Τέλος πια τα λόγια. Ώρα για έργα. Βέτο

Ώρα πράξεων. Οι διακηρύξεις του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή περί προβολής βέτο στην ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, στον βαθμό που δεν καταστεί δυνατή η εξεύρεση κοινά αποδεκτής ονομασίας, ήρθε η ώρα να μετουσιωθούν σε πολιτικές ενέργειες. Μέσω του ελληνικού βέτο θα είναι επιτέλους η πρώτη φορά που οι Αμερικανοί αλλά και οι Ευρωπαίοι θα αντιληφθούν ότι είναι αδύνατο να εντάξουν την ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ παρά και ενάντια στην εκφρασμένη πολιτική βούληση της ελληνικής κυβέρνησης, ανεξάρτητα από τη γνώμη που έχουν οι ίδιοι περί της σοβαρότητας ή μη των λόγων τους οποίους επικαλείται η Αθήνα για το βέτο της. Η άρνηση του πρωθυπουργού να συναινέσει στην πρόσκληση ένταξης θα έχει θετικά αποτελέσματα, ιδίως αν συνειδητοποιήσουν οι αμερικανονατοϊκοί ότι ήρθε πια η ώρα να συμβάλουν στην έναρξη μιας σοβαρής διαπραγμάτευσης, με προτάσεις συμβιβαστικές μεν, αλλά εναρμονισμένες με τις ελληνικές θέσεις και όχι με τις προκλητικές προτάσεις που παρουσιάζουν μέχρι σήμερα.
Έχει τεράστια σημασία για το τι θα γίνει από εδώ και πέρα η αποφασιστικότητα με την οποία ο πρωθυπουργός θα προβάλει το βέτο του και η κατηγορηματική άρνησή του να συναινέσει σε οποιασδήποτε μορφής διατύπωση στο κοινό ανακοινωθέν, που θα αναφέρει παραδείγματος χάριν ότι η ΠΓΔΜ εκπληρώνει ήδη όλα τα κριτήρια ένταξης στο ΝΑΤΟ, αλλά η πρόσκληση θα της απευθυνθεί όταν βρεθεί λύση κοινά αποδεκτή στο θέμα της ονομασίας.
Μια τέτοια διατύπωση συνιστά παγίδα, παρότι από πρώτη ματιά δείχνει να καταγράφει επίσημα την ελληνική θέση και να συναρτά την ένταξη με την ονομασία. Στην πραγματικότητα αδυνατίζει τη διπλωματική θέση της Αθήνας, αφού εντέχνως εξαιρεί τη στάση των Σκοπίων στο θέμα του ονόματος από το πνεύμα των κριτηρίων ένταξης και των συμμαχικών σχέσεων και την καθιστά πρόσθετο όρο, άρα μη προβλεπόμενο από τις αρχές και το καταστατικό του ΝΑΤΟ. Μια τέτοια φραστική διολίσθηση, όσο τεχνοκρατική και σχολαστική κι αν φαίνεται στο ευρύ κοινό, μπορεί να αποβεί πολύ επικίνδυνη στο μέλλον, αν τα πράγματα σκληρύνουν και η Αθήνα συνεχίσει να προβάλλει επανειλημμένως βέτο.
Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αρνηθεί κατηγορηματικά να επιτρέψει οποιαδήποτε διατύπωση που θα αναφέρει ότι η ΠΓΔΜ πληροί τα κριτήρια ένταξης στο ΝΑΤΟ.
Οι συνθήκες είναι πολύ ευνοϊκές αυτή τη φορά για να μπορέσει ο πρωθυπουργός να τηρήσει αποφασιστική στάση, χωρίς την παραμικρή ταλάντευση, υποχώρηση ή συμβιβασμό.
Η ίδια η κυβέρνηση έχει πολύ καθαρή στάση: Σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για χρήση έναντι όλων. «Καταστήσαμε σαφές ότι δεν επαρκούν απλές δηλώσεις συμφωνίας. Απαιτείται λύση που δεν θα επιτρέπει παρασπονδίες, ούτε υπαναχωρήσεις. Λύση με την επικύρωση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Λύση με τη σφραγίδα του ΟΗΕ», έχει υπογραμμίσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Στο θέμα αυτό έχει τη στήριξη και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, ο οποίος δήλωσε χθες, μετά την εμφανώς υψηλού συμβολισμού συνάντησή του με τον Κ. Καραμανλή, ότι «η Ελλάδα αδικείται» και ότι υφίσταται «πιέσεις ακόμη και από συμμάχους και εταίρους». «Οχι» σε κάθε μορφή διπλής ονομασίας, «όχι» σε κάθε προσπάθεια να ενταχθεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ χωρίς να έχει λυθεί το θέμα του ονόματος τόνισε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Σύνθετη ονομασία με σαφή γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες ανεξαιρέτως τις χρήσεις», έχει τονίσει ο Γ. Παπανδρέου.
Όσο για την Αριστερά, αυτή αντικειμενικά συμπαρατάσσεται με τη θέση του βέτο λόγω της συνολικής αντίθεσής της προς το ΝΑΤΟ, η οποία την οδηγεί να είναι από θέση αρχής εναντίον της διεύρυνσής του με οποιαδήποτε χώρα και όχι μόνο με την ΠΓΔΜ.
Η συνισταμένη των ανωτέρω οδηγεί τη συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού να τάσσεται αναφανδόν υπέρ της προβολής βέτο, θεωρώντας αφενός ότι η κυβέρνηση έχει κάνει υποχωρήσεις πέραν του δέοντος στο θέμα της ονομασίας και αφετέρου ότι αντί η στάση αυτή να ανταμειφθεί από τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους με πίεση προς τα Σκόπια, οδήγησε σε συνέχιση των ΝΑΤΟϊκών πιέσεων προς την Αθήνα για νέες υποχωρήσεις.
Έτσι βέτο και μόνο βέτο θέλουν και περιμένουν οι Έλληνες.
ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΤΑ
Διαπραγματεύσεις από το καλοκαίρι
Μετά την προβολή βέτο στο Βουκουρέστι το πιθανότερο είναι πως η ΠΓΔΜ θα οδηγηθεί σε εκλογές. Μετά τις εκλογές αυτές, και ανάλογα με τη σύνθεση της κυβέρνησης που θα σχηματιστεί, θα διαφανούν και οι πραγματικές δυνατότητες έναρξης ή όχι διαπραγματεύσεων για το όνομα. Πρέπει από τώρα να θεωρείται μάλλον απίθανο να έρθει προς συζήτηση τον Δεκέμβριο το θέμα προσδιορισμού ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων ΕΕ - ΠΓΔΜ. Πιθανότερο είναι το θέμα να σημειώσει έξαρση πριν από την επόμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, την άνοιξη του 2009.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση