Ο Τραμπ... παραδόθηκε στον Ερντογάν

Οι καταιγιστικές αποκαλύψεις στο βιβλίο του πρώην συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου Τζον Μπόλτον, το παράδειγμα της Συρίας για το πώς ο Αμερικανός ηγέτης «παραχώρησε» τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ στα χέρια του Τούρκου προέδρου και οι φόβοι για μια αμερικανική παρέμβαση-εκβιασμό για να ικανοποιηθεί η Άγκυρα στα Ελληνοτουρκικά

Ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου, Τζον Μπόλτον, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως το πιο ψυχροπολεμικό «γεράκι» στην ιστορία της Αμερικής, δεν αφήνει τη φαντασία κανενός να καλπάζει για την ανάρμοστη, όπως την έχω χαρακτηρίσει εδώ και δύο χρόνια, σχέση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με τον εθνικοϊσλαμιστή ομόλογό του της Τουρκίας. Στο βιβλίο του, που θα κυκλοφορήσει αύριο, Τρίτη, δεν κρύβει τίποτα, αποδεικνύοντας ότι οι φήμες που τον ακολουθούν είναι πέρα για πέρα αληθινές. Λένε, λοιπόν, ότι απεχθάνεται το ψέμα και τους διεφθαρμένους ηγέτες. Αρα, και με βάση όσα έχουμε διαβάσει για το βιβλίο του, αυτό περιέχει μόνο αλήθειες. Κατά καιρούς είχαμε γίνει δέκτες παρόμοιων πληροφοριών, τις οποίες είχαμε δημοσιεύσει.

Όμως οι «ψεκασμένοι» και φανατικοί οπαδοί του Αμερικανού προέδρου στην... Ελλάδα και στην Ομογένεια μας είχαν κατηγορήσει. Ακόμα και σήμερα, και μετά τις καταιγιστικές αποκαλύψεις του κ. Μπόλτον, μουρμουρίζουν και ψιθυρίζουν για «ψέματα», αλλά δεν τολμούν να βγουν στο φως και να υποστηρίξουν τον πλέον φιλότουρκο πρόεδρο στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό που συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας είναι αχαρακτήριστο. Πρόκειται για το μεγαλύτερο «ξεπούλημα» Αμερικανού προέδρου, και μάλιστα σε έναν ισλαμιστή και εθνικιστή δικτάτορα, ο οποίος εργάζεται συνειδητά για τα συμφέροντα της Ρωσίας και του Ιράν. Οι αφελείς Αμερικανοί διπλωμάτες, όπως ο πρώην πρέσβης στην Τουρκία, Τζέιμς Τζέφρι, πουλάνε αέρα κοπανιστό στον αμερικανικό λαό, ότι δήθεν ο Ερντογάν είναι σύμμαχος της Αμερικής στον «πόλεμο» εναντίον της Μόσχας και της Τεχεράνης. Ο κ. Τζέφρι ψεύδεται στον ύψιστο βαθμό και με τη βοήθεια που προσφέρει στην Τουρκία εργάζεται εναντίον των συμφερόντων της Δύσης, και ειδικά της Αμερικής.


Απειλή

Ολοι οι σοβαροί αναλυτές στην αμερικανική πρωτεύουσα, εκτός ελαχίστων που ενισχύονται από την Αγκυρα, υποστηρίζουν ακριβώς το αντίθετο: ότι η σημερινή Τουρκία αποτελεί απειλή -ναι, καλά διαβάσατε- για τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα. Ο κ. Τραμπ, για τα δικά του προσωπικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, δημιούργησε έναν «δράκο» στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και δεν μπορεί πλέον να τον ελέγξει. Κατά τη γνώμη μου, δεν θέλει να τον ελέγξει, διότι πιθανότατα πιστεύει ότι δρα με τρόπο που εξυπηρετεί και την Αμερική. Ο κ. Τραμπ δεν έχει ιδέα από εξωτερική πολιτική, ούτε γνωρίζει τι σημαίνουν τα «στρατηγικά συμφέροντα», αυτές οι δύο πολύ σημαντικές λέξεις για όλους τους αξιωματούχους των εκάστοτε κυβερνήσεων. Ο σημερινός πρόεδρος άφησε τα στρατηγικά συμφέροντα της υπερδύναμης να τα χειρίζεται ο Ερντογάν. Είναι να τρελαίνεται κανείς. Οι περιγραφές στο βιβλίο του κ. Μπόλτον είναι υπό πολιτικούς όρους φρικιαστικές, διότι μέσα από τις σελίδες βλέπουμε πώς εκχωρήθηκαν δικαιώματα στον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας για να δρα εκ μέρους της Αμερικής. Η περίπτωση της Συρίας είναι χαρακτηριστική.

Ο κ. Τραμπ έδωσε το «πράσινο φως» στον Ερντογάν να επιτεθεί στους Κούρδους και να τους καταστρέψει. Πρόκειται για τους πιο γνήσιους συμμάχους που είχε η Αμερική και οι οποίοι προσέφεραν 11.000 ζωές, των παιδιών, των γυναικών και των ανδρών τους, για να νικήσουν τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. Η απαράδεκτη στάση του και η άδεια που παραχώρησε στους Τούρκους να επιτίθενται σε γειτονικές χώρες είναι πολύ εύκολο να τεκμηριωθούν. Αποτελούν πολιτικά «εγκλήματα» εναντίον ξένων λαών αλλά και της ίδιας Αμερικής, η οποία κατέστησε την Τουρκία μικρή δύναμη, προς όφελος προσωπικών και επιχειρηματικών συμφερόντων. Οι άνθρωποί του τα λένε και τα υποστηρίζουν αλλά και τα γεγονότα το επιβεβαιώνουν. Οι αποκαλύψεις του κ. Μπόλτον ήρθαν στην καλύτερη στιγμή, πιστεύω, όχι λόγω των προεδρικών εκλογών στην Αμερική – θα μπορούσαν να ξυπνήσουν και τους οπαδούς του που τον έχουν «θεοποιήσει».

Αυτήν τη δεδομένη στιγμή ο Ερντογάν απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα -και την Κύπρο, βεβαίως- και οι αποκαλύψεις θα μπορούσαν να δράσουν ως ξυπνητήρι για πολλούς σοβαρούς ανθρώπους στην Ουάσιγκτον: Νομοθέτες, διπλωμάτες και στρατιωτικούς. Το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι αυτό: Θα επιτρέψουν οι ΗΠΑ στην Τουρκία να επιτεθεί στο Αιγαίο και στην Κύπρο; Αλλά το ερώτημα θα πρέπει να τεθεί και διαφορετικά: Μπορούν οι Αμερικανοί και γενικά η Δύση να σταματήσουν την επιθετικότητα του Ερντογάν; Η απάντηση είναι ένα μεγάλο ναι. Αν το αποφασίσουν, είναι εύκολο να το επιβάλουν. Ειδικά η Αμερική έχει τον τρόπο. Φοβάμαι, όμως, ότι για να το πράξει ο Τραμπ, θα ζητήσει ανταλλάγματα από την Ελλάδα προς την Τουρκία. Θα ονομάσει συμβιβασμό αυτό τον συγκεκαλυμμένο «εκβιασμό» για να ικανοποιήσει για ακόμη μία φορά την Τουρκία.

Συμφέροντα

Για έναν περίεργο λόγο, που δεν εξηγεί επαρκώς ο κ. Μπόλτον, ο «σουλτάνος» ελέγχει τον αφελέστατο Τραμπ. Εικάζω ότι ο Ερντογάν, μέσω επιχειρηματικών καναλιών φίλων του που συνεργάζονται με την οικογένεια του προέδρου, ανακάλυψε τη «μαλακή πλευρά» του κ. Τραμπ, που είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του. Αποτελεί όνειδος για την Αμερική και τη Δημοκρατία το ξεπούλημα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και της Δικαιοσύνης στον Ερντογάν. Ο πρόεδρος Τραμπ είναι αχαρακτήριστος. Δημιούργησε παράλληλα και ένα τεράστιο πρόβλημα στους καλούς διπλωμάτες -και ευτυχώς έχει πολλούς η Αμερική- που εργάζονται για τα συμφέροντά της σε χώρες της Ανατολικής Μεσογείου. Εχει κάνει τη ζωή τους πολύ δύσκολη και τους αναγκάζει να αμύνονται για μια ανάρμοστη σχέση, αυτή με τον Ερντογάν. Βεβαίως, οι πρόεδροι στην Αμερική έρχονται και φεύγουν και πολλές φορές δεν αφήνουν κανένα στίγμα. Η χώρα, όμως, μένει... Οι καλοί Αμερικανοί διπλωμάτες πρέπει να συνεχίσουν την προσπάθειά τους, διότι θα χρειαστεί -όταν θα φύγει ο κ. Τραμπ- να επουλώσουν τις μεγάλες πληγές που άφησε πίσω του.

Μιχάλης Ιγνατίου
Έθνος


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου