Γιώργος Καλαντζής: Ο μικρός πρίγκιπας του υπουργείου Παιδείας
Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Ο Γιώργος Καλαντζής κατέχει την θέση του Γενικού Γραμματέα Θρησκευμάτων από τις 7 Ιουλίου 2011 επί κυβέρνησης Γιώργου Α. Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ) μέχρι και σήμερα. Κατάφερε να επιβιώσει μετά από επτά συνεχόμενες αλλαγές κυβερνήσεων, από τις οποίες δύο ήταν υπηρεσιακές (Π. Πικραμένος και Β. Θάνου).
Σε σύγκριση με προκατόχους του στην ίδια θέση, έχει αποδειχθεί μάλλον παραγωγικός Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων. Στις θετικές αναμφίβολα πρωτοβουλίες του υπήρξε η θέσπιση του νόμου 4301/2014 «Οργάνωση της νομικής μορφής των θρησκευτικών κοινοτήτων και των ενώσεών τους στην Ελλάδα κ.λπ.» (ΦΕΚ Α' 223/07-10-2014) ανεξάρτητα του ότι νομικοί κύκλοι κύρους θεωρούν, ότι ο νόμος αυτός έχει αρκετές ρυθμίσεις αντισυνταγματικές.
Η οργάνωση των θρησκευτικών κοινοτήτων στην Ελλάδα, δεν παρέχει ευχέρειες στο Υπουργείο Παιδείας και ειδικότερα στον Γενικό Γραμματέα Θρησκευμάτων, ασφυκτικών παρεμβάσεων στους κόλπους τους, καθώς είναι καθιερωμένη η αυτόνομη από το κράτος λειτουργία των θρησκευτικών κοινοτήτων. Η μόνη θρησκευτική κοινότητα που είναι εκτεθειμένη σε ωμές παρεμβάσεις, σε απαράδεκτες εμπλοκές της Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων σε ζητήματα λειτουργίας της, είναι η Μουσουλμανική Μειονότητα της Θράκης. Αυτό συμβαίνει γιατί απαράδεκτα και κατ’ ουσίαν μη νόμιμα, ο πυρήνας της οργανωτικής δομής της μουσουλμανικής κοινότητας στην Θράκη είναι η Μουφτεία, που χαρακτηρίζεται ως δημόσια υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας, με άμεση εποπτεία από την Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων, ενώ ο Μουφτής, κορυφαίος θεσμός πνευματικού ηγέτη και θρησκευτικού λειτουργού του σουννιτικού Ισλάμ που επικρατεί στην Θράκη, είναι δημόσιος υπάλληλος. Αυτά προβλέπονται από το νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει την οργάνωση και λειτουργία των Μουφτήδων και των Μουφτειών (η από 24.12.1990 Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου «Περί Μουσουλμάνων θρησκευτικών λειτουργών», που κυρώθηκε με το νόμο 1920/1991).
Η δημόσια υπηρεσία, όπως θεωρείται, σύμφωνα με το νόμο κάθε Μουφτεία της Θράκης (Κομοτηνής, Ξάνθης και Διδυμοτείχου), αποτελεί λειτουργική έκφραση της οργάνωσης του κράτους και ασκεί δημόσια εξουσία.
Η δημόσια υπηρεσία δεν διαθέτει καμιά απολύτως αυτονομία απέναντι στην κεντρική διοίκηση του κράτους. Από την άλλη μεριά, ο δημόσιος υπάλληλος, όπως είναι ο Μουφτής, είναι το φυσικό πρόσωπο, που παρέχει τις υπηρεσίες του στο κράτος, συνδέεται προς αυτό με ειδική έννομη σχέση, υπόκειται σε ιεραρχική εξάρτηση και πειθαρχική ευθύνη και διέπεται αποκλειστικά από ειδικούς κανόνες του διοικητικού δικαίου, που αφορούν τους δημοσίους υπαλλήλους.
Με άλλα λόγια, ο δημόσιος υπάλληλος είναι φυσικό πρόσωπο, που ασκεί δημόσια εξουσία κατ’ επάγγελμα και διαρκώς και είναι όργανο του κράτους.
Αν κατά την κοινή λογική του μέσου ανθρώπου, όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω είναι συμβατά, με την οργάνωση μιας θρησκευτικής κοινότητας, που υπάρχει στην Θράκη, αρκετούς αιώνες πριν επεκταθεί η ελληνική επικράτεια στην περιοχή και αν είναι θεμιτό ένας θρησκευτικός ηγέτης, όπως είναι ο Μουφτής να είναι δημόσιος υπάλληλος του ελληνικού κράτους, οφείλω να σιωπήσω, αλλά η νομοθετική ρύθμιση οργάνωσης των θεσμών της Μουσουλμανικής Μειονότητας στην Θράκη, προσβάλλει τον κοινό νου, αλλά προσκρούει επίσης σε πλέγμα διατάξεων του δικαίου προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων, που αποτελούν εσωτερικό δίκαιο της χώρας μας, αυξημένης μάλιστα ισχύος, κατά ρητή πρόβλεψη του άρθρου 28 του Συντάγματος (ΕΣΔΑ και Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης).
Ο Γιώργος Καλαντζής, από την θέση του Γενικού Γραμματέα Θρησκευμάτων, ιδίως τα τελευταία δύο χρόνια, ίσως και λίγο παραπάνω, εκδηλώνει την μωροφιλοξία του και την λατρεία του, προς την εξουσία, που του επιτρέπουν να ασκεί, σχεδόν ανεξέλεγκτα, οι κατά καιρούς Υπουργοί Παιδείας, με εξαίρεση κατά βάσιμες πληροφορίες τον Νίκο Φίλη, και επειδή μόνον στην Μουσουλμανική Μειονότητα της Θράκης, μπορεί να κάνει επίδειξη δύναμης διά των παρεμβάσεών του, αυτό κάνει.
Επανειλημμένα οι Μουφτήδες Κομοτηνής Μέτσο Τζαμαλή και Ξάνθης Μεμέτ Εμίν Σινίκογλου, έχουν δεχθεί έγγραφα από την Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων, που τους καλούν να ενεργήσουν το α ή το βήτα, υπενθυμίζοντάς τους την δημοσιοϋπαλληλική ιδιότητά τους και την υπαγωγή τους στο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων! Στα περισσότερα από τριάντα χρόνια της θητείας των παραπάνω ως Μουφτήδων, ποτέ δεν είχαν λάβει έγγραφα με τέτοιο περιεχόμενο, παρά μόνον επί εποχής Γιώργου Καλαντζή.
Η κατόπιν πρόσφατης τροποποίησης του νομοθετήματος περί Μουφτήδων και Μουφτειών ρύθμιση απόλυσης των Μουφτήδων Κομοτηνής και Ξάνθης, λόγω συμπλήρωσης του 67ου έτους της ηλικίας τους, ήταν μια κατάληξη, αποπομπής των Μέτσο Τζαμαλή και Μεμέτ Εμίν Σινίκογλου, που ο Καλαντζής καλλιεργούσε ευθέως ή πλαγίως εδώ και σχεδόν δύο χρόνια. Στον Σινίκογλου φερόταν πιο ωμά, ενώ στον Μέτσο Τζαμαλή κρατούσε προσχήματα δήθεν σεβασμού και ευγένειας.
Ο Γιώργος Καλαντζής προσπαθεί με παπαγαλάκια που σκιάζονται στην καρέκλα του, να διαδίδουν την πραγματική ή φανταστική (πάντως στην πρώτη περίπτωση μακρινή) συγγενική σχέση του με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο και να δημιουργεί γύρω από τον εαυτό του, ένα μύθο πως είναι αναμφισβήτητος και αναντικατάστατος! Είχε διαρρεύσει μάλιστα ως είδηση, τον Φεβρουάριο του 2015, ότι η παραμονή του Γ. Καλαντζή στην θέση του έγινε, μετά την ικανοποίηση εκ μέρους του Α. Τσίπρα, σχετικού αιτήματος που του είχε θέσει τηλεφωνικά ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών (https://www.esos.gr/arthra/37080/paramenei-genikos-grammateas-thriskeymaton-o-g-kalatzis).
Μεταξύ των Μουσουλμάνων στην Θράκη δημιουργεί ένα δίκτυο υποστηρικτών και ακολούθων, πρόθυμων οσφυοκαπτών του, με το αζημίωτο βέβαια. Μια μερίδα ανήκει στους Μουσουλμάνους Ιεροδιδασκάλους, που αμείβονται από το Υπουργείο Παιδείας, ακόμα και αν δεν ασκούν στην πραγματικότητα το λειτούργημα του ιεροδιδασκάλου, για λόγους αντικειμενικής αδυναμίας, λόγω του ότι στερούνται της κατάλληλης μόρφωσης. Η οικογένεια λ.χ. του νωπού τοποτηρητή της Μουφτείας Κομοτηνής Τζιχάτ Χαλήλ του Μπιλάλ, που πράγματι δεν στερείται τυπικών προσόντων, ακούγεται πως εισπράττει περίπου 8.000,00 ευρώ το μήνα, από τον “δημόσιο κορβανά”. Η σύζυγος του κ. Τζιχάτ Χαλήλ αν και δεν διαθέτει την αναγκαία κατάρτιση για να είναι ιεροδιδασκάλισσα, εντούτοις εισπράττει μισθό και επιδίδεται με εξαιρετικό ζήλο έναντι αμοιβής στο έργο προετοιμασίας για ταφή των σωμάτων γυναικών Μουσουλμάνων.
Και τελικά ο εκλεκτός του για την Μουφτεία Κομοτηνής, την πρώτη μέρα της μεγάλης μουσουλμανικής γιορτής της Θυσίας (Kurban Bayram στην τουρκική και Eid Al Adha στην αραβική), όντας μουεζίνης στο Εσκί Τζαμί της Κομοτηνής, επέτρεψε να κάνει χρέη ιμάμη στην σύναξη των πιστών την 21/8/18 ο ψευτομουφτής Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερίφ, παρόντος και του Τζιχάτ Χαλήλ!
Ένα άλλο πρόσωπο που προσελκύει την εύνοια του Γενικού Γραμματέα Θρησκευμάτων είναι η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ. κυρία Αγγελική Ζιάκα. Η κυρία Ζιάκα είναι Ορθόδοξη θεολόγος με εξειδίκευση στην Θρησκειολογία και λαμπρές σπουδές. Επιδεικνύει ιδιαίτερο επιστημονικό ενδιαφέρον για το Ισλάμ και ειδικότερα για το ισλαμικό ρεύμα των Ιμπαντί, που επικρατούν στο Σουλτανάτο του Ομάν. Έχει αναδειχθεί η “ψυχή” του Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών, που λειτουργεί στο Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.. Δεν υπάρχει επιτροπή, όσον αφορά θέματα της Μουσουλμανικής Μειονότητας της Θράκης, στην οποία είτε να προεδρεύει η κυρία Ζιάκα, είτε να είναι μέλος, ακόμη και αν εξ αντικειμένου βρίσκεται σε αδυναμία να συμβάλλει. Λ.χ. πρόσφατα, ο κ. Καλαντζής είχε ορίσει, με την υπογραφή Γαβρόγλου, μια “επιστημονική επιτροπή” για την κατάρτιση ενός σχεδίου κώδικα δικονομικών κανόνων ενώπιον των μουσουλμανικών ιεροδικείων που λειτουργούν στις έδρες των Μουφτειών της Θράκης. Πρόεδρος της επιτροπής είχε διοριστεί η Ορθόδοξη Χριστιανή θεολόγος Αγγελική Ζιάκα, παντελώς άσχετη με την εφαρμογή του ιερού μουσουλμανικού νόμου που πηγάζει από την Σαρία. Συμμετείχαν ο πρόσφατα διορισμένος τοποτηρητής της Μουφτείας Κομοτηνής κ. Τζιχάτ Χαλήλ, ο Διδάκτωρ του Αλ Άζχαρ Πανεπιστημίου κ. Γιασάρ Δαμάτογλου, ένας πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης, που είχε την εντιμότητα να δηλώσει πως ουδέν γνωρίζει επί του θέματος και ένας πανεπιστημιακός, άσχετος εξ ολοκλήρου με το αντικείμενο της επιτροπής. Κατά τα άλλα η σύσταση και το έργο της επιτροπής είναι ένα ακόμα δάφνινο στεφάνι στην κεφαλή του Γιώργου Καλαντζή και στην αύξηση της μωρολατρείας του εαυτού του!
Ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων διόρισε τοποτηρητή της Μουφτείας Διδυμοτείχου τον κ. Οσμάν Χαμζά, ένα νέο άνθρωπο με εξαιρετικά προσόντα, που όμως δεν είναι σε θέση να κρύψει την δουλικότητά του απέναντι στον Γιώργο Καλαντζή. Βέβαια και ο Γιώργος Καλαντζής, έχει τον τρόπο του να ανταμείβει εκείνους που υποκλίνονται μπροστά του. Ο Οσμάν Χαμζά είναι καθηγητής του Ιεροσπουδαστηρίου Χαϊριγέ της Κομοτηνής. Με πρωτοβουλία του Γενικού Γραμματέα Θρησκευμάτων καταρτίσθηκε “φωτογραφικό” νομοθέτημα, ώστε ο προστατευόμενός του Οσμάν Χαμζά να μπορεί να είναι “διπλοθεσίτης”, να κατέχει την θέση του τοποτηρητή της Μουφτείας Διδυμοτείχου και συγχρόνως την θέση του καθηγητή στο μουσουλμανικό ιεροσπουδαστήριο Κομοτηνής, με το ανάλογο οικονομικό αντίκρυσμα...
Η παρέμβαση του Γιώργου Καλαντζή υπέρ του ευνοούμενού του Οσμάν Χαμζά εκδηλώθηκε και σε μιαν άλλη περίσταση. Πριν σχετικά λίγο καιρό, ο Σύλλογος των Ιεροδιδασκάλων πραγματοποίησε μια επιστημονική εσπερίδα στο ξενοδοχείο της Κομοτηνής “Chris and Eve”. Μεταξύ των εισηγητών ήταν και ο τοποτηρητής της Μουφτείας Διδυμοτείχου. Την εισήγησή του, του την είχε στείλει έτοιμη κατά ποσοστό 90% ο “πάτρωνάς του” Γ. Καλαντζής από την Αθήνα, αντιγράφοντας ένα υπόμνημα που είχαν στείλει στο Υπουργείο (διάβαζε στον Καλαντζή) οι Μουφτήδες Κομοτηνής και Ξάνθης από κοινού.
Εντελώς συμπτωματικά, ο συντάκτης του υπομνήματος ήταν παρών στην εσπερίδα και είχε εκπλαγεί όταν ακούγοντας την εισήγηση του Οσμάν Χαμζά, του φαίνονταν όλα γνώριμα, ώσπου κατάλαβε ότι επρόκειτο για μια κακόγουστη λογοκλοπή εκ μέρους του Γενικού Γραμματέα Θρησκευμάτων, για να μη κουραστεί, μάλλον ο εκλεκτός του...
Ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων Γιώργος Καλαντζής είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τίτλος της διατριβής του “Το ελληνικό κράτος και οι Μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης- 1903-1928” και υπότιτλο “Από την στρατηγική συμμαχία στην εγκατάλειψη”. Η διατριβή του κ. Καλαντζή εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2016 από τις εκδόσεις ‘Θεμέλιο” και κυκλοφορεί στην αγορά. Μια μικρή παρατήρηση: Ο τίτλος έχει ένα κάποια στοιχείο παραπειστικό, αν λάβουμε υπόψη, ότι η Δυτική Θράκη έγινε περιοχή του ελληνικού κράτους το 1923. Επομένως η εμπλοκή του ελληνικού κράτους με τους Μουσουλμάνους της Δυτικής Θράκης, σύμφωνα με την διατριβή του Γιώργου Καλαντζή, είναι μόλις πέντε χρόνια, άρα ίσως θα έπρεπε ο συγγραφέας να είχε επιλέξει έναν άλλο τίτλο, με πιο αυστηρά κριτήρια ακρίβειας...
Η τάση του Γιώργου Καλαντζή να επιβάλλει την ισχύ του στην Μουσουλμανική Μειονότητα, αφού ο πυρήνας της οργάνωσής της (η Μουφτεία) είναι δημόσια υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας, δηλαδή υπόκειται στην αρμοδιότητά του, έχει γίνει γνωστή και σε παρεμβάσεις του στο Μουσουλμανικό Ιεροσπουδαστήριο ‘Χαϊριγέ’ της Κομοτηνής.
Ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων έχει εκφράσει την βούλησή του, ορισμένα θρησκευτικά μαθήματα, που ως τώρα διδάσκονταν στην τουρκική γλώσσα, να διδάσκονται πλέον στην ελληνική.
Κατ’ αρχήν, το δικαίωμα της ετερογλωσσίας με χρήση της τουρκικής γλώσσας από την μουσουλμανική μειονότητα είναι κατοχυρωμένο ήδη από την Συνθήκη της Λοζάνης, αλλά και από νεότερες διεθνείς συνθήκες, που έχει υιοθετήσει στο εσωτερικό της δίκαιο η Ελλάδα.
Ειδικότερα, όσον αφορά την εκπαίδευση στην Μειονότητα, υπάρχουν τα ελληνοτουρκικά μορφωτικά πρωτόκολλα του 1955 και του 1968, που ενισχύουν την χρήση της τουρκικής γλώσσας στην εκπαίδευση των παιδιών και των εφήβων της μουσουλμανικής μειονότητας.
Όσον αφορά το Μουσουλμανικό Ιεροσπουδαστήριο, που παρέχει θρησκευτική κατάρτιση στους μαθητές και στις μαθήτριές του, η τουρκική, όπως η αραβική, η περσική και η ουρντού γλώσσες, διαθέτουν πλούσια μουσουλμανική θεολογική παραγωγή, κάτι που δεν ισχύει βέβαια ως προς την ελληνική γλώσσα. Στοιχειώδεις έννοιες της θεολογίας του Ισλάμ, δύσκολα θα μεταφραστούν με πιστότητα ως προς την ουσία του νοήματός τους στην ελληνική γλώσσα. Επίσης, δυστυχώς, στην ελληνική γλώσσα δεν υπάρχει καμιά απόδοση των νοημάτων του ιερού Κορανίου, κάτι που συμβαίνει σε άλλες γλώσσες της Δύσης.
Έτσι ο “οραματισμός” του Γ. Καλαντζή εκτός του ότι προσκρούει σε ποικίλες διατάξεις που καθιερώνουν την χρήση της τουρκικής γλώσσας στην εκπαίδευση της μουσουλμανικής μειονότητας, είναι ανεδαφικός και γιατί η ελληνική γλώσσα δεν έχει χρησιμοποιηθεί ως όργανο έκφρασης της μουσουλμανικής θεολογίας.
Με χρήματα του ελληνικού δημοσίου, όταν διευθυντής της Υπηρεσίας Πολιτικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών στην Ξάνθη ήταν ο Πρέσβης κ. Αλέξης Αλεξανδρής, εγκαταστάθηκαν στο Ιεροσπουδαστήριο μια σειρά σύγχρονων ηλεκτρονικών μηχανημάτων εκτύπωσης εντύπων.
Τα πλείστα των θρησκευτικών βιβλίων που συγγράφονται από Μουσουλμάνους θεολόγους καθηγητές του Ιεροσπουδαστηρίου ‘Χαϊριγέ’ της Κομοτηνής εκτυπώνονται στα εκτυπωτικά μηχανήματα του σχολείου και τα αποτελέσματα, από πλευράς ποιότητας είναι εκπληκτικά. Μάλιστα με αυτά τα βιβλία τροφοδοτείται και το Μουσουλμανικό Ιεροσπουδαστήριο του Εχίνου, που εδώ κι ένα χρόνο, με πρωτοβουλία του Γ. Καλαντζή, έχει μεταφερθεί στην Ξάνθη.
Ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων επιθυμεί η συγγραφή των θρησκευτικών βιβλίων, όπως ειπώθηκε, να γίνεται στην ελληνική γλώσσα, υπό την εποπτεία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, που στελεχώνεται από Χριστιανούς επιστήμονες και η εκτύπωσή τους να γίνεται σε επιχειρήσεις τυπογραφείων και όχι στο Ιεροσπουδαστήριο ‘Χαϊριγέ’.
Το ενδεχόμενο να διδάσκονται μαθήματα μουσουλμανικής θεολογίας στην ελληνική γλώσσα, που συγγραφείς τους δεν θα είναι οι αναγνωρισμένοι Μουσουλμάνοι θεολόγοι που είναι και καθηγητές του Ιεροσπουδαστηρίου, έχει διαρρεύσει μεταξύ γονέων των μαθητών και μαθητριών, που “απειλούν”, ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο θα απομακρύνουν τα παιδιά τους από το Ιεροσπουδαστήριο!
Το ενδεχόμενο επίσης να “εισαχθούν” βιβλία θρησκευτικού περιεχομένου χωρίς την γνώμη των διδασκόντων Μουσουλμάνων, προβλέπεται ότι ίσως προκαλέσει δυναμικές αντιδράσεις, όπως είχε συμβεί στο παρελθόν με τα διδακτικά βιβλία στην τουρκική γλώσσα, που είχε συγγράψει ο Ευστράτιος Ζεγκίνης....
Το Τμήμα Ισλαμικών Σπουδών εντός του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υπήρξε πρωτοβουλία του Γιώργου Καλαντζή και ψυχή του Τμήματος είναι η αναπληρώτρια καθηγήτρια Αγγελική Ζιάκα.
Υπάρχει όμως ένα σοβαρό πρόβλημα: Μέχρι αυτή τη στιγμή ούτε ένας Μουσουλμάνος δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των φοιτητών του! Άλλωστε και μεταξύ των διδασκόντων του Τμήματος, μόνο δύο είναι οι Μουσουλμάνοι, ο ένας διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αλ Άζχαρ του Καΐρου και ο άλλος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Μεντίνα Σαουδικής Αραβίας, χωρίς όμως να έχουν ενταχθεί στο διδακτικό επιστημονικό προσωπικό της Σχολής.
Αν δεν εκδηλώσουν Μουσουλμάνοι νέοι και νέες από την μειονότητα της Θράκης να φοιτήσουν στο Τμήμα Ισλαμικών Σπουδών, θα είναι μια αποτυχία αυτού καθαυτού του τμήματος, διότι θα είναι ολοφάνερο, ότι δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ή ότι η τουρκική προπαγάνδα, που εξαρχής έχει απαξιώσει το Τμήμα Ισλαμικών Σπουδών είναι πιο ισχυρή από τον οραματισμό του Γιώργου Καλαντζή.
Πάντως, αν συνεχίσει την λειτουργία του το Τμήμα, που θα είναι κάτι θετικό, αρκεί να ενταχθεί στο ΔΕΠ της Θεολογικής Σχολής ο αναγκαίος αριθμός Μουσουλμάνων, πρέπει να εκδηλωθούν οι αναγκαίες πρωτοβουλίες, ώστε να ελκύσει Μουσουλμάνους νέους και νέες που θα εμπιστευτούν τις ισλαμικές σπουδές τους στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Έχει ακουστεί πάντως, ότι ο Γιώργος Καλαντζής σε περίπτωση που αντικατασταθεί στην θέση του στο Υπουργείο Παιδείας, εποφθαλμιά μια θέση διδάσκοντα στο Τμήμα Ισλαμικών Σπουδών.
Ίσως έτσι μπορεί να εξηγηθεί η εύνοια με την οποία περιβάλλει την Αγγελική Ζιάκα, ακόμα και σε περιπτώσεις που λόγω σπουδών και θέσης, οι επιτροπές που τοποθετείται ως πρόεδρος ή μέλος είναι terra incognita για την ίδια....
Μορφωμένος Μουσουλμάνος Θρακιώτης, ελληνικής εθνικής τοποθέτησης και για τούτο ενάντιος στην πολιτική του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, έχει πει, ότι οι ωμές παρεμβάσεις του κράτους, ιδίως τα δύο τελευταία χρόνια, στην Μουσουλμανική Μειονότητα, θυμίζουν την εποχή της χούντας!
Ο Καλλαντζήκος είναι αυτός που είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι' αυτό και τον "περιφέρω" στο προσωπικό μου μπλογκ μ' ένα σαρίκι στο κεφάλι.
Είχα την ατυχία να τον "γνωρίσω" από απόσταση κάποιων μέτρων στο Ιεροσπουδαστήριο του Εχίνου (Ξάνθης πλέον).
Ο άνθρωπος δεν "μιλιέται" και πιστεύει ότι πας μη ορθόδοξος θα πρέπει να κάθεται σούζα ενώπιον του (τρομάρα του).
Με τους "Ιεροδιδασκάλους" (ο θεός να τους κάνει) και το λοιπό συναπάντημα δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει.
Μια παρατήρηση για τη Συνθήκη της Λωζάνης.
Πουθενά μέσα στο κείμενο δεν αναφέρεται "τουρκική γλώσσα".
Κανένα μορφωτικό ή άλλο πρωτόκολλο δεν υπερισχύει της ίδιας της συνθήκης.
Κανένα σύνταγμα και κανένας νόμος κανενός κράτους δεν υπερισχύει του διεθνούς δικαίου.
Θα ήθελα να δηλώσω τη συμφωνία μου με το οτι στη Συνθήκη της Λωζάνης καμία αναφορά δεν γίνεται στην τουρκική γλώσσα. Η παραπληροφόρηση πάνω σε αυτό το τόσο σημαντικό θέμα από την πλευρά του συντάκτη του παρόντος άρθρου προβληματίζει.
ΔιαγραφήΜια ερώτηση. Η Συνθήκη της Λωζάνης προβλέπει ίσο αριθμό στην ανταλλαγή πληθυσμών ? (Ελλήνων και Τούρκων)?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιότι στην Πόλη είναι γύρω στους 2000 Ελληνες και στην Θράκη ΜΑΣ πάνω από 200.000. Μήπως να πάνε οι Τούρκοι της Θράκης ΜΑΣ πίσω στην πατρίδα τους ώστε οι αριθμοί να είναι ίσοι? Ερωτηση κάνω. Τι προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο????