Παγκόσμιο ρεκόρ ξεπουλήματος...

Δεν υπάρχει ίσως ιστορικό προηγούμενο χώρας που βρίσκεται στα πρόθυρα χρεοκοπίας, να μην έχει προχωρήσει σε ούτε καν μία αποκρατικοποίηση ή αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων του κράτους.

Ο κύριος Γιώργος Παπακωνσταντίνου διεκδικεί το θλιβερό προνόμιο, αλλά και παγκόσμιο ρεκόρ συνάμα, να είναι ο μοναδικός υπουργός Οικονομικών στον κόσμο που έκανε μεν νόμο του Κράτους «τη σφαγή των μισθών» (Μνημόνιο) αλλά, αν ολοκλήρωνε σήμερα τον κύκλο του στην κυβέρνηση (πχ σε περίπτωση πρόωρων εκλογών ή ανασχηματισμού), δεν θα είχε έβαλε την υπογραφή του σε ούτε μια νέα αποκρατικοποίηση, προκειμένου να μειώσει το δημόσιο χρέος και να στείλει μήνυμα στις αγορές, προκειμένου να αποφευχθούν -εν μέρει τουλάχιστον- και οι θυσίες σε μισθούς και συντάξεις.

"Μαγκιά" θα πουν κάποιοι. Γιατί να πουλάς κρατικό πλούτο;

Πράγματι, σε 20 μήνες θητείας, ο έλληνας υπουργός Οικονομικών και οι συνεργάτες του στην κυβέρνηση πέτυχαν το απόλυτο: ακύρωσαν τις αποκρατικοποιήσεις! Ενώ όλα τα χρόνια πριν αναλάβουν την εξουσία, το κράτος εισέπραττε «κουτσά-στραβά» 1-2 δισ. το χρόνο (σπανίως λιγότερα), το 2010 και 2011 τα έσοδα αυτά μηδενίστηκαν…

Το 2010 εισπράχτηκαν μόλις 8 εκατ. ευρώ, και αυτά από συναλλαγή που ήταν συμφωνημένη και αποφασισμένη από το 2009 (Καζίνο της Κέρκυρας). Μέχρι το Μάρτιο του 2011 έπρεπε να έχουν πουληθεί ήδη 4 αεροσκάφη της πρώην Ολυμπιακής, αλλά σαπίζουν ακόμα στα αζήτητα. Φέτος δεν εισπράχτηκε ούτε ένα ευρώ από αποκρατικοποιήσεις και, αν τελικά «σπάσει το ρόδι» η Deutsche Telekom με τον ΟΤΕ, θα πρόκειται για μια συμφωνία που ήταν αποφασισμένη και επακριβώς προκαθορισμένη, ήδη επί υπουργίας Αλογοσκούφη.

Θυσίες αντί αποκρατικοποιήσεις

Μέχρι οι ευρωπαίοι εταίροι "να βάλουν τις φωνές" στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, στα μέσα Μαΐου στο Λουξεμβούργο, οι διαδικασίες αποκρατικοποιήσεων βρίσκονταν «υπό το μηδέν», καθώς παραμένουν απούλητα, τόσο το προσφορότερο για αξιοποίηση στοιχείο του δημοσίου (πρώην αεροδρόμιο στο Ελληνικό) όσο και το πιο μικρό και … ευτελές, δηλαδή τα 4 airbus.

Αφότου ανέλαβε υπουργός Οικονομικών το 2009 και έως τώρα, ο κ.Γιώργος Παπακωνσταντίνου δεν κίνησε καμία νέα διαδικασία για να βάλει χρήματα από αποκρατικοποιήσεις στα άδεια κρατικά ταμεία. Όχι βεβαίως για "να βγει" ο υπεραισιόδοξος στόχος των 15 δισ. που γράφτηκαν για φέτος στο Μνημόνιο, αλλά ούτε καν 1 από τα περίπου 4 δισ. ευρώ που προϋπολόγιζε συνολικά για πέρυσι και φέτος από απορκατικοποιήσεις (2,5 και 1,5 δισ. ευρώ το 2010 και 2011 αντίστοιχα). Αποτέλεσμα; σήμερα αναζητεί 6 δισ. ευρώ, με επιπρόσθετα επαχθή μέτρα, για να καλύψει τις «τρύπες» του 2010 και 2011.

Ακόμα και για τα τέσσερα αεροσκάφη, ο σύμβουλος αποκρατικοποίησης που θα αναλάβει το έργο, ορίστηκε προ ημερών μόλις και η πώληση πρακτικά αναβάλλεται για τουλάχιστον τα τέλη του έτους, αντί για το α΄ τρίμηνο που ήταν προγραμματισμένο. Έτσι τα σκάφη απαξιώνονται όλο και περισσότερο, όπως συνέβη τον τελευταίο χρόνο και με όλα σχεδόν τα κρατικά περιουσιακά στοιχεία

Σε κάθε περίπτωση, παρά την ομοβροντία αποκρατικοποιήσεων που τώρα ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, οι διαγωνιστικές διαδικασίες μόλις τώρα ξεκινούν και θα απαιτήσουν πολλούς μήνες (ή χρόνια) για να ολοκληρωθούν.

Παγκόσμια πατέντα

Χωρίς σοβαρή προεργασία, με ανεπίλυτα θεσμικά και ουσιαστικά ζητήματα (χρήσεις γης, διαδικασίες ενστάσεων, προκηρύξεις, διερεύνηση αγοράς, ασφαλιστικό ΔΕΗ κλπ), με τα spread των κρατικών ομολόγων στις 1300 μονάδες και την διεθνή εικόνα της χώρας καταρρακωμένη περισσότερο από ποτέ, η ταυτόχρονη πώληση δεκάδων περιουσιακών στοιχείων (συμμετοχές σε τράπεζες, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, παίγνια, συχνότητες, λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι, σιδηρόδρομοι, μεταλλεύματα, δίκτυα ύδρευσης, αμυντικές βιομηχανίες, ακίνητα) δεν εγγυάται ούτε την προσέλκυση ικανού επενδυτικού ενδιαφέροντος, ούτε διασφαλίζει διαπραγματευτική άνεση για επίτευξη του τιμήματος (2 δισ. φέτος και 15 έως το 2013) που μπήκε στόχος στο Μνημόνιο.

Το λάθος του Παπακωνσταντίνου

Προκαλώντας αρχικά την απορία και, εν τέλει, την έκρηξη οργής των ελεγκτών της Τρόικα, η κυβέρνηση δεν τόλμησε ως τώρα ούτε μία αποκρατικοποίηση. Το 2010 ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών, σε συζητήσεις του, υποστήριζε πως «κανείς ξένος δεν θα έρθει να επενδύσει στη χώρα αφού οι έλληνες σηκώνουν τα λεφτά τους από τις τράπεζες», αναβάλλοντας έτσι τα όποια σχέδιά του για το απώτερο μέλλον.

Ακύρωνε έτσι κάθε τέτοιο εγχείρημα και απαξίωνε την Ελλάδα. Με τη διαφορά όμως ότι, ένα χρόνο μετά, όχι μόνο δεν απομακρύνθηκαν τα φαινόμενα αυτά, αλλά εντάθηκαν περαιτέρω.

Η κυβέρνηση εγκλωβίστηκε επίσης, τόσο στις προεκλογικές δεσμεύσεις της (διατήρηση του 51% της ΔΕΗ κλπ) όσο και στην επιλογή της για απευθείας διακρατικές συμφωνίες (με Κίνα και Κατάρ) εγκαταλείποντας επί ενάμισι χρόνο κάθε διαδικασία προκήρυξης διεθνούς διαγωνισμού.

Θέλησε έτσι να παρακάμψει το κοινοτικό δίκαιο που επιβάλλει διαφανείς αλλά χρονοβόρες διαγωνιστικές διαδικασίες. Παρέβλεψε όμως ότι, εκτός από υψηλότερο τίμημα, τυχόν εκδήλωση διεθνούς επενδυτικού ενδιαφέροντος θα έβαζε ξανά την Ελλάδα «στον χάρτη» των επενδύσεων την πιο κρίσιμη στιγμή, δίνοντας την καλύτερη απάντηση και τα δυσφημιστικά πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου ή φρενάροντας την κούρσα των spreads και των CDS.

Μπούμερανγκ

Όταν το φθινόπωρο πέρυσι ναυάγησε η συμφωνία με το Κατάρ στον Αστακό, κτύπησε ο πρώτος "συναγερμός" για τους επιτελείς της κυβέρνησης (Γ.Παπακωνσταντίνου, Χ.Παμπούκης, Σπ.Κουβέλης) οι οποίοι επέλεξαν να καταστήσουν προνομιακό συνομιλητή τους ένα ή δύο κράτη, με αποτέλεσμα η χώρα να απομονωθεί.

Επέμειναν στους ατέρμονους διαλόγους που αποδείχτηκαν χάσιμο χρόνου, παρόλο που παρασκηνιακά δεν εξέλειπε ποτέ (ούτε το 2009 ή 2010) το ενεργό ενδιαφέρον άλλων επενδυτών για συγκεκριμένες επιχειρήσεις ή ακίνητα (ΛΑΡΚΟ, ΕΛΤΑ, ΟΔΙΕ, ΕΥΔΑΠ κ.ά.). Απέρριψαν τους υποψήφιους συλλήβδην ως αφερέγγυους ή "οιωνεί" τρελούς και απατεώνες, χωρίς καν να αξιολογήσουν την σοβαρότητα των προτάσεων.

Απέφυγαν να κινήσουν διαγωνισμούς, έστω και εάν αυτοί απέβαιναν άγονοι -που μάλλον φυσιολογικό θα φάνταζε τότε και δεν θα είχε ουσιαστική επίπτωση στο αρνητικό κλίμα της εποχής. Θα είχαν κερδίσει όμως ένα χρόνο, ώστε να είναι ώριμες σήμερα οι διαδικασίες πώλησης για κάποια εξ αυτών.

Αδιαφόρησαν όμως και για όσους (προ Χριστού Προφήτες) τους επεσήμαιναν πως το "ναυάγιο" στον Αστακό έδειχνε ότι θα ήταν ακόμα χειρότερο "κάζο" για την χώρα, εάν αργότερα, όπως τώρα συμβαίνει (δηλαδή μετά 1-2 χρόνια στο Μνημόνιο και παρότι η χώρα κινείτο «στην σωστή κατεύθυνση») ναυαγούσε και η πραγματικά μεγάλη επένδυση στο Ελληνικό. Εγκλωβίστηκαν να παίζουν με έναν "παίκτη", που τους είχε του χεριού του και, τελικά, τους έφτυσε.

Και τώρα; Να χαιρόμαστε την κρατική περιουσία που μας έμεινε (στα αζήτητα)...

ΠΙΝΑΚΑΣ

Εισπράξεις από Αποκρατικοποιήσεις ανά έτος σε εκατ. ευρώ

1998, 2.104

1999, 3.971

2000, 1.830

2001, 1.651

2002, 1.697

2003, 3.148

2004, 754

2005, 2.101

2006, 1.740

2007, 1.719

2008, 545

2009, 884

2010, 8*

2011 , 0

* από συναλλαγή (Καζίνο Κέρκυρας) αποφασισμένη το Σεπτέμβριο του 2009

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση