Σαν σήμερα, 28 Ιουλίου 1920 (10 Αυγούστου 1920 με το νέο ημερολόγιο), υπεγράφη στην πόλη Σεβρ της Γαλλίας η περιβόητη Συνθήκη των Σεβρών. Στόχος της, ο καθορισμός των όρων της ειρήνευσης ανάμεσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τις συμμαχικές και τις σχετιζόμενες δυνάμεις μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Έως σήμερα η θεσμική προπαγάνδα από τα σχολικά βιβλία, τα ΜΜΕ και την πνευματική νομενκλατούρα δεν έχει πάψει να μιλάει για το «μέγα επίτευγμα» αυτής της συνθήκης, το οποίο πιστώνουν ολοκληρωτικά στον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον μοιραίο για το έθνος άνθρωπο, που, για να γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας, έπρεπε να προηγηθεί βομβαρδισμός της Αθήνας και του Πειραιά από τους Αγγλογάλλους (στα λεγόμενα Νοεμβριανά του 1916).
Η πικρή αλήθεια είναι ότι η Συνθήκη των Σεβρών είχε μικρότερη αξία κι από το χαρτί που καταναλώθηκε για να συνταχθεί και να τυπωθούν τα μεταφρασμένα αντίτυπά της. Δεν κυρώθηκε σε κανένα Κοινοβούλιο - ούτε καν στο ελληνικό. Ουσιαστικά, αποτελεί το πιο κακόγουστο και ακριβοπληρωμένο διπλωματικό ανέκδοτο. Η Ελλάδα πλήρωσε πανάκριβα τη Συνθήκη των Σεβρών, καταβάλλοντας δυσβάσταχτο φόρο αίματος και εδάφη.
Η υπέρμετρη φιλοδοξία του Ελευθέριου Βενιζέλου, η δουλοπρέπειά του απέναντι στις Μεγάλες Δυνάμεις (στις οποίες όφειλε και τη δανεική εξουσία του) και η εμπιστοσύνη που έδειξε αυτός ο ολέθριος πολιτικός στις λεκτικές και αόριστες... διαβεβαιώσεις τους κατέληξαν στη Μικρασιατική Καταστροφή.
Τα παραπάνω τα έχει γράψει η Ιστορία και δεν πρόκειται να σβηστούν από τις δέλτους της, ακόμα κι αν οι εκάστοτε ιθύνοντες «βαφτίσουν» ακόμα χίλιες λεωφόρους με το όνομα του Βενιζέλου ή τυπώσουν μερικές δεκάδες χιλιάδες βιβλία με ύμνους για τον «φλογερό πατριώτη», που «μεγάλωσε την Ελλάδα». Ο Βενιζέλος μάς ενέπλεξε σε μια θανάσιμη περιπέτεια, από την οποία δεν μπορούσαμε να βγούμε νικητές, και το έκανε για να εξυπηρετήσει τους ξένους, στους οποίους όφειλε τα πάντα.
Η αγιάτρευτη πληγή που άνοιξε το 1922 με τη Μικρασιατική Καταστροφή δεν συνέβη ξαφνικά. Η λάμα που τεμάχισε το όνειρο μιας Μεγάλης Ελλάδας ακονιζόταν πάνω στις πέτρες της υποτέλειας και της τυφλής εξυπηρέτησης των σχεδίων της Αντάντ. Αν η πατρίδα μας δεν κυβερνιόταν από μωροφιλόδοξους ή ακόμα και ύποπτων κινήτρων ανθρώπους, που έβαζαν το συμφέρον των Μεγάλων Δυνάμεων πάνω από το ελληνικό, δεν θα είχαμε κατρακυλήσει τόσο χαμηλά στου κακού τη σκάλα.
Οι ξένοι έχουν κάθε λόγο να ασκούν τις πολιτικές τους με έξοδα της πατρίδας μας κι εμείς, από την πλευρά μας, πρέπει να μένουμε συγκεντρωμένοι στα του οίκου μας. Ο ρόλος του «καλού παιδιού», που στο τέλος αμείβεται για τη στάση του, ισχύει μόνο στο σινεμά, όχι στη ζούγκλα της πολιτικής.
Δημοκρατία
Χρόνια ολόκληρα πιστεύαμε (έχει πλέον αυτό περάσει στο DNA των σύγχρονων Ελλήνων τόσο, που σχεδόν όλοι γίναμε μαλθακοί και φυγόμαχοι) ότι με το να είμαστε καλά και κυρίως "υπάκουα" παιδιά προς τους ισχυρούς, αυτοί θα προστατεύουν εμάς και τα συμφέροντα της Ελλάδος! Τώρα πλέον οι μάσκες όλες έπεσαν και θα πέφτουν όλο και περισσότερο την ώρα της "μεγάλης κρίσης" που κοντοζυγώνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι πολιτικοί μας ήσαν πάντα σε ενσυνείδητη υποταγή προς του ισχυρούς και στο λαό οι ίδιοι αυτοι, οι πολιτικοι "μας", καλλιεργούσαν ψευδαισθήσεις, που φυσικά οι ίδιοι δεν πίστευαν ούτε πιστεύουν. Η αλήθεια είναι ότι οι ισχυροί θα προστατεύουν πάντα τα "δικά τους πιαδιά", αυτούς που πείθουν το λαό να είναι καλό παιδί, γιατί δήθεν έχει ισχυρούς προστάτες.
Πότε θα σπάσουμε αυτό το απόστημα; Η ώρα της κρίσεως πλησιάζει και ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ!
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ δε φοβήθηκε ποτέ να είναι ΜΟΝΟΣ του για να υερασπίσει τα όσια και ιερά της Πατρίδος του, όταν όμως είχε ΗΓΕΤΕΣ, πολιτικούς ή στρατιωτικούς, κι αυτούς ΕΛΛΗΝΕΣ. Τι θα γίνει όμως όταν οι ηγέτες του, πολιτικοί ή στρατιωτικοί, είναι τα "καλά και υπάκουα" παιδιά των "μεγάλων"; Πώς θα ζήσει η Ελλάδα; Ένας γρίφος για πολύ δυνατούς λύτες, μάλλον ένας γρίφος για λεοντόκαρδους ΕΛΛΗΝΕΣ!
Έτσι έχουν τά πράγματα αγαπητέ φιλόπατρη. Τό απόστημα ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΠΡΟΤΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΓΑΓΓΡΑΙΝΑ. Ό κύκλος τής προδοσίας τού Ελληνισμού πού ξεκίνησε 15 Ιουλίου 1974. Τής "αποκατάστασης τής δημοκρατίας " μέ αντάλλαγμα τήν παραχώρηση τής μισής Κύπρου πρέπει νά τελειώσει. Καί δυστυχώς έχω τήν αίσθηση όπως ξεκίνησε. Πάλι μέ τουρκική επίθεση εναντίον τού Ελληνισμού. Καί φοβάμαι ότι άν τήν προηγούμενη φορά προδότες ήταν οί στρατιωτικοί ηγετίσκοι,μικρονοικοί δικτάτορες. Τώρα αντίθετα θά είναι οί πολιτικοί. Δέν θά τολμά ό άλλος νά δηλώνει βολευτής ,πρώην υπουργός πολιτευτής τρόφιμος πάππου πρός πάππου τού Ελληνικού κυνοβουλίου,έχει νά πέσει πολύ ξύλο. Ό κύκλος τής προδοσίας κλείνει. Έρχεται επώδυνη κάθαρση. Οί προδότες τής Κύπρου τό 1974 καλύφθηκαν μιά χαρά. Ούτε ό φάκελλος άνοιξε. Κάί πήραν τιμές καί αξιώματα. Όμως τώρα ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΟΤΙ ΑΠΟΣΟΒΗΘΗΚΕ ΤΟΤΕ. άς μήν ελπίζουν οί ελληνόφωνοι προδότες ότι θά γλυτώσουν.Όσο καί ήπιο ποινικό κώδικα καί άν κατασκεύασαν. Ή εσχάτη προδοσία παραμένει καί δέν θά μετατραπεί ποτέ σέ πλημμέλημα. Καί όσο γιά τά άλλα ΝΑΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ. Από ποιούς περιμένεις , νά υπερασπιστούν τό χωριό σου, τό πατρικό σου καί τούς τάφους τών παππούδων και των γονιων σου,τού νονού σου;[τό καθήκον αυτό είναι όλων τών Ελλήνων καί καθενός χωριστά] Κανείς ! είμαστε έθνος ανάδελφο
Διαγραφή