Ο Ομπάμα θέλει να καλύψει το κενό της Ευρώπης στην περίπτωση της Ελλάδας

• "Οι Αμερικανοί θέλουν να βοηθήσουν τον ίδιο και την Ελλάδα και πιστεύω ότι θεωρούν πως είναι μία μοναδική ευκαιρία να δείξουν αυτή την πολυδιαφημισμένη αλληλεγγύη που μέχρι τώρα υπάρχει μόνο στα χαρτιά..."

Του Μιχάλη Ιγνατίου
Ο Γιώργος Παπανδρέου επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον σε μία πολύ κρίσιμη στιγμή για την Ελλάδα. Ηγείται ενός καταχρεωμένου κράτους, το οποίο έχασε κάθε υπόληψη στο εξωτερικό. Πριν φτάσει στην Αμερική, προσκεκλημένος του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, είχαν γραφεί εκατοντάδες δημοσιεύματα εναντίον της Ελλάδας.
Τα τηλεοπτικά δίκτυα είχαν αφιερώσει πάρα πολλά δελτία ειδήσεων και εκπομπές με αρνητικό περιεχόμενο. Επρόκειτο για έναν άνευ προηγουμένου «μιντιακό βομβαρδισμό» που εξαφάνισε οτιδήποτε θετικό είχε γίνει ποτέ στην Ελλάδα.
Φεύγοντας, μπορεί να υπερηφανεύεται ότι μπόρεσε να αλλάξει πολλά στην εικόνα της Ελλάδας. Αρκετοί δημοσιογράφοι έχουν πειστεί πως ο πρωθυπουργός της Ελλάδας δίνει τη μάχη, δείχνει αποφασιστικότητα και δεν ενδιαφέρεται για το κομματικό κόστος. Ενας συνάδελφος μού είπε πως η ειρωνεία είναι πως θα φτάσει μέχρι το τέλος αλλά «θα ’ναι πρωθυπουργός μίας τετραετίας»...
Οι Αμερικανοί του άνοιξαν τις πόρτες, τον άκουσαν, και δεν έδειξαν μόνο κατανόηση. Θέλουν να βοηθήσουν τον ίδιο και την Ελλάδα και πιστεύω ότι θεωρούν πως είναι μία μοναδική ευκαιρία να δείξουν αυτή την πολυδιαφημισμένη αλληλεγγύη που μέχρι τώρα υπάρχει μόνο στα χαρτιά. Τα λόγια της υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον δεν ήταν μόνο όμορφα, είχαν και ουσία. Ο σύζυγος της συμπλήρωσε με σαφήνεια τη θέληση της αμερικανικής κυβέρνησης να σταθεί στο πλευρό της Ελλάδας. Ενας Αμερικανός αξιωματούχος προσπαθώντας να διώξει τη δυσπιστία μου, μου είπε ότι ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα εννοεί μέχρι την τελευταία λέξη όσα δήλωσε στην εκδήλωση για την 25η Μαρτίου. «Θα το δεις στην πορεία», επέμενε, ότι «η Αμερική θα καλύψει το κενό της Ευρώπης». Μακάρι... Η ενωμένη Ευρώπη, που είχε καταντήσει ορτινάντσα των Μπους - Τσέινι, είναι απούσα από τη μάχη που δίνει η Ελλάδα.
Τα τελευταία χρόνια είχαμε συνηθίσει να ακούμε ότι ασκούνται πιέσεις κάθε φορά που ένας Ελληνας ηγέτης επισκέπτεται την Ουάσιγκτον. Ηταν αλήθεια. Ιδιαίτερα την οκταετία του Τζόρτζ Μπους και του Ντικ Τσέινι, οι πιέσεις ήταν αφόρητες και ο πέλεκυς της εκδίκησης και της τιμωρίας ήταν ορατός. Ο σημερινός πρόεδρος ασκεί με διαφορετικό τρόπο πολιτική, είναι ανθρώπινος και καταδεκτικός. Θέτει τα θέματα και δεν εκβιάζει ούτε απειλεί. Ακουσε με προσοχή τον Ελληνα πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών να περιγράφουν την κατάσταση και έδειξε μεγάλη κατανόηση. Ενας αξιωματούχος μού είπε ότι τη στιγμή της περιγραφής της κατάστασης ήταν έντονα προβληματισμένος και το άφησε να φανεί.
Δεν περιμένει η Ελλάδα οικονομική βοήθεια από την Αμερική. Ούτε μπορεί να της επιλύσει τα προβλήματα. Είναι όμως σημαντικό να γνωρίζει ο πρωθυπουργός πως σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή ο Μπαράκ Ομπάμα ούτε θα του βάλει το μαχαίρι στο λαιμό, ούτε θα του ζητήσει οτιδήποτε που θα έχει οικονομικό κόστος για την Ελλάδα. Γι’ αυτό και δεν έδειξε καθόλου την ενόχλησή του για την ακύρωση της απόφασης για το Αφγανιστάν, η οποία είχε ως προϋπόθεση την αγορά νέων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού, ενός κόστους, που θα κόστιζε στη χρεοκοπημένη Ελλάδα $100εκατ. Αργότερα, η αντιμετώπιση αυτή μπορεί να αλλάξει. Αλλά τώρα που η Ελλάδα προσπαθεί να αναπνεύσει ο Αμερικανός πρόεδρος δεν θα της τραβήξει τον αναπνευστήρα.
Κάνοντας μία ανάλυση των συζητήσεων του πρωθυπουργού με την αμερικανική πολιτική ηγεσία θα εξέφραζα ανησυχία μόνο για τον τρόπο με τον οποίο αναφέρθηκε στο Κυπριακό. Το ενδιαφέρον του κ. Ομπάμα για το θέμα της Κύπρου, περιελάμβανε μόνο ένα αίτημα: Να σωθεί ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στην εκλογική διαδικασία της 18ης Απριλίου. Βέβαια, δεν φταίει ο κ. Ομπάμα. Η κυπριακή πολιτική ηγεσία, από τον Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια μέχρι τον αρχηγό του ΔΗΣΥείναι αυτοί που ανέδειξαν το «τέρας» και τον μετέτρεψαν σε ισότιμο συνομιλητή παραβλέποντας ότι είναι μόνο ο ηγέτης ενός κατοχικού καθεστώτος που στηρίζεται στη δύναμη των 45 χιλιάδων στρατιωτών του Αττίλα...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Μην ακούτε αυτά που λένε. Η αλήθεια είναι αυτή: Αμερικανός πρώην πρέσβης «προπονείται» για την θέση του προεδρικού απεσταλμένου για το Κυπριακό. Ο Λευκός Οίκος τον θέλει, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αντιστέκεται. Ποιος θα κερδίζει; Ο εν λόγω πρέσβης διατηρεί καλές σχέσεις και με τους υποστηρικτές του «ΟΧΙ». Και αυτό του δίνει σημαντικό προβάδισμα...
Πηγή: Εφ. "Φιλελεύθερος"

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση