Δεκαπενταύγουστος τορπιλισμών

• Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Δεκαπενταύγουστος.

Πάσχα του καλοκαιριού.

Ίσως κάτι πολύ περισσότερο στις ψυχές των Ελλήνων.

Η Πλατυτέρα των Ουρανών γιορτάζει μεγαλόπρεπα απ άκρου σ΄ άκρον της πατρίδας μας με ιδιαίτερες ονομασίες που της προσέδωσε ο λαός μας, όπως αυτός μονάχα μέσα από βιώματα, εμπειρίες άντλησε και αντλεί.

Είναι η γιορτή της ανεξάντλητης δύναμης η σημερινή.

Της δύναμης που άντλησε η ελληνική ψυχή κατά καιρούς χαλεπούς, όπως και οι τωρινοί, για να παραμείνει αδούλωτη.

Είναι η γιορτή της εγκαρτέρησης.

Λαμπρές τελετές, ψυχικό μεγαλείο.

Η Παναγία είναι παντού.

Πανταχού παρούσα.

Απαλύνει τον πόνο.

Δυναμώνει τους αγωνιστές.

Μετριάζει, εξαλείφει την οργή.

Οδηγεί το Έθνος (Παναγία η Οδηγητρία).

Είναι το Έθνος που αφήνει κατα καιρούς άφωνη την ανθρωπότητα με τα επιτεύγματά του.

Είναι το Έθνος που ξέρει να απαντά στον παραλογισμό των ισχυρών, στο πέρασμα των χρόνων.

Μια μέρα σαν την σημερινή διάλεξαν οι Ιταλοί το 1940, για να τορπιλίσουν την "ΕΛΛΗ", στην Τήνο.

Μιά μέρα σαν την σημερινή διάλεξαν και οι ηγέτες των ευρωπαίων εταίρων μας για την αποδιοπομπή της Ελλάδας από την Ευρώπη.

Άραγε ρώτησαν τους λαούς, ή μόνο τις τράπεζες;

Δεν μπορεί τη στιγμή που οι διανοούμενοι όλου του κόσμου - μαζί και της ευρώπης - να είναι αντίθετοι σε κάθε μορφήςπαραλογισμό και κατακερματισμό, οι ηγεσίες να λειτουργούν μόνο κατά βούληση των τραπεζιτών.

Δεν μπορεί τη στιγμή που οι νομπελίστες συγγραφείς και επιστήμονες όλου του κόσμου - μαζί και της ευρώπης - να υπερθεματίζουν της συμβολής στον παγκόσμιο πολιτισμό της χώρας μας, κάτι που αφήνει ηγεσίες και τραπεζίτες παγερά αδιάφορους.

Κι άντε,εμείς θα στριμωχτούμε όπως παλιά στην παράγκα του Καραγκιόζη, μονολογώντας: Πότε πίττα με τυρί, πότε πίττα μοναχή.

Η "Αγία" τραπεζιτική οικογένεια δεν βλέπει ότι του λοιπού δεν είναι μόνη της αλλά θα πρέπει να λογοδοτεί στην Κίνα και τη Ρωσία;

Το 1940, οι τορπιλοσωλήνες κάποιου ιταλικού υποβρύχιου, άνοιγαν τους ασκούς του Αιόλου.
Τέτοια μέρα.

Το 2011, η τορπίλη εκτοξεύτηκε από τον υπουργό οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόϊμπλε.

Τέτοια μέρα. Τέτοιες μέρες για να κυριολεκτούμε.

Η Γερμανία, μοιραία χώρα του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου.

Η Γερμανία, μοιραία χώρα του Β΄ Παγκόσμιου Πόλεμου.

Η Γερμανία, μοιραία χώρα του Γ΄ Παγκόσμιου, οικονομικά αυτή τη φορά, Πόλεμου.

Μέσα σε ένα κυκεώνα ανακατατάξεων κάθε τύπου και μορφής, το Έθνος σήμερα γιορτάζει.

Γιορτάζει την Παναγία.

Με ελπίδα, προσμονή, εγκαρτέρηση.

"Μήτηρ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην Σου".

Αυτή είναι η δέηση των Ελλήνων σήμερα.

Όσο για την τορπίλη του κ. Σόϊμπλε;

Άλλαξε πορεία και στρέφεται σ΄αυτούς που την επινόησαν.

Χρόνια πολλά σε όλους.

Εορτάζοντες και μη.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση