Η Γαλλία στις φλόγες

Γράφει η Σερένα Νομικού

Σε αντίθεση με τις Ελληνίδες και με τους Έλληνες, οι Γάλλοι δεν μένουν μόνο στα λόγια ή στις ευκαιριακές διαδηλώσεις όταν καταπατούνται τα δικαιώματα τους από αγράμματους και δουλοπρεπείς πολιτικούς, από δειλούς δικαστές ή από οτιδήποτε άλλο, αλλά αντιδρούν συλλογικά χωρίς να περιμένουν ηγέτες ή κόμματα για να τους ξεσηκώσουν.

«Οι ελίτ προσπαθούν να «σβήσουν» τη δεύτερη Γαλλική Επανάσταση εναντίον τους, με ένα απρόσμενο χρηματιστηριακό πάρτι που έφτασε ακόμη και στην πατρίδα μας. Θεωρούν ανόητους τους πολίτες, νομίζοντας πως δεν καταλαβαίνουν απολύτως τίποτα. Ειδικά στην Ελλάδα, όπου οι τραπεζικές μετοχές εκτοξεύτηκαν στα ύψη, παρά το ότι μόλις πριν μερικές ημέρες η Τράπεζα Πειραιώς αθέτησε την πληρωμή 160 εκ. € που ουσιαστικά είναι συνώνυμη με τη χρεοκοπία!»

Διευκρινιστικά, όλοι οι Γάλλοι είναι υποχρεωμένοι για λόγους οδικής ασφαλείας να έχουν μέσα στο αυτοκίνητο τους «κίτρινα γιλέκα», τα οποία χρησιμοποιούν πλέον για τις διαδηλώσεις τους, με αφορμή την άνοδο της τιμής της βενζίνης. Γράφω «αφορμή», επειδή η αιτία είναι προφανώς άλλη. Ειδικότερα, πρόκειται για ένα αυθόρμητο κίνημα που ενεργοποιήθηκε πριν από τρεις περίπου εβδομάδες μέσω του face book και εξαπλώθηκε σε χρόνο μηδέν σε ολόκληρη τη Γαλλία.

Στις χειραγωγούμενες ειδήσεις βέβαια εμφανίζεται μόνο η μία πλευρά του κινήματος: η ομάδα των 5.000 περίπου διαδηλωτών που καίει και καταστρέφει το Παρίσι. Εδώ πρόκειται κυρίως για Γάλλους υπηκόους μεν, αλλά για ξένους δεύτερης και τρίτης γενιάς, προερχόμενους ως επί το πλείστον από τις αποικίες της Γαλλίας στην Αφρική. Τα άτομα αυτά ζουν στα υποβαθμισμένα περίχωρα του Παρισιού, σε άθλια σπίτια, δεν έχουν ενσωματωθεί στη γαλλική κοινωνία, είναι άνεργα ή απασχολούνται με χαμηλούς μισθούς, ενώ μισούν κυριολεκτικά τη χώρα, θεωρώντας πως τους συμπεριφέρεται ρατσιστικά και άδικα.

Λογικά λοιπόν καίνε και καταστρέφουν τις ακριβές περιοχές και τα μνημεία του Παρισιού, διαφέροντας σε μεγάλο βαθμό από τους νεαρούς συμμορίτες των Εξαρχείων που δεν έχουν καμία πρόθεση να κάψουν την Ακρόπολη ή άλλα πολιτισμικά μνημεία. Πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα της γαλλικής κοινωνίας που δεν έχει λυθεί από κανέναν, με αποτέλεσμα να ξεσπούν συχνά τέτοιου είδους εξεγέρσεις.

Εν τούτοις, σημαντική είναι η άλλη πλευρά του κινήματος που συμβαίνει για πρώτη φορά και επεκτείνεται σε άλλα κράτη, όπως στο Βέλγιο, στην Ολλανδία, στη Γερμανία, ακόμη και στη Βουλγαρία (εικόνα). Εδώ βρίσκει κανείς ηλικιωμένους Γάλλους ιθαγενείς και όχι απλά υπηκόους, οι οποίοι ξενυχτούν σε όλες τις επαρχίες της Γαλλίας. Αναλύουν δε με έναν πραγματικά εντυπωσιακό τρόπο τις οδυνηρές συνέπειες της παγκοσμιοποίησης στη ζωή τους, της παρασιτικής οικονομίας, του ληστρικού τραπεζικού συστήματος, της γερμανικής Ευρώπης, της ανισότητας των εισοδημάτων κοκ.

Φαίνεται λοιπόν πως τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα της χώρας έχουν καταλάβει τι παιχνίδι παίζεται σε βάρος τους από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ. Έχουν δε το κουράγιο να παλέψουν για τα δικαιώματα τους, χωρίς να διατείνονται δειλά όπως όλοι εμείς οι Έλληνες και οι Ελληνίδες πως δεν αντιδρούμε γιατί δεν έχουμε αρχηγό! Αυτός είναι ο λόγος που η Γαλλία έγινε η χώρα που γνωρίζουμε, ενώ η Ελλάδα η ντροπή της Ευρώπης. Ένα κράτος που ληστεύεται, οδηγείται στη χρεοκοπία, στην αλλαγή ιδιοκτησίας, στην αλλοίωση του πληθυσμού και στο διαμελισμό του μέσω της Μακεδονίας, χωρίς καμία ουσιαστική αντίδραση από την κοινωνία του που περιμένει κάποιον προικισμένο Μεσσία να τη σώσει!

Συνεχίζοντας, οι Έλληνες που μένουν για πολλά χρόνια στη Γαλλία αναφέρουν πως δεν έχουν ζήσει ποτέ στο παρελθόν μία τέτοια κατάσταση, παρά το ότι έχουν βιώσει αρκετές άλλες τεράστιες εξεγέρσεις. Όσον αφορά τα παιδιά τους, ότι έχουν πεισθεί από τη διδασκαλία στα σχολεία πως οι επαναστάσεις του λαού διαδραμάτισαν πολύ μεγάλο ρόλο στο να γίνει η Γαλλία μία σπουδαία δημοκρατική χώρα. Επομένως, δεν πρόκειται οι Γάλλοι να επιτρέψουν να επιβληθεί ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός του προέδρου Macron, ούτε να μετατραπούν σε γερμανική αποικία. Γνωρίζουν άλλωστε πως ο Macron εκπαιδεύτηκε στο Βερολίνο και ότι οι Γερμανοί χρηματοδότησαν την προεκλογική του εκστρατεία, για να χρησιμοποιούν τη Γαλλία ως «Δούρειο Ίππο» με στόχο την οικονομική κατοχή της Ευρώπης.

Εκτός αυτού έχουν θορυβηθεί από την αντιμετώπιση της Ελλάδας εκ μέρους της γερμανικής Ευρωζώνης, από την ανάλογη της Κύπρου, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ιρλανδίας, από την απαράδεκτη απόρριψη του προϋπολογισμού της Ιταλίας παρά το ότι είχε έλλειμμα κάτω του 3% της συμφωνίας του Μάαστριχτ, από την παράνομη και ύπουλη πολιτική της ΕΚΤ, κυρίως όμως από την έξοδο της Μ. Βρετανίας και τους εκβιασμούς της από τη γερμανοκρατούμενη Κομισιόν.

Οι Γάλλοι βέβαια είναι ένας απαιτητικός λαός, υπερήφανος για την ιστορία του, ενώ η εθνική τους αξιοπρέπεια είναι συνυφασμένη με την αντίληψη που έχουν για τη Δημοκρατία. Αντίθετα, η Ελλάδα στερεί από τα παιδιά της τις ρίζες τους και έχει πάψει να τα διδάσκει την πραγματική ελληνική ιστορία. Τα αποκόπτει σταδιακά από τον τεράστιο πολιτισμικό θησαυρό τους, μοναδικό στην παγκόσμια ιστορία και από τη θρησκεία τους, χαρακτηρίζοντας τα επαίσχυντα ως «Νεοέλληνες» που δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους προγόνους τους!

Όσον αφορά τους σημερινούς πολιτικούς που έχουν δρομολογήσει τα παραπάνω, δεν ξεπουλούν μόνο τον υλικό μας εθνικό πλούτο, αλλά και τα 3.500 χρόνια της ιστορίας μας. Δυστυχώς χωρίς να σέβονται καθόλου την πλειοψηφία του πληθυσμού που είπε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του 2015, που δεν θέλει να ξεπουληθεί το όνομα της Μακεδονίας και που παραμένει πιστή στην Ορθοδοξία, κατανοώντας πως τα χρήματα (η εκκλησιαστική περιουσία) είναι αυτά που ενδιαφέρουν τα κομματικά πιόνια των Γερμανών, καθώς επίσης η διάλυση του ελληνικού Έθνους.

Σε αντίθεση με τις Ελληνίδες και με τους Έλληνες όμως, οι Γάλλοι δεν μένουν μόνο στα λόγια ή στις ευκαιριακές διαδηλώσεις όταν καταπατούνται τα δικαιώματα τους, από αγράμματους και δουλοπρεπείς πολιτικούς, από δειλούς δικαστές ή από οτιδήποτε άλλο, αλλά αντιδρούν συλλογικά χωρίς να περιμένουν ηγέτες ή κόμματα για να τους ξεσηκώσουν. Εμείς έχουμε χάσει δυστυχώς την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, ειδικά μετά τη στυγνή δολοφονία της τελευταίας μας ελπίδας και νοιώθουμε ήδη πως δεν μας ανήκει τίποτα, έχοντας πάψει να αντιδρούμε.

Πρέπει όμως να νικήσουμε τη δειλία μας και να βρούμε ξανά την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, επειδή είναι απόλυτα αναγκαίο και λόγω του ότι πραγματικά το αξίζουμε. Σήμερα όμως, γιατί αύριο θα είναι πολύ αργά, ενώ δεν πρέπει να έχουμε καμία αμφιβολία πως ο εχθρός της Ελλάδας και της Ευρώπης είναι η 4η πιο διεφθαρμένη χώρα στον πλανήτη. Αυτή που αιματοκύλισε δύο φορές την ήπειρο μας, που μας χρωστάει και δεν πληρώνει, που επιχειρεί για τρίτη φορά να κυριαρχήσει στην Ευρώπη και που θέλει να μας εξαφανίσει ως Έθνος, όπως ακριβώς η ανέκαθεν σύμμαχος της, η Τουρκία.

Σημείωση: Με τη βοήθεια σχολίων του κ. Β. Γιακουμάκη που μένει στο Παρίσι.

Analyst


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση