Τα μάθατε τα νέα; Το ΔΝΤ έρχεται...!

• Προς Κυρίους, κυρίους Έλληνας πολίτας,
  Αγαπητοί Κύριοι,
  Πλυθείτε, χτενιστείτε, χαλαρώστε, ξαπλώστε μπρούμυτα και ερχόμαστε να σας βοηθήσουμε.
  Με εκτίμηση,
  Dominique Strauss-Kahn
  Managing Director Δ.Ν.Τ.

Πάλι με κουτοπόνηρο τρόπο κινούνται… αλλά άμα δώσεις το ένα χέρι στον λύκο, θα σου πάρει και το άλλο. Δεν χορεύεις βαλς με τον λύκο ειδικά κρατώντας μπανάνες αντί για πιστόλια… Αυτό όμως, η κυβέρνηση Παπανδρέου φαίνεται πως το αγνοεί, σπρώχνοντας τον ελληνικό λαό σε μία "τρύπα" από την οποία θα βγει μετά από 20 χρόνια (στην καλύτερη περίπτωση)...
Κι ενώ η αψυχολόγητη ενέργεια του υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, να στείλει επιστολή για να ενημερωθεί για τους όρους δανεισμού και να επαναδιαπραγματευθεί το επερχόμενο χάος, είναι πλέον γεγονός, σε ανακοίνωσή του, που δόθηκε στην δημοσιότητα, ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν τονίζει:
“Μετά από αίτημα των ελληνικών Αρχών αποφάσισα να στείλω τη Δευτέρα στην Αθήνα ομάδα του ΔΝΤ για να ξεκινήσει διαβουλεύσεις με τις ελληνικές Αρχές για τις πολιτικές που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για οικονομική βοήθεια από το Ταμείο, στο πλαίσιο ενός πολυετούς προγράμματος σε περίπτωση που οι Αρχές αποφασίσουν να ζητήσουν τέτοια βοήθεια.
Η ελληνική απόφαση να αναλάβει την πρωτοβουλία για ανάμειξη σε πρόγραμμα του Ταμείου συνάδει με τη συμφωνία των Ευρωπαίων ηγετών το περασμένο Σαββατοκύριακο, ότι η οικονομική υποστήριξη από μέλη της ευρωζώνης πρέπει να δοθεί ταυτόχρονα με την εμπλοκή του Ταμείου και τη δική του οικονομική βοήθεια”.
Και γι όποιους συνεχίζουν να μην καταλαβαίνουν, θα πρέπει να εστιάσουν το ενδιαφέρον τους στο γεγονός πως το ΔΝΤ έρχεται για να ξεκινήσει διαβουλεύσεις προκειμένου να εμπλακεί σε πολιτικές... Και η ομάδα αυτή έρχεται κατόπιν απόφασης του γενικού διευθυντή του ΔΝΤ και όχι κατόπιν παράκλησης ή απόφασης του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου...!
Σιγά σιγά, μέσα από αυτές τις εξείξεις, φαίνεται ξεκάθαρα η ουσία του πράγματος, που είναι η εξωτερική διακυβέρνηση της χώρας και θεσμικά πλεον (ΕΕ, ΔΝΤ) σε συνδυασμό με μείωση του βιοτικού επιπέδου και του ήδη υπάρχοντος συνεχούς περιορισμού πολιτικών (ΕΕ και ΔΝΤ δεν είναι εκλεγμένα όργανα από Έλληνες) και ατομικών ελευθεριών. Η "ατζέντα" που λένε και οι μορφωμένοι πολιτικοί μας με τα αγορασμένα πτυχία, περιλαμβάνει και την πολιτισμική απογύμνωση των Ελλήνων αλλά και όλων των ευρωπαϊκών εθνών, καθώς και κάθε στοιχείου που τα καθορίζει ως έθνη.
Φυσικά δεν αφορά μόνο την Ελλάδα το έργο που παίζει ο ευρωπαϊκός θίασος. Πιστεύω ότι ο απώτερος στόχος, όπως είπε στις ίδιες δηλώσεις σήμερα ο Όλιβερ, είναι η κεντρική διακυβέρνηση της Ε.Ε.
Κι ενώ το ΔΝΤ επελαύνει για να αρπάξει όλα όσα του επιτραπούν, κάποια εμετικά αποβράσματα της δημοσιογραφίας, πιστά προπαγανδιστικά δουλικά κοπρόσκυλα του κυβερνητικού συστήματος, σήμερα περίτρανα διαλαλούσαν -και θα συνεχίσουν στις επόμενες ημέρες- πως ο ερχομός του ΔΝΤ είναι μία μορφή βοήθειας τύπου "πακέτου Ντελόρ"...! Βέβαια, τα υποβόσκοντα της εξουσίας δημοσιοκοπρίζοντα καλοταϊσμένα ανθρωποειδή, έχουν ήδη εξασφαλίσει το διαβατήριό τους (ως πολίτες άλλης χώρας) και τα πολυτελή διαμερίσματά τους στις ακριβές συνοικίες του Λονδίνου, αυτό όμως δεν σημαίνει πως η παραπληροφόρηση μπορεί να συνεχίζεται σε τόσο κρίσιμες εθνικά στιγμές...
«H Ελλάδα μπαίνει στο γύψο». Αν αυτή η φράση δεν ήταν τόσο ενοχοποιημένη, θα ήταν ο τίτλος του δράματος που θα ζήσει από εδώ και στο εξής η χώρα. Η Ελλάδα μπαίνει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και επισήμως αφού ο υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου έστειλε στην Κομισιόν, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ επιστολή με την οποία διευκρινίζει ότι η Ελλάδα ζητά διαβουλεύσεις για να μπει στον μηχανισμό στήριξης της οικονομίας με ένα πολυετές πρόγραμμα.
Παρά το γεγονός ότι από την πλευρά της κυβέρνησης κάνουν… γαργάρες λέγοντας ότι η επιστολή είναι απλά η διαδικασία που είχε αποφασιστεί έτσι κι αλλιώς το θέμα είναι ένα: Ομολογία χρεοκοπίας, ομολογία τρομερών λαθών που έγιναν τα τελευταία χρόνια, αλλά κυρίως ομολογία της πλήρους αποτυχίας της πολιτικής που επέλεξε η κυβέρνηση. Η τακτική της “μαγκιάς” και της άποψης ότι θα στηριχθούμε στα πόδια μας, θα πολεμήσουμε με τα δικά όπλα και δεν θα πάμε στο μηχανισμό στήριξης ουσιαστικά κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.
Οι αγορές, τις οποίες η κυβέρνηση αγνόησε ή αδιαφόρησε μιλώντας απλά για μάχη κατά των κερδοσκόπων, οδηγούν τη χώρα στην αγκαλιά του ΔΝΤ.
Τώρα η κυβέρνηση ζητά διαπραγματεύσεις μήπως πετύχει καλύτερους όρους, μήπως γλιτώσει τον πλήρη ευτελισμό, ο οποίος είναι ουσιαστικά κηδεμονία με συνεχή παρακολούθηση και παρουσία ανθρώπων του ΔΝΤ στην Αθήνα καθώς και δυσβάσταχτους οικονομικούς όρους.
Το τελευταίο δύσκολα να αποφευχθεί. Ήδη ο Ολι Ρεν ζήτησε την περικοπή μισθών και στον ιδιωτικό τομέα ενώ έρχονται απολύσεις χιλιάδων συμβασιούχων, απελευθέρωση των ορίων απολύσεων, νέες περικοπές και στο δημόσιο τομέα.
Η νέα αυτή εξέλιξη αναμένεται να προκαλέσει και ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις. Η κυβέρνηση είναι δύσκολο να αντέξει το βάρος του τρομερού κοινωνικού κόστους και των αναταραχών που έρχονται. Γι’ αυτό δεν είναι τυχαίες οι απόψεις που όλο και πληθαίνουν για ριζικό ανασχηματισμό μέσα στο Μάιο και για μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων, ειδικά στο οικονομικό επιτελείο.
Σαφέστατα, μέσα από όλα αυτά δημιουργούνται πολύ εύλογα μία σειρά από απορίες:
Απορία πρώτη: Αφού το «πιστόλι ήταν γεμάτο και πάνω στο τραπέζι», τότε γιατί οι αγορές δεν μας έπαιρναν στα σοβαρά; Μήπως το πιστόλι τελικά ήταν… νεροπίστολο;
Απορία δεύτερη: Αφού ο μηχανισμός ήταν… στημένος και… άμεσα διαθέσιμος, τότε γιατί τα spreads για μέρες κατασκήνωσαν πέριξ των 400 μονάδων; Μήπως ο μηχανισμός ούτε… στημένος ήταν... ούτε άμεσα διαθέσιμος και όλα αυτά δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια επικοινωνιακή πομφόλυγα για να... τσιμπήσουν οι αγορές, οι οποίες μόλις το πήραν χαμπάρι, συνέχισαν το έργο τους.
Απορία τρίτη: Αφού ο μηχανισμός ήταν… στημένος και… άμεσα διαθέσιμος, γιατί η κυβέρνηση δεν ζήτησε την άμεση ενεργοποίησή του, την επομένη κιόλας μέρα, για να διαπιστώσουμε όλοι, και κυρίως οι αγορές, πόσο άμεσος και πόσο στημένος ήταν; Γιατί περίμενε μέχρι σήμερα;
Απορία τέταρτη: Μήπως η κυβέρνηση δεν ζήτησε την άμεση ενεργοποίηση του μηχανισμού, επειδή ο μηχανισμός προϋποθέτει τη λήψη νέων πλέον επώδυνων μέτρων; Τι διαβουλευτούμε; Τα νέα μέτρα;
Απορία πέμπτη: Μήπως η κυβέρνηση, για μια ακόμα φορά έπεσε έξω με τις εκτιμήσεις της για τον τρόπο αντίδρασης των αγορών και πληρώνουμε όλοι τα σπασμένα;
Απορία έκτη και τελευταία: Μήπως απ’ όλη αυτή τη διαδικασία και την κυβερνητική αδράνεια, «τα οικονομάνε» και τίποτα «ντόπια» τσακάλια; Ερωτώ, μήπως;

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση