Ο συρμός του διασυρμού

• Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Όταν ο Θεός -όχι ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής - αποφάσισε να φτιάξει την σύγχρονη Ελλάδα, ξεκίνησε από τον ΟΣΕ.

Τον οργανισμό σιδηροδρόμων Ελλάδας.

Είτα (μετά) παρέδωσε τον ΟΣΕ στους συνδικαλιστές και τον υπουργό συγκοινωνιών της Ελλάδας, νουθετώντας ότι οι ράγες του σιδηρόδρομου θα έπρεπε να φτάσουν στα πέρατα της Γραικίας για να ταξιδεύουν, να εμπορεύονται οι Έλληνες.

Να εκπορεύονται και να εμπορεύονται είπε ο Θεός.

Όχι να εκπορνεύονται.

Να όμως που κατά την στιγμή παράδοσης του ΟΣΕ στους συνδικαλιστές και τον υπουργό συγκοινωνιών της Γραικίας, έγινε παρανόηση της βούλησης του Θεού.

Έτσι επεκράτησε το εκπορνεύονται του εμπορεύονται.

Έτσι ο ΟΣΕ και τα παιδιά του ΟΣΕ, όπως ΕΡΓΟΣΕ, ΤΡΕΝΟΣΕ, μόνο για να εξυπηρετούν τους Έλληνες δεν συστάθηκαν.

Εκπορνεύθηκαν μέχρι εκεί που δεν παίρνει.

Έγιναν η πιο χρεωμένη ΔΕΚΟ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Αγγλία έχει το όνομα και ο ΟΣΕ την χάρη, έλεγαν και λένε χαριτολογώντας σε πολλά κακόφημα στέκια.

Θυμήθηκα την εκπόρνευση αυτού του οργανισμού, όταν πήγα στην κομμώτριά μου λίγο μετά το Πάσχα, να κάνω πρόβα στα καινούρια μπικουτί που μου έστειλαν από την Αμερική, και να πάρει η χρυσοχέρα ένα καψάλισμα από βεγγαλικό που δέχτηκα στο κεφάλι λίγο μετά την Ανάσταση.

- Αυτό δεν είναι τρένο, είναι κάπως αλλιώς. Περίπου όπως το χαρακτήρισε ο προπονητής του Ατρόμητου Περιστερίου Γιώργος Δώνης μετά τον αγώνα του τελικού κυπέλλου με την ΑΕΚ.

Είπαμε να πάμε με τον άντρα μου για το Πάσχα στη Θήβα και μας είπαν ότι στη Θεσσαλονίκη θα έπρεπε να αλλάξουμε τρένο, κλπ. κλπ. Τελικά πήγαμε με λεωφορείο και στη συνέχεια με ταξί.

Το καλό ήταν ότι ο ταξιτζής ήταν γαύρος, τα βρήκαν και με τον δικό μου, βαμμένο γαύρο, πήγαν δυό - τρεις φορές για ούζο και βρήκα κι εγώ την ευκαιρία να δω ένα παλιό γκόμενο.

Πω, πω! πώς έγινε έτσι; με άσπρα μαλλιά, με γένια, με ιλίγγους, αχρωματοψία.

-Μην ξεχνάς ότι πάνω σε ένα τρένο είμαστε όλοι μας της λέω, άλλος λίγο, άλλος πολύ.
Ένας συρμός, είναι η Ελλάδα.

Το μόνο που παίζει είναι σε πιό βαγόνι είναι ο καθένας μας, μέχρι να φτάσει στον προορισμό του.

- Εγώ αν τελικά ταξιδέψω ξανά με το τρένο, θα είμαι στην πρώτη θέση.

- Ξέχασέ το. Εκεί κάθονται οι βουλευτές, οι δικαστές, οι διοικητές των ΔΕΚΟ.

- Έ, τότε στη δεύτερη.

- Πάλι ξέχασέ το. Εκεί βρίσκονται οι αφορολόγητοι. Τραγουδιστές, ποδοσφαιριστές, μανεκέν, άνθρωποι της σώου - μπιζ κ. α.

-Τότε στην τρίτη.

- Εκεί ταξιδεύουν οι κομματικοί εγκάθετοι. Τα στελέχη του κόμματος. Κυβερνώντος και της αντιπολίτευσης.

- Στην τέταρτη, να είμαι σίγουρη.

- Ούτε λόγος. Αυτή η θέση είναι για τους χειροκροτητές. Αυτούς που όπου και να εμφανιστούν οι αρχηγοί των κομμάτων, σχηματίζουν λαοθάλασσα, όλοι μες το χαμόγελο, λες και έχουν έρθει από άλλο πλανήτη.

- Δε μου λες. Πως το είπες το τρένο αλλιώς; Συρμός; Δεν το λες καλύτερα διασυρμός; Να τελειώνουμε...

- Διασυρμός χρυσοχέρα μου. Διασυρμός. Μεταφέρει τους Έλληνες στα πέρατα της χώρας, γιατί έξω από τη χώρα δε θέλει να το γνωρίζει κανένας.

Ένας συρμός - διασυρμός όπου όλοι μας, αν ψάξουμε καλά θα βρούμε και κάποια θέση.

Ένας συρμός - διασυρμός που έχει εκτροχιαστεί, αλλά κανένας δεν το ανακοινώνει, μιας και από το συρμό - διασυρμό δεν απέμεινε τίποτα.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση