Λύνοντας τον «κύβο του Ερντογάν»

Επαγρύπνηση για ενδεχόμενες τρομοκρατικές ενέργειες…

Εάν κάποιος επιχειρήσει να κατανοήσει την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, θα καταλήξει σε ένα εκ των δύο συμπερασμάτων:

Α) Η Τουρκία εφαρμόζει ένα μεγαλειώδες και ιδιοφυές στη σύλληψή του μυστικό σχέδιο γενικής αναθεώρησης των συνόρων της με την υποστήριξη κάποιας υπερδύναμης,

Β) Η Τουρκία ενεργεί κατά παράβαση όλων των κανόνων της λογικής εξαιτίας του φαύλου κύκλου της οικονομικής ύφεσης, της ιδεολογικής απομόνωσης, των παραληρηματικών εκβιασμών προς κάθε κατεύθυνση και των απειλών της πρόκλησης χάους σε όλη την έκταση των πραγματικών και των φαντασιακών συνόρων της που προκάλεσε προσωπικά ο R.T. Erdoğan.

Τρία γεγονότα δεν επιτρέπεται να περάσουν απαρατήρητα την ώρα που η Τουρκία κλιμακώνει διαρκώς τις προκλήσεις της προς την Ελλάδα:

O Erdoğan επιδιώκει πλήρη ρήξη των σχέσεων της Τουρκίας με τη Γαλλία και μάλιστα με τρόπο που εκτίθεται διεθνώς ακόμα περισσότερο -οι ύβρεις και οι προσωπικές προσβολές δεν συνιστούν χαρακτηριστικά του πολιτικού πολιτισμού εδώ και αιώνες- και αποκαλύπτει τις μύχιες φιλοδοξίες του τούρκου προέδρου να αναδειχθεί σε παγκόσμιο ηγέτη του Ισλάμ που θα επιβάλλει τη βούλησή του σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο.

Η απόφαση του Em. Macron να «ξηλώσει» από τη γαλλική επικράτεια τα διάφορα «σωματεία» και τις διάφορες «ενώσεις», διά των οποίων ως γνωστόν κατά πάγια πρακτική της η τουρκική ΜΙΤ προωθεί τους στόχους της Άγκυρας εντός άλλων χωρών διόλου τυχαία ή άσχετη με τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία πρέπει να θεωρηθεί…

Ο Erdoğan ειρωνεύεται και προκαλεί/απειλεί δημοσίως τις ΗΠΑ, οι οποίες αξιώνουν από την Τουρκία να σεβαστεί τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και να πάψει να υπονομεύει τη συνοχή και την ασφάλεια της συμμαχίας (τόσο με την προκλητική και έκνομη στάση της έναντι της Ελλάδος και της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και με την ενεργοποίηση του πυραυλικού συστήματος S-400).

Οι απειλές/προκλήσεις μάλιστα αυτές χρονικώς συμπίπτουν με σοβαρά στοιχεία που διαθέτουν και δημοσιοποίησαν οι ΗΠΑ περί σχεδιαζόμενων τρομοκρατικών επιθέσεων κατά αμερικανών διπλωματών και πολιτών επί τουρκικού εδάφους. Σχετίζεται άραγε η συμπεριφορά του Erdoğan έναντι του Em. Macron με την όχι και τόσο «ανθηρή» σχέση του αμερικανού προέδρου με τον γάλλο ομόλογό του;

Ο υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας S. Lavrov επιχειρεί αναθέρμανση των ελληνορωσικών σχέσεων (και) διά της επίσκεψής του στην Αθήνα (με όποιες επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στις σχέσεις Ελλάδος και ΗΠΑ) την ίδια στιγμή που ο Ρώσος πρόεδρος Vl. Putin εκθειάζει δημοσίως τον R.T. Erdoğan για την «αυτονομία» που επιδεικνύει στην εξωτερική του πολιτική και για την «αξιοπιστία και τη συνέπεια που τον διακρίνουν ως συνομιλητή και συναλλασσόμενο με τη Ρωσία».

Ακολούθως, προκύπτουν σοβαρά ερωτήματα:

Ποια θα είναι η αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και προσωπικώς της Γερμανίδας καγκελαρίου Angela Merkel) στις απαράδεκτες προσβολές προς το πρόσωπο του Γάλλου προέδρου εκ μέρους του προέδρου μιας χώρας που ακόμα διαπραγματεύεται την ένταξή της στην Ένωση και εν τω μεταξύ επιβιώνει οικονομικώς χάρη στα ευρωπαϊκά κονδύλια που (εκβιαστικώς) εισπράττει; Συνακόλουθα, ποια θα είναι η απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία τον προσεχή Δεκέμβριο για την άκρως προκλητική στάση της έναντι της Ελλάδος, της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Γαλλίας;

Ποια θα είναι η αντίδραση των ΗΠΑ (άρα και του ΝΑΤΟ) στην πρωτοφανή προκλητικότητα της Τουρκίας, η οποία «προτρέπει» τις ΗΠΑ να της επιβάλουν κυρώσεις, για να διαπιστώσουν εν συνεχεία «τη δύναμη και την αποφασιστικότητα του τουρκικού λαού»; Μήπως είναι η κατάλληλη στιγμή να τεθεί ένα τέλος από το αμερικανικό Κογκρέσο στην ακατανόητη (και σίγουρα επιζήμια για την υπόληψη των ΗΠΑ) ανοχή του προέδρου D. Trump έναντι του Erdoğan, ο οποίος πιθανότατα και θα επιχειρήσει να δημιουργήσει τετελεσμένα εις βάρος της Ελλάδος (άρα και σοβαρότατους τριγμούς εντός του ΝΑΤΟ) στο μεσοδιάστημα της αλλαγής προέδρου, εάν ο D. Trump ηττηθεί στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου;

Τί υποκρύπτει η ρωσική «αμφιθυμία» τη συγκεκριμένη στιγμή, κατά την οποία από τη μία εκτελούνται στην Τουρκία εκπαιδευτικές δοκιμές (υπό ρωσική καθοδήγηση) του πυραυλικού συστήματος S-400 και από την άλλη η Ρωσία διακηρύσσει ότι υποστηρίζει το νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ. Σίγουρα οι έχοντες την ευθύνη για την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας θα γνωρίζουν την απάντηση στο ερώτημα αυτό και θα έχουν σχεδιάσει πολύ προσεκτικά τα όποια βήματα της Ελλάδος, ούτως ώστε ούτε οι ελληνορωσικές σχέσεις να παραμείνουν σε «ψύχος Σιβηρίας», αλλά ούτε και οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις να διαταραχθούν σε αυτήν την κρισιμότατη συγκυρία.

Καταλήγοντας, παράλληλα με τη διπλωματική εγρήγορση και την ύψιστη επιχειρησιακή επιφυλακή απαιτείται εκ μέρους της Ελλάδος μέγιστη επαγρύπνηση των υπηρεσιών πληροφοριών και ασφαλείας (κυρίως στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης αλλά και στις νήσους, όπου υπάρχουν hot spots) δεδομένων και των πληροφοριών που μας διεβίβασε ο πρόεδρος της Αιγύπτου F. Al Sisi περί ενδεχόμενων τρομοκρατικών ενεργειών εντός της Ελλάδος (και της Κυπριακής Δημοκρατίας) από τζιχαντιστές υποκινούμενους/ελεγχόμενους από τον ίδιον τον R.T. Erdoğan.

Κωνσταντίνος Παΐδας
Αναπληρωτής Καθηγητής του Ε.Κ.Π.Α. 

HellasJournal



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση