή του σκοτεινότερη ακόμη και αυτοκαταστροφική για τον ίδιο του τον εαυτό. Με αξίες που τάϊσαν το ευειδές σε κάθε ΕΓΩ τέρας του φασισμού.

Μια κοινωνία ευάλωτη που έγινε χίλια κομμάτια, 

καθ' ένας μας σε αντίφαση με το είναι του, με την ψυχή του. 

Αν μας φοβίζει η πείνα, το σκοτάδι της ΔΕΗ, η στέγη του παγωμένου ουρανού, είναι γιατί αρνηθήκαμε αξίες που περιείχαν μέσα τους άλλες υπέρτατες αξίες, είναι γιατί αρνηθήκαμε να βαδίσουμε σε μονοπάτια ανεξερεύνητα, είναι γιατί το αδιάστατο της ψυχής μας χώρεσε σ' ένα διαμέρισμα ή σ' ένα παράθυρο υπολογιστή. Έγινε ένα πλαστικό γκάτζετ, που στοιχείωσε την ίδια μας τη ζωή. Πλαστική ζωή, γένημα υπολογισμών αλλοτρίων προς τις πραγματικές μας ανάγκες, γένημα ισολογισμών ισοπέδωσης και αφανισμού. Μα φοβίζει περισσότερο η έκπληξη και ο τρόμος στα πρόσωπά μας σαν αντικρύσουμε κάποια μέρα την αποκρουστική όψη του εγώ μας που θρέψαμε με το μέλι και το γάλα της απληστίας μας.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση