Οι Ευρωπαίοι συμπεριφέρονται “δουλικά” στην Τουρκία

Επιμένουν στην ανεφάρμοστη “θετική ατζέντα”

Ο Ταγίπ Ερντογάν θα πρέπει να είναι ικανοποιημένος. Παρά τις προκλητικές αποφάσεις λίγες ημέρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής, ιδίως την απόσυρση από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την Προστασία των Γυναικών και την απαγόρευση του κουρδικού αριστερού κόμματος HDP, η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) εμμένει στην «θετική ατζέντα» όσον αφορά την Τουρκία.

Ο πιο σημαντικός λόγος είναι η προθυμία της Τουρκίας για συνομιλίες σχετικά με τη διαμάχη με την Ελλάδα και την Κύπρο, που αφορά την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου στην ανατολική Μεσόγειο.

Τα παραπάνω αναφέρει, σε σχόλιο του, ο ανταποκριτής της TAZ. Die Tageszeitung στην Τουρκία Jürgen Gottschlich. Σημειώνει τα ακόλουθα: 

Τίτλος: «Σχέση Ε.Ε.-Τουρκίας: Το αιώνιο δίλημμα»
Υπότιτλος: «Η Ε.Ε. αντιμετωπίζει την Τουρκία διστακτικά. Απαιτείται σαφής στάση έναντι του Erdoğan, μέσω θετικών κινήτρων ή μαζικών κυρώσεων»

Επομένως, οι απειλητικές κυρώσεις δεν θα εφαρμοστούν. Αντιθέτως, στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ δόθηκε το πράσινο φως για τις προετοιμασίες σχετικά με την επέκταση της Τελωνειακής Ένωσης, την εξέταση του θέματος της μετακίνησης χωρίς βίζα για τους τούρκους πολίτες στην ΕΕ και μια νέα έκδοση του προσφυγικού συμφώνου μεταξύ ΕΕ-Τουρκίας με νέα κονδύλια ύψους δισεκατομμυρίων για τους σύρους πρόσφυγες στην Τουρκία. Η αυξανόμενη καταστολή στην Τουρκία επικρίθηκε, αλλά η κριτική δεν είχε συνέπειες.

Η ΕΕ βρίσκεται αντιμέτωπη με το ίδιο δίλημμα εδώ και χρόνια, όσον αφορά τον τούρκο Πρόεδρο Recep Tayyip Erdogan. Ο αυταρχικός ηγέτης του Βοσπόρου αγνοεί επιδεικτικά τους κανόνες της ΕΕ εδώ και πολύ καιρό και ούτε οι μετριοπαθείς κυρώσεις τον εμπόδισαν να φυλακίσει μαζικά τους πολιτικούς αντιπάλους του ή να επιβάλει βίαια τα συμφέροντα εξωτερικής πολιτικής του.

Υπάρχουν στην πραγματικότητα μόνο δύο επιλογές: πραγματικές, μαζικές κυρώσεις, όπως έπραξε ο Βλαντιμίρ Πούτιν μετά την κατάρριψη ενός ρωσικού μαχητικού αεροπλάνου το Νοέμβριο του 2015, ή τόσα πολλά θετικά κίνητρα που ο Erdogan να προθυμοποιηθεί από μόνος του να δεχτεί ορισμένες απαιτήσεις της ΕΕ.

Η εναλλακτική Putin, δηλαδή ένα πλήρες εμπορικό εμπάργκο και διακοπή των σχέσεων, δεν μπορεί να επιβληθεί στην ΕΕ, καθώς τα συμφέροντα των εμπλεκόμενων χωρών διαφέρουν κατά πολύ.

Ωστόσο, οι επιφανειακές κυρώσεις δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα, όπως δείχνουν τα προηγούμενα χρόνια. Έτσι, τώρα, μετά το εκ των πραγμάτων τέλος των ενταξιακών διαπραγματεύσεων το 2016, η ΕΕ προσπαθεί να προσφέρει θετικά κίνητρα κάτω από το επίπεδο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Αξίζει η προσπάθεια.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση