Κυβερνητικός στόχος η εκποίηση των πάντων

«Να είσαι σίγουρος ότι έχεις την υποστήριξή μου σε αυτή την προσπάθεια. Ανυπομονώ να έχουμε μία εποικοδομητική συνεργασία» δήλωσε με περίσσια υπεροψία ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προς τον νέο υπουργό, υπεύθυνο για την ελληνική οικονομία Γιάννη Στουρνάρα, συγχαίροντάς τον για την ανάληψη των καθηκόντων του.

Παράγοντες, οι οποίοι έχουν ολοκληρωμέ­νη γνώση του παρασκηνίου αλλά και των προ­θέσεων της τρόικας, αποδίδουν ιδιαίτερη ση­μασία στην ψήφο εμπιστοσύνης του Γερμανού «τσάρου» της Οικονομίας στον νεοδιορισμένο Έλληνα υπουργό. Κατά την εκτίμησή τους μπο­ρεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο «κλειδί» για να δρομολογηθούν εξελίξεις, που ενδέχεται να βελτιώσουν το κλίμα στην αγορά. Μια αγορά η οποία - αν κάποιος συνεκτιμήσει την τελευταία δυσοίωνη έκθεση του ΙΟΒΕ, την κινητικότητα στο τραπεζικό παρασκήνιο, το χρηματιστηρι­ακό ράλι των λεγόμενων κρατικών «χαρτιών», τις εξελίξεις στο ΤΑΙΠΕΔ, τον διορισμό της νέας διοίκησης της Εθνικής και την αναδιάταξη επι­χειρηματικών, επενδυτικών ισορροπιών - βρί­σκεται πολύ κοντά στον «πάτο».

Άραγε να είναι αυτό το καλοκαιρινό, το πιο κρίσιμο τρίμηνο για την ελληνική οικονομική τραγωδία; Το αν βρισκόμαστε πριν από τον κα­τακλυσμό ή την εμφάνιση ενός από μηχανής θεού, ακόμη δεν μπορεί να είναι κανείς βέβαι­ος. Η ευκαιρία, πάντως, είναι προφανής, την ώρα που οι κυριότεροι οικονομικοί δείκτες θα πιάσουν το χαμηλότατο ιστορικό σημείο τους. Προς τι η ευκαιρία; Μη σκέφτεστε σαν Έλληνες... Άλλωστε, σύμφωνα με την προτροπή του Χορστ Ράιχενμπαχ, αυτό είναι το χρονικό ση­μείο όπου θα αξίζει να τοποθετηθούν επενδυ­τικά οι ξένοι στην ελληνική αγορά!

Απαραίτητη είναι εδώ η καταγραφή ενός ευ­ρύτερου σχεδιασμού που έχει στον νου της η κυβέρνηση, η οποία έχει τις αποκρατικοποιή­σεις ως μία ισχυρή αιχμή. Άλλωστε δεν είναι τυχαία ούτε η επίμονη αναφορά του Αντώ­νη Σαμαρά, ούτε οι δεσμεύσεις της κυβέρνη­σης προς τους δανειστές, ούτε και προφανώς όσα διαβεβαιώθηκαν προς τους εταίρους από τον ίδιο τον Γιάννη Στουρνάρα στο τελευταίο Εurogroup.

Οι ίδιοι (παράγοντες) υποστηρίζουν πως ο μίτος θα αρχίσει να ξετυλίγεται μέσα στις επό­μενες ημέρες και σε κάθε περίπτωση πριν από τις 20 Ιουλίου, οπότε και οι δανειστές θα ασχο­ληθούν και πάλι με το ελληνικό πρόβλημα. Με μια κρίσιμη διαφορά: σε αντίθεση με την προ­ηγούμενη κυβέρνηση, που ως συνέχεια της προπροηγούμενης δεν είχε την έξωθεν καλή μαρτυρία, η κυβέρνηση του Σαμαρά τη διαθέ­τει, προς το παρόν, αλλά δεν φαίνεται να δια­θέτει την απαραίτητη εσωτερική ειρήνη.

Μπορεί ακόμη να μη φαίνεται, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ ζεσταίνει τις μηχανές του γι’ αυτό που όλοι γνωρίζουν, αλλά ξέχασαν τις δυο τελευταίες εβδομάδες: αποκρατικοποιήσεις χωρίς αντιπαράθεση δεν πρόκειται να γίνουν. Όσοι άκου­σαν τα στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καταλαβαίνουν ότι η διαχείριση της δημόσιας περιουσίας θα είναι η πολι­τική μητέρα όλων των μαχών και το πεδίο που θα αναδείξει και την επόμενη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα.

Όσοι θέλουν να ξέρουν τη στρατηγική του Γι­άννη Στουρνάρα δεν έχουν παρά να ρίξουν μια ματιά στο επίσημο όργανό του. Το ΙΟΒΕ μεταξύ των πέντε σημείων για τις πρώτες 100 ημέρες της κυβέρνησης θέτει πολύ ψηλά το θέμα της ολοκλήρωσης της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Στο τραπεζικό παρα­σκήνιο οι διαψεύσεις δημοσιευμάτων που ήθε­λαν Εθνική - Πειραιώς να συζητούν, η παραδο­χή πως η ΕΤΕ είχε κατ’ αρχάς επαφές με τους Γάλλους της Εμπορικής, η κινητικότητα στην Alpha Bank, προοιωνίζονται πως ο κλάδος βρί­σκεται ένα-δυο βήματα πριν από την τελική φά­ση της διαδικασίας. Θέματα και αποκαλύψεις που επιβεβαιώνουν την αρθρογραφία του «Π» το τελευταίο διάστημα, όπως και την κρισιμό­τητα των ανακεφαλαιοποιήσεων πριν γίνουν οι επόμενες κινήσεις.

Η αγία... τριάδα

Δεν είναι επίσης τυχαίο (κάθε άλλο μάλιστα) πως στην Εθνική έχει συγκροτηθεί μία άτυπη τρόικα (Αλέξανδρος Τουρκολιάς, Γ. Ζαννιάς και Π. Χριστοδούλου) που έχει αναλάβει έναν σημαντικότατο σχεδιασμό (που περιλαμβάνει από αποκρατικοποιήσεις μέχρι επαναχρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας).

Είναι προφανές πως το σύστημα βρίσκεται σε… ζύμωση, πως οι ισορροπίες ανακατανέ­μονται τη στιγμή που το οικονομικό επιτελείο έχει αναλάβει ένας άνθρωπος (Γ. Στουρνάρας) ο οποίος έχει καλή χημεία με τον Γερμανό ομό­λογό του. Κάτι που, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, δεν υπήρξε (ευλόγως, είναι η αλήθεια) ούτε επί θητείας Ευ. Βενιζέλου, και ακόμη πε­ρισσότερο ούτε επί ημερών του Γ. Παπακωνσταντίνου.

Το εγχώριο σύστημα «κουμπώνει» δικούς του ανθρώπους, στελέχη κατάλληλα σε καίριες θέ­σεις. Σε αυτή τη λογική εντάσσεται η τοποθέτη­ση του Γ. Μαυραγάνη στη θέση του υφυπουρ­γού Οικονομικών. Το ποιος είναι ο κ. Μαυραγάνης απαντά στο εύλογο ερώτημα της τοποθέτη­σής του σε ένα νευραλγικότατο πόστο. Πρόκει­ται για τον μέχρι πρότινος γενικό διευθυντή Φο­ρολογικού Τμήματος της KPMG, του μεγαλύτε­ρου οίκου αξιολόγησης, οικονομικής εκτίμησης που δραστηριοποιείται στην ελληνική αγορά. Η εταιρεία έχει στο χαρτοφυλάκιό της περί τις 180 εισηγμένες στο Χ.Α. εταιρείες και βεβαίως σχεδόν όλες τις πρωτοκλασάτες. Πελάτες της εταιρείας είναι εισηγμένες, επιχειρηματίες, καναλάρχες, αλλά και πληθώρα εκλεκτών μελών της εγχώριας επιχειρηματικής σκηνής.

Σχεδόν παράλληλα το εγχώριο σύστημα επεί­γεται να «κουμπώσει» και τη θέση του επικε­φαλής στο ΤΑΙΠΕΔ με μερίδα του να προωθεί μεθοδικά τον Παναγή Βουρλούμη, κύκλους της Ν.Δ. να ρίχνουν στη σέντρα και το όνομα του Πέτρου Δούκα, ενώ στο Δ.Σ. παραμένει ο διορι­σθείς από τη Ν.Δ. Βαρθολομαίος.

Την ίδια στιγμή πολύ κοντά σε αλλαγή διοίκη­σης φέρεται να βρίσκεται και η ΔΕΗ με το όνο­μα του τραπεζίτη Γιώργου Τανισκίδη (ο οποίος έχει άριστες σχέσεις με τον Αντ. Σαμαρά) να βρίσκεται πολύ ψηλά στον κατάλογο των επί­δοξων CEO. Ανάλογο κλίμα επικρατεί και για τον ΟΠΑΠ, όπου η απομάκρυνση του Σπανουδάκη θεωρείται τελειωμένη υπόθεση.

Επιχείρηση «χρηματιστήριο»

Χρηματιστηριακοί κύκλοι εντάσσουν σε αυ­τόν τον ευρύ σχεδιασμό την προσπάθεια που καταβάλλεται εδώ και έναν μήνα για τη βελ­τίωση της αποτίμησης συγκεκριμένων ομίλων όπου το Δημόσιο έχει (ακόμη) αυξημένη με­τοχική συμμετοχή ή εμπλέκονται άμεσα είτε έμμεσα με το θέμα των αποκρατικοποιήσεων. Από τις θυγατρικές της ΑΤΕ (κυρίως την ΕΒΖ), που θα σπάσει σε «υγιή» και «τοξική» τράπεζα, μέχρι το ράλι των ΔΕΗ, ΟΠΑΠ και ΟΤΕ.

Είναι ενδεικτικό πως σε διά­στημα ενός μήνα η μετοχή της ΔΕΗ έχει ενισχυθεί κατά 91%, του ΟΠΑΠ κατά 445% και κατά 90% για τον ΟΤΕ. Αυτό έχει ως συνέπεια την ενίσχυση της χρηματιστηριακής αξίας των ομίλων στα 1,68 δισ. ευρώ για τον ΟΠΑΠ, στα 1,25 για τον ΟΤΕ και στα 635 εκατ. ευρώ για τη ΔΕΗ. Νούμερα αρκε­τά σημαντικά, που μην αμφιβάλ­λετε πως θα χρησιμοποιηθούν για τη νομιμοποίηση των κινήσεων της επόμενης ημέρας. Όπως επίσης και για τον αντίθετο λόγο...

Πάντως, ενόσω συνεχίζεται η ωραιοποίηση της χρηματιστηριακής αξίας εισηγμένων ορ­γανισμών του Δημοσίου και μπαίνουν οι τελευ­ταίες λεπτομέρειες για τον τρόπο κεφαλαιακής ενίσχυσης των τραπεζών, στο οικονομικό επιτε­λείο κερδίζει έδαφος η πρόταση της αποκρατι­κοποίησης ενός μη εισηγμένου φορέα.

Σενάριο που μετά την τελευταία αντιπαράθε­ση Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ και τις βολές του δεύτερου κα­τά της κυβέρνησης (για ξεπούλημα κ.λπ.) ανέ­βηκε πολύ ψηλά στην ατζέντα του πρωθυπουρ­γού και του υπουργού Οικονομικών. Καλά ενη­μερωμένη πηγή υποστηρίζει πως τις τελευταίες ημέρες έχουν τεθεί και πάλι στο τραπέζι παλιότερα σχέδια αξιοποίησης στοιχείων του Δημο­σίου, σχέδια μακρομίσθωσης εκτάσεων, περιο­χών αλλά και επενδυτικών προγραμμάτων (κάτι σαν ΣΔΙΤ) για την ανάπτυξη αερολιμένων, οδι­κών αξόνων, υποδομών.

Σε αυτό το χαρτοφυλάκιο περιλαμβάνονται μία έμμεσα εισηγμένη (ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ), οπωσ­δήποτε ο ΟΣΕ, ξενοδοχειακές μονάδες, θυγα­τρικές τραπεζών κ.λπ. Έτσι με αυτό τον τρόπο υπολογίζεται πως και μήνυμα προς τους δα­νειστές θα δοθεί αλλά και τα… δύσκολα (ελέω αντιπολίτευσης και ΣΥΡΙΖΑ) θα μετατεθούν για ευθετότερο χρόνο. Όταν, όπως εκτιμούν χρη­ματιστηριακοί παράγοντες, το Χ.Α. θα είναι υψηλότερα και η αποτίμηση λ.χ. του ΟΛΠ ή του ΟΛΘ δεν θα έχει συρρικνωθεί σε 110-140 εκατ. ευρώ. Είναι κάτι περισσότερο από προφανές ότι το εγχώριο σύ­στημα είναι αποφασισμένο να βάλει κάτω την μπάλα. Το ερώ­τημα είναι αν η στρατηγική του και κυρίως οι απώτεροι στόχοι του είναι ξεκά­θαροι. Και κυρίως εάν μπορούν να πείσουν, πολιτικά και κοινωνικά. Εάν αυτό δεν συμβεί, τότε η μόνη συμπαράσταση που μπορεί να αναμένουν είναι από τους εκπροσώπους των δανειστών. Αλλιώς θα βρεθούν στην ίδια διελκυστίνδα που παρέσυρε και τις προηγούμενες κυβερνήσεις...

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση