Λατέρνα, «Τσίπα» και Φιλότιμο!...

«Πιπεράτο» του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 1950, ήμουν τότε μαθητής στο Β’ Αρρένων της Θεσσαλονίκης, ξεκινούσε η έξοδος ανέργων Ελλήνων για εργασία στην Κεντρική Ευρώπη και την Αυστραλία και η ΦΙΝΟΣ - ΦΙΛΜ έστελνε στις Κινηματογραφικές αίθουσες μια κωμωδία (με κάποιες σταγόνες λυρισμού) με τίτλο: «Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο»

Εύχομαι να μην «αναστατώσω» τις ψυχές του Φίνου, του Σακελλάριου, του Φωτόπουλου, του Αυλωνίτη, της Καρέζη, του Αλεξανδράκη, του Τσαγανέα και άλλων που δεν βρίσκονται πια μεταξύ μας με την σημερινή δική μου παράφραση του τίτλου της ταινίας η οποία ήταν τόσο επιτυχημένη ώστε μετά από δυο χρόνια η ΦΙΝΟΣ - ΦΙΛΜ την έφερε ξανά στις κινηματογραφικές αίθουσες με νέο τίτλο: «Λατέρνα, φτώχεια και γαρύφαλλο»...

¨Ήμασταν τότε, οι περισσότεροι Έλληνες όπως και τώρα οικονομικά «φτωχοί» αλλά φροντίζαμε ως «κόρην οφθαλμού» σε Πανελλαδικό επίπεδο, μια έννοια πολύτιμη, τώρα πια δυσεύρετη στην Ελλάδα των «μνημονίων» και «θεσμών»: την «ΤΣΙΠΑ» μας!

Η «ΤΣΙΠΑ» αναφερόταν στην αίσθηση που είχε κάθε Έλληνας, Ελληνίδα και εμείς τα παιδιά ότι οι άλλοι θα μας σέβονται εφόσον και εμείς φροντίζουμε με την συμπεριφορά μας να μην «Ξετσιπωθούμε…»

Είχαμε τότε στην ΠΑΤΡΙΔΑ μας, πέρα από τα θαλασσόβρεχτα ακρογιάλια, τον καταγάλανο ουρανό, τα ρομαντικά ηλιοβασιλέματα, και το μοναδικό στην υφήλιο γνώρισμα που δεν μεταφράζεται σε άλλη γλώσσα όσες προσπάθειες και εάν έγιναν το… ΦΙΛΟΤΙΜΟ!

Γενιές ολάκερες είχαμε γαλουχηθεί με τούτη τη μοναδική στον κόσμο έννοια, την πλέον δυσνόητη σε κάθε άλλη γλώσσα που μιλιέται στον πλανήτη μας το... ΦΙΛΟΤΙΜΟ!..

Από τον Απρίλιο του 2010 και μετά, υπόδουλοι στον Δράκουλα που, πριν την Κυβέρνηση «Πρώτη φορά Αριστερά», άκουε στο όνομα «τρόικα» και τώρα λέγεται «θεσμοί», με τέτοιες «μίζες, διαφθορά και ταχυπλουτισμό» απαξιώνουμε καθημερινά ότι υπόλοιπο είχε μείνει από «ΤΣΙΠΑ» και ΦΙΛΟΤΙΜΟ!...

Τελευταία κάπου τα μπερδέψαμε με τους χρόνους και το συντακτικό, με τις σύγχρονες κοσμοθεωρίες ντόπιες ή εισαγόμενες από Εσπερία τώρα και από την Άπω Ανατολή εμπλουτισμένες και με κάποια μοντέρνα συστήματα αξιών και, αναρωτιέται κανείς, εύλογα:
ΦΙΛΟΤΙΜΟ έχουμε; Είχαμε; Μήπως, νομίζουμε ότι είχαμε;
«ΤΣΙΠΑ» έχουμε; Είχαμε; Μήπως νομίζουμε ότι είχαμε;

Βλέπετε φίλοι αναγνώστες, καλοί μου συμπατριώτες, οι «αφιλότιμες» έννοιες δεν είναι μόνο δυσνόητες για τους ξένους, είναι πασιφανώς πλέον «αγαθά σε… ανεπάρκεια» δυστυχώς και για εμάς τους ντόπιους...

Οσονούπω, κοντεύουν να γίνουν σχεδόν 90 οι μήνες (επτά ολόκληρα χρόνια από τον Απρίλιο του 2010 και το διάγγελμα του κ Παπανδρέου από το Καστελόριζο) και κάθε φορά που ακούω ή διαβάζω, ή βλέπω σε τηλεοπτικά πάνελ και στις Συνεδριάσεις της Βουλής τους σημερινούς πρωταγωνιστές της πολιτικής μας ζωής να παρουσιάζουν τις αντικρουόμενες προσπάθειές τους να μας σώσουν από την «πτώχευση» και το «GREXIT», από περαιτέρω οικονομική εξαθλίωση και πείνα, ίσως μας βοηθούνε έτσι να…χωνέψουμε «όσα μαζί φάγαμε», έρχονται στα δικά μου μάτια, και υποθέτω και στα δικά σας, ποτάμια τα δάκρυα...

Κάθε φορά που συνειδητοποιώ με ποια χρηματικά ποσά αμείβονται οι άνδρες και οι γυναίκες των Ενόπλων μας Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος αναρωτιέμαι ΓΙΑΤΙ κορυφαία στελέχη της ελληνικής δημοσιογραφίας με τα παχυλά, και μερικοί αστρονομικά εισοδήματα ΔΕΝ μας λένε τίποτε σχετικό;

Μας είπανε ποτέ ποιος ήταν ο μισθός των «πεσόντων» της Πολεμικής Αεροπορίας, του Πυροσβεστικού Σώματος ή το μηνιάτικο που παίρνουν οι χήρες και τα ορφανά τους για να το συγκρίνουμε με τις αμοιβές των Βουλευτών και τις ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ τους την ώρα που τις δικές μας συνεχίζουν να τις πετσοκόβουν;

Την ατομική και συλλογική Εθνική «ΤΣΙΠΑ» των Ελλήνων και το ελληνοπρεπές, το μοναδικό ΦΙΛΟΤΙΜΟ, βρε παιδιά, αφήνετε και τα τσαλακώνουν, τα ξεσκίζουν σαν μια σελίδα χαρτιού και τα ποδοπατούν καθημερινά στα κάθε λογής «Euro-Working-Groups» σαν σκουπίδια οι Δανειστές μας!

Συνεχίζονται οι «κοκορομαχίες» εντός Βουλής και σε ραδιοτηλεοπτικά μπαλκόνια και παράθυρα, ακούμε προτροπές τύπου «παραιτήσου» ή τετριμμένες και χιλιοειπωμένες μεγαλοστομίες τύπου «θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο» ή ακόμη «θα χυθεί άπλετο φως» και βαρβαρότητες όπως «θα πέσουν κεφάλια» ενώ το «γάντζωμα σε καρέκλες εξουσίας» αγγίζει πρωτόγνωρα επίπεδα Ελληνικού Εθνικού σπορ…

Παραμένω, αθεράπευτα ρομαντικός και «Dum spiro spero» (Όσο αναπνέω ελπίζω...)

Ακόμη ελπίζω, και μην με παρεξηγήσετε φίλες και φίλοι αναγνώστες, ότι κάποια μέρα θα ξυπνήσει και πάλι στις ψυχές των 300 της Βουλής, του Πολιτικού Συστήματος και των Οικονομικών «Παραγόντων» το ευλογημένο ελληνικό...ΦΙΛΟΤΙΜΟ και θα θυμηθούν την πατροπαράδοτη ελληνική «ΤΣΙΠΑ»!…

Φίλες και φίλοι αναγνώστες, εσείς τι λέτε; Μάταια ΕΛΠΙΖΩ;



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση