"Το φραγγέλιο υπάρχει μεσ΄το ευαγγέλιο"

• Του Ν. Καρούζου

Αίνιγμα:
Εχουν εμφάνιση και λόγο επιλεγμένα γοητευτικό. Τόνο φωνής βέβαιο,επικριτικό, πλειστάκις δασκαλίστικο και μή χειρότερα. Υφος ειρωνικό, επιτηδευμένα δυσανάγνωστο και βεβαίως απαξιωτικό και δύσπιστο προς τους συνομιλητές. Συμπεριφορά γεμάτη αυτοπεποίθηση,απορριπτική και υπεράνω χωρίς φυσικά καμιά ταπεινότητα η σεβασμό. Γέρνουν το κεφάλι προς τη μιά πλευρά, έτοιμοι να ορμήσουν,το βλέμμα σπινθηροβόλα σκεπτικό και τα μάτια ξαφνικά έκπληκτα σαν να το άκουσαν για πρώτη φορά. Δεν παρέχουν καμιά υπηρεσία στην κοινωνία, μα εντελώς καμιά, παρότι δεν ήταν πάντα έτσι. Παρ΄όλα αυτά πληρώνονται αδρά, πλούσια, κι εξειδικεύονται τελευταία στις επιθέσεις κατά φτωχών θυματων του ΔΝΤ που προσπαθούν απελπισμένα να επιβιώσουν. Φυσικά τα ξέρουν όλα. Ποιοί είναι;
Δεν χωράει αμφιβολία ότι το βρήκατε όλοι. Αστεία πράματα τώρα...
Επίθεση δίχως έλεος και πυρ ομαδόν χτες μες τον καύσωνα κατά των εκπροσώπων της ΟΛΜΕ που τολμούσαν να ζητάνε τα αυτονόητα, την εφαρμογή δηλ. της νομοθεσίας (πρόσφατης και επι ΔΝΤ) που λέει πως στην Παιδεία και την Υγεία, για κάθε έναν που αποχωρεί ένας θα προσλαμβάνεται. Αντι γι αυτό όμως για 11.500 χιλιάδες αποχωρήσεις ανακοινώθηκαν ούτε 3000 προσλήψεις εκπαιδευτικών. Αυτό θα πει αξιοπιστία!
Και δεν τους έσυραν. Υπαινιγμοί αισχροί για λουφαδόρους και τεμπέληδες, επικρίσεις ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε εξ αιτίας τους επειδή οι ΔΥ είναι πολλοί και άλλα τέτοια γελοία που αν και έχουν αποδειχτεί ψέμματα όταν περνάει ο καιρός μπορείς να τα ξαναρίχνεις στην αγορά αφού άντε να θυμάται ο άλλος στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας.
(Επειδή όμως εγώ δεν ξεχνάω ο ελέφαντας θυμίζω πως ακόμη και με 1000000 ΔΥ(δεν είναι τόσοι όπως λέει κι η απογραφή), οι ΔΥ αντιστοιχούν στο 23% των εργαζομένων, πολύ πίσω από το 30% των Σκανδιναυών, της Ολλανδιας, της Γαλλίας και άλλων φίλων της ΕΕ.Ανάλογα δεν είμαστε πρώτοι ούτε στο μισθολογικό κόστος, αλλά ούτε σε κάποια άλλη κρίσιμη κατηγορία που να δικαιολογεί την περι χρεοκοπίας ευθύνη του Δημόσιου τομέα.(Βέβαια αν συγκρίνεις με την Ουγκάντα η το Τόνγκο μπορεί να σου βγαίνει)
Το εξοργιστικό ήταν όταν ρωτούσαν όλοι μαζί τον εκπρόσωπο της ΟΛΜΕ να τους πει πόσες ώρες εργάζεται αλλά μέσα στην τάξη! Λες και η διοικητική εργασία, οι επιτηρήσεις , οι διορθώσεις, η προετοιμασία στο σπίτι κλπ. δεν είναι δουλειά, η αγνοώντας επιδεικτικά το ότι δεν είναι ανθρώπινα δυνατόν για κάποιον να μιλάει και να αντιπαρατίθεται μεσα στις αίθουσες για πάνω από 3 η 4 ώρες την ημέρα αφού αποτελεί παγκοσμίως κανόνα ότι μια ώρα διδακτικής αντιστοιχεί σε 3 ώρες άλλης εργασίας. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα, και του είπαν να πάει να τα πει σε αυτούς που δουλεύουν δεκάωρα και δε βγάζουν άκρη(γι αυτούς αυτός είναι ο κανόνας στην πολιτισμένη ΔΝΤ εποχή!)
Κι αυτός ο δύσμοιρος αντί να βγεί από τα ρούχα του και να τους τα χώσει, προσπαθούσε να δικαιολογηθεί! Γιατί αν τους ρώταγε αυτός πόσες ώρες εργάζονται άλλα μόνο μπροστά στο γυαλί τι θα του έλεγαν;Μισή ώρα; Κι αν τους ρώταγε πόσα χρήματα κερδίζουν από το κοινοφελές έργο τους τί θα του έλεγαν; Δε μιλάμε τώρα να τους ρώταγε σε πόσα άλλα ΜΜΕ απασχολούνται γιατί θα γινόταν πόλεμος.
Ούτε βέβαια αν τους ρώταγε τί είδους ακριβώς είναι η υπηρεσία που πρσφέρουν και ποιόν ακριβώς ωφελεί. (Δε μιλάω βέβαια για όλους, αλλά τουλάχιστον αυτοί που είναι ήδη στο payroll του ΔΝΤ θα έπρεπε να είναι λίγο ποιό προσεκτικοί).
Κι αν τους μάρανε το καλό της πατρίδας κι η οικονομία που πρέπει να κάνουΜΕ (αυτό το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο είναι το σουξέ της κρίσης) γιατί δεν προτείνουν μια έκτακτη φορολογία στα ψηλά εισοδήματα (άρα και στα δικά τους) αντί να ασχολούνται με τα ψιλά των καημένων των εκπαιδευτικών με τα 1100 το μήνα και τα 210 που πήραν για επίδομα άδειας; Αίσχος.
Ομως κάποτε τα επιχειρήματα αυτά θα τελειώσουν. Το νοικοκύρεμα- που πρέπει να γίνει- θα τελειώσει, όση οικονομία μπορεί να βγεί από αυτά θα βγεί και τότε θα φανεί ότι δε λύθηκε κανένα σπουδαίο από τα προβλήματα κι ότι αν και εξοικονομήθηκαν πχ. 2-3 δις τα καλά παιδιά των αγορών που σπονσοράρουν ότι κινείται στην "πληροφόρηση" έχουν αρπάξει δεκάδες η εκατοντάδες δις και τρίς εδώ αλλά και παγκοσμίως. Όσο κι αν προσπαθήσουν η αλήθεια είναι ότι αυτή η κρίση προκλήθηκε από το τραπεζικό σύστημα που προσπαθούν όλοι να σώσουν ύπουλα και μουλωχτά κι από την απληστία που τρέφει μέσα του τό ίδιο το σύστημα. Από τους πελάτες τους δηλαδή κι όχι από την ασωτία φτωχών κι εργαζομένων.
Κι όταν η κρίσιμη μάζα των ανθρώπων που υποφέρουν ξεπεράσει ένα όριο κινδύνου τότε το μυαλό των απελπισμένων θα σκοτεινιάσει και το δίκιο η το άδικο των εγχειρημάτων τους θα έχει ίσως δευτερεύουσα σημασία. Η λογική, ή όποια λογική θα "είναι απλά μια έμμονη ιδέα των ψυχιάτρων" που λέει κι ο ποιητής και τότε θα ξανασυζητήσουμε σε άλλη βάση και με άλλα επιχειρήματα. Και ίσως χωρίς μαγκιές και με περισσότερη αναγκαστικά κατανόηση.
Ισως γιατί τότε κάποιοι θα καταλάβουν πως ένας κόκκορας κρασάτος για ποιό πράγμα να κοκκορεύεται;

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση