19η Μαΐου: Ημέρα μνήμης Ποντιακής γενοκτονίας

Ημέρα ντροπής για την ανθρωπότητα

Έλληνες πατριώτες, αδελφοί μας Πόντιοι, η σημερινή ημέρα είναι ημέρα λύπης, εθνικού πένθους, μα πάνω απ' όλα θα πρέπει να αποτελεί αφορμή για περισυλλογή.
Περισυλλογή για αυτά που έγιναν και που γέμισαν με μίσος τις καρδιές κάποιων αγνών πατριωτών, οι οποίοι ξεριζώθηκαν χάνοντας οικογένειες και πατρογονικές εστίες, αφήνοντας πίσω τους τάφους των προγόνων τους.
Τα χρόνια κύλησαν γοργά, όπως κι η ιστορία, που δεν πρέπει να λησμονηθεί από τα παιδιά και τα εγγόνια αυτής της σκληροτράχηλης ράτσας του Πόντου, που ήλθε στον ελλαδικό χώρο το 1923, με την ανταλλαγή των πληθυσμών.
90 έτη συμπληρώνονται φέτος από εκείνη τη μαύρη ημέρα της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού. Οι νεότουρκοι του αρχισφαγέα Κεμάλ Μουσταφά, του λεγόμενου πατέρα των τουρκομόγγολων, ως βάρβαροι κατακτητές της γης των Ιώνων, ασέλγησαν στο ιερό κορμί ενός πολιτισμού, που οι απαρχές του χάνονται στο βάθος των αιώνων. Οι βιασμοί, οι σφαγές και οι αρπαγές υπήρξαν τα δείγματα γραφής των απολίτιστων νομάδων της στέπας, με απώτερο σκοπό την εξάλειψη κάθε ελληνοχριστιανικού στοιχείου. Οι αρχικά υπερήφανοι Πόντιοι αδερφοί μας που έφτασαν στην Ελλάδα, βιώσανε μια νέα σκλαβιά περιφρόνησης, κοροιδίας και κάθε είδους εκμετάλλευσης από την πλουτοκρατία των άκαπνων καλαμαράδων και "Φαναριωτών", που έστηναν χορό πάνω από τους καπνούς της μεγάλης καταστροφής της Μικρασίας. Αναφέρουμε τους πρώτους των προσφύγων ως αρχικά υπερήφανους, γιατί αργότερα κι αυτοί απορροφημένοι στη δίνη του συστήματος και του κοινοβουλευτισμού, χάθηκαν από το χάρτη των διεκδικήσεων, εγκλωβισμένοι στα κομματοκρατούμενα σωματεία και τις διαιρεμένες συνομοσπονδίες τους.
Έλληνες πατριώτες, αδέρφια μας Πόντιοι απανταχού της γης, το παρόν δεν αποτελεί επιμνημόσυνη δέηση και λιβάνισμα πάνω από τα ερείπια. Έχουμε χορτάσει από τα πένθιμα λόγια και τους πανηγυρικούς της δεκάρας από χαρτογιακάδες και βολεμένους. Βολεμένους στις καρέκλες τους και στα ράσα τους να μας παροτρύνουν να μείνουμε ταπεινοί, ξεχνώντας το πύρωμα της ψυχής του Παπαφλέσσα και του Γερμανού Καραβαγγέλη. Το παρόν είναι μια νέα έκκληση προς το Πανελλήνιον Κοινό. Μέσα από αυτές τις γραμμές καλούμε όλους τους Ποντίους, στις επερχόμενες εκλογές να γυρίσουν την πλάτη στα δύο κόμματα της θλιβερής εξουσίας. Γυρίστε λοιπόν την πλάτη σε αυτούς που κατέθεσαν στεφάνια στο μαυσωλείο του σφαγέα των προγόνων σας. Γυρίστε την πλάτη και δείξτε την ανοιχτή σας παλάμη σ' αυτούς που χόρευαν ζεϊμπέκικο και γίνονταν κουμπάροι με τον κατακτητή, τη στιγμή που τα μαχητικά του αεροσκάφη παραβιάζανε τον εθνικό εναέριο χώρο. Έλληνες Πόντιοι, πετάξτε από τα σωματεία σας και τις δύο διαιρεμένες συνομοσπονδίες σας, αυτούς που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να εξυπηρετούν τα συμφέροντα της κομματοκρατίας. Πετάξτε τους έξω μαζί με τις καρέκλες τους.
Έλληνες Πόντιοι αδερφοί μας, αφήστε επιτέλους τα τραγούδια και τις χορευτικές επιδείξεις και πιάστε το σπαθί. Το σπαθί και πάλι το σπαθί. Τέρμα τα μοιρολόγια και η επίκληση στην Κυρά Δέσποινα να μην πολυδακρύζει. Για να γίνουν πάλι δικά μας με χρόνια με καιρούς, πρέπει να παλέψουμε ακόμη και σε μαρμαρένια αλώνια αν χρειαστεί. Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία. Έλληνες Πόντιοι, για εμάς τους εθνικιστές του Π.Ε.Σ. καμιά πατρίδα δε θεωρείται χαμένη. Μην πέφτετε θύματα των ραγιάδων που θέλουν τη γη του Πόντου, της Βορείου Ηπείρου, της Κύπρου, της Ανατολικής Ρωμυλίας και της Μικράς Ασίας χαμένες πατρίδες. Δεν υπάρχουν χαμένες πατρίδες, αλλά σκλάβες κι αλύτρωτες που περιμένουν. Περιμένουν αγνέ συναγωνιστή και πατριώτη συμμαχητή το σάλπισμα. Ένα σάλπισμα ιερού καθήκοντος και χρέους απέναντι στους νεκρούς και τους αγέννητους. Ένα σάλπισμα που για να ηχήσει θα πρέπει όλοι σας να σπάσετε τα άθλια δεσμά του ραγιαδισμού και να πυκνώσετε τις φάλαγγες μας. Συστρατευθείτε μαζί μας και να είστε σίγουροι ότι αργά ή γρήγορα οι αγώνες μας θα δικαιωθούν. Το τραίνο θα φθάσει στον προορισμό του ακόμη κι αν χρειαστεί να το πάρουμε στην πλάτη μας.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση