Το ζήτημα των Σκοπίων και το περιορισμένο ενδιαφέρον των Ελλήνων

To μεγαλύτερο μέρος του λαού δεν έχει αντιληφθεί τη σοβαρότητα του ζητήματος, και τούτο διαφαίνεται όταν πολλοί το αποκαλούν με τον όρο «Μακεδονικό»

Είναι δύσκολο να απομακρυνθεί κάποιος από τα τρέχοντα προβλήματα και να δει λίγο μακρύτερα χρονικά, όπου εκείνη η κατάσταση μπορεί να είναι χειρότερη από την υπάρχουσα.

Αυτό διαπιστώθηκε, όταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, στις αρχές της δεκαετίας του ’90 προειδοποιούσε ότι ο ανεξέλεγκτος δανεισμός προς ικανοποίηση συνδικαλιστικών αιτημάτων, θα επιφέρει στα εγγόνια, του τότε λαού, ένα δυσβάστακτο βάρος για την αποπληρωμή των δανείων. Ποιος είχε πάρει στα σοβαρά τις προειδοποιήσεις εκείνες;

Η λατρεία στην καρέκλα της εξουσίας, προς ικανοποίηση προσωπικών πόθων των πολιτικών -και όχι προς υπηρέτηση του λαού, όπως ψευδώς υπόσχονται, με την πραγματικότητα να το αποδεικνύει- οδηγούσε στην υποβολή ολοένα και πιο παράλογων αιτημάτων, ενώ γνώριζαν την άσχημη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα. Προσφιλές σύνθημα, ηγετών και λαού, ήταν -και εξακολουθεί να είναι- "ες αύριον τα σπουδαία". Ας βολευτώ εγώ, προσωπικά, σήμερα, και αύριο… έχει ο Θεός. Ώσπου έπαυσε να έχει.

Ο παραμερισμός από την επικαιρότητα φλεγόντων ζητημάτων, διαπιστώνεται στην αδιαφορία ως προς τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, όπου σε δημοσκοπήσεις το ενδιαφέρον κοινού περιορίζεται σε μονοψήφιο ποσοστό. Πρόκειται πάλι για την Ελλάδα που θα δώσουμε στα παιδιά μας, και αδιαφορούμε αν θα είναι πληγωμένη ηθικά ή εδαφικά. Και το ενδιαφέρον εστιάζεται μήπως και ο Τούρκος γκριζάρει πάλι κάποια νησίδα, και δεν θα έχουμε τώρα χρήματα για επιδρομή σε σούπερ μάρκετ, όπως συνέβη κατά την εποχή των Ιμίων, εκπληρώνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο το πατριωτικό μας καθήκον.

Και όμως, το ζήτημα της επίλυσης του ζητήματος με τα Σκόπια, είναι καθοριστικό του μέλλοντός μας, αλλά ίσως η κόπωση, ίσως η ανικανότητα των πολιτικών, ίσως η δήθεν προοδευτική προσέγγιση πολλών -μεταξύ των οποίων και υπουργών της σημερινής κυβέρνησης- ότι το αλβανοσλαβικό κράτος πρέπει να ονομάζεται μόνον με τον όρο Μακεδονία, ατόνισε το ενδιαφέρον του κοινού.

Γι’ αυτό φυσικά, φροντίζει και η κυβέρνηση, της οποίας η αδυναμία να επιλύσει και απλά ακόμη καθημερινά προβλήματα, οδηγεί τον λαό σε αποστασιοποίηση, που παρακολουθεί με μοιρολατρική διάθεση τα όσα συμβαίνουν. Και αυτά που αναμένονται, σχετικώς με το Σκοπιανό ζήτημα, ίσως είναι οδυνηρά.

Κατ’ αρχάς, το μεγαλύτερο μέρος του λαού δεν έχει αντιληφθεί πλήρως την σοβαρότητα του ζητήματος, και τούτο διαφαίνεται όταν πολλοί το αποκαλούν με τον όρο "Μακεδονικό". Σαν να είναι δικό μας το πρόβλημα, ενώ αν ενδιαφέρονταν σοβαρά οι πολιτικοί μας -και αν είχαν τις ικανότητες, που δεν τις είχαν- το πρόβλημα έπρεπε να καθιερωθεί ως "Σκοπιανό". Δικό τους έπρεπε να είναι το πρόβλημα, και όχι δικό μας.

Και αυτό θα συνέβαινε αν εξ αρχής κρατούσαμε μια σταθερή και απαρέγκλιτη στάση. Όμως, η κα. Δήμητρα Παπανδρέου είχε διαφορετική γνώμη, όπως γράφει στο βιβλίο του ο Χόλμπρουκ με πιπεράτες λεπτομέρειες, και μας οδήγησε στην επονείδιστη Ενδιάμεση Συμφωνία. Και την οποία δεν καταγγείλαμε, όταν έληξε η διάρκειά της.

Τώρα, με τις αφόρητες αμερικανικές πιέσεις, και τον ανθύπατο των Βαλκανίων Μπράιαν Γι, να απαιτεί λύση "εδώ και τώρα" φοβάμαι πως στις συζητήσεις που θα επακολουθήσουν θα απαιτηθούν αμοιβαίες υποχωρήσεις -παρ’ όλο που μέχρι σήμερα μόνον εμείς υποχωρήσαμε, άρα μας ζητούν να υποχωρήσουμε και άλλο προς όφελος των Σκοπίων- και αυτοί μεν θα αποδεχθούν μια σύνθετη ονομασία, κι εμείς θα παραβλέψουμε το ζήτημα της εθνικότητας, που το θεωρώ εξίσου σπουδαίο.

Σημειώνω εδώ, μόνον τις διιστάμενες απόψεις, με τον Ν. Κοτζιά να δηλώνει προ ημερών ότι στην ατζέντα του έχει προς συζήτηση και το ζήτημα της εθνικότητας των Σλάβων των Σκοπίων, με ανυποχώρητη ην στάση του υπουργού τους Ν. Ντιμιτρόφ, που δήλωσε:
«Η ΠΓΔΜ έχει επαναλάβει πολλές φορές ότι τα θέματα εθνικής ταυτότητας πρέπει να μείνουν εκτός διαπραγμάτευσης και ότι αν η ΠΓΔΜ αισθάνεται να απειλείται "σε σχέση με το ποιοι είμαστε", τότε δεν θα υπάρξει λύση». Ελπίζω, ότι ο Ν. Κοτζιάς εννοούσε πραγματικά αυτό που δήλωσε, και αναφέρω συγχρόνως πως ευτυχώς που τις διαπραγματεύσεις τις διεξάγει ο ίδιος, και όχι ο Α. Τσίπρας του οποίου η… ικανότητα σε διαπραγματεύσεις είναι γνωστή και επώδυνη.

Μακεδών
Πηγή Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση