Ο φόβος της ευραβίας και οι μιναρέδες

Το αποτέλεσμα του περίφημου δημοψηφίσματος στην Ελβετία για τους μιναρέδες, που εξόργισε τους Τούρκους, ήταν καταπέλτης. Το 57% του πληθυσμού ψήφισε «όχι» στο ερώτημα αν θα πρέπει να σταματήσουν να κατασκευάζονται καινούριοι μιναρέδες.
Όπως διαβάζουμε στο Al Jazeera, αιώνες τώρα, η ευρωπαϊκή ταυτότητα οριζόταν ως μια ήπειρος ενάντια στην ισλαμική απειλή. Από τον 8ο αιώνα η Ευρώπη ήταν περικυκλωμένη από Μουσουλμάνους στην Ανατολή και στο Νότο. Για την επόμενη χιλιετία δε, οι μουσουλμάνοι κυριαρχούσαν στην ανατολική περιοχή. Και για πολλούς, είμαστε ένα βήμα πριν την… μουσουλμανική επέλαση.
Η φωτογραφία, με την γυναίκα με τη μπούργκα συνεχίζει το δημοσίευμα, δεν συμβολίζει απλά το “άλλο”.. Συμβολίζει όλες τις εν δυνάμει μουσουλμάνες μάνες, που δεν έχουν κανένα έλεγχο, ούτε στο ίδιο τους το σώμα. Και ακριβώς γι αυτό το λόγο είναι εξίσου επικίνδυνη όσο και ο ιός Η1Ν1 που έχει τρομοκρατήσει την ήπειρο. Κάτω από τη μπούργκα της κρύβεται μια ανθρώπινη βόμβα. Μια …βόμβα έτοιμη να εξαπολύσει ένα κάρο κουτσούβελα.
Όλα αυτά τα μουσουλμανικά μωρά αποτελούν την απειλή. Αυτά είναι που θα αλλάξουν την ταυτότητα της ευρώπης. Την “Ευρωπαϊκή, μοντέρνα, κοσμική-αλλά χριστιανική” ταυτότητα,. Διότι οι Ευρωπαίοι πιστεύουν ότι οι μουσουλμάνοι είναι εχθροί αυτής της ταυτότητας.
Ο φόβος αυτός κρύβει όμως και μια πραγματικότητα. Ότι τα ποσοστά γεννητικότητας στην Ευρώπη είναι πάρα πολύ χαμηλά (αυτά των λευκών χριστιανών) και από την άλλη, υπάρχει αύξηση των μουσουλμάνων μεταναστών. Οι οποίοι έχουν μεγαλύτερα ποσοστά γεννητικότητας. Κάτι που σημαίνει ότι το ποσοστό των μουσουλμάνων στην Ευρώπη θα έχει αυξητική τάση!
Όμως, βάσει των στοιχείων, αποκλείεται να αποτελέσουν την πλειοψηφία στην Ευρώπη τις επόμενες δεκαετίες. Οι δημογραφικές στατιστικές δείχνουν ότι υπάρχει πτώση στις γεννήσεις των μουσουλμάνων γυναικών, καθώς εγκαθίστανται στην Ευρώπη. Αυτό συνοδεύεται και από μια πτώση των γεννήσεων και στον μουσουλμανικό κόσμο (αφού πολλές χώρες λαμβάνουν σοβαρά μέτρα υπέρ του οικογενειακού προγραμματισμού).
Στην πραγματικότητα, συνεχίζει το δημοσίευμα, οι γυναίκες που ζουν, μορφώνονται και εργάζονται στην Ευρώπη, εξευρωπαϊζονται. Οπότε σιγά σιγά αποκτούν και τις συνήθειες των ευρωπαίων γυναικών αναφορικά με σώμα τους και το είδος της οικογένειας που θέλουν να κάνουν.
Προφανώς, αν βρεθούν αυτές και οι οικογένειές τους στο περιθώριο και δεν τους δοθούν οι αντίστοιχες ευκαιρίες ενσωμάτωσης στις καινούριες κοινωνίες που ζουν, αυτή η διαδικασία θα επιβραδυνθεί. Και στην πραγματικότητα, θα δημιουργήσει διαχωρισμούς.
Όπως και να έχει, η Ευρώπη θα αποκτήσει περισσότερους μουσουλμάνους στο μέλλον. Το ερώτημα είναι καταρχήν κατά πόσο θα επικρατήσουν τα μουσουλμανικά σύμβολα και κατά δεύτερον τι είδους ισλάμ θα είναι αυτό που θα επικρατήσει. Θα είναι ένα “ευρωπαϊκό ισλάμ” το οποίο θα σέβεται τις αξίες της ανοχής και το κράτος δικαίου; Ή θα γίνει ένα “γκετοποιημένο” Ισλάμ, που θα παράγει απομονωμένες υπο κουλτούρες.
Γι’ αυτούς βέβαια που φοβούνται τη μουσουλμανική επέλαση, η άνοδος της ισλαμοφοβίας στην Ευρώπη εξηγείται αφού σιγά σιγά η ήπειρος γίνεται “Ευρω-αραβία”. Οι μουσουλμάνοι επικρατούν σιγά σιγά και χάνεται η ευρωπαϊκή ταυτότητα στην πορεία.
Κανείς δεν γνωρίζει πόσοι Ευρωπαίοι πείθονται από αυτές τις φοβίες. Η πλειονότητα όμως θα ήθελε να δει τους μουσουλμάνους να εξευρωπαϊζονται αλλά χωρίς να γίνονται μέρος της κοινωνίας που ζουν. Καθότι αυτό θα άλλαζε και την κοινωνία που τους υποδέχεται αφού υιοθετεί κάποια στοιχεία από την καινούρια κουλτούρα, χάνοντας κάποια από τα δικά της.
Δεν είναι περίεργο το θέμα των μιναρέδων στην Ελβετία. Πρόκειται για μια χώρα όμορφη, σαν καρποστάλ. Το γεγονός βέβαια ότι οι μουσουλμάνοι της Ελβετίας είναι οι πιο φιλελεύθεροι της Ευρώπης δεν παίζει κανένα ρόλο. Στην Ελβετία έχει καταργηθεί το κάλεσμα του μούφτι σε προσευχή. Η κατασκευή καινούριων μιναρέδων θα σήμαινε “είμαστε εδώ και δεν σκοπεύουμε να φύγουμε. Και αντί να γίνουμε μέρος της κοινωνίας, θα κρατήσουμε ανέπαφα τα δικά μας έθιμα”.
Στην Ελβετία υπάρχουν τέσσερεις μιναρέδες αυτή τη στιγμή. Το δημοψήφισμα ζητούσε να βάλει φρένο στην “μουσουλμανοποίηση της Ελβετίας”. Ο μιναρές, πολύ σημαντικό και ορατό σύμβολο για τους μουσουλμάνους, είναι το “σύμβολο της πολιτικής και κοινωνικής δύναμης που απαιτεί το Ισλάμ”, όπως διαβάζει κανείς στη διαδικτυακή σελίδα του κόμματος που ζήτησε το δημοψήφισμα.
Ανεξαρτήτως από τα νούμερα, οι μουσουλμάνοι γι’ αυτούς τους ανθρώπους, δεν μπορούν απλά να υπάρχουν, αλλά θέλουν να προσηλυτίσουν και τους άλλους. Και το τζαμί είναι το κατεξοχήν μέρος που γίνεται αυτό. Ακόμα και ο υπουργός δικαιοσύνης της Ελβετίας Έβελιν Βίντμερ-Σλούμπφ παραδέχτηκε ότι το αποτέλεσμα “δείχνει τους φόβους που έχει ο πληθυσμός για τις τάσεις ισλαμικού φονταμενταλισμού”. Λες και κάποιος δεν μπορεί να είναι μουσουλμάνος χωρίς να είναι φονταμενταλιστής.
Μετά την ψήφο, συνεχίζει το δημοσίευμα, τόσο οι μουσουλμάνοι όσο και οι μη μουσουλμάνοι, ισχυρίζονταν ότι η σημερινή ισλαμοφοβία θυμίζει τον αντισημιτισμό του πρώτου μισού του 20ου αιώνα. Τέτοιου είδους συγκρίσεις, είναι αναληθείς. Οι Εβραίοι ζούσαν στην Ευρώπη για αιώνες. Παρόλο που υπήρχε μια αντισημιτική τάση για ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, οι Εβραίοι είχαν ενσωματωθεί πλήρως στην Ευρωπαϊκή κουλτούρα. Αποτελούσαν, τουλάχιστον στη Γερμανία, πολύ ισχυρή παρουσία σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Ήταν το πιο οικείο “διαφορετικό” μέσα στον ιστό της Ευρωπαϊκής ταυτότητας και σιγά σιγά δεν μπορούσες να τους ξεχωρίσεις από τους “πραγματικούς” Ευρωπαίους. Και γι’ αυτό, στο μυαλό των Ναζί, έπρεπε να εξοντωθούν.
Αντιθέτως οι μουσουλμάνοι είναι φρέσκιοι στην Ευρώπη. Αυτό που είναι ανησυχητικό είναι ότι αυτή η νέα γενία των μουσουλμάνων που ζουν στην Ευρώπη, ενηλικιώνεται και ενσωματώνεται όλο και πιο πολύ στην ευρωπαϊκή κοινωνία, οικονομία και πολιτική. Και όπως και στη Γερμανία του 30, όσο γίνεται αυτό, τόσο η οικονομία πάει κατά διαόλου!
Φυσικά, κανείς δεν πιστεύει ότι θα ξαναζήσουμε αντίσχοιχες μέρες με αυτές του 30. Όμως, παρόμοιες προκαταλήψεις, θα αυξάνονται όσο οι μουσουλμάνοι γίνονται μέρος του κοινωνικού ιστού.
Το δημοσίευμα καταλήγει ότι τελικά, η ψήφος ενάντια στην κατασκευή μιναρέδων συνδέεται με ένα βαθύτερο πρόβλημα της σημερινής Ευρώπης. Δεν έχει να κάνει με το ότι οι Ευρωπαίοι είναι καχύποπτοι απέναντι στους μουσουλμάνους. Αλλά με την διάλυση του κοινωνικού ιστού της Ευρώπης και κυρίως σε χώρες με ισχυρό κοινωνικό κράτος.
Τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ δεν προέταξαν το συνολικότερο πρόβλημα. Μια γερμανική εφημερίδα επέμενε ότι το “΄όχι” ήταν μια εξέγερση “του λαού ενάντια στις ελίτ” και τόνιζε την ανάγκη των πολιτικών να “ακούσουν το λαό” (τερμινολογία με βαρυσήμαντη ιστορική απόχρωση).
Οι άνθρωποι φοβούνται ότι θα χάσουν τις κοινωνικές τους παροχές και πιστεύουν ότι η ζωή θα γίνει δυσκολότερη. Θέλουν γρήγορες λύσεις και όχι περίπλοκες συλλογιστικές.
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι το Ισλάμ. Αλλά το φιλελεύθερο οικονομικό σύστημα, που συμβαδίζει με έναν πολιτικό συντηρητισμό ο οποίος απλώνεται σε ολόκληρη την ήπειρο αλλά και παγκοσμίως. Οι κυβερνήσεις πλέον δεν μπορούν να παρέχουν ποιοτικές υπηρεσίες που είχαν συνηθίσει οι Ευρωπαίοι μετά τον 2ο ΠΠ. Ταύτοχρονα, σε ιδεολογικό επίπεδο οι άνθρωποι έχουν γίνει εσωστρεφείς και αρνούνται να ασχοληθούν με τον διπλανό τους όπως έκαναν παλιά.
Οι κοινωνίες έχουν γίνει τελείως άνισες. Οι πλούσιοι αρνούνται όχι μόνο να υποστηρίξουν τους μουσουλμάνους αλλά αρνούνται να πληρώσουν και παραπάνω φόρους προκειμένου να υποστηρίξουν την όλο και διογκώμενη κατώτερη κοινωνική τάξη. Αλλά βέβαια είναι πολύ πιο εύκολο να το ρίξει κανείς στους μουσουλμάνους. Όπως όμως έχει αποδείξει η ιστορία, είναι μεν εύκολο να κατηγορείς τον “άλλο” αλλά τελικά όλος αυτός ο θυμός και ο φόβος, θα γυρίσει κάποια στιγμή μπούμερανγκ κατά πάνω τους!
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση