Το πείραμα της ελληνικής οπισθοδρόμησης θα επεκταθεί

«Η Ελλάδα αποτελεί για το κεφάλαιο ένα αληθινό εργαστήρι του κοινωνικού πισωγυρίσματος που προορίζεται να γενικευτεί στις πλούσιες χώρες της Ε.Ε.» τονίζει σε συνέντευξή του μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην «Ελευθεροτυπία» ο Πασκάλ Φρανσέ, αντιπρόεδρος του γαλλικού τμήματος της Επιτροπής για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM).

Γερμανοί και Γάλλοι βιομήχανοι επιδίωκαν την ένταξη της Ελλάδας και άλλων χωρών της περιφέρειας στην ευρωζώνη «ως ένα συμπληρωματικό άνοιγμα για τα εμπορικά τους πλεονάσματα. Σήμερα είναι οι ίδιες που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού χρέους…» συνεχίζει, καλωσορίζοντας τη δημιουργία ελληνικής επιτροπής ενάντια στο χρέος που θα συνεργάζεται με το διεθνές δίκτυο της CADTM.

«Κάντε το λογαριασμό»

Προτείνει ακόμη «να εξετάσει ο ελληνικός λαός τούς λογαριασμούς του χρέους και να αποφασίσει συλλογικά κατά πόσο αυτό βελτίωσε τη ζωή της χώρας, επέτρεψε να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης και ανέπτυξε τις υπηρεσίες που προσφέρονται στο κοινό. Ή, αντίθετα, δεν ωφέλησε παρά εκείνους που έτυχαν φοροελαφρύνσεων, τους πρωταθλητές της φοροδιαφυγής και της φορολογικής απάτης που ενθαρρύνονταν από τις κυβερνήσεις των τελευταίων 30 ετών».

Η Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM-www.cadtm.org) δημιουργήθηκε το 1990. Είναι ένα διεθνές δίκτυο που αποτελείται από μέλη και τοπικές επιτροπές στην Ευρώπη, την Αφρική, τη Λατινική Αμερική και την Ασία.

* Βρισκόμαστε μπροστά σε μια κρίση χρέους που πλήττει τις ασθενέστερες χώρες της ευρωζώνης. Πού οφείλεται;

«Δεν είναι τυχαίο ότι μετά την Ιρλανδία, τη Λετονία, τη Λιθουανία, την Ουγγαρία και την Ισλανδία, η κρίση του χρέους πλήττει τις πιο αδύναμες χώρες της ευρωζώνης, μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα. Αυτή η κατάσταση συνδέεται στενά με τη φύση της Ευρωπαϊκής Ενωσης και την αδυναμία του καπιταλισμού να βγει από τη συνολική παγκόσμια κρίση.

Προς όφελος Γαλλίας, Γερμανίας

»Η οικοδόμηση της Ε.Ε. έγινε προς όφελος της Γαλλίας και της Γερμανίας που αποφάσισαν τα κριτήρια του “συμφώνου σταθερότητας” (χωρίς να τα σεβαστούν οι ίδιες) σε βάρος της νότιας περιφέρειας της ευρωζώνης η οποία μεταβλήθηκε σε “αδύναμο κρίκο”. Η νομισματική ένωση και οι συνταγματικές συνθήκες περιόρισαν τις δημοσιονομικές πολιτικές και κατάργησαν τη νομισματική ανεξαρτησία των κρατών. Η φορολόγηση των επιχειρήσεων και των εύπορων νοικοκυριών μειώθηκε στο έπακρον προκαλώντας σημαντικά δημοσιονομικά ελλείμματα, τα οποία βρίσκονται με τη σειρά τους στην αφετηρία των μαζικών χρεών των κρατών.

Ο νεοφιλελευθερισμός ευνόησε εδώ και 30 χρόνια τη χρηματιστική κερδοσκοπία σε βάρος της πραγματικής οικονομίας, με αποτέλεσμα να πληγούν σημαντικά η βιομηχανία και οι θέσεις απασχόλησής της. Καταστράφηκαν εκατομμύρια βιομηχανικές θέσεις εργασίας και η παραγωγική μηχανή είναι σήμερα ανίκανη να απαντήσει στις απαιτήσεις κερδοφορίας των ίδιων των διευθυντικών στελεχών της. Η ανάκαμψη (μεταξύ άλλων, με τα χρήματα του Δημοσίου των σχεδίων διάσωσης) της κερδοσκοπικής τρέλας αποτελεί την τέλεια εγγύηση ότι δημιουργούνται νέες φούσκες που θα προκαλέσουν συνεχείς κρίσεις και που κινδυνεύουν πολύ να βυθίσουν τον κόσμο σε ένα βάραθρο χωρίς προηγούμενο. Προς το παρόν, το ζητούμενο για τους έχοντες και κατέχοντες είναι να κάνουν τους μισθωτούς και τη συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού να πληρώσουν την κρίση.

Αν οι πρώτες χώρες που αναφέραμε χρησίμεψαν σαν “τεστ” γι’ αυτή τη στρατηγική, η Ελλάδα αποτελεί για το κεφάλαιο ένα αληθινό εργαστήρι του κοινωνικού πισωγυρίσματος που προορίζεται να γενικευτεί στις πλούσιες χώρες της Ε.Ε.».

* Μέχρι πρότινος πολλά ΜΜΕ και οι ιθύνοντες της Ε.Ε. μιλούσαν αποκλειστικά για ελληνική κρίση που οφειλόταν σε λογιστικά μαγειρέματα κ.λπ. Πώς κρίνετε τη στάση της Ε.Ε. απέναντι στην Ελλάδα;

Ηξεραν τις «ζαβολιές»

«Η Ε.Ε., που κατηγορεί το ελληνικό κράτος ότι απέκρυψε ένα μέρος του χρέους του, δείχνει μεγάλη υποκρισία. Καμώνεται, μέσω πειθήνιων ΜΜΕ, ότι ανακαλύπτει το 2009 ένα κόλπο που χρησιμοποιήθηκε το 2001 για να κρύψει την έκταση των ελληνικών δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Οι εθνικοί λογαριασμοί της Ελλάδας έχουν ήδη γίνει αντικείμενο πολλών διορθώσεων από τη Eurostat το 2003, 2004 και 2005 και αυτή η διαδεδομένη στην Ευρώπη πρακτική είχε ήδη καταγγελθεί το 2005 από τον τότε Ελληνα υπουργό Οικονομικών. Οι υπουργοί Οικονομικών της Ε.Ε., ήδη από το 2000, αρνούνταν να δημοσιεύονται οι προσφυγές στα παράγωγα προϊόντα. Αυτή η “ζαβολιά” (να αποκρύπτεις τα δάνεια πίσω από μια νομισματική ψευδο-συναλλαγή) ήταν συνηθισμένη για πολλές ευρωπαϊκές χώρες και δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερα μυστικό.

Η Ε.Ε., και πιο συγκεκριμένα οι Γερμανοί και Γάλλοι βιομήχανοι, είχαν επίσης συμφέρον να ενταχθούν στην ευρωζώνη η Ελλάδα και άλλες “περιφερειακές” χώρες. Αυτές οι δύο δεσπόζουσες χώρες της Ε.Ε. εμπνεύστηκαν αυτή την ένταξη ως ένα συμπληρωματικό άνοιγμα για τα εμπορικά τους πλεονάσματα. Σήμερα είναι οι ίδιες που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού χρέους…».

* Τελευταία έχει αρχίσει μια συζήτηση για ενδεχόμενη «παύση πληρωμών». Είναι λύση;

«Η CADTM δεν αντιμετωπίζει ως δόγμα την ακύρωση του χρέους. Θεωρεί ότι οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν σε τι χρησίμεψαν τα δάνεια των κρατών τους, να μπορούν να πουν με ακρίβεια αν αυτά τα δανεισμένα χρήματα και η αποπληρωμή τους είχαν για στόχο τη βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών των χωρών τους ή όχι. Σε τελική ανάλυση είναι οι φορολογούμενοι εκείνοι που πληρώνουν τους άμεσους και τους έμμεσους φόρους για να καλύψουν το λογαριασμό.

Μονομερές μορατόριουμ αποπληρωμής

»Εμείς προτείνουμε ένα μονομερές μορατόριουμ (χωρίς τους καθυστερούμενους τόκους) της αποπληρωμής του χρέους, ώστε να υπάρξει χρόνος για να γίνει ένας δημόσιος έλεγχος (audit) των δανείων που συνάφθηκαν. Στη βάση των αποτελεσμάτων αυτού του ελέγχου επαφίεται στους πολίτες να αποφασίσουν αν αυτό το χρέος είναι στο σύνολό του ή εν μέρει άνομο και σε αυτή την περίπτωση να κηρυχθεί η ακύρωσή του.

Εμείς λέμε να εξετάσει ο ελληνικός λαός τους λογαριασμούς του χρέους και να αποφασίσει συλλογικά κατά πόσο αυτό βελτίωσε τη ζωή της χώρας, επέτρεψε να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης και ανέπτυξε τις κοινωνικές υπηρεσίες. Ή, αντίθετα, δεν ωφέλησε παρά εκείνους που έτυχαν φοροελαφρύνσεων, τους πρωταθλητές της φοροδιαφυγής και της φορολογικής απάτης που ενθαρρύνονταν από τις κυβερνήσεις των τελευταίων 30 ετών».

* Υπάρχει σήμερα η δυνατότητα να αναπτυχθεί ένα κίνημα για τη διαγραφή του ελληνικού χρέους ή των χρεών όλων των «προβληματικών» χωρών της ευρωζώνης κατά τα πρότυπα ανάλογων κινήσεων για παραγραφή του χρέους του Τρίτου Κόσμου τη δεκαετία του ’90;

«Μια ελληνική Επιτροπή ενάντια στο Χρέος ιδρύθηκε στις αρχές Ιουλίου 2010 στην Αθήνα. Αποτελείται από μέλη κομμάτων και κοινωνικών κινημάτων που προέρχονται από ένα ευρύ φάσμα της ελληνικής αριστεράς. Η ελληνική Επιτροπή ενάντια στο Χρέος ανακοίνωσε τη βούλησή της να συνεργαστεί με το διεθνές δίκτυο της CADTM.

Η δραστική λιτότητα που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα έχει πρότυπο τις πολιτικές διαρθρωτικής προσαρμογής που επιβλήθηκαν από το ΔΝΤ στις χώρες του Νότου μετά την κρίση του χρέους που πυροδότησε η άνοδος των επιτοκίων από τη Fed το 1982. Κατά το πρότυπο των χωρών του Τρίτου Κόσμου από τη δεκαετία του 1980, στην Ελλάδα επιβάλλεται ένα πρόγραμμα δραστικής οικονομικής και κοινωνικής προσαρμογής, που εκφράζει την τριτοκοσμοποίησή της και προαναγγέλλει εκείνη άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Η δημιουργία της ελληνικής επιτροπής ενθαρρύνει την οικοδόμηση απαντήσεων στη κρίση τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη».

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση