Στα εξ ων συνετέθην...

Η γενικότερη αμφισβήτηση του καθ' ημάς συστήματος νομής της εξουσίας και του χρήματος που επέφερε η ανάληψη των ηνίων της χώρας από την Τρόικα ήδη διαλύει νέφη ψευδαισθήσεων και καταδιώκει τέρατα! Μολονότι δε η όλη διαδικασία αναμόρφωσης βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο, το οικοδόμημα υφίσταται ισχυρότατους κραδασμούς, τα σαθρά του θεμέλια αποκαλύπτονται μέρα με τη μέρα, η δυσωδία του έχει γίνει ανυπόφορη και ο όποιος έλεγχος ασκούσε σε αλήθειες και ψέμματα υποχωρεί πέραν και αυτού του κατωφλίου που επιθυμούσαν να αποτελέσει ανάχωμα οι ίδιοι οι εξαναγκασμένοι στην αναμόρφωση εμπνευστές του...
Εν σχέσει προς την κατάσταση του Τύπου στην Ελλάδα και το βαθμό συμμετοχής του στην ανηλεή λεηλασία και τον σοδομισμό της χώρας, άρα και τον βαθμό συνάσκησης της εξουσίας και συνευθύνης για τα ολέθρια αποτελέσματά της, θα επικαλεσθώ μόνον την καθημερινώς βιούμενη από τους πολίτες πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που παραμένει αμετάβλητη εδώ και τουλάχιστον τριάντα χρόνια. Της οποίας όμως η πρόσληψη από τους ίδιους ανθρώπους και τα ίδια εκδοτικά συγκροτήματα αλλάζει όχι με βάση το πολιτικώς ορθόν ή έστω το δέον γενέσθαι, αλλά με βάση τον εκάστοτε επαναπροσδιορισμό του μεριδίου τους στον δημόσιο πλούτο, ήγουν των συμφερόντων τους.
Θυμάστε πώς αντιμετώπιζε μέχρι πριν από έξι μήνες σύσσωμος ο συμπολιτευόμενος Τύπος (αλλά και ο εκάστοτε αντιπολιτευόμενος!) και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης το επιχειρείν, τις ξένες επενδύσεις, τα συνδικαλιστικά ιερά και όσια, την εν γένει δημοσιοϋπαλληλία, τα ενοχλητικά κακώς κείμενα στις ΔΕΚΟ, τους ΟΤΑ και τα νοσοκομεία, τα a priori και ipso facto "δίκαια" αιτήματα των συμβασιούχων ως και όλων των διαμαρτυρομένων και απαιτούντων, το όργιο της κρατικής σπατάλης σε αναρίθμητους λαθρόβιους φορείς, "πελάτες" και απίθανα παρακλάδια του Δημοσίου, τις αλόγιστες και ανεξέλεγκτες συνταξιοδοτήσεις και λοιπές παροχές, τους μανδαρίνους της εξουσίας (των οποίων την περιουσιακή κατάσταση και τον τρόπο απόκτησης των περιουσιακών τους στοιχείων όλως τυχαίως αγνοούσαν!), κ.ο.κ.; Έχει την εντύπωση κανείς ότι ήταν όλοι τους τυφλοί και αίφνης ανέβλεψαν! Ότι πύρινες γλώσσες άγγιξαν τις μέχρι πρότινος από μόνες τους ομιλούσες κεφαλές τους και τις αυτόματες πένες τους και έζησαν μια αυθεντική εμπειρία φώτισης, επιφοίτησης ή όπως αλλιώς θέλετε πέστε το! Ότι αφίχθησαν το πρώτον στη χώρα μαζί με τους ελεγκτές μας και μόλις πληροφορήθηκαν τα χάλια μας, την καθυστέρησή μας, τη διαφθορά μας αποφάσισαν από λόγους ευποιίας και περισσό οίκτο να βάλουν ένα χεράκι για να αφυπνήσουν, να αναμορφώσουν τους ιθαγενείς!

Πώς ξεχάστηκαν εν τω άμα οι παλαιοί διθύραμβοι! Οι δεκαρίσιοι! Οι αποθεώσεις! Οι κατακρημνίσεις και οι οιμωγές! Πώς καταχωνιάστηκαν στο σεντούκι των αναρίθμητων πεπραγμένων αναθέματα και διασυρμοί γρηγορούντων, διαφωνούντων, αντιφρονούντων - των ελάχιστων εν τη παντοκρατορία τους μη εθισμένων, επικαλούμενων την κοινή λογική, το κοινό περί δικαίου αίσθημα, τη μη στρέβλωση των πάντων πολιτών!
Μαζί με το σύστημα που υπηρετούσαν χρεοκόπησαν και οι ίδιοι! Συντεταγμένα! Προμελετημένα! Από θέσεως ισχύος! Έχοντας διαμερίσει τα ιμάτια του κράτους που τώρα ειρωνεύονται, κατακεραυνώνουν και αναμορφώνουν! Και μάλιστα προβαίνοντας σε όλες αυτές τις απότοκες της προηγούμενης πολιτείας τους ενέργειες το ίδιο πορωμένοι, το ίδιο αμετανόητοι, το ίδιο σφιχταγκαλιασμένοι με όσα από τα χτεσινά δημιουργήματά τους επιβιώνουν της λαίλαπας! Δεν διστάζουν να πετάξουν θύματα στην αρένα: τους πιο εκτεθειμένους, τους πιο ανόητους, τους πιο αφύλακτους! Ενώ την ίδια ώρα ράβουν τα καινούργια τους κεμέρια! Ενώ αλλάζουν! Όχι συνηθειες! Όχι ιδέες! Όχι πρόσωπα! Μόνον χρώματα, φευ! Μόνον προσωπεία! Ενώ βάζουν τους ιθαγενείς να αναζητούν ενόχους μεταξύ τους προσπερνώντας τους μεγάλους ενόχους, τους επί τόσα χρόνια τιμητές και καθοδηγητές!
Στο όνομα της ελευθερίας, του ορθού λόγου και της αλήθειας οι διαχρονικώς αργυρώνητοι, αυτοί των οποίων οι εισπράξεις από τις πωλήσεις των εντύπων τους δεν καλύπτουν παρά ψιχία της εκδοτικής δαπάνης, αυτοί των οποίων η αμοιβή καθορίζεται στο κλειστό χρηματιστήριο των δημόσιων έργων και προμηθειών, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, οι τότε και τώρα, ετοιμάζονται για τον τελευταίο γύρο. Για το μερτικό από τα έσχατα κατάλοιπα του θύματός τους. Από τα κουρέλια...

Αναγνώστης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση