Η των πολιτών αναθεώρηση...

Φόβος, ανασφάλεια, πανικός, θυμός, οργή, απελπισία… Αυτά είναι ορισμένα από τα συναισθήματα που ανιχνεύει κάποιος στον νεοέλληνα τις πρόσφατες ημέρες.

Δικαιολογημένα ; Ίσως

Αναμενόμενα; Σίγουρα

Το ερώτημα που τίθεται είναι πως δημιουργήθηκαν οι καταστάσεις που τα προκάλεσαν;

Η απάντηση είναι απλή… Η συνεχής και επίμονη προσκόλληση των νεοελλήνων σε αρχές και συνήθειες ετερόκλητες και ξένες με τα Ελληνικά ήθη, καθώς και η εμμονή σε τακτικές πρόσφορες για την άνετη και ανενόχλητη δραστηριοποίηση ανθρώπων παντελώς ακατάλληλων, σε νευραλγικές θέσεις της κοινωνικής και πολιτικής ζωής της πατρίδας.

Αποτελεί σχήμα οξύμωρο το πόσο γρήγορα κατέρρευσαν οι κοινωνικές δομές σε σχέση με το χρόνο που οικοδομήθηκαν. Αν παρατηρήσει κάποιος τα σημερινά γεγονότα θα διαπιστώσει ότι οι άνθρωποι που δημιούργησαν τις εν λόγω κοινωνικές δομές – συνήθειες και τις συνθήκες διάλυσης αυτών είναι οι ίδιοι (ως προς τη νοοτροπία).

Είναι αδύνατον να προσπαθείς να ανατρέψεις μια κακώς κείμενη κατάσταση, μετερχόμενος των ίδιων μεθόδων – πρακτικών με τις οποίες την δημιούργησες.

Θέλουμε να αλλάξουμε το κλίμα ανασφάλειας, αλλά παραμένουμε αδιόρθωτοι στο τρόπο σκέψης (εύπιστοι, ευμετάβλητοι, φανατικά κομματισμένοι).
Θέλουμε να αλλάξουμε το τρόπο ζωής μας, αλλά διατηρούμε τις ίδιες συνήθειες (υπερκαταναλωτισμός, αδιαφορία, ωχαδερφισμός).
Θέλουμε πίσω την πατρίδα μας, αλλά συνεχίζουμε να την λιθοβολούμε… ή τουλάχιστον ανεχόμαστε να την λιθοβολούν.
Θέλουμε να αντιδράσουμε, αλλά δεν ξέρουμε τον τρόπο.
Θέλουμε να αλλάξουμε… αλλά μόνο μέχρι να περάσει η κρίση (μετά θα επιστρέψουμε στις παλιές μας συνήθειες).
Θέλουμε να προχωρήσουμε, αλλά κάνουμε βήματα προς τα πίσω.
Θέλουμε να απαλλαγούμε, αλλά συνεχίζουμε να υπομένουμε.
Θέλουμε να πιστέψουμε, αλλά συνεχίζουμε να υπηρετούμε αυτούς που μας πρόδωσαν.

Δεν πρόκειται να διορθωθεί το παραμικρό αν δεν διορθωθούμε εμείς. Οι τρόποι είναι απλοί:

Να γίνουμε ειλικρινείς και αυστηροί με τον εαυτό μας.
Να απορρίπτουμε κάθε τι φθηνό στη ζωή μας.
Να βάλουμε στη καρδιά μας την πατρίδα και να μην την θυμόμαστε – επικαλούμαστε όταν βρισκόμαστε σε δύσκολες καταστάσεις.
Να επιλέγουμε πολιτικούς με βάση την προσφορά, το ήθος, την ευπρέπεια, την ειλικρίνεια και όχι τους πομπώδεις λόγους και υποσχέσεις, άσχετα αν μας κολακεύουν και εξυπηρετούν τα συμφέροντά μας.
Να κρίνουμε τους ανθρώπους με βάση τα έργα και όχι τα λόγια.
Να επιλέγουμε αυτούς που μας πληγώνουν, λέγοντας την αλήθεια και όχι αυτούς που μας κολακεύουν και μας θεωρούν αλάνθαστους.
Να σταματήσουμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας παντογνώστες και να έχουμε άποψη για τους πάντες και τα πάντα.
Να μάθουμε να ακούμε περισσότερο και να μιλάμε λιγότερο.
Να μάθουμε στη ζωή μας να λέμε όχι.
Να σταματήσουμε να επιζητούμε την εύκολη λύση και να επιδιώκουμε τη σωστή και δίκαιη λύση.

Αν συνεχίσουμε να παραμένουμε απαθείς και νωθροί παρατηρητές της ζωής και των γεγονότων, είναι σίγουρο ότι θα μας αφήσει/ουν πίσω... αξιολύπητους πανεπιστήμονες της νεοελληνικής νοοτροπίας.

Πηγή