Ο Ερντογάν κυκλώνει την Ευρώπη από τον Έβρο μέχρι την Τρίπολη…

Η Λιβύη μας ενδιαφέρει πολύ

Η υπόθεση της τουρκικής ανάμειξης στη Λιβύη, μας ενδιαφέρει και πέραν του παράνομου «μνημονίου» με το καθεστώς του αλ Σάρατζ, διότι με την αποστολή χιλιάδων τζιχαντιστών στην πολύπαθη χώρα θα την ελέγχει πλήρως. Άρα θα παίζει και από εκεί το βρώμικο παιγνίδι του εναντίον της Ευρώπης.

Έτσι κι αλλιώς, ο επικεφαλής του καθεστώτος, όπως είδαμε σε ένα βίντεο κατά την υποδοχή του στην Άγκυρα, «λιώνει» μόλις βλέπει τον Ταγίπ Ερντογάν. Και κατεβάζει το κεφάλι πάντα ως κίνηση υποταγής στο σωτήρα του. Ο αλ Σάρατζ θα κάνει ότι απαιτεί ο πρόεδρος της Τουρκίας, όποια και αν είναι η απαίτηση.

Το τελευταίο διάστημα έχουμε γίνει μάρτυρες της μεγάλης αντίδρασης της Γαλλίας σε όλες τις παράνομες επεκτατικές κινήσεις της Τουρκίας. Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν φαίνεται ότι θα αναβαθμίσει τις πιέσεις του προς το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα ζητήσει να ληφθούν αποφάσεις.

Σε ότι αφορά τη Δυτική Συμμαχία, η Τουρκία είναι χώρα-μέλος και θα σταματήσει κάθε προσπάθεια για συζήτηση της παραβατικότητάς της. Δεν γνωρίζουμε τι άλλο έχουν σκεφθεί οι Γάλλοι.

Στην Ε.Ε. όμως, είναι η δεύτερη πιο ισχυρή χώρα και θα μπορούσε να πράξει πολλά. Σε μία τέτοια συζήτηση θα αποκαλυφθούν και ποιοι Ευρωπαίοι «σιτίζονται» από τον Ερντογάν για να τον υποστηρίζουν εντός των ευρωπαϊκών πυλών.


Για την κ. Άγγελα Μέρκελ και τη Γερμανία γνωρίζουμε. Πουλάνε όπλα στην Τουρκία και βγάζουν λεφτά για να το πούμε λαϊκά… Αλλά δεν είναι μόνο το Βερολίνο που βάζει πλάτη για την κατοχική δύναμη. Ελπίζουμε να τολμήσει ο κ. Μακρόν, και πάνω απ’ όλα αναμένουμε ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο Πρόεδρος της Κύπρου, θα ασκήσουν τα δικαιώματα που τους δίνει η συμμετοχή της Ελλάδας και της Κύπρου στην Ε.Ε.

Ερευνώντας τους λόγους των αντιδράσεων της Γαλλίας διάβασα ότι στο Παρίσι εντόπισαν ένα μεγάλο κίνδυνο για την Ευρώπη, λόγω της παρουσίας της Τουρκίας στη Λιβύη. Και διάβασα και μία λεπτομέρεια που αποδεικνύει πως ηγέτες όπως ο Ερντογάν και ο υποτακτικός του αλ Σάρατζ χρησιμοποιούν τους άμοιρους πρόσφυγες και μετανάστες. Τους τελευταίους μήνες μειώθηκε στο μηδενικό σχεδόν βαθμό η ροή προσφύγων προς την Ιταλία και τη Μάλτα μετά από σχετική συζήτηση που είχαν οι κυβερνήσεις τους με το καθεστώς της Τρίπολης. Αυτή είναι η επιβεβαίωση των παραπάνω.

Τι λένε, λοιπόν, οι Γάλλοι; Ότι ο Ερντογάν εάν δεν εκδιωχθεί από τη Λιβύη, θα μπορεί να εκβιάζει τους αφελείς της Ευρώπης, επιχειρώντας να στέλνει πρόσφυγες και μετανάστες από τρία σημεία ταυτόχρονα: Από τον Έβρο και το Αιγαίο και από τη Λιβύη. Και θα επιχειρεί να στέλνει μαζικά και απροκάλυπτα.

Πρόκειται για ένα φρικτό σενάριο, το οποίο ελπίζω να τεθεί στη σύνοδο των Ευρωπαίων ηγετών. Στο σημείο που οδήγησε τα πράγματα ο Ερντογάν, οι άμοιροι πρόσφυγες και μετανάστες αναδεικνύονται στο μεγαλύτερο όπλο του.

Οι Αμερικανοί, νομίζω, ότι ζουν στον «φανταστικό» κόσμο τους, αν και γίνονται κάποιες κινήσεις που δημοσιοποιούνται. Αυτό που σίγουρα δεν γνωρίζουμε είναι εάν έχουν καταλήξει σε μία μόνο πολιτική, και επίσης εάν εντάσσουν τη Λιβύη στους στρατηγικούς σχεδιασμούς τους.

Έγινε γνωστό την Παρασκευή το βράδυ ότι αξιωματούχοι του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου είχαν την Τετάρτη τηλεδιάσκεψη με τον υπουργό Εσωτερικών της Λιβύης και άλλα στελέχη της κυβέρνησης του αλ Σάρατζ.

Στη διάρκεια αυτής της τηλεδιάσκεψης συζήτησαν βασικά την ανάγκη άμεσου αφοπλισμού των παραστρατιωτικών ομάδων και των ξένων οπλοφόρων. Και έθεσαν και τις θέσεις της Αμερικής για την εκεχειρία και τις διαπραγματεύσεις.

Έχει σημασία ότι στην επίσημη ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρεται ότι στο πλαίσιο της επικοινωνίας με όλα τα μέρη στη Λιβύη, τα μηνύματα αυτά θα σταλούν και στις ομάδες του Χαλίφα Χάφταρ σε παρόμοια τηλεδιάσκεψη. Μόλις το διάβασα ήρθε στο μυαλό μου η Κύπρος και ο τρόπος με τον οποίο δρουν οι Αμερικανοί μεταξύ της νόμιμης κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας και του παράνομου καθεστώτος των κατεχομένων.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση η αμερικανική αντιπροσωπεία υπογράμμισε στους Λίβυους ότι η Ουάσιγκτον τάσσεται απέναντι σε όλες τις εξωτερικές επεμβάσεις στη χώρα, πιστεύει ότι απαιτείται άμεσα κατάπαυση του πυρός και ζητά να επιστρέψουν όλες οι πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Υπάρχει και μία παράγραφος στην αμερικανική ανακοίνωση, που δεν γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή σε ποιους αναφέρεται, αν και μπορούμε να εικάσουμε…

Σημειώνει ότι επιβεβαιώθηκε σε αυτή την τηλεδιάσκεψη ότι οι ένοπλες ομάδες που επιχειρούν να χαλάσουν την πολιτική διαδικασία ή να διαπράξουν εγκληματικές πράξεις, το πράττουν με σημαντικό κίνδυνο να υποστούν διεθνείς κυρώσεις.

Όπως είναι γνωστό μισθοφόρους έστειλαν στη Λιβύη η Τουρκία και η Ρωσία. Αλλά μισθοφόρους χρησιμοποίησε και ο Χαλίφα Χάφταρ και ο αλ Σάρατζ.

Η Αμερική ασχολείται δειλά, θα έλεγα, με το θέμα της Λιβύης. Θεωρώ ότι δεν έχει ξεκαθαρίσει τη θέση της. Και αυτό είναι προβληματικό, διότι υπονομεύονται τα στρατηγικά της συμφέροντα όχι μόνο στη Λιβύη, αλλά και στην ανατολική Μεσόγειο.

Επίσης, υπάρχει και το πρόβλημα ποιος λαμβάνει την τελική απόφαση.

Εάν την λάβει ο πρόεδρος Τραμπ, όπως σχεδόν συμβαίνει πάντα, νομίζω ότι θα δυσκολευθεί αυτή τη φορά να επιλέξει μεταξύ του προέδρου της Αιγύπτου, αλ Σίσι και του Ταγίπ Ερντογάν.

Διατηρεί και με τους δύο καλή σχέση, αλλά με την Τουρκία -όπως κατήγγειλε ο Τζον Μπόλτον, έχει και άλλα συμφέροντα.

Οι Ευρωπαίοι πρέπει να καταλάβουν ότι η Λιβύη είναι στη δική τους ευρύτερη γειτονιά και ότι οι Αμερικανοί κάνουν τα δικά τους κουμάντα. Η Ευρώπη είναι αυτή που κινδυνεύει να γεμίσει ξανά με τζιχαντιστές με απόφαση του Ερντογάν. Στο τέλος-τέλος τι θα κάνει όλους αυτούς που έστειλε στη Λιβύη; Θα τους παραλάβει μετά βαϊων και κλάδων πίσω στην Τουρκία; Ούτε μία στο εκατομμύριο…

Μιχάλης Ιγνατίου
HellasJournal_


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση