Όταν η αριστερή κυβέρνηση αγάπησε την αστυνομία…

Του Γιάννη Σιδέρη

Η παραδοσιακή «ανειρήνευτη» αντίθεση της ελληνικής αριστεράς με την αστυνομία πήγαζε από δύο πηγές. Αφενός την παραδοσιακή αντίληψη της παγκόσμιας αριστεράς (όσο αυτή βέβαια δεν ήταν στην εξουσία) ότι η αστυνομία είναι ο σιδηρούς βραχίων του καπιταλιστικού συστήματος για την καταστολή των εργατικών αγώνων.

Αφετέρου στην ελληνική της εκδοχή, συμπληρωνόταν από τις συνθήκες που έζησαν οι αριστεροί και οι «συνοδοιπόροι» τους στο μετεμφυλιακό κράτος (παρόμοιες ή χειρότερες θα ζούσαν βέβαια οι αντίπαλοί τους εάν είχε κερδίσει η Αριστερά, αλλά αυτό για τη μεταπολιτευτική Ελλάδα, θεωρείτο ανοσιούργημα, εάν ετίθετο στον δημόσιο διάλογο).

Η διαρκής καταγγελιολογία των αριστερών κατά της αστυνομίας, ακόμη και στις οφθαλμοφανείς περιπτώσεις που διαπράττοντο αδικήματα και έπρεπε να επέμβει, οι καταγγελίες των - υπαρκτών - ξυλοδαρμών, της χρήσης χημικών, οι υποσχέσεις για διάλυση των ΜΑΤ, η απαγόρευση οπλοφορίας, η ανάθεση της εποπτείας των αρμοδίων υπηρεσιών για τη Δημόσια Τάξη σε διακομματική της Βουλής, δημιούργησαν την αίσθηση στους οπαδούς του, ότι με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ θα εγκαθιδρύετο το καθεστώς της απόλυτης δημοκρατικής ελευθερίας – αυτό που φαντάζονταν στο μυαλό τους ως απόλυτη δημοκρατική ελευθερία.

Φυσικά υπήρχαν δείγματα γραφής για το πώς χρησιμοποίησε η Αριστερά την αστυνομία όπου γης. Από την Αλβανία του Χότζα και τη Ρουμανία του Τσαουσέσκου, από τη Γερμανία του Χόνεκερ και τη Ρωσία του Μπρέζνιεφ, ως την σκληρή της Κίνας και της Κούβας και τη φρικιαστική του Πολ Ποτ.

Ζούμε εντός Ε.Ε., ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σχέση με αυτά τα καθεστώτα, άρα και η Αστυνομία δεν θα μπορούσε να γίνει έτσι. Έχει όμως με αυτά τον συνδετικό πρωταρχικό κρίκο της μεταφυσικής άποψης ότι η Αριστερά είναι η μόνη που ενδιαφέρεται για το λαό. Άρα δικαιούται να χρησιμοποιήσει τους μηχανισμούς καταστολής για να τον υπερασπίσει . Και φυσικά αφού η αριστερή κυβέρνηση - και μόνο αυτή - τον εκπροσωπεί, κατευθύνει τη δράση των μηχανισμών αυτών προς υπεράσπιση των στόχων της, αφού είναι κυβέρνηση του λαού.


Έτσι, σαρανταπέντε χρόνια μετά τη χούντα, άρχισαν να δημιουργούνται τα σπέρματα ενός λάιτ αστυνομικού κράτους – όπου αστυνομικό κράτος είναι εκείνο που χρησιμοποιεί την αστυνομία ως μηχανισμό ελέγχου των πολιτών που αντιτίθενται στην πολιτική της, πριν αυτοί παρανομήσουν, και φυσικά ελέγχου των πολιτικών αντιπάλων της.

Η πρώτη σοκαριστική ένδειξη ήταν η κλήση του πρώην συντρόφου τους Παναγιώτη Λαφαζάνη από το Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος! Τι έκανε ο πρώην υπουργός - και νυν… σαμποτέρ του δημοκρατικού πολιτεύματος; Ακουσον άκουσον, διαμαρτυρόταν για τους πλειστηριασμούς – τα ίδια δηλαδή που έκαναν και οι Συριζαίοι σύντροφοί του που άραξαν σε εξουσιαστικές καρέκλες και τώρα ανακαλύπτουν εχθρούς στους πρώην συντρόφους τους !

(Το πιο λυπηρό είναι ότι η υπόθεση Λαφαζάνη πέρασε αβρόχοις ποσί στους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ και για αρκετού6ς δήθεν αριστερότερα αυτών. Δεν ντράπηκαν για το γεγονός, δεν ύψωσαν φωνή αντίδρασης...).

Ακολούθησαν, ενδεικτικά:

Άγριο ξύλο, ακόμη και σε μικρά παιδιά, και όργιο χημικών, στο Πισοδέρι Φλώρινας, επειδή διαδηλωτές προσπάθησαν να πλησιάσουν τις Πρέσπες προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τη μειοδοτική Συμφωνία.

Προσαγωγές πολιτών που κρατούσαν ελληνικές σημαίες και διαμαρτύρονταν για τη συμφωνία των Πρεσπών, κατά την ομιλία του Πρωθυπουργού στο Παλαί ντε σπορ στη Θεσσαλονίκη.

Στη Δράμα απομακρύνθηκαν από τις θέσεις τους όλοι οι αστυνομικοί της Ομάδας Κρατικής Ασφάλειας του τμήματος Ασφαλείας Δράμας, γιατί πολίτες διαμαρτυρήθηκαν («χλιαρά» κατά τους συνδικαλιστές αστυνομικούς) κατά του δημοκράτη Ευκλείδη Τσακαλώτου, για τις Πρέσπες. Καταλογίστηκε στους αστυνομικούς μειωμένη επαγγελματική απόδοση γιατί δεν τσάκισαν στο ξύλο τους πολίτες!

Αστυνομικές δυνάμεις στην Κατερίνη δεν επέτρεψαν σε διαδηλωτές να προσεγγίσουν το χώρο όπου μιλούσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημ. Τζανακόπουλος, ενώ έγιναν προσαγωγές και συλλήψεις.

Προσαγωγές έγιναν έξω από το μέγαρο Μουσικής, σε άτομα εκείνη την στιγμή δεν διαδήλωναν (σκόπευαν όμως), τη μέρα που ο Πρωθυπουργός θα μιλούσε στους πρόθυμους, και μετέπειτα γεφυροποιούς του ΣΥΡΙΖΑ… με τον εαυτό του.

Στα Γιαννιτσά αστυνομία προχώρησε σε συλλήψεις ανύποπτων πολιτών με την υπόνοια ότι μπορεί να διαταράξουν την ομιλία των Φώτη Κουβέλη, Θεοδώρας Τζάκρη και Ιωάννη Σηφάκη.

Ευτυχώς οι προσαχθέντες των πολιτών άρχισαν να αντιδρούν. Οι 11 εκ των 16 των Γιαννιτσών κατέθεσαν μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου, για την ακραία αστυνομική συμπεριφορά εναντίον τους.

Η υποδόρια και σταδιακή μετατροπή της δημοκρατίας σε υβρίδιο αστυνομικού κράτους, όταν ο λαός έρχεται σε αντίθεση με τις δοξασίες και τα πολιτικά συμφέροντα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρέπει να περάσει.

Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση