Βενιζέλος: "Νέο Σύνταγμα που να προβλέπει τον περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας"

Γράφει ο Δημ. Αντωνίου, ιατρός

Η Ανωτάτη Αρχή Δικαίου στην Δημοκρατία είναι το Δημόσιο Συμφέρον του Λαού (Συντ. 1 και 106 παρ.3). Συνεπώς, σε καταστάσεις οικονομικών δυσχεριών και αδυναμίας του κράτους για την ταυτόχρονη αποπληρωμή και των εξωτερικών δανείων και των εσωτερικών του υποχρεώσεων, το κάθε κράτος είναι υποχρεωμένο κατά ΑΠΟΛΥΤΗ προτεραιότητα να καλύψει τις δεύτερες και να αρνηθεί μονομερών να εξοφλήσει τους ξένους δανειστές (μονομερής διαγραφή του χρέους) (βλ. άρθρο μου «Το δόγμα του Calvo «Το δόγμα του Calvo: H Μονομερής διαγραφή του εξωτερικού χρέους στο Ελληνικό και Διεθνές Δίκαιο (δικό μου άρθρο, γράφει ο Δημ. Αντωνίου http://www.elzoni.gr/html/ent/817/ent.14817.asp)

Το δικαίωμα και ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ αυτή της κάθε ανεξάρτητης και κυρίαρχης χώρας προβλέπεται και στο Διεθνές Δίκαιο και συνιστά την ουσιαστικότερη και πρωταρχική έκφραση της Εθνικής Κυριαρχίας των Κρατών (συνθ. Βερσαλλιών 1919), η οποία είναι η Υψίστη μορφή Εθνικού Συμφέροντος. Το δικαίωμα αυτό έχουν ασκήσει ΟΛΕΣ οι υπερχρεωμένες χώρες, με πρώτη την Γερμανία δύο φορές των 20ο αιώνα, εκτός μιας… της Ελλάδος…

Επειδή η παραπάνω υποχρεωτική κι απαράβατη ιεραρχία των προτεραιοτήτων, έχει Παράνομα, Πρωτοφανώς και Προδοτικά, παραβιαστεί από τις τρείς τελευταίες κυβερνήσεις της Ελλάδος υπέρ των ξένων κατακτητών της χώρας μας, οι οποίες (κυβερνήσεις) δίνουν απόλυτη προτεραιότητα στην εξόφληση των εξωτερικών δανείων εις βάρος του Εθνικού Συμφέροντος του Λαού, γεγονός που –εκτός της εκχώρησης της Εθνικής Κυριαρχίας της χώρας υπέρ των ξένων δυνάμεων της Τρόικας που προβλέπετει ρητά και στις δύο Δανειακές Συμβάσεις του 2010 και 2012-συνιστά και στοιχείο της Εσχάτης Προδοσίας κατά του Έθνους (και σε αυτό το θέμα έχει στηριχθεί η μήνυσή μου, που το έκανε δεκτό ο εισαγγελέας του ΑΠ), προσπαθούν οι προδότες υπάλληλοι της Τρόικας να αλλάξουν το Σύνταγμα στα παραπάνω άρθρα του (Συν 1 και 106 παρ.3) και να νομοθετήσουν την «προτεραιότητα εξόφλησης των ξένων τοκογλύφων σε σχέση –και εις βάρος – του ελληνικού Λαού»!. Από που προκύπτει αυτό;

1. Αυτό προβλέπεται ρητά στο άρθρο 15 της 2ης Δανειακής Σύμβασης του Μαρτίου του 2012 με την Τρόικα!, στο οποίο προβλέπεται ρητά η σύσταση ενός Ταμείου Δημοσίων Εσόδων της Ελλάδος, με έδρα το Λοτξεμβούργο (και υποκείμενο στο δίκαιο του κράτους αυτού), στο οποίος (Ταμείο) κατατίθενται ήδη όλα τα έσοδα του Ελληνικού Δημοσίου (από τις ΔΕΚΟ, εφορία, τελωνεία, εισιτήρια αρχαιολογικών χώρων κλπ), από αυτά θα εξοφλούνται ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ οι εκάστοτε δόσεις του εξωτερικού μας δημόσιου χρέους κι ότι απομένει-που δεν θα απομένει ποτέ τίποτα διότι έχουνε ακόμα δημοσιονομικά ελλείμματα-θα καλύπτουν στοιχειώδεις εσωτερικές μας ανάγκες. Η εφαρμογή του άρθρου αυτού της 2ης Δανειακής Σύμβασης, έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται!
2. Και μια έκπληξη: Αυτό το ετοίμαζε ο σχιζοδισυπόστατος Ευ. Βενιζέλος από το 2011, όταν ήταν υπουργός Άμυνας.

ΙΔΟΥ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΑΥΤΌ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΕΥ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ (το οποίο τώρα εξαφανίστηκε από το defence.gr!, αλλά κατατέθηκε στην μήνυσή μου για την Εσχάτη Προδοσία από το site).

E.Βενιζέλος: "Νέο Σύνταγμα που να προβλέπει τον περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας"! (διαβάστε με προσοχή τις παραγράφους Ια και Ιβ). 03-01-2011 15:25:47.

Σχόλιο δημοσιογράφου: «Το Μνημόνιο ως "επιβεβλημένο" και "αυτονόητο" πρέπει να προηγηθεί του Συντάγματος της χώρας και το δεύτερο πρέπει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες περιορισμού της Εθνικής Κυριαρχίας, δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς, σε άρθρο του στο διαδίκτυο ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και συνταγματολόγος Ευάγγελος Βενιζέλος! Επίσης τάσσεται υπερ της διατήρησης του σταυρού προτίμησης στις εκλογές, προτείνει την "κομματική αναστύλωση", τον έλεγχο των δαπανών των κομμάτων από το Ελεγκτικό Συνέδριο και τάσσεται υπέρ της αποσύνδεσης της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την αναγκαστική προσφυγή στις κάλπες σε περίπτωση μη συγκέντρωσης του αριθμού των 180 ψήφων στην Βουλή. Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση ανησυχεί για το ενδεχόμενο χαρακτηρισμού ως "αντισυνταγματικής" από το Συμβούλιο της Επικρατείας, ολόκληρης της πολιτικής μεθόδευσης και τους αποτελέσματος (Μνημόνιο) που εχει ξεκινήσει από τον περασμένο χρόνο. Το άρθρο αυτό, κινείται προς την κατεύθυνση της "προκρούστειας" λογικής των συνταγματικών δικαιωμάτων που υπερβαίνουν το Μνημόνιο. Όποιο δικαίωμα και όποια πρόβλεψη εθνικής κυριαρχίας υπερβαίνει αυτά που προβλέπει το Μνημόνιο, απλά κόβεται. Πρακτικά πρόκειται για μία άποψη "δημοκρατικής" κατάργησης της Εθνικής Κυριαρχίας. Με απλά λόγια προτείνεται ένα "δημοκρατικό πραξικόπημα" για την μείωση της Εθνικής Κυριαρχίας.

Ας δούμε ολόκληρο το άρθρο του Ευ. Βενιζέλου»:

Ια. Το Σύνταγμα υπό συνθήκες κρίσης

Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, αλλά και ελπιδοφόρο, να συζητάς για αναθεώρηση του Συντάγματος υπό συνθήκες βαθιάς και γενικευμένης κρίσης. Κρίσης δημοσιονομικής, αναπτυξιακής, κοινωνικής, ηθικής, πολιτικής. Το βασικό ερώτημα είναι: αντέχει το Σύνταγμα υπό συνθήκες κρίσης; Η αλήθεια είναι ότι υφιστάμεθα σημαντικούς περιορισμούς σε όλες τις όψεις της εθνικής κυριαρχίας -άρα και στη συνταγματική μας κυριαρχία. Αλλάζει η αντίληψη περί γενικού συμφέροντος, περί της εθνικής οικονομίας και των αναγκών της. Ο νομοθέτης, ο δικαστής, η κοινωνία, ο επιστήμονας, βρίσκονται όλοι αντιμέτωποι με μια νέα αξιολόγηση των πραγματικών δεδομένων. Πράγματα τα οποία θεωρούντο αδιανόητα, τώρα λόγω κρίσης θεωρούνται επιβεβλημένα και αυτονόητα. Το Σύνταγμα πρέπει, συνεπώς, να «υποδεχθεί» ένα νέο φαινόμενο.

Ιβ. Σύνταγμα και μνημόνιο

Η συζήτηση για το μνημόνιο και τη συνταγματικότητά του, στην πραγματικότητα είναι συζήτηση για το πώς η έννοια του γενικού συμφέροντος, δηλαδή η έννοια του συμφέροντος της εθνικής οικονομίας, διαχέεται μέσα στο Σύνταγμα και επηρεάζει όλες τις σχετικές διατάξεις: τη συλλογική αυτονομία, τη νομοθετική διαδικασία, τις διατάξεις για την άσκηση των ατομικών δικαιωμάτων, την έννοια του κοινωνικού κεκτημένου.
Ένα βασικό θέμα που αντιμετώπισε η αναθεώρηση του 2001 είναι πως πρόβλεψε ρητά ότι το άρθρο 28 είναι το συνταγματικό θεμέλιο για την ακώλυτη συμμετοχή της Ελλάδας στις διαδικασίες ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ποιάς ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, όμως; Μιας Ευρώπης που παραπαίει, αμήχανης, χωρίς επαρκή ηγεσία, χωρίς το αναγκαίο πολιτικό προσωπικό, που δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις απολύτως αναγκαίες για θέματα νομισματικής πολιτικής, ευρωπαϊκού δημόσιου χρέους και ανάπτυξης: Αυτά είναι μερικά από τα θεμελιώδη προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε την περίοδο από τώρα έως το 2013, οπότε και επιτρέπεται να κινηθεί και πάλι η διαδικασία αναθεώρησης.

ΙΙα. Τρεις μείζονες προτεραιότητες

Πρώτον, είναι απολύτως κρίσιμο και αναγκαίο να μη θίξουμε το δικαιοκρατικό, κοινωνικό, συμμετοχικό, οικολογικό κεκτημένο του 2001. Το άρθρο 25, όπως έχει, είναι κορυφαία διάταξη στην ευρωπαϊκή συνταγματική τάξη: Η αρχή της αναλογικότητας, η τριτενέργεια, η ρητή κατοχύρωση του κράτους δικαίου και του κοινωνικού κράτος, η υποχρέωση όλων των οργάνων της Πολιτείας να συμβάλουν στην πραγμάτωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Τα κοιτάσματα του άρθρου 25 είναι τεράστια και αναξιοποίητα. Τα αξιοποιεί σταδιακά η νομολογία, αλλά πρόκειται για «στάγδην» αξιοποίηση. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε:

• θέματα ασφάλειας χωρίς να θίξουμε το κράτος δικαίου
• θέματα ανάπτυξης χωρίς να θίξουμε το οικολογικό κεκτημένο
• τη δημοσιονομική κρίση χωρίς να θίξουμε την συνταγματική κατοχύρωση των κοινωνικών δικαιωμάτων.

ΙΙβ. Η «αναθεώρηση» των κομμάτων προηγείται

Δεύτερο μεγάλο θέμα είναι να βάλουμε το δάχτυλό μας εις τον τύπον των ήλων του προβλήματος διακυβέρνησης: δεν φταίει το Σύνταγμα, φταίνε τα κόμματα. Πιο κρίσιμο ζήτημα είναι η αναθεώρηση των κομμάτων από την αναθεώρηση του Συντάγματος για την ποιότητα του δημοσίου βίου. Το ανοιχτό, δημοκρατικό κόμμα, το συλλογικό, το αποκεντρωμένο, το κόμμα που έχει θεσμική λειτουργία και συνείδηση των θεσμικών πολιτειακών υποχρεώσεών του, είναι η Λυδία Λίθος για τα πάντα: για τη σύγχρονη και ολοκληρωμένη λειτουργία της Βουλής και των επιτροπών της, για τη σχέση Βουλής και Κοινωνίας των Πολιτών, για τη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, για την αποκέντρωση –δεν μπορείς να έχεις αποκέντρωση του κράτους αν δεν έχεις αποκέντρωση του κόμματος. Και βέβαια, μέσα σ΄ αυτό το σύστημα σκέψης, θα δούμε και το θέμα του εκλογικού συστήματος στη Βουλή και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αν δεν έχεις λειτουργία του κόμματος, οργανωμένη, ελεγχόμενη, θεσμική, μπορείς να πας στην κατάργηση του σταυρού προτίμησης ή σε μονοεδρικές περιφέρειες; Και μπορείς να έχεις μονοεδρική περιφέρεια για τον βουλευτή με 45.000 εκλογείς, αλλά να εκλέγεται ο περιφερειακός σύμβουλος Αττικής, στην περιφέρεια του νομαρχιακού διαμερίσματος, ή να παίρνει έναν σταυρό ο δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων από όλο τον Δήμο Αθηναίων, δηλαδή από μία εκλογική περιφέρεια παλαιού τύπου. Αυτά όλα έχουν απόλυτη συνάφεια, χρειάζεται αρμονία και πίσω απ’ όλα αυτά βρίσκεται το κόμμα. Πίσω από το μοντέλο διακυβέρνησης, από τη λειτουργία της κυβέρνησης, από τον τρόπο διαχείρισης του δημοσιονομικού προβλήματος, από τις μεγάλες αποφάσεις όλων των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης για τη δημοσιονομική πολιτική, για το δημόσιο χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα, υπάρχει το πρόβλημα του κόμματος. Ο τρόπος λειτουργίας του κόμματος αντανακλά στον τρόπο λειτουργίας της Βουλής και στον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης. Και έτσι θα μιλήσουμε και για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αν χρειαζόμαστε κάτι από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι το κύρος του, όχι τις αρμοδιότητές του. Χρειαζόμαστε το λόγο του, το συμβολισμό του. Εμείς προτείναμε από το 1996 να αποσυνδεθεί η διαδικασία εκλογής του Προέδρου από την απειλή διάλυσης της Βουλής. Και υπάρχουν τρόποι. Τους είχαμε προτείνει και ευχαρίστως να επανέλθουμε.

ΙΙγ. Η ηθική αναστύλωση της πολιτικής

Τρίτο ζήτημα είναι η ηθική αναστύλωση της πολιτικής. Αλλά ηθική αναστύλωση της πολιτικής, επίσης σημαίνει ηθική αναστύλωση των κομμάτων, τα οποία είναι στο τελευταίο επίπεδο αξιολόγησης από την κοινή γνώμη. Ο στόχος αυτός συνδέεται με τις οικονομικές λειτουργίες του κράτους, τις δημόσιες συμβάσεις, το πόθεν έσχες, το λεγόμενο πολιτικό χρήμα. Όλα αυτά πρέπει να τα πούμε με ειλικρίνεια. Εγώ πιστεύω ότι αν δεν καθιερωθεί η αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων -με μικρές ονομαστικές εισφορές μελών και φίλων μόνο και μέχρι ενός πολύ μικρού επιπέδου, ας πούμε της τάξεως των 100 ευρώ το χρόνο μέσω τραπεζών- δεν μπορεί να εξυγιανθεί το σύστημα. Και επειδή πρόκειται για δημόσιο χρήμα πρέπει να υπάρχει και απόλυτος δημόσιος έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο, όπως συμβαίνει με όλες τις διαχειρίσεις του δημοσίου χρήματος".

Σχόλιο δικό μου: Επιχειρούν δηλ. να θεσμοθετήσουν ένα Σύνταγμα Προδοτικό, το οποίο να καθιστά ΝΟΜΙΜΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ….ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΙΚΑ ΑΡΡΩΣΤΟΙ, ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΡΜΑΝΙΟΛΑ ή ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ;
Δεν είναι Οργουελικά Σενάρια. Η Προδοσία της Χώρας είναι σε εξέλιξη και οι Προδότες αγωνιωδώς αναζητούν οδούς διαφυγής, αφότου του ανακαλύψαμε. Και η αντιπολίτευση τι κάνει;... άστους… ασχολούνται με «Μαύρες Γαζέλλες»…

Πηγή: Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr. στην παρακάτω διεύθυνση, από την οποία τώρα έχει αφαιρεθεί !!
http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view id=16571&Itemid=131. 03-01-2011 15:25:47

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση