Μεταξύ ισλαμοφασιστών και ισλαμοφάγων
Πως ξεχωρίζει κανείς έναν καλό μουσουλμάνο από έναν εξτρεμιστή ισλαμιστή; Φανταζόμαστε ότι οι αρχές δεν έχουν πιθανότητα να ανακαλύψουν τους εξτρεμιστές ρωτώντας τους σχετικά στα σύνορα! Μπροστά στο αδιέξοδο κάποιοι θέλουν να ποινικοποιηθεί το να είναι κανείς μουσουλμάνος. Θεός φυλάξει! Το πρόβλημα είναι διπλό και πολύ δύσκολο στην λύση του: Από την μία η μετανάστευση και από την άλλη ο σεβασμός στις αρχές της Φιλελεύθερης Δημοκρατίας.
Από την μία έχουμε τους ημίτρελους ισλαμιστές εξτρεμιστές που είναι έτοιμοι να πάρουν το κεφάλι κάθε χριστιανού που θεωρούν ότι «απειλεί» τα χρηστά τους ήθη. Στην πραγματικότητα το ίδιο κάνουν και στις χώρες τους με τους μουσουλμάνους που επίσης θεωρούν απειλή, αλλά αυτό λίγο ενδιαφέρει σε αυτή την φάση. Πρώτα θα λύσουμε το πρόβλημα στο σπίτι μας και έπειτα θα ασχοληθούμε με το πρόβλημα στα σπίτια των άλλων.
Από την άλλη έχουμε ένα κίνημα δικαιωματιστών, κυρίως αριστερών, που στο όνομα της προστασίας των πολιτικών δικαιωμάτων προσφέρουν μία ομπρέλα ασφαλείας σε ανθρώπους που αποτελούν πραγματική απειλή για την ίδια την δημοκρατία. Θα είχαν δίκιο αν επρόκειτο για ένα κυνήγι μαγισσών. Αλλά οι νεαροί που αποκεφαλίζουν ανυποψίαστους καθηγητές στις πόλεις που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν δεν μοιάζουν σε κάτι με τις μάγισσες του Σάλεμ. Είναι πραγματικά τέρατα που έχουν βγει από τις πιο σκοτεινές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας.
Καλώς ή κακώς βρισκόμαστε σε πόλεμο! Οι πολεμιστές του Ισλάμ έχουν κηρύξει τον πόλεμο στην Δύση και καλύπτονται πίσω από τα δικαιώματα που παρέχει η Φιλελεύθερη Δημοκρατία στους πολίτες της. Είναι αυτή ακριβώς η περίπτωση που η ίδια η Δημοκρατία οφείλει να προστατεύσει τον εαυτό της και για αυτό τον σκοπό μπορεί να χρειαστεί να αναστείλει άρθρα του Συντάγματος. Ακριβώς επειδή βρισκόμαστε σε πόλεμο!
Και τι θα συμβεί; Θα συλλαμβάνεται οποιοσδήποτε μουσουλμάνος σε μία δυτική χώρα; Φυσικά και όχι! Αλλά οι αρχές έχουν τρόπους να απομονώσουν εξτρεμιστικά στοιχεία. Στην διαδικασία αυτή θα καταπατήσουν δικαιώματα. Θα αδικήσουν ανθρώπους. Όπως ακριβώς συμβαίνει στην διάρκεια ενός πολέμου. Αλλά εδώ έχουμε να προστατεύσουμε το μεγαλύτερο αγαθό μας, την ίδια την Δημοκρατία. Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν θα δώσουμε στους θύτες της το σχοινί για να την κρεμάσουν.
Ζούμε σε μία χριστιανική Δύση; Το βέβαιο είναι ότι υπήρξε στο παρελθόν χριστιανική και δεν είναι σωστό να επιβάλλει κανείς με το ζόρι να πάψει να αισθάνεται έτσι. Η ανεξιθρησκεία είναι ένα αναμφισβήτητο δικαίωμα των πολιτών, αλλά την ίδια στιγμή η Πολιτεία πρέπει να προστατεύσει τους πολίτες της από ακραίες θρησκευτικές εκδηλώσεις οποιουδήποτε δόγματος. Όπως δεν θα δεχόμασταν μοναχές να κυνηγούν στις παραλίες κοπέλες με μπικίνι, έτσι δεν θα δεχτούμε και ισλαμιστές να προσπαθούν να επιβάλλουν τον ισλαμικό νόμο σε οποιοδήποτε σημείο της ελληνικής επικράτειας.
Και τι κάνουμε με τους μουσουλμάνους που εισβάλουν στην Ελλάδα; Αυτό είναι σε κάθε περίπτωση ένα ευρωπαϊκό θέμα. Το γεγονός ότι κάποιος θέλει να περάσει τα σύνορα, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει και το δικαίωμα να το κάνει. Πόσο μάλλον όταν η Τουρκία που παρεμβάλλεται είναι για την Ευρώπη μία ασφαλής χώρα. Τι όχι;
Προσωπικά πιστεύω ότι μουσουλμανικοί πληθυσμοί θα μπορούσαν να ενσωματωθούν στον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Κι ότι η Ευρώπη έχει ανάγκη από «νέο αίμα». Αλλά με κανόνες. Και ακόμη όταν μιλάμε για ευρωπαϊκό τρόπο ζωής, αυτός είναι αδιαπραγμάτευτος. Κι αυτή είναι η μεγάλη διαφορά με τους οπαδούς της πολυπολιτισμικότητας…
Η Γαλλία βρίσκεται σε πόλεμο. Η Ευρώπη βρίσκεται σε πόλεμο. Η Ελλάδα βρίσκεται σε πόλεμο. Πρώτος στόχος είναι η διαφύλαξη του δυτικού τρόπου ζωής. Δεύτερος στόχος η διαφύλαξη του δυτικού τρόπου ζωής. Και τρίτος στόχος η διαφύλαξη του δυτικού τρόπου ζωής. Όποιος διαφωνεί μπορεί να πάρει την πρώτη πτήση για την Καμπούλ. Μουσουλμάνος ή Χριστιανός.
Θανάσης Μαυρίδης
Liberal
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...