Η παγωμένη κόλαση άνοιξε τις πόρτες της…
Ζήτω! Πήραμε τη δόση μας!!!
«Πήραμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα», μας διαμηνύσουν τα φερόμενα ως ΜΜΕ κυβερνητικά όργανα προπαγάνδας. Ζητωκραυγάζουμε για το αποτέλεσμα, το οποίο ούτε χιλιοστό δεν απέχει από το μαρτύριο της σταγόνας…
Βέβαια, στην πραγματικότητα η απόφαση είναι πολλαπλός κόλαφος για την ελληνική οικονομία και κοινωνία, αφού στην πραγματικότητα περιέχει μία εντολή ξεπουλήματος των πάντων και εάν δεν επιτυγχάνονται οι «στόχοι» (της κυβερνητικής πολιτικής του «πάρε κόσμε, όλα είναι τζάμπα»), τότε θα μπαίνουν νέοι φόροι και άλλοι φόροι και ξανά φόροι… και προκειμένου να μην συμβεί αυτό, η τρικολόρε κυβέρνηση θα έχει την δικαιολογία να ξεπουλήσει τα πάντα και στο τέλος να μετατραπεί η χώρα σε ένα μωσαϊκό πολυεθνικών επιχειρήσεων που θα εισπράττουν ανεξέλεγκτα (βλέπετε είναι και η ελεύθερη οικονομία) από έναν λαό που αν εργάζεται θα φυτοζωεί (κυριολεκτικά) προκειμένου να ικανοποιούνται οι ορέξεις των… «επενδυτών».
Πέρα από το ξεπούλημα, όμως, βρίσκεται και η μηδενική ανάπτυξη, αφού πουθενά δεν αναφέρεται οτιδήποτε για ανάπτυξη, εκτός από τις ονειρώξεις και τις ψευδέστατες δηλώσεις των κυβερνητικών πως αυτή θα έρθει με την μορφή επενδύσεων από το εξωτερικό. Πρόκειται σαφέστατα για ευχή και… όνειρο απατηλό, αφού ούτε οι ίδιοι μπορούν (ή τολμούν) να προσδιορίσουν τον προσανατολισμό της (μηδενικής) ανάπτυξης. Και όπως είναι γνωστό σε όλους, χωρίς ανάπτυξη συνεχίζουμε να κινούμαστε στο καταστροφικό σπιράλ, το οποίο συστηματικά καταστρέφει την οικονομία και στην πραγματικότητα παραδίδει την χώρα στις ορέξεις οποιουδήποτε (διεθνούς λαμόγιου) θα θελήσει να «συνάψει συμφωνίες» με την λαθροκυβέρνηση των τροϊκανών κυβερνητικών υπαλλήλων.
Μέσα από αυτή την «απόφαση» όμως, δημιουργείται και μία τεράστια επιπλέον απορία:
Αφού (αν όλα πάνε καλά) το χρέος θα πέσει στο 124% το 2020 (σύμφωνα με την Ε.Ε. δεν θεωρείται βιώσιμο, αλλά χάριν της επερχόμενης «σκύλευσης» της Ελλάδας ανακοινώθηκε πως θα είναι βιώσιμο…), τότε γιατί η χώρα μπήκε στο ΔΝΤ και κατέστρεψε κυριολεκτικά την οικονομία της όταν το χρέος βρισκόταν στο 115%;
Μήπως εκείνοι που «κατόρθωσαν» να εισάγουν την Ελλάδα (χωρίς να υπάρχει λόγος, σύμφωνα με την τελευταία απόφαση του Eurogroup) στο σπιράλ της καταστροφής, θα πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά από την σημερινή φερόμενη ως Ελληνική κυβέρνηση;
Τέλος και για να μην ξεχνιόμαστε, βιώνουμε μία πρωτοφανή διεθνώς κατάσταση, με συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως επιχείρηση της οποίας η ακίνητη περιουσία εκποιείται, προκειμένου να κατορθωθεί να παραμείνει η επιχείρηση χωρίς… εργαλεία για να εργαστεί! Παραβιάζοντας το Διεθνές Δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα και ταυτόχρονα λειτουργώντας ως ληστοσυμμορία, οι «φίλοι», οι «εταίροι» και λοιποί «δανειστές» μας, συμπεριφέρονται στην Ελλάδα ως χώρα προτεκτοράτο ή ως «εταίρα», προσδοκώντας να αποκομίσουν οφέλη για τους ίδιους και αδιαφορώντας για το ό,ποιο αποτέλεσμα υπάρξει στο τέλος του τούνελ στο οποίο με δικές τους συντονισμένες ενέργειες οδήγησαν την χώρα.
Για όσο διάστημα δεν γίνει κατανοητό πως η Ελλάδα θα μπορέσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, το οποίο στο ελάχιστο μέρος του είναι οικονομικό, ενώ στο τεράστιο μέρος του είναι αμιγώς πολιτικό, το μαρτύριο της σταγόνας θα συνεχίζεται, ενώ τα πρεζόνια της εξουσίας θα συνεχίζουν να ξεπουλάνε την χώρα για να εξασφαλίσουν την παραμονή τους στην εξουσία και… φυσικά, για να διαφύγουν της τιμωρίας τους, αφού γνωρίζουν πως είναι εκείνοι που με δικές τους πολιτικές αποφάσεις δημιούργησαν το πρόβλημα.
Χωρίς ολοκληρωμένο εθνικό στρατηγικό σχέδιο, εξ ολοκλήρου εθνοκεντρικό και χωρίς αυτοδιαχείριση του πλούτου της χώρας (μην ξεχνάμε πως υπάρχουν τεράστιες ποσότητες ενεργειακού πλούτου, παρά τις προσπάθειες κάποιων μαριονετών να διαρρεύσουν τα αντίθετα για να συμβάλουν στην σκύλευση της περιουσίας της χώρας και των Ελλήνων), δεν μπορούμε να ελπίζουμε για ανάταξη της Ελληνικής οικονομίας και για επαναφορά σε ένα ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο των πολιτών της. Οι αποφάσεις και οι συζητήσεις περί των οικονομικών προβλημάτων, αποπροσανατολίζουν από το κυρίως πρόβλημα που είναι η πολιτική ανεπάρκεια και απομακρύνουν από το αυτονόητο, δηλαδή από την εξασφάλιση της εθνικής ανεξαρτησίας και αυτοκυριαρχίας της πατρίδας μας. Και αυτά τα αυτονόητα έχουν εξαφανιστεί από τα πάνελ των συζητήσεων, αφού οι «πρωταγωνιστές» γνωρίζουν πάρα πολύ καλά πως η χάραξη μίας εθνικής στρατηγικής πολιτικής θα ακυρώσει τις όποιες συμφωνίες έχουν γίνει (για εμάς αλλά χωρίς εμάς) μέσα σε κλειστές αίθουσες, πάνω ή κάτω από τραπέζια.
Από σήμερα έχουμε δεχθεί την απόφαση του μαρτυρίου της σταγόνας ή της… παράτασης ενός αργού και βασανιστικού θανάτου. Από σήμερα μπορούμε να συνεχίσουμε να μετράμε τους νεκρούς μας, στον σύγχρονο άγνωστο πόλεμο (ή στο πείραμα) που γίνεται εναντίον ενός λαού, προκειμένου να αποδεχθεί την καταδυναστευσή του, την υποδούλωσή του και τον εξανδραποδισμό του, στο όνομα της Ευρώπης της αλληλεγγύης και της Νέας Τάξης…
Οι μεγάλες στιγμές στην ιστορία ποτέ δεν γράφτηκαν από λαούς που έσκυψαν το κεφάλι, ποτέ δεν γράφτηκαν από ηγέτες που είπαν ναι σε όσα τους πρότειναν. Δυστυχώς, η αλλοίωση του πνεύματος και της ηθικής του σημερινού Έλληνα, λειτουργεί ως καταλύτης για την μετατροπή του σε ανδράποδο και στην –κατ’ ουσίαν- καταλήστευσή του.
Η παγωμένη κόλαση άνοιξε τις πόρτες της και μας περιμένει… Η έξοδός μας από αυτήν εξαρτάται μόνο εμάς που υπακούμε στις αποφάσεις των «εταίρων». Εκτός και εάν υπάρξουν «απρόβλεπτα ή τυχαία γεγονότα» που θα αλλάξουν την ροή της προγραμματισμένης ισοπέδωσής μας…
Σημειώνουμε πως οι μεγάλοι στόχοι των "εταίρων" μας είναι τα λιμάνια (μεταφορές), ο ορυκτός πλούτος (ενέργεια) και το... νερό.
Διαβάστε επίσης: Η Εθνική λύση: Αντικατάσταση του μνημονίου
Εξίσου σημαντικό με τον ενεργειακό πλούτο θα είναι και ο αγωγός αερίου που σχεδιάζεται ανάμεσα σε Κύπρο και Ελλάδα ο οποίος θα μεταφέρει φυσικό αέριο στην Ευρώπη από Συρία, Λίβανο και Ισραήλ. το καθεστώς ιδιοκτησίας και ο έλεγχος του θα είναι πρωταρχικής σημασίας. Είναι κάτι το οποίο η Ελλάδα χρεώνεται είτε το θέλει είτε όχι, και η δουλική παραχώρηση του σε προστάτες δεν θα φέρει ομαλότητα στον τόπο. Αντίθετα οι ανταγωνισμοί (εντός και εκτός Ελλάδας) θα φέρουν ανωμαλία και δυστυχία. Η γεωγραφική θέση της Ελλάδας δημιουργεί μια μεγάλη πρόκληση. Μένει να δούμε αν οι Έλληνες θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ.