Οι Γερμανοί επιστρέφουν στο κάρβουνο και πουλάνε σε εμάς πράσινη ενέργεια!

Όποτε οι Γερμανοί αρχίζουν να λένε πως έχουν το δικαίωμα για κάτι, τότε είναι που ανησυχούν οι Πολωνοί. Και τι λένε τώρα οι Γερμανοί, πως έχουν το δικαίωμα να κάνουν;

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση-αναφορά του ιδρύματος Heinrich Böll, έχουν το δικαίωμα να μολύνουν το περιβάλλον! Η εν λόγω έκθεση καταλήγει στο ότι η Γερμανία έχει δικαίωμα να αυξήσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, επειδή τις έχει ήδη μειώσει αρκετά. Έτσι, η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία, μπορεί τώρα να παράγει ενέργεια ακόμη και από το καφέ κάρβουνο, ή αλλιώς λιγνίτη, το οποίο παράγει μόλυνση όση και αυτή που προέρχεται από την καύση παλιών ελαστικών. Όμως, η Γερμανία έχει το δικαίωμα να το κάνει…

Τέτοιες κουβέντες από μια χώρα που μέχρι σήμερα οδηγούσε την πράσινη επανάσταση στην ενέργεια, θα έπρεπε να κάνει τους οικολόγους να εκραγούν. Και όμως! Οι Γερμανοί Πράσινοι δεν λένε τίποτα, αφού και οι ίδιοι συμμετείχαν στην σύνταξη της έκθεσης αυτής.

Το ίδρυμα Heinrich Böll είναι μια δεξαμενή σκέψης του γερμανικού κόμματος των Πρασίνων. Ο υπουργός Περιβάλλοντος Peter Altmaier δείχνει να συμφωνεί με το ίδρυμα, λέγοντας πως η επιδίωξη του είναι «το 35% της ηλεκτρικής ενέργειας να προέρχεται από ΑΠΕ, έως το 2020». Και το υπόλοιπο 65%;

Χάρη λοιπόν στον συγκεκριμένο υπουργό, η Γερμανία επιστρέφει στο κάρβουνο. Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν χτίζονται σήμερα τόσα πολλά εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, που θα καίνε κάρβουνο, όσο στην Γερμανία, όπου προς το παρόν κατασκευάζονται είκοσι τρία! Τα περισσότερα απ’ αυτά θα καίνε λιγνίτη, ο οποίος αποτελεί το πιο βρόμικο συμβατικό καύσιμο που υπάρχει. Για την ατμόσφαιρα, αυτό θα σημαίνει 150 εκατομμύρια επιπλέον τόνους CO2 τον χρόνο, με τις ευλογίες του κόμματος των Πρασίνων.

Μήπως οι Γερμανοί Πράσινοι τρελάθηκαν; Κατά κάποιο τρόπο ναι. Τον Μάρτιο του 2011, η Angela Merkel έγινε το ίνδαλμά τους, όταν λίγο μετά την πυρηνική καταστροφή στην Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, αποφάσισε να κλείσει οριστικά τους 8 από τους συνολικά 17 γερμανικούς αντιδραστήρες, αν και στην αρχή μιλούσε για παράταση της λειτουργίας τους ως το 2036. Την 30/5/11, η γερμανική κυβέρνηση πήρε μια ακόμη πιο ριζοσπαστική απόφαση: Να κλείσει όλα τα πυρηνικά εργοστάσια της χώρας, ως το 2022. Έτσι άρχισε να πραγματοποιείται το όνειρο των οικολόγων, και έτσι ξεκίνησε η «πράσινη επανάσταση» στη Γερμανία.

Η απόφαση για την κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας δεν απαίτησε ιδιαίτερο πολιτικό θάρρος από πλευράς της καγκελαρίου, αφού την εποχή της Φουκουσίμα, το 70% του γερμανικού λαού ήταν αντίθετο στη χρήση πυρηνικής ενέργειας. Μια τέτοια απόφαση όμως, προϋποθέτει ακριβείς προβλέψεις, κάτι που στη συγκεκριμένη περίπτωση απουσίαζε παντελώς.

Στην αρχή, το σχέδιο προέβλεπε πως η Γερμανία θα ξεφορτώνονταν την πυρηνική ενέργεια σταδιακά, έτσι ώστε οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας να έχουν την δυνατότητα να καλύψουν το ενεργειακό κενό που θα δημιουργούνταν. Τώρα όμως είναι πλέον φανερό, πως το κλείσιμο των πυρηνικών αντιδραστήρων θα μειώσει την γερμανική παραγωγή ενέργειας κατά 20% ως τα τέλη της δεκαετίας.

Κάποιοι πρότειναν το φυσικό αέριο να είναι αυτό που θα αντικαταστήσει την πυρηνική ενέργεια. Όμως το σύστημα ανταλλαγής εκπομπών της ΕΕ, το περίφημο Emissions Trading System, αποδείχτηκε μια αποτυχία. Μέχρι σήμερα, έχει δώσει άδειες εκπομπής CO2 σε επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων και αυτών της παραγωγής ενέργειας, με βάση την προηγούμενη απόδοσή τους. Αν κάποια απ’ αυτές μπορούσε να μειώσει τις εκπομπές της, τότε είχε το δικαίωμα να πουλά τις άδειες σε άλλες επιχειρήσεις, που είχαν ξεπεράσει τα δικά τους όρια.

Αν το σύστημα ETS λειτουργούσε σωστά, ο άνθρακας δεν θα είχε καμιά ελπίδα απέναντι στο φυσικό αέριο, το οποίο εκπέμπει τρεις φορές λιγότερο CO2. Οι σχεδιαστές του όμως δεν προέβλεψαν την οικονομική κρίση που έπληξε την Ευρώπη, η οποία με τη σειρά της μείωσε την ζήτηση για ηλεκτρική ενέργεια, κάτι που σημαίνει ότι οι περισσότεροι παραγωγοί ενέργειας δεν εξάντλησαν τις άδειες εκπομπής CO2 που διέθεταν.

Το αποτέλεσμα είναι ότι σήμερα, η άδεια για την εκπομπή ενός τόνου CO2, κοστίζει περίπου €7. Για να είναι πιο φτηνή η χρήση φυσικού αερίου, η κάθε άδεια θα έπρεπε να στοιχίζει τουλάχιστον €35, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καρλσρούης.

Πάντως, σε όλες τις συζητήσεις στην γερμανική βουλή για την διατήρηση των πυρηνικών εργοστασίων, οι Πράσινοι τέθηκαν υπέρ του άνθρακα. Όπως εξήγησε στην Bundestag ο αρχηγός των Πρασίνων Jürgen Trittin, «δεχόμαστε μια προσωρινή επιστροφή στο κάρβουνο ως πηγή ενέργειας, προκειμένου να προστατέψουμε την χώρα από το περιβαλλοντικά καταστροφικό άτομο. Ούτως ή άλλως, εμείς υπάρχουμε για χάρη της προστασίας του περιβάλλοντος».

Ισχύει όμως αυτός ο ισχυρισμός; Πέρα από τα διάφορα επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα, το ότι η μητέρα γη δεν έχει ακόμη πουληθεί στις επιχειρήσεις ενέργειας, οφείλεται απλά στην σύμπτωση ότι το καλό της ταυτίζεται με τα συμφέροντα αυτών των επιχειρήσεων. Και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στο ζήτημα της γερμανικής ηλιακής ενέργειας.

Οι Γερμανοί είναι κυριολεκτικά ξετρελαμένοι με την ηλιακή ενέργεια. Αν και η χώρα τους δεν έχει περισσότερη ηλιοφάνεια από την Αλάσκα, η συνολική γερμανική παραγωγή ενέργειας από τα φωτοβολταϊκά, είναι ίση με αυτήν όλου του υπόλοιπου κόσμου! Όπως είπε χαρακτηριστικά ο Michael Fuchs του CDU, «είναι σαν οι κάτοικοι της Αλάσκας να άρχιζαν ξαφνικά να καλλιεργούν ανανάδες».

Αυτοί όμως οι «ανανάδες» κοστίζουν υπερβολικά στους Γερμανούς. Ο διάσημος οικονομολόγος Joachim Weinmann απέδειξε τον παραλογισμό της επιδότησης της ηλιακής ενέργειας στην Γερμανία, υπολογίζοντας πως τα €9 δις που δόθηκαν ήδη φέτος για την ηλιακή ενέργεια, θα μπορούσαν να παράξουν πενταπλάσια ενέργεια, αν επενδύονταν στην αιολική ενέργεια, και εξαπλάσια αν επενδύονταν στην υδροηλεκτρική ενέργεια.

Για να χρησιμοποιήσουμε ένα άλλο παράδειγμα, η μείωση των εκπομπών CO2 κατά ένα τόνο απαιτεί να δαπανηθούν €500 στην ηλιακή ενέργεια, αλλά μόνο €20 στην τεχνολογία καύσης φυσικού αερίου και €5 στην δημιουργία μόνωσης.

Παρά τα μεγάλα αυτά κόστη, η γερμανική κυβέρνηση επιδοτεί εδώ και πολλά χρόνια την ηλιακή ενέργεια, ελπίζοντας (κατά τον Weinmann) πως οι Γερμανοί κατασκευαστές φωτοβολταϊκών, ενισχυμένοι από τις κρατικές επιδοτήσεις, θα κυριαρχήσουν στις παγκόσμιες αγορές.

Πριν από δυο χρόνια, οπότε και έγινε φανερό πως οι Κινέζοι μπορούν να κατασκευάσουν τα ίδια φωτοβολταϊκά στη μισή τιμή, το Βερολίνο απέσυρε την υποστήριξή του, οδηγώντας μεγάλο μέρος του κλάδου στην πτώχευση.

Αν η γερμανική λογική πίσω από την στήριξη των ΑΠΕ ήταν με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος, η χώρα δεν θα έπρεπε εξ αρχής να μπλέξει με την ηλιακή ενέργεια. Η «πράσινη» όμως επανάσταση δεν έγινε για το περιβάλλον, αλλά για τα κέρδη. Έγινε για να μπορέσει ένας κλειστός γερμανικός τομέας να εξειδικευτεί και στη συνέχεια να κερδίσει την παγκόσμια αγορά.

Αφού μπόρεσε η Merkel να πείσει τους Πράσινους να δεχτούν τον λιγνίτη, τότε σίγουρα θα μπορούσε να τους μεταπείσει και στο ζήτημα της πυρηνικής ενέργειας. Αυτό όμως δεν έχει καμία οικονομική λογική για την γερμανική βιομηχανία, αφού στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας οι Γάλλοι είναι οι κυρίαρχοι. Και δυστυχώς, για να στηριχτεί η προστασία του περιβάλλοντος, χρειάζεται να υπάρχουν και οικονομικά κέρδη.

wprost.pl

S.A.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση