Ανέκδοτο: Η κυβέρνηση κάνει οικονομία

Το ότι υπογράψαμε το μνημόνιο επειδή παραποιήθηκαν τα οικονομικά στοιχεία της χώρας από την Στατιστική Υπηρεσία… Γνωστό επίσης είναι πως η Ελλάδα έχει συρθεί σε μία άνευ προηγουμένου εξαθλίωση, διεθνή ατίμωση και έχει μετατραπεί σε προτεκτοράτο, ενώ λίαν συντόμως προβλέπεται και η μεταβίβαση της κυριότητας των πάντων σε διεθνείς τράπεζες, πολυεθνικές και, φυσικά, εσωτερικά λαμόγια…

Το όλο οικονομικό θέμα της πατρίδας μας έχει δημιουργηθεί από το σπάταλο κράτος. Από το κράτος που έχτισε γέφυρες με κόστος πολλαπλάσιο αντίστοιχων του εξωτερικού, που έκανε δρόμους στους οποίους αντί για άσφαλτος θα έπρεπε να υπάρχει στρωμένο χρυσάφι, που έκανε στάδια τα οποία πληρώθηκαν σε αστρονομικές τιμές, που… που… που… Το ουσιαστικό, δηλαδή, πρόβλημα της χώρας ήταν (και εξακολουθεί να είναι, όπως θα αποδείξουμε παρακάτω) δημοσιονομικό, λόγω ενός υπερσπάταλου κράτους, που νέμεται το δημόσιο χρήμα και το σκορπά με αδιαφανείς διαδικασίες σε εργολάβους, σε εκδότες, σε αλλοδαπούς ψηφοφόρους, σε κομματικούς εγκάθετους ή για την συντήρηση του κομματικού του στρατού…

Αυτό το κράτος, λοιπόν, επί κυβερνήσεως Γιώργου Παπανδρέου κλήθηκε να συρρικνωθεί. Κλήθηκε να σταματήσει την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, κλήθηκε να κλείσει τις τρύπες που κατέστρεφαν την οικονομία της χώρας. Και τι έκανε; Τίποτε… απολύτως τίποτε! Ή για να είμαστε ακριβείς, κατέστρεψε την οικονομία της χώρας, κατέστρεψε τα δοχεία τροφοδότησής του που ήταν οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, επειδή δεν ήθελε να αλλάξει το σάπιο υπάρχον καθεστώς το οποίο επί 35 χρόνια λυμαίνονταν τους κόπους των Ελλήνων πολιτών…

Στον αντίποδα, κι ενώ κατέστρεψε την ιδιωτική πρωτοβουλία (πλην των μεγαλοκαρχαριών, οι οποίοι έχουν κατορθώσει να κάνουν την κρίση ευκαιρία για ακόμη μεγαλύτερο και επαχθέστερο πλουτισμό), την ίδια στιγμή το κράτος διευρύνθηκε ακόμη περισσότερο, προσέλαβε και άλλους «στρατιώτες» να υπηρετήσουν στον κομματικό του στρατό (βλ. διορισμούς 25.000 νέων δημοσίων υπαλλήλων κατά τα τελευταία 2 χρόνια, χωρίς διαγωνισμούς, χωρίς επίσημες διαδικασίες, χωρίς καμία νομιμότητα αλλά με πλήρη μονιμότητα…), ενώ δημιούργησε νέες διευθύνσεις, νέες θέσεις κομματόσκυλων που αμείβονται με υπέρογκα ποσά…

Ήταν όμως μόνο αυτά; Σίγουρα υπάρχουν και άλλα «ενδιαφέρονται» και άκρως σοσιαλιστικά, τα οποία θα γίνουν γνωστά εν καιρώ. Κι ένα από αυτά τα οικονομικά αίσχη, τη στιγμή που Έλληνες πολίτες μένουν άνεργοι, τη στιγμή που Έλληνες πολίτες άρχισαν να γνωρίζουν τι σημαίνει πείνα, τη στιγμή που Έλληνες πολίτες αυτοκτονούν επειδή οι αποφάσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου τους έχουν καταστρέψει οικονομικά… ακριβώς αυτή τη στιγμή, το κράτος συνεχίζει να σπαταλά το χρήμα που συγκεντρώνει απαιτώντας λιγότερη υγεία, λιγότερη παιδεία, λιγότερη ασφάλεια για τους πολίτες…

Στην Ξάνθη, ενώ η Επιθεώρηση Εργασίας, που ανήκει στο υπουργείο Εργασίας, επί σειρά δεκαετιών φιλοξενούνταν δωρεάν στο κτίριο της Νομαρχίας, άρχισε να δέχεται πιέσεις ώστε να μετακινηθεί και να ενοικιάσει γραφεία εκτός Νομαρχίας…! Δηλαδή, να πληρώνει ενοίκιο, κοινόχρηστα κ.λ.π. Και φυσικά, οι υπάλληλοι υπάκουσαν στις διαταγές του υπουργείου, βρήκαν γραφεία και μετακόμισαν… Και τι έγινε κατορθωτό με αυτή την μετακίνηση; Επιβαρύνθηκε ο προϋπολογισμός του υπουργείου Εργασίας, ενώ θα μπορούσε να μην γίνει η μετακίνηση και να εξοικονομηθούν χρήματα. Αυτό όμως δεν έγινε… Γιατί; Πού αποσκοπεί το υπουργείο Εργασίας; Μήπως ο υπουργός Εργασίας δεν γνωρίζει πως η χώρα είναι σε αυτοκτονική λιτότητα και πως η κυβέρνηση Παπανδρέου απαιτεί –σε εγκληματικό σημείο- από τους πολίτες να στερηθούν έως και τα απαραίτητα, για να μπορέσει το κράτος να εξοικονομήσει χρήματα; Ο υπουργός Εργασίας βρίσκεται σε άλλο κράτος ή σε άλλο πλανήτη; Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί διαφορετικά η απόστασή του από την... πραγματικότητα...!

Όχι, δεν γνωρίζουμε τον ιδιοκτήτη του ακινήτου που φιλοξενεί την Επιθεώρηση Εργασίας στην Ξάνθη. Γνωρίζουμε όμως πάρα πολύ καλά, πως η κυβερνητική αναλγησία προκαλεί το περί δικαίου αίσθημα. Και τα επίχειρα αυτής της ξεδιάντροπης πολιτικής αλητείας θα τα γευτούν με τον χείριστο τρόπο οι κυβερνώντες. Ειλικρινά, δεν θα λυπηθώ για κανέναν τους…

Κωνσταντίνος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση