Οι μπριζολοδιώχτες

Και ‘κει που έλεγα ο καψερός, ότι μετά την διπλή εκλογική νίκη της αριστεράς, είχαμε πιάσει επιτέλους ταβάνι στον βαθμό μαλακίας που μπορεί να δέρνει τις ελληνόφωνες μάζες, να ‘ σου που μας προέκυψαν οι αντισπισιστές (!)

Οι οποίοι «αντισπισιστές» έχουνε πάρει φόρα και τσακίζουν ανενόχλητοι τα χασάπικα, ενώ σειρά αναμένουν τα σουβλατζίδικα, τα μπριζολάδικα και τα pet shops.

Εδώ δηλαδή μιλάμε για κανονικούς μπριζολοδιώκτες, που έβαναν, λέει, στόχο της ζωής τους την ολική απελευθέρωση ζώων και γης. Επειδή πιστεύουν ότι όλα τα ζωικά είδη, πρέπει να αποχτήσουν επιτέλους ίσα δικαιώματα με τον άνθρωπο!
Να μου το θυμηθείτε, ότι σε λίγο καιρό, εξόν από τον αντιρατσιστικό νόμο, θα μας φορμάρουν και κανέναν αντικοψιδικό νόμο και μετά άντε να ξεμπλέψεις από τις συλλογικότητες των παλαμίδων…

Για δε ρε κάτι μεταμοντέρνες μπουρδολογίες, που πλασάρονται για μοδάτες ιδεολογίες…
Πως το ΄λεγε ο Αϊνστάιν;
«Δύο πράγματα είναι πραγματικά άπειρα σ’ αυτή την πλάση: τα όρια του σύμπαντος και τα όρια της ανθρώπινης βλακείας»
Αν και για το σύμπαν, δεν ήταν και τόσο βέβαιος…

Τι παναπεί όμως αντισπισισμός;
Και πως συνέβη να μοστράρεται ως «ιδεολογία», ένας αχταρμάς μυξομαρξιστικών παραληρημάτων, ανακατωμένος με ολίγη από οικολογία και πασπαλισμένος με άχνη από επανάσταση;

Για να λάβετε μιαν ιδέα του τι σημαίνει αντισπισισμός, θα σας δώκω ορισμένα αποσπάσματα, από το official site αυτών των κουνημένων μικροαστών, που φαντασιώνονται ότι καταδιώκοντας τις μπριζόλες, θα κατορθώσουν να επιβάλλουν επι γης, το βασίλειο της ελευθερίας, έναντι του βασιλείου της αναγκαιότητας!
Αν αυτά που θα διαβάσετε σας φαίνεται απίστευτο να έχουν γραφτεί από έλλογα όντα, δεν έχετε παρά να ρωτήξετε τους φουκαράδες τους χασάπηδες, που τους διέλυσαν τα μαγαζάκια τους, για να εννοήσετε ευθύς αμέσως, το πώς η εκφυλιστική παράνοια του λευκού ανθρώπου μπορεί, με τη συνέργεια των αριστερών καθεστωτικών συμμοριών, να μετατραπεί σε υπερόπλο μαζικής καταστροφής…

Από τον ιστότοπο «αντισπισισμός»  

Ο αντισπισισμός ως έννοια

Ο όρος σπισισμός (speciesism στα αγγλικά, species=είδος) αναφέρεται στον διαχωρισμό όπου το ανθρώπινο είδος θεωρείται ανώτερο σε μία ιεραρχική κλίμακα από τα άλλα είδη. Ο σπισισμός ως διάκριση σε επίπεδο ειδών, δίνει περισσότερη ηθική σημαντικότητα στον άνθρωπο σε σχέση με τα μη-ανθρώπινα ζώα, και ουσιαστικά επιτρέπει την επιβολή των ιεραρχικά ανώτερων στους κατώτερους, εμπνέοντας την ελεύθερη άσκηση εξουσίας.

Στην πράξη ο σπισισμός εκφράζεται με πολλαπλές μορφές εκμετάλλευσης των ζώων με τη θεώρησή τους ως ανθρώπινη ιδιοκτησία η οποία μπορεί να διατεθεί, να απορριφθεί και γενικότερα να χειραγωγηθεί κατά βούληση. Στην ανθρώπινη σπισιστική κοινωνία τα ζώα χρησιμοποιούνται με ποικίλους τρόπους ανάλογα με τα κατά περίπτωση συμφέροντα των εξουσιαστών ανθρώπων. Η χρησιμοποίηση αυτή μπορεί να αφορά στα ζώα τα ίδια – ζωντανά ή σκοτωμένα, ολόκληρα, ή μέρη του σώματός τους, παράγωγα οργάνων τους, εκκρίσεις τους, υπηρεσίες που αυτά παρέχουν ως αχθοφόροι, μέσα μεταφοράς, διασκεδαστές, πειραματόζωα, συντροφιά κλπ.

Βάσει των παραπάνω, ο αντισπισισμός είναι το ιδεολογικό ρεύμα που αντιτίθεται σε αυτό τον αυθαίρετο διαχωρισμό βάσει του είδους και κατ’ επέκταση απορρίπτει κάθε άποψη που θέτει τους ανθρώπους σε κυριαρχική θέση απέναντι στα άλλα ζώα.

Αφετηρία του αντισπισισμού αποτελεί η εναντίωση στην εκμετάλλευση, τη χειραγώγηση και τη στέρηση ελευθερίας. Υπό αυτή την έννοια το αντισπισιστικό κίνημα είναι βαθιά ανατρεπτικό και επαναστατικό απέναντι σε ένα σύστημα που είναι δομημένο σε κυριαρχικές αλλά και ανθρωποκεντρικές αντιλήψεις, επηρεασμένες από Ιουδαίο-Χριστιανικού τύπου δόγματα όπως «ο άνθρωπος έχει ψυχή ενώ τα ζώα όχι», «τα ζώα είναι πλασμένα για να υπηρετούν τον άνθρωπο» κλπ…»

Κι αφού οι μπριζολοδιώκτες μας δίνουν μια πρώτη ιδέα του τι παναπεί «αντισπισισμός» προχωράνε στα ουσιώδη, που φυσικά δεν είναι τίποτε παραπάνω από τα γνωστά κλισέ της νεοταξίτικης αριστεράς, περί ρατσισμού, ομοφοβίας και άλλα τέτοια καθεστωτικά ταμπελάκια, που όμως απάνω τους χτίζεται η παγκόσμια αυτοκρατορία των μπιλντεμπεργκς, των τριλάτεραλς, των σόρος των ρότσιλντς και των εγχώριων  πρόθυμων ηλίθιων, που αναλαμβάνουν να περάσουν στους ιθαγενείς χαχόλους, τις αφανείς χειροπέδες της αιχμαλωσίας τους.  

«…Το αντισπισιστικό κίνημα απευθύνεται τόσο σε ζητήματα σχετικά με την καταπίεση των ζώων, όσο και σε κάθε ζήτημα κοινωνικής ανισότητας κι εκμετάλλευσης. Όμοια με τα άλλα κινήματα κοινωνικής απελευθέρωσης, όπως αυτά των μαύρων, των γυναικών, των γκέι και των λεσβιών, απορρίπτει εξίσου κάθε διάκριση βασισμένη στο χρώμα του δέρματος, το φύλο ή την σεξουαλική ταυτότητα και αγωνίζεται ενάντια σε όλες τις μορφές καταπίεσης. Ο σπισισμός όμως, αν και συνδέεται ως γνήσια εξουσιαστική συλλογιστική με το ρατσισμό, το σεξισμό και την ομοφοβία, στην ουσία αποτελεί το πιο βαθιά ριζωμένο σύστημα διάκρισης και η πρακτική του την πιο εντατική και θεμελιωμένη μορφή καταπίεσης….»

Όπως πολύ εύκολα μπορεί να καταλάβει ο νοήμων αναγνώστης,  τα «αντισπισιστικά» μορμολύκια των Εξαρχείων, δεν διαφέρουν από τους λοιπούς συμμορίτες του συριζα, του ρουβίκωνα ή του ανταρσυα, πέραν από το ότι αυτοί το τερματίζουν, απαιτώντας να εξισωθεί το ανθρώπινο ον με τις κατσαρίδες, σε διαπλανητικό επίπεδο [φαντάζομαι ότι θα απαιτούν εξίσωση της ανθρωπότητας και με τα ούφο, αν υπάρχουν…]

Προφανώς δεν θα περνάει από το μυαλό των πανηλίθιων που συντάσσουν τα αντισπισιστικά παραληρήματα, ότι ο βασικότερος νόμος τη Δημιουργίας, είναι ακριβώς η ανισότητα των ειδών, που εξασφαλίζει όμως με θαυμαστό τρόπο τις αναγκαίες ισορροπίες, για την επιβίωση τους.

Το γεγονός ότι η σαρκοβόρα τίγρης καταβροχθίζει τη φυτοφάγα αντιλόπη, εξασφαλίζει παραδείγματος χάριν την απαιτούμενη ισορροπία σε ένα οικοσύστημα, στο οποίο αν τυχόν συμβεί να εξαφανιστεί η τίγρις, τότε η υπέρμετρη αύξηση του πληθυσμού της αντιλόπης, θα εξαφανίσει πολύ γρήγορα τη χλωρίδα του οικοσυστήματος, με συνέπεια στο τέλος, να χαθεί και η αντιλόπη και να καταρρεύσει το οικοσύστημα!

Ωστόσο ο αντισπισιστικός χείμαρος δεν σταματάει εδώ. Τα βολεμένα καλόπαιδα των Εξαρχείων, που δεν το χουν σε τίποτα να τσακίσουν την κεφαλή όποιου φουκαρά περάσει από μπροστά τους μ’ ένα σουβλάκι απ’ τον Κάβουρα, συνεχίζουν τις παρλαπίπες τους, με ένα απίστευτο κομφούζιο μεταμοντέρνας μαρξιστομαρκουζεϊκής αρλουμπολογίας, ανακατεύοντας ανελέητα, παλαιοντολογία, προϊστορία, σχολή της Φρανκφούρτης, Λένιν, Φλαμπουράρη, Βαρουφάκη, Μενεγάκη και Λαζόπουλο…

Θαυμάστε τρικυμία εν κρανίω…

«…Ο αντισπισισμός σε πολιτικό πλαίσιο

Μπορούμε ενδεχομένως να φανταστούμε ένα θεωρητικό μοντέλο καπιταλισμού το οποίο δεν εκμεταλλεύεται ζώα. Όμως, μεγάλο μέρος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης έχει τις ρίζες του στην εκμετάλλευση των ζώων και η υπάρχουσα καπιταλιστική πραγματικότητα υπήρξε αποτέλεσμα πραγματικών ιστορικών διαδικασιών (ένα απλό και χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι τα σφαγεία και οι εταιρείες επεξεργασίας κρεάτων ήταν η πρώτη βιομηχανία που εφηύρε τον μεταφορικό ιμάντα, από όπου και προέρχεται η παραγωγή που βασίζεται στην γραμμή συναρμολόγησης).

Η εμφάνιση και η διατήρηση του καπιταλισμού ως σύστημα που εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους στηρίζεται κατά κάποιους τρόπους και στην εκμετάλλευση των ζώων. Δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός πως η μετάβαση από τις «πρωτόγονες κοινωνίες» όπου τα ζώα δεν ανήκαν σε κανέναν και ζούσαν άγρια κι ελεύθερα, στην κοινωνία της εξημέρωσης και της κυριαρχίας, τα ανέδειξε σε μία από τις πρωιμότερες μορφές ιδιωτικής περιουσίας. Από τη στιγμή αυτή, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέσα παραγωγής, εμπόρευμα για συναλλαγή και κέρδος, να συσσωρευθούν και να αποτελέσουν ένδειξη πλούτου ή ανώτερης κοινωνικής θέσης. Τα ζώα καθιερώθηκαν έτσι ως μία από τις πρώτες μορφές κεφαλαίου (και ουσιαστικά υποδουλώθηκαν).

Η συμβολική σημασία της εξημέρωσης είναι μεγάλη καθώς αυτή αποτέλεσε ένα αρχέτυπο υπόδειγμα για άλλα είδη κοινωνικής υποταγής.

Η εμφάνιση της πατριαρχίας, των κρατικών αρχών και των κοινωνικών τάξεων, είναι διαδικασίες παράλληλες με την εξημέρωση των ζώων, που συμπορεύθηκαν στην εξέλιξη των κοινωνιών. Όταν μιλάμε άλλωστε για την εκμετάλλευση και την καταπίεση των ζώων, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι άνθρωποι είναι και αυτοί ζώα…

Σε αυτό παγκόσμιο σύστημα εργοστασιακής κτηνοτροφίας που επιπλέον επιδεινώνει το πρόβλημα της παγκόσμιας πείνας, είναι ξεκάθαρη η σύνδεση μεταξύ του πως ο καπιταλισμός κακοποιεί ανελέητα τα ζώα, λεηλατεί τη φύση και εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους.

Κρατώντας όλα τα παραπάνω κατά νου, φτάνουμε στο σημείο όπου αναδύεται η σημασία της επανεξέτασης της σχέσης μας με τα μη-ανθρώπινα ζώα και η ανάγκη αυτή να τεθεί σε ένα νέο θεωρητικό πλαίσιο. Ο φαύλος κύκλος της βίας και της καταστροφής θα τερματιστεί μόνον όταν οι άνθρωποι διαμορφώσουν μη-ιεραρχικές και μη-εκμεταλλευτικές σχέσεις με τα άλλα είδη ζώων και το φυσικό κόσμο. Η απελευθέρωση των ανθρώπων, των ζώων και της γης είναι αγώνας ενιαίος.

Βασισμένοι σε αυτή την ιδεολογική πλατφόρμα και θεωρώντας πως στο θέμα της ολικής απελευθέρωσης των ζώων υπάρχει απουσία λόγου στον εγχώριο αντιεξουσιαστικό χώρο, σύντροφοι και συντρόφισσες προχωρήσαμε στη δημιουργία μιας συνέλευσης με αντιιεραρχικά χαρακτηριστικά και αυτοοργανωμένη λειτουργία, σκοπός της οποίας είναι η διάχυση της αντισπισιστικής θεωρίας και πράξης και η ανάδειξή τους ως αναπόσπαστο κομμάτι του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού κινήματος. Δεν αντιλαμβανόμαστε το ζήτημα των ζώων ως θεωρητικό κατασκεύασμα αλλά ως συνειδητή στάση ζωής, πράγμα που μας οδηγεί και σε αντίστοιχες αδιαπραγμάτευτες πρακτικές τόσο στην πολιτική μας δράση όσο και στην καθημερινή μας ζωή.

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ ΟΝΤΩΝ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΖΩΑ

Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση

Αντισπισισμός

Λευτέρης Πανούσης


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση