Μια μαγική (τσιγγάνικη) βραδιά με τον… Αλέξη!

Το προχθεσινοβραδινό δίλημμα ήταν σαφές. Ή θα κάτσω σπίτι να δω τον τελικό του Μάστερ Σεφ, με την ελπίδα να χάσει ο θηλυκός Χανταμπάκης, ή αλλιώς το «φίδι», ή αλλιώς η Σπυριδούλα… ή να πάω να παρακολουθήσω εκ του σύνεγγυς και ζωντανά την ομιλία του λατρευτού Αλέξη.

Ήθελα να ζήσω κι εγώ τον λαϊκό παλμό, την συγκίνηση, τον ηλεκτρισμό… ανάμεσα σε άλλους περήφανους Έλληνες αριστερούς, μαζί με τους οποίους εδώ και μερικά χρόνια αποφασίσαμε όλοι μαζί να ελευθερωθούμε, εξ ου και στείλαμε στο Μαξίμου το γελαστό παιδί…

Ευτυχώς διάλεξα το δεύτερο, κι έτσι είχα την μοναδική ευκαιρία να νιώσω από κοντά την αύρα του ηγέτη μας, του ανθρώπου που είπε όχι στους «κακοί κσαίνοι τοκογλύφοι», και που μείωσε τον ΦΠΑ στα σπορέλαια, δίνοντας την ευκαιρία στον απλό λαό να χορτάσει την πείνα του.

Ήταν μια μαγική βραδιά στην ερωτική συμπρωτεύουσα, εκεί στην προβλήτα του λιμανιού, το οποίο παρεμπιπτόντως ο Αλέξης αρνείται με πείσμα να ξεπουλήσει στους Κινέζους κερδοσκόπους, όσο κι αν δηλώνουν κομμουνιστές, όσο κι αν πιέζουν τα ντόπια τσιράκια τους.

Μια βραδιά γεμάτη ελπίδα και γεμάτη από χαμογελαστά πρόσωπα ταλαιπωρημένων συμπατριωτών μας, οι οποίοι αγκαλιά με ουκ ολίγους δυστυχείς πρόσφυγες πολέμου από την Αλγερία, το Μαρόκο, ακόμη και το μακρινό Νεπάλ… και με σημαίες του Σύριζα στα χέρια, κατηφόρισαν στο λιμάνι για να ακούσουν την βαρυσήμαντη ομιλία του αρχηγού.

Μια όαση ελπίδας στο πολυπληθές ακροατήριο ήταν και η μαζική παρουσία των χειμαζόμενων Ρομά, οι οποίοι αυθόρμητα κατέφθασαν από κάθε γωνιά της Μακεδονίας, της Θράκης, ακόμη και της γειτονικής Βουλγαρίας, για να πάρουν κουράγιο.

Και κατέφθασαν για να ακούσουν τον πρωθυπουργό, κι όχι επειδή δήθεν κάποιοι επιτήδειοι τους έταξαν επιδόματα, χαρτζιλίκια, και δωρεάν μπουγάτσα, όπως διαδίδουν τα πληρωμένα τρολ του Κούλη.


Να σημειώσω επίσης ότι δεν ισχύει η φήμη ότι οι συμπαθείς Ρομά ήρθαν στη Θεσσαλονίκη επειδή κάποιοι συριζαίοι τους ξεγέλασαν δήθεν, λέγοντάς τους ότι θα τους πάνε σε συναυλία του Μάκη Δημάκη…ή ότι δήθεν πέρασαν τον Αλέξη για τον ηθοποιό Τζανετάκο αηδίες, που αυτοί που τις αναμεταδίδουν θα έπρεπε να ντρέπονται.

Τα πούλμαν λοιπόν αμέτρητα, όπως αμέτρητες και οι καντίνες, όπως αμέτρητα και τα πρόχειρα παγκάρια που στήθηκαν για να ανάβουν οι πιστοί ένα κεράκι στον Αλέξη… ο Θεός να μας κόβει χρόνια να του δίνει μέρες.

Ήταν μια γιορτή. Με τον ευφραδή Αλέξη να ξεδιπλώνει το όραμά του για περισσότερη αξιοπρέπεια, για πλέρια δημοκρατία, και για μπόλικα ακόμη χρήματα στις τσέπες του κοσμάκη.

Μια γιορτή όμως που στιγματίστηκε από κάποιους αμετανόητους φασίστες, οι οποίοι φώναζαν από μακριά κάτι ακατονόητα (νεοναζιστικά μάλλον) συνθήματα για την Μακεδονία και κάτι τέτοια… μπορεί να έλεγαν και για τον ΠΑΟΚ… δεν πολυκατάλαβα, διότι αμέσως επενέβη η άυπνη και πανταχού παρούσα ελληνική αστυνομία, και κάτι γεροδεμένα παλικάρια των «λαϊκών σοβιέτ» του Σύριζα (νομίζω πως είδα και τον Καρανίκα), που τους μπουζούριασαν σε χρόνο ντε τε, αποδεικνύοντας ότι στη Θεσσαλονίκη μας δεν περνάει ούτε ο φασισμός ούτε ο χουλιγκανισμός.

Σημειώθηκαν και κάτι άλλα παρατράγουδα, με ληστείες κινητών, με θωπείες, υπήρχαν και κάτι μελαμψοί επιδειξίες, και με τους φασίστες που λέγαμε να τα αποδίδουν στους αδερφούς μας από το Αλγέρι, αλλά και πάλι διαψεύδονται.

Φακ νιούζ δηλαδή… αλλά τέτοιοι είναι όλοι οι αμετανόητοι σαμαροφύλακες, που αντί να ενστερνιστούν την ελπίδα, τρώγονται με τα ρούχα τους, γνωρίζοντας ότι το βράδυ της Κυριακής η νίκη θα είναι διπλή: Και Νοτοπούλου στον δημαρχικό θώκο, και Σύριζας (με τον Παπαδημούλη και την Ραλλία ) πρώτη δύναμη στην ΕΕ!

Ειδικά από τότε που συστρατεύτηκε και ο κομουνιστής από κούνια Πέτρος, οι φασίστες τα έχουν κάνει επάνω τους.

Διότι μόλις πάει στις Βρυξέλλες, θα πετύχει την περιβόητη παγκόσμια ειρήνη και την πρόνοια για τους λαούς, όπως υπόσχεται.

Τέλος πάντων, η ουσία είναι ότι έφυγα από την συγκέντρωση με το ηθικό μου αναπτερωμένο, και με ένα γνήσιο χαμόγελο καρφωμένο στο πρόσωπό μου.

Έζησα και εγώ από κοντά την λάμψη του Αλέξη.
Του ανθρώπου που μάγεψε τον πλανήτη.

Που άοκνα δουλεύει εδώ και χρόνια για τον απλό πολίτη.

Μακριά από διαπλοκές, μακριά από λοβιτούρες… λέγοντας μόνο αλήθειες, και κάνοντας μόνο πράξεις.

Ευχαριστώ τον ύψιστο, που μου έδωσε αυτή την ευκαιρία, κι ας έχασα το Μάστερ Σεφ… Κέρδισα τουλάχιστον την ηρεμία της ψυχής μου, βέβαιος ότι για μια ακόμη φορά ο σοφός λαός θα κάνει το καθήκον του και ψηφίσει την ελπίδα!

ΥΓ- Ένα περίεργο πράγμα. Με το που επέστρεψαν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους οι συμπαθείς Ρομά οπαδοί του Αλέξη, η πόλη άδειασε από τα ηλεκτρικά πατίνια.

Τι έγινε άραγες;

StrangeAttractor
AntiNews


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση