Κρύβουν την αποτυχία, λανσάροντας «χωρισμό» κράτους - εκκλησίας

Του Γιάννη Σιδέρη

Πομφόλυγες θερινής χρήσης για επικοινωνιακό αντιπερισπασμό αποτελεί η διοχέτευση πληροφοριών περί διαχωρισμού κράτους εκκλησίας. Το θέμα ήταν γνωστό αλλά με συγκεχυμένο τρόπο (όπως και παραμένει), καθώς στις κυβερνητικές προτάσεις για την αλλαγή του συντάγματος, εμπεριέχεται η διατύπωση της καθιέρωσης διακριτού ρόλου κράτους – εκκλησίας. Εκ παραλλήλου ήταν επίσης γνωστό ότι θα ανεδύετο στην επικαιρότητα το φθινόπωρο, με την έναρξη διαδικασιών αναθεώρησης του Συντάγματος.

Ωστόσο μετά τις λαϊκές αντιδράσεις για την συμφωνία με τα Σκόπια, τις οποίες η κυβέρνηση δεν ανέμενε τόσο οξείες - παρά τα ογκώδη συλλαλητήρια - και μετά την αποτυχία της περιβόητης μη-εξόδου με τα γλίσχρα αποτελέσματα επί του χρέους, χρειαζόταν μια νέα πηγή κοινωνικής διαμάχης, με στόχο αλλαγή ατζέντας και πολλαπλό αποτέλεσμα:

Θα αποσπούσε την προσοχή της αντιπολίτευσης από το προνομιακό, γι αυτήν, πεδίο της κριτικής στις κυβερνητικές αποτυχίες. Τα τροχιοδεικτικά θα άλλαζαν κατεύθυνση και θα επικεντρώνονταν στον στόχο του διαχωρισμού κράτους - εκκλησίας. Με τον τρόπο αυτό θα οριοθετούσε εκ νέου τα στρατόπεδα του δίπολου προόδου – συντήρησης, δημιουργώντας νέο πεδίο αντιπαλότητας με τη ΝΔ, ενώ θα πίεζε το Κίνημα Αλλαγής να συστοιχηθεί μαζί του.

Παράλληλα θα δημιουργούσε νέο ερέθισμα και δικαιολογία επανασυσπείρωσης στην αρχική «ριζοσπαστική» τους κοίτη, των αριστερών ψηφοφόρων του που διαρρέουν. Ηδη στα κοινωνικά δίκτυα δεδηλωμένοι παλιότερα ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνουν πως αρκεί να κάνει αυτό και θα τον ξαναψηφίσουν!

Ο ΣΥΡΙΖΑ ευφυώς διοχέτευσε την πομφόλυγα, και το μηντιακό σύστημα, που από τη φύση του διψά για νέες ειδήσεις, τσίμπησε, δημιουργώντας ήδη γεγονός.

Δεν είμαστε προπετείς στα επί της ουσίας του συντάγματος. Αυτά θα μας τα εξηγήσουν οι συνταγματολόγοι. Πολιτικώς κρίνοντας, ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη έχει ευτελίσει την όλη διαδικασία, καθώς την έβγαλε από τον φυσικό της χώρο που είναι το Κοινοβούλιο και την περιέφερε ανά τας οδούς και τας ρύμας των πόλεων της επικράτειας σε γραφικές μαζώξεις, όπου ο κάθε πικραμένος εξέφραζε τη γνώμη του για το τι πρέπει να εμπεριέχει το σύνταγμα, αφού όμως πρώτα διευκρίνιζε «εγώ δεν είναι συνταγματολόγος ή δικηγόρος, αλλά…».

Επιπροσθέτως, η έως τώρα πορεία της κυβέρνησης δεν έχει δείξει ότι αψηφά την εκκλησία, κάθε άλλο. Δύο κυρίως γεγονότα τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό:

1- Η απρόσμενη και παραθεσμική ενημέρωση που έκανε ο πρωθυπουργός στον αρχιεπίσκοπο για το Σκοπιανό τον Ιανουάριο, αμέσως μετά την ενημέρωση που είχε ο ίδιος από τον ΥΠΕΞ Νίκο Κοτζιά, μετά την πρώτη συνάντηση των διαπραγματευτών Αθηνών και Σκοπίων με τον ειδικό μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς. Στην οπτική του κ. Τσίπρα, προκειμένου να καλοπιάσει τον κ. Ιερώνυμο, είχαν εξαφανιστεί οι θεσμικοί συνομιλητές του που είναι οι αρχηγοί των κομμάτων.

Είχε ζητήσει τότε από τον Αρχιεπίσκοπο να συμβάλει προκειμένου να διασφαλιστεί κλίμα εθνικής ομοψυχίας χωρίς κραυγές και άγονες αντιπαραθέσεις (για να παραδώσει εν ηρεμία και άνευ οχλήσεων τη Μακεδονική γλώσσα και εθνότητα στους Σκοπιανούς). Εν αγαστή συμπνοία, ο αρχιεπίσκοπος του έκανε τη χάρη, σπεύδοντας να δηλώσει ότι δεν χρειάζονται συλλαλητήρια!

2- Η περιπέτεια του Νίκου Φίλη, που αποπέμφθηκε από το υπουργικό αξίωμα, τη εντολή του αρχιεπισκόπου, για τα θρησκευτικά. Ο αρχιεπίσκοπος διέταξε και ο πρωθυπουργός υπάκουσε. Δεν είμαστε εμείς υπερβολικοί στον ισχυρισμό μας - εκτός αν είναι ο Νίκος Φίλης, ο οποίος μετά την αποπομπή του δήλωσε: «Πώς είναι δυνατόν να ζητά τηλεοπτικώς ο Αρχιεπίσκοπος την απομάκρυνση ενός υπουργού και την επομένη να την υλοποιεί αμέσως ο πρωθυπουργός;» (έλα ντε!).

Εν τέλει: Το συνταγματικό θα ερχόταν λόγω και πράξη, από το Φθινόπωρο στη δημόσια σφαίρα. Η κυβέρνηση το έβγαλε πρόωρα στο μεϊντάνι, για να αποτελέσει το πέπλο υπό την σκιά του οποίου θα καλυφτούν οι αποτυχίες της. Και επειδή η αναθεώρηση απαιτεί εξειδικευμένες επιστημονικές γνώσεις, ενώ είναι και διάφορη αφού δεν προσφέρονται για σκιαμαχίες στα τηλεπαράθυρα, πέταξε ως δόλωμα τον διαχωρισμό εκκλησίας –κράτους, που δεν θα είναι διαχωρισμός αλλά διακριτότητα ρόλων.

Άλλωστε ο κ. Νίκος Παππάς πρόλαβε να καθησυχάσει ότι δεν θα κοπεί ο δημόσιος μισθός των ιερωμένων (καλώς γιατί το κράτος δεσμεύεται λόγω ανταλλαγής μισθών με την παραδοθείσα εκκλησιαστική περιουσία που πήγε υπέρ μικρασιατικών προσφύγων, αλλά αυτό είναι θέμα άλλης συζήτησης).

Πολύ φοβόμαστε ότι μια κορυφαία διαδικασία θα εκφυλιστεί σε διαμάχες επί δευτερευόντων θεμάτων, ή αλλιώς, σε συζητήσεις περί όνου σκιάς, προκειμένου η κυβέρνηση να παραπλανήσει και να ξεφύγει από τα δύσκολα.

Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση