Ο… από μηχανής Λαλιώτης;

Είναι πράγματι αξιοσημείωτο το πώς, κάθε φορά που οι πολιτικοί του σήμερα βρίσκονται ενώπιον αδιεξόδων, ή έστω δυσκολιών, στρέφουν το βλέμμα τους στο χθες, αναζητώντας τις λύσεις που θα τους οδηγήσουν στο αύριο.

Για το ΠΑΣΟΚ, η συνήθης και… λατρεμένη διαδρομή στις αναμνήσεις του παρελθόντος, σταματάει πάντοτε στο πρόσωπο του Κώστα Λαλιώτη. Το «θείον βρέφος», το «πολιτικό παιδί» του Ανδρέα Παπανδρέου, το στέλεχος που έκανε την επικοινωνία πολιτική πρακτική, και εισήγαγε τον «ινστρουκτορισμό» στη δημόσια ζωή του τόπου.

Με το ΠΑΣΟΚ του σήμερα να βρίσκεται σε κατάσταση προχωρημένης πολιτικής γήρανσης, ο Γιώργος Παπανδρέου δέχεται εισηγήσεις να προχωρήσει σε κινηματικό προσκλητήριο. Και να απευθυνθεί, κατά κύριο λόγο, στο «όλον ΠΑΣΟΚ», όπως το έχει περιγράψει εδώ και πολλά χρόνια ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Οι ρεαλιστές, δεν έχουν πολύ μεγάλες προσδοκίες. Το ΠΑΣΟΚ του σήμερα μοιάζει διασκορπισμένο σε όλα τα σημεία του ορίζοντα. Οι «εκσυγχρονιστές», και προσωπικά ο Κώστας Σημίτης θεωρείται δεδομένο ότι επιλέγουν την προσέγγιση… μακριά και αγαπημένοι. Ο Αλέκος Παπαδόπουλος, που θα ήταν μια κάποια λύση, ειδικά σε επικοινωνιακό και συμβολικό επίπεδο, θεωρείται «δύσκολα διαχειρίσιμος».

Γι’ αυτό και η στόχευση αφορά κατά κύριο λόγο τον Κώστα Λαλιώτη. Εκείνον που, σύμφωνα με τους συνομιλητές του Πρωθυπουργού, μπορεί να ξαναφέρει το ΠΑΣΟΚ… στον λαό. Τον δικό του λαό. Και να λειτουργήσει ως η κοινωνική συνιστώσα, που θα επιτρέψει στον Γιώργο Παπανδρέου να ανακτήσει την επαφή του με τα στρώματα που πίστεψαν στην Αλλαγή, και δεν εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ, ούτε καν επί Σημίτη.

Με μια διαφορά: Τον Λαλιώτη τον έχουν ρωτήσει;

Γιατί έχω την εντύπωση πως θα τους απαντήσει λέγοντάς τους: Πόσο μαλάκες είστε που ψάχνετε για μαλάκες;

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση