Στο στόχαστρο της Τουρκίας η ηρωική δασκάλα Χαρά Νικοπούλου

Μια δασκάλα φοβίζει την Άγκυρα...

Η Χαρά Νικοπούλου είναι δασκάλα. Κόρη του Βασίλη Νικόπουλου, πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου. Επέλεξε να υπηρετήσει στο μειονοτικό σχολείο στο Μεγάλο Δέρειο του νομού Εβρου.
Η επιλογή της μέχρι σήμερα της έχει κοστίσει ακριβά, επειδή αρνείται να παίξει το ανθελληνικό παιχνίδι του τουρκικού προξενείου και της Αγκυρας.
Αρνείται να περάσει τη γραμμή του τουρκικού επεκτατισμού. Η Παιδεία που προσφέρει στα παιδιά της μουσουλμανικής μειονότητας είναι ελληνική. Οχι τουρκική. Αυτό της κόστισε ακριβά...
Την έβρισαν. Την απείλησαν. Της έσπασαν το χέρι. Της επιτέθηκαν. Τίποτα δεν την έκαμψε. Γι’ αυτό εκείνοι που επιθυμούν την ηθική -πιθανόν και τη φυσική- εξόντωσή της κατέφυγαν στο ύστατο τρικ: να στρέψουν τους μουσουλμάνους εναντίον της αναπαράγοντας μιαν ανυπόστατη είδηση, ότι προσέβαλε τη θρησκεία του Ισλάμ ζητώντας από τους μαθητές της να ζωγραφίσουν τον Αλλάχ!
Ως γνωστόν, η απεικόνιση του Αλλάχ δεν επιτρέπεται στη μουσουλμανική θρησκεία και ο εξαναγκασμός κάποιου πιστού στην απεικόνιση του Θεού ισοδυναμεί με casus belli. Από τη στιγμή που γίνεται γνωστό κάτι τέτοιο, η ζωή του παραβάτη των ιερών κανόνων τίθεται σε άμεσο κίνδυνο, μια και ουδείς γνωρίζει πώς μπορεί να αντιδράσει ένας φανατικά θρησκευόμενος ισλαμιστής που θα θελήσει να αναλάβει τον ρόλο του «δικαστή» και του «εκτελεστή» της ποινής που θα επιβάλει ο ίδιος. Αλλωστε, νωπές είναι οι μνήμες από τις δραματικές περιπέτειες του Δανού σκιτσογράφου Κουρτ Βέστεργκορντ, ο οποίος το 2005 είχε φιλοτεχνήσει σκίτσα του προφήτη Μωάμεθ που δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδα και θεωρήθηκαν προσβλητικά από τους μουσουλμάνους. Από τότε ζει με αστυνομική προστασία και συχνές είναι οι επιθέσεις και οι απόπειρες δολοφονίας από επίδοξους «εφαρμοστές» της δικής τους εκδοχής του θεϊκού νόμου.
Ο Ηλίας Ελευθεριάδης είναι σύζυγος της κ. Νικοπούλου και αληθινός συμμαχητής στον αγώνα που διεξάγει η Ελληνίδα δασκάλα στην ακριτική περιοχή της χώρας μας. Επέλεξε και εκείνος να διαμένει στο Μεγάλο Δέρειο για όσο καιρό χρειαστεί μέχρι τη μετάθεση της συζύγου του σε άλλη περιοχή. Η επικοινωνία μαζί του ήταν διαφωτιστική: «Συκοφαντούν τη Χαρά και θέλουν να φύγει από εδώ με το κεφάλι σκυμμένο. Θέλουν να την τρομοκρατήσουν και να την ταπεινώσουν. Ουδέποτε ζήτησε από τα παιδιά να ζωγραφίσουν τον Αλλάχ». Πώς όμως ανέκυψε το ζήτημα; Πού στηρίχθηκαν τα σχετικά δημοσιεύματα; «Στις 7 Δεκεμβρίου δίδασκε το γράμμα Θ στην Α’ Δημοτικού. Στηριζόμενη στην αρχή της βιωματικής διδασκαλίας ρώτησε τα παιδιά αν γνωρίζουν λέξεις που αρχίζουν από Θ.
Τα παιδιά είπαν τις λέξεις θάλασσα, θρανίο, θησαυρός και Θεός. Εναν μήνα αργότερα, στην ιστοσελίδα της μειονοτικής εφημερίδας “Μπιρλίκ” αναρτήθηκε ένα συκοφαντικό δημοσίευμα με βάση το οποίο φερόταν να έχει ζητήσει από τους μαθητές να ζωγραφίσουν τον Αλλάχ. Το ίδιο δημοσίευμα ανέφερε ότι τα παιδιά σάστισαν, έκλαιγαν και δεν ήξεραν τι να κάνουν. Αποκορύφωμα του συκοφαντικού δημοσιεύματος αποτελεί η ανάρτηση στην ιστοσελίδα δύο φωτογραφιών που παρουσιάζουν μαθητές της Ε’ και της ΣΤ’ Δημοτικού να κρατούν ένα χαρτί το οποίο έλεγε πως είναι λυπημένα και δεν θέλουν πια να πάνε στο σχολείο.
Βέβαια, αυτοί οι μαθητές δεν είναι μαθητές της Χαράς, είναι μαθητές της συναδέλφου της Ζαφείρως Σουμάκα. Η Χαρά είναι δασκάλα μόνο στην Α’ και τη Β’ Δημοτικού». Οπως εξηγεί ο κ. Ελευθεριάδης, το θέμα δεν σταμάτησε εκεί: «Στη συνέχεια, οι μειονοτικές εφημερίδες “Γκιουντέμ” και “Μιλλέτ” στηριζόμενες στην ανάρτηση της “Μπιρλίκ” “τέντωσαν” το θέμα ακόμα περισσότερο και σε προκλητικά δημοσιεύματά τους αφενός αποκαλούν το μειονοτικό σχολείο του Μεγάλου Δέρειου “τουρκικό” και αφετέρου καλούν όχι μόνο τους “Τούρκους-μουσουλμάνους” του Δέρειου αλλά και της Δυτικής Θράκης να ξεσηκωθούν εναντίον της. Κάλεσαν τον απανταχού μουσουλμανικό κόσμο να την τιμωρήσει παραδειγματικά. Αν αυτό δεν είναι στοχοποίηση, τότε τι είναι;». Αραγε, υπάρχουν αποδείξεις ότι όλα τα δημοσιεύματα και οι αναρτήσεις στο Διαδίκτυο είναι βασισμένα σε ψεύδη; «Βεβαίως και υπάρχουν.
Πρώτα απ’ όλα υπάρχουν τα χειρόγραφα καθήκοντα (σσ.: η λίστα των εργασιών που πρέπει να κάνουν οι μαθητές). Η Χαρά έδωσε τα καθήκοντα στα παιδιά όπου ζητούσε να αντιγράψουν -και μόνο να αντιγράψουν- τις λέξεις που τα ίδια τα παιδιά είχαν πει. Τα τετράδια των μαθητών, καθώς και τα καθήκοντα αποδεικνύουν τη συκοφαντία της εφημερίδας. Μία επιπλέον τρανταχτή απόδειξη της συκοφαντίας είναι το γεγονός ότι σε όλα τα παιδιά έβαλε μπράβο. Πώς είναι δυνατόν να έβαζε μπράβο σε σκίτσα του Αλλάχ, αφού δεν υπήρχε περίπτωση τα παιδιά να δεχτούν κάτι τέτοιο»; Ο κ. Ελευθεριάδης στο τέλος της συζήτησής μας εξέφρασε την αγωνία του για την κλιμάκωση της «εκστρατείας σπίλωσης» που γίνεται εναντίον της συζύγου του.
Επισήμανε ότι το πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα βρίσκεται στο Σουφλί σε απόσταση 80 χιλιομέτρων από το Μεγάλο Δέρειο! Αναρωτήθηκε «πού βρίσκονται επιτέλους οι εισαγγελείς της Θράκης που δεν έχουν αντιδράσει σε εξόφθαλμες απόπειρες υποκίνησης θρησκευτικού μίσους». Τέλος, αναφέρθηκε με μάλλον ειρωνικό τρόπο σε ορισμένα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. που συνέστησαν στον ίδιο και στη σύζυγό του «να προσέχουν»: «Η Αστυνομία υπάρχει για να δίνει συμβουλές ή για να λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών;» ήταν το ρητορικό ερώτημά του.
Δήλωση Τζαφέρογλου
Σημαντικό τεκμήριο για το ανυπόστατο των κατηγοριών που προσάπτονται στη Χαρά Νικοπούλου είναι η γραπτή δήλωση του αλεβίτη μειονοτικού Χαλίλ Τζαφέρογλου, προέδρου στη σχολική εφορία του Μεγάλου Δέρειου, ο οποίος αναφέρει τα εξής: «Γράψανε μερικές εφημερίδες ότι η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου ζήτησε από τους μαθητές της να ζωγραφίσουν τον Αλλάχ.
Είμαι πρόεδρος στη σχολική εφορία και το έψαξα, αλλά δεν βρήκα κανέναν να πει ότι έγινε κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό πιστεύω ότι πρέπει να το πω σε όλους πως έτσι είναι η αλήθεια. Η κυρία Χαρά ποτέ δεν έκανε κάτι τέτοιο και εμείς που την ξέρουμε τόσα χρόνια λέμε μακάρι να ήταν σαν αυτήν όλες οι δασκάλες μας». Επίσης, ο κ. Νικόλαος Παπαγεωργίου, συντονιστής των μειονοτικών σχολείων της Θράκης στην Κομοτηνή, δήλωσε:
«Εξετάσαμε την περίπτωση της κ. Χαράς Νικοπούλου και διαπιστώσαμε ότι δεν υπάρχει στοιχείο που να τεκμηριώνει τις πράξεις που της αποδίδουν ορισμένα δημοσιεύματα. Συνεπώς, δεν συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος περαιτέρω δικών μας ενεργειών». Παραπληροφόρηση; Ο κ. Τζεμίλ Καπζά είναι δημοσιογράφος της τουρκόφωνης εφημερίδας «Γκιουντέμ», μία απ’ όλες που αναπαρήγαγε την «είδηση» για την απαίτηση της κ. Νικοπούλου από τα παιδιά να ζωγραφίσουν τον Αλλάχ.
Σε ερώτησή μας αν διασταύρωσε την είδηση πριν τη δημοσιεύσει απάντησε ότι «η είδηση που δημοσιεύτηκε σχεδόν σε όλα τα μειονοτικά μέσα προήλθε από πληροφορίες που έδωσαν γονείς των παιδιών». Εκείνος έκανε ρεπορτάζ; Επικοινώνησε με τους γονείς; Με τη Χαρά Νικοπούλου μίλησε;
«Δεν έχουμε καμία επικοινωνία με τη δασκάλα. Κατά τη γνώμη μας, έχει δημιουργήσει πρόβλημα. Εκεί που δεν υπάρχει φωτιά δεν βγαίνει καπνός. Αυτά που έγραψα τα είδα δημοσιευμένα σε site. Από εκεί πήρα τις πληροφορίες και έπειτα έγραψα το σχόλιο».
Αναφέροντάς του τα τεκμήρια που έχει στη διάθεσή της η άλλη πλευρά, ο κ. Καπζά αρχικά τα αμφισβήτησε: «Τα τετράδια στα οποία ανέθεσε αυτήν την εργασία τα μάζεψε η ίδια και τα άλλαξε. Αυτήν την πληροφορία μας έδωσαν κάτοικοι του χωριού».
Ομως, όταν τον ενημερώσαμε για τη γραπτή δήλωση του κ. Τζαφέρογλου, προέδρου στη σχολική εφορία του Μεγάλου Δέρειου, και για την άποψη του κ. Νικόλαου Παπαγεωργίου, συντονιστή των μειονοτικών σχολείων της Θράκης, άλλαξε κάπως τη στάση του: «Αν δεν τεκμηριώνονται όλα αυτά που σχολίασα, τότε ίσως κι εγώ να έπεσα θύμα παραπληροφόρησης. Σε αυτήν την περίπτωση σκοπεύω να ζητήσω συγγνώμη».
«Θα κινηθούμε δικαστικά» Δικηγόρος της κ. Νικοπούλου είναι ο αδελφός της, ο κ. Ευτύχιος Νικόπουλος. Δήλωσε ότι η υπόθεση θα καταλήξει στα δικαστήρια: «Το όλο περιστατικό όπως παρουσιάστηκε είναι απολύτως ψευδές και κατασκευασμένο. Συκοφαντεί τη Χαρά. Η δε χρονική στιγμή που επιλέχθηκε να δημοσιευτεί, δηλαδή στα έντυπα της 29ης Δεκεμβρίου και της Πρωτοχρονιάς, χωρίς να υπάρχουν εργασίες της Χαράς προς στους μαθητές με σχετικό περιεχόμενο δημιουργεί ερωτήματα. Η μόνη σχετική εργασία που δόθηκε από τη Χαρά στους μαθητές ήταν εκείνη της 7ης Δεκεμβρίου, όπου ζήτησε μόνο την αντιγραφή των λέξεων θάλασσα, θρανίο, θησαυρός και Θεός. Οχι η απεικόνιση οποιασδήποτε λέξης εκ των προαναφερθέντων.
Αυτό προκύπτει τόσο από τα γραπτά καθήκοντα που δίνει η Χαρά στους μαθητές όσο και από τα τετράδια των μαθητών της επομένης ημέρας, όπου υπάρχει μόνον η υποχρέωση αντιγραφής των συγκεκριμένων λέξεων». Ως δικηγόρος νιώθει σίγουρος για την ορθή κρίση των δικαστηρίων: «Θα κινηθούμε εναντίον όλων των εμπλεκομένων και η αλήθεια θα λάμψει». Είναι όμως και αδελφός της Χαράς Νικοπούλου. Δεν ανησυχεί; Δεν της έχει προτείνει ποτέ να τα ξεχάσει όλα; Να εγκαταλείψει άμεσα το Μεγάλο Δέρειο; «Είμαστε η οικογένειά της. Σαφώς ανησυχούμε όταν παρουσιάζονται και κατασκευάζονται τέτοιες συκοφαντίες. Από την άλλη, δεν βλέπω τον λόγο να φύγει. Δεν έχει κάνει τίποτα παραπάνω από τα προβλεπόμενα. Ουδέποτε παραβίασε όσα απαιτούνται από έναν λειτουργό της εκπαίδευσης. Ποτέ δεν θα ζητούσαμε από τη Χαρά να εγκαταλείψει μια θέση καθήκοντος υποκύπτοντας σε παράλογες πιέσεις».
«Κάνει μεγάλο λάθος και πρέπει να μετανιώσει»
Χαρακτηριστικό του κλίματος που δημιουργείται στο Μεγάλο Δέρειο για τη Χαρά Νικοπούλου είναι το άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία «Γκιουντέμ» (1/1/2010, αριθμός φύλλου 666, σελ 3). Παρατίθεται σχετικό απόσπασμα: «Η Χαρά Νικοπούλου είναι η πιο διάσημη δασκάλα των τουρκικών μειονοτικών σχολείων της Δυτικής Θράκης. Η φήμη της δεν πηγάζει από τις καλές της πράξεις αλλά από τα κόλπα που έκανε. Το άτομο για το οποίο μιλάμε είναι δασκάλα στο τουρκικό δημοτικό του Μεγάλου Δέρειου, περιοχής Εβρου. Και είναι η κόρη του προέδρου του Αρείου Πάγου. Τι κρίμα που αυτή η δασκάλα που έχει μαλώσει με τους χωρικούς, τους δασκάλους, με τη μειονότητα και είναι στα δικαστήρια με κηδεμόνες μαθητών, παρά την επιμονή όλων των χωρικών, συνεχίζει τη δουλειά της σε αυτό το Δημοτικό. (…) Η εργασία που έδωσε η δασκάλα Χαρά ήταν “Ζωγραφίστε τον Αλλάχ”. Μάλιστα, έτσι ακριβώς.
Αντε τώρα, ελάτε στη θέση τους και ζωγραφίστε την εικόνα του Αλλάχ.
Αυτή η εργασία της δασκάλας Χαράς δεν σε κάνει να πεις “Αλλάχ, Αλλάχ, μακάρι να βγει σε καλό”. Η επί χρόνια υπηρετούσα -έστω και με διαμάχες- σε μειονοτικό δημοτικό χριστιανή Ελληνίδα δασκάλα δεν ξέρει ότι στο Ισλάμ αλλά και σε άλλες θρησκείες δεν υπάρχει εικόνα του Αλλάχ; Δεν καταλαβαίνει πως παίζοντας με τον μικρό κόσμο των παιδιών οι σοβαρές έννοιες μπορεί να προκαλέσουν ταραχές και διαμάχες; Ο στόχος της είναι να παίζει με τα ιερά και όσια των παιδιών που έχουν διαφορετική θρησκεία από αυτήν; Αν είναι έτσι, η δασκάλα Χαρά κάνει μεγάλο λάθος και πρέπει αμέσως να μετανιώσει».
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΑΚΟΣ

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση