Οι προτάσεις για την ανασφάλεια της Κύπρου...

Του Φοίβου Κλοκκάρη*

Με βάση τα στοιχεία, που δημοσιοποίησε ο τηλεοπτικός σταθμός "Σίγμα" στις 2 Σεπτεμβρίου 2009 και ο ημερήσιος Τύπος στις 3 Σεπτεμβρίου 2009 για το κεφάλαιο της ασφάλειας στις συνομιλίες για τη λύση του Κυπριακού, παρατηρούμε τα εξής:
Οι προτάσεις της τουρκικής πλευράς δεν διαφέρουν από τις διατάξεις του σχεδίου Ανάν, δηλαδή διατήρηση και επέκταση των επεμβατικών δικαιωμάτων της Τουρκίας επί της Κύπρου, διατήρηση ξένων στρατευμάτων, πλήρης αφοπλισμός του κυπριακού κράτους, περιορισμοί στη συμμετοχή του στην ΚΕΠΠΑ και στη διάθεση του εδάφους του για διεθνείς στρατιωτικές επιχειρήσεις καθώς και έλλειψη αξιόπιστου μηχανισμού εφαρμογής της λύσης.
Ουσιαστικά, όχι μόνο διατηρείται το καταστροφικό σύστημα ασφάλειας των συνθηκών εγγυήσεως και συμμαχίας του 1960, αλλά επεκτείνεται ο ρόλος κηδεμoνίας της Τουρκίας σε τέτοιο βαθμό, που κάθε έννοια ανεξαρτησίας, αυτονομίας, κυριαρχίας και ασφάλειας στο υπό σύσταση κράτος δεν θα υπάρχουν. Για να κυριολεκτούμε, δεν θα υπάρχει στη νήσο Κύπρο κράτος, δηλαδή οργανωμένη πολιτεία η οποία να έχει δυνατότητα να ασκεί τις εξουσίες της, αλλά ένα καθεστώς στο οποίο θα "κρατεί" η Τουρκία.
Οι προτάσεις της δικής μας πλευράς, ενώ στοχεύουν στην κατάργηση του συστήματος ασφάλειας των συνθηκών εγγυήσεως και συμμαχίας του 1960, συμπίπτουν με τις τουρκικές θέσεις σε ό,τι αφορά την πλήρη αποστρατικοποίηση και τον αφοπλισμό του κυπριακού κράτους. Κατά την άποψή μου η θέση της πλευράς μας δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα γιατί κανένα ανεξάρτητο κράτος δεν μπορεί να έχει βιωσιμότητα χωρίς ένοπλες δυνάμεις, που αποτελούν έννοια συνυφασμένη με εκείνη της κρατικής οντότητας.
Η θέση της πλευράς μας και εκείνη των Τούρκων, για αποστρατικοποίηση του κυπριακού κράτους, παραβιάζουν τα άρθρα 51 του καταστατικού χάρτη των ΗΕ περί "αυτοάμυνας" και 5 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΑΔ) περί «δικαιώματος στην ελευθερία και ασφάλεια» αφού, ουσιαστικά, αποστερεί την πατρίδα μας από το αγαθό και δικαίωμα της αυτοάμυνας και ασφάλειας.
Τα δικαιώματα αυτά είναι αναφαίρετα και δεν μπορούν να διαχωριστούν από τα υπόλοιπα ανθρώπινα δικαιώματα και βασικές ελευθερίες που κατοχυρώνονται από τον ΟΗΕ και την ΕΕ. Η ασφάλεια είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του αγαθού της ελευθερίας και ο βασικότερος συντελεστής της ασφάλειας είναι η διάθεση ενόπλων δυνάμεων. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο όλες οι χώρες του κόσμου έχουν ένοπλες δυνάμεις, ακόμα και η Μάλτα που έχει το μέγεθος της επαρχίας Πάφου. Οι αστυνομικές δυνάμεις, η ακτοφυλακή κτλ. έχουν διαφορετικό ρόλο από εκείνον των ένοπλων δυνάμεων που έχουν ως αποστολή την αποτροπή των επιθετικών ενεργειών ξένων δυνάμεων κατά της κυριαρχίας του κράτους, την εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητάς του, την προστασία των εθνικών συμφερόντων του και την αντιμετώπιση απειλών κατά της ασφάλειάς του (συμβατικές, ασύμμετρες).
Ο Ελληνισμός της Κύπρου, σε ένα αφοπλισμένο κυπριακό κράτος, επί του οποίου αποδεδειγμένα η Τουρκία έχει επεκτατικές βλέψεις, θα έχει την τύχη των 12000 συμπατριωτών μας, που ανυπεράσπιστοι εξοντώθηκαν και εκδιώχθηκαν λόγω
των τρομοκρατικών μεθόδων της Τουρκίας στην ανοχύρωτη Καρπασία. Δεν τους έσωσε η συμφωνία της 3ης Βιένης 1975, ούτε τα ΗΕ ούτε η ΕΕ. Έστω και αργά ας αφυπνιστεί ο λαός μας και ασκήσει πίεση στην Κυβέρνηση και τον πολιτικό κόσμο
για αναθεώρηση της θέσεώς μας. Καμιά ελπίδα σωτηρίας δεν θα έχει μια ανοχύρωτη Κύπρος σε ένα από τα στρατηγικότερα σημεία του πλανήτη στους κόλπους της Τουρκίας. Είναι ουτοπία αν νομίζουμε ότι μπορούμε να έχουμε ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες χωρίς ασφάλεια.
* Αντιστράτηγος ε.α.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση