Τα ΜΜΕ περνάνε στην κυβερνητική μισθοδοσία!
Οι πληροφορίες από το κυβερνητικό στρατόπεδο υποστηρίζουν ότι στο επόμενο χρονικό διάστημα θα εξαγγελθεί σχέδιο για τη... στήριξη των θέσεων εργασίας στο χώρο του Τύπου. Με άλλα λόγια σκέφτονται να στείλουν έναν πακτωλό εκατομμυρίων στα χρεοκοπημένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ή Εξαθλίωσης) κι ασφαλώς τα Μέσα αυτά θα είναι όμηροι στη συνέχεια στις ό,ποιες ορέξεις της εξουσίας.
Θα είναι προκλητικό να παρέμβει με αυτό τον τρόπο το κράτος για να «σώσει» έναν δοκιμαζόμενο από την κρίση κλάδο, όταν την ίδια ώρα ολόκληρη η χώρα έχει ανάγκη μιας ανάλογης αρωγής. Για ποιόν λόγο, άραγε, πέραν από τον προφανή της χειραγώγησης της κοινής γνώμης, έχει νόημα μία τέτοια ενέργεια; Δεν είναι προκλητικό το κράτος να δείχνει κάθε φορά το φιλάνθρωπο πρόσωπό του επιλεκτικά μόνο απέναντι στον Τύπο και στις ΠΑΕ, όταν αρνείται τα φάρμακα στο συνταξιούχο που τα έχει απόλυτη ανάγκη για την επιβίωσή του;
Ακούσαμε για διεφθαρμένες επαγγελματικές τάξεις περιπτεριούχων και βενζινάδων, για αιμοβόρους μεγαλογιατρούς, για ενοχλητικούς δικηγόρους, για προνομιούχα κλειστά κυκλώματα συμβολαιογράφων και φορτηγατζήδων, για μια μεσαία τάξη που πλούτιζε αδικαιολόγητα, για άχρηστο επιστημονικό κεφάλαιο στα ΑΕΙ που χρειάζεται αλλοδαπούς πατρόνους για την επίβλεψή του, για ιδιοκτήτες ακινήτων που έπρεπε να αποποιηθούν ακόμη και τις κληρονομίες για να μη λάβουν τη σφραγίδα του διεφθαρμένου, για μια κοινωνία σάπια που ο όψιμος μεσσίας θα επανέφερε στην ενάρετη πραγματικότητα.
Δεν ακούσαμε ούτε λέξη για μεγαλοεργολάβους και για χρεοκωπημένα δημοσιογραφικά συγκροτήματα που σημειώνουν συσσωρευμένες ζημίες στους ισολογισμούς τους, προβληματίζοντας κάθε σκεπτόμενο πού βρίσκουν κεφάλαια και εξακολουθούν να λειτουργούν και που οι μετοχές τους συγκαταλέγονται στα penny stocks ενώ εισήλθαν στο ΧΑ κάποτε μετά βαίων και κλάδων και τιμές δυσθεώρατες. Δεν ακούσαμε τίποτε για την ορθή καταβολή ή όχι του αγγελιόσημου ή για τους απόφοιτους των εργαστηρίων δημοσιογραφίας που κρίνουν όλους και όλα (και η... και ο... και ο..., όλοι αποφοίτησαν από το... εργαστήριο δημοσιογραφίας λέει και η γνωστή διαφήμιση, τέτοιες δηλαδή ανώτατες σπουδές και κοινωνική εμπειρία!).
Τώρα θα στηριχτούν με τα χρήματα του ελληνικού λαού και οι θέσεις εργασίας τους ώστε να μπορούν να εξακολουθήσουν την εκτέλεση των εντολών τους, ενώ βέβαια ήδη είχαν απαιτήσει το ΤΣΠΕΑΘ να μη συγχωνευθεί με το ΙΚΑ ή άλλα ταμεία των πληβείων.
Τι παραπάνω μπορεί να πει κανείς;
Η κοινωνία βλέπει και καταλαβαίνει και στα πλαίσια των δημοκρατικών διαδικασιών θα απορρίψει όσους καταχρώνται την εμπιστοσύνη της γιατί τελικά οι Έλληνες μόνο διεφθαρμένοι δεν είναι αντίθετα μ΄ αυτούς που εισήγαγαν στην Ελλάδα πριν από 20 έτη το θεσμό των πάμπερς!
Στην ελληνική κοινωνία υπάρχουν όλα τα λουλούδια.Υπάρχει όμως και μια κατηγορία πολιτών που:
Τελικά, σαν σε όραμα, μου ήρθε αυτή η λέξη που (στην Ελλάδα του 2010) τους περιγράφει και τους ξεχωρίζει:
Μ@Λ@ΚΑΣ...
Θα είναι προκλητικό να παρέμβει με αυτό τον τρόπο το κράτος για να «σώσει» έναν δοκιμαζόμενο από την κρίση κλάδο, όταν την ίδια ώρα ολόκληρη η χώρα έχει ανάγκη μιας ανάλογης αρωγής. Για ποιόν λόγο, άραγε, πέραν από τον προφανή της χειραγώγησης της κοινής γνώμης, έχει νόημα μία τέτοια ενέργεια; Δεν είναι προκλητικό το κράτος να δείχνει κάθε φορά το φιλάνθρωπο πρόσωπό του επιλεκτικά μόνο απέναντι στον Τύπο και στις ΠΑΕ, όταν αρνείται τα φάρμακα στο συνταξιούχο που τα έχει απόλυτη ανάγκη για την επιβίωσή του;
Ακούσαμε για διεφθαρμένες επαγγελματικές τάξεις περιπτεριούχων και βενζινάδων, για αιμοβόρους μεγαλογιατρούς, για ενοχλητικούς δικηγόρους, για προνομιούχα κλειστά κυκλώματα συμβολαιογράφων και φορτηγατζήδων, για μια μεσαία τάξη που πλούτιζε αδικαιολόγητα, για άχρηστο επιστημονικό κεφάλαιο στα ΑΕΙ που χρειάζεται αλλοδαπούς πατρόνους για την επίβλεψή του, για ιδιοκτήτες ακινήτων που έπρεπε να αποποιηθούν ακόμη και τις κληρονομίες για να μη λάβουν τη σφραγίδα του διεφθαρμένου, για μια κοινωνία σάπια που ο όψιμος μεσσίας θα επανέφερε στην ενάρετη πραγματικότητα.
Δεν ακούσαμε ούτε λέξη για μεγαλοεργολάβους και για χρεοκωπημένα δημοσιογραφικά συγκροτήματα που σημειώνουν συσσωρευμένες ζημίες στους ισολογισμούς τους, προβληματίζοντας κάθε σκεπτόμενο πού βρίσκουν κεφάλαια και εξακολουθούν να λειτουργούν και που οι μετοχές τους συγκαταλέγονται στα penny stocks ενώ εισήλθαν στο ΧΑ κάποτε μετά βαίων και κλάδων και τιμές δυσθεώρατες. Δεν ακούσαμε τίποτε για την ορθή καταβολή ή όχι του αγγελιόσημου ή για τους απόφοιτους των εργαστηρίων δημοσιογραφίας που κρίνουν όλους και όλα (και η... και ο... και ο..., όλοι αποφοίτησαν από το... εργαστήριο δημοσιογραφίας λέει και η γνωστή διαφήμιση, τέτοιες δηλαδή ανώτατες σπουδές και κοινωνική εμπειρία!).
Τώρα θα στηριχτούν με τα χρήματα του ελληνικού λαού και οι θέσεις εργασίας τους ώστε να μπορούν να εξακολουθήσουν την εκτέλεση των εντολών τους, ενώ βέβαια ήδη είχαν απαιτήσει το ΤΣΠΕΑΘ να μη συγχωνευθεί με το ΙΚΑ ή άλλα ταμεία των πληβείων.
Τι παραπάνω μπορεί να πει κανείς;
Η κοινωνία βλέπει και καταλαβαίνει και στα πλαίσια των δημοκρατικών διαδικασιών θα απορρίψει όσους καταχρώνται την εμπιστοσύνη της γιατί τελικά οι Έλληνες μόνο διεφθαρμένοι δεν είναι αντίθετα μ΄ αυτούς που εισήγαγαν στην Ελλάδα πριν από 20 έτη το θεσμό των πάμπερς!
Στην ελληνική κοινωνία υπάρχουν όλα τα λουλούδια.Υπάρχει όμως και μια κατηγορία πολιτών που:
- Ποτέ δεν έγλειψαν για να βολευτούν
- Στηρίχτηκαν στις δυνάμεις τους και την ανεξαρτησία τους
- Πλήρωναν πάντα εγκαιρα τις υποχρεώσεις τους στο κράτος
- Ηταν πάντα τυπικοί
- Πήγαιναν πάντα ευθεία και όχι δια της πλαγίας...
Τελικά, σαν σε όραμα, μου ήρθε αυτή η λέξη που (στην Ελλάδα του 2010) τους περιγράφει και τους ξεχωρίζει:
Μ@Λ@ΚΑΣ...
Αναγνώστης
Ακριβέστατος και περιεκτικότατος ο χαρακτηρισμός των ελάχιστων ευσυνείδητων. Μόνο που έχουν αυτοκαταστροφικές τάσεις γιατί εκτός όλων των άλλων ελλατωμάτων τους είναι και αμετανόητοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ και καιρό έχουν περάσει
ΑπάντησηΔιαγραφή