Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ): Η μεγάλη δημοσιογραφική και αποκαλυπτική έρευνα

Ένα κράτος που σέβεται τον εαυτό του λειτουργεί με σοβαρές και στιβαρές υπηρεσίες στις οποίες ορίζονται και ισχύουν κανόνες που αφορούν τόσο τις διαδικασίες όσο και τη νομιμότητα των όποιων κυβερνητικών ή άλλων παρεμβάσεων.
Ένα σοβαρό κράτος αποτελείται από υπηρεσίες και υπαλλήλους που εργάζονται αποκλειστικά προς την κατεύθυνση της ωφέλειας των πολιτών και της γενικότερης βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου.

Τι γίνεται όμως, εάν αυτοί οι κανόνες παραβιαστούν τόσο ως προς τον θεσμικό ρόλο των υπηρεσιών όσο και ως προς τη νομιμότητα των όποιων παρεμβάσεών τους;

➥ Τι γίνεται όταν υπάλληλοι (που πληρώνονται από τους πολίτες) λειτουργούν παραβιάζοντας τον ρόλο λειτουργίας τους;

➥ Τι γίνεται όταν πολιτικοί (ή κομματικοί εγκάθετοι) προτρέπουν ή ασκούν πιέσεις για να μεταβληθεί ο θεσμικός ρόλος και τρόπος λειτουργίας υπηρεσιών;

➥ Τι γίνεται, όταν βρίσκονται «πρόθυμοι» ή «δυσαρεστημένοι» υπάλληλοι που συνεργάζονται με τρίτους (πολιτικά ή και οικονομικά συμφέροντα, μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών κ.α.) εργάζονται όχι μόνο κατά της φύσης της εργασίας τους, αλλά κατά των συμφερόντων της χώρας δημιουργώντας μείζονα προβλήματα στην ασφάλειά της, αλλά και στην παραβίαση και αλλοίωση του πολιτεύματος;

Λένε ακόμη (και πολύ σωστά), πως μια χώρα που σέβεται τον εαυτό της λειτουργεί μεθοδικά στον τομέα των πληροφοριών, συλλέγοντας πληροφορίες σχετικές με τα συμφέροντα και την εν γένει ασφάλειά της.

➥ Τι γίνεται, όμως, στην περίπτωση εκείνη κατά την οποία κρατικοί υπάλληλοι παραδίδουν διαβαθμισμένες πληροφορίες της χώρας σε τρίτους (οικονομικά συμφέροντα, μυστικές υπηρεσίες κ.α.);

Τα ερωτήματα αυτά, δυστυχώς, δεν είναι θεωρητικά. Το αντίθετο μάλιστα! Είναι απολύτως σύγχρονα με τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα, η οποία έχει μεταβληθεί σε χώρο, μέσα στον οποίο κινούνται και δρουν υπεράνω του νόμου επίσημοι εντεταλμένοι των μνημονίων (βλ. ΤΑΙΠΕΔ), αλλά και εξυπηρετητές άλλων συμφερόντων ισχυρών χωρών, οι οποίοι παραδόξως απολαμβάνουν μιας ιδιόμορφης ασυλίας – ατιμωρησίας ενώ έχουν «πιαστεί με την γίδα στην πλάτη»… Και αυτά τα φαινόμενα, με τη σειρά τους θέτουν ένα καίριο ερώτημα:
Στην Ελλάδα του σήμερα υπάρχει κράτος ή η χώρα έχει αφεθεί στις διαθέσεις ενός παρακράτους εξωχώριων συμφερόντων και εσωτερικών «εφιαλτών»;

Τα όσα ακολουθούν, σκιαγραφούν ένα θλιβερό κρατικό μηχανισμό, που πολεμάει αδυσώπητα και καταδικάζει όσους υπερασπίζονται το Σύνταγμα και το πολίτευμα, ενώ επαινεί και στηρίζει όσους πρόθυμους (ή «δυσαρεστημένους» όπως τους περιέγραψε στα τηλεγραφήματα προς την κυβέρνησή του που αποκάλυψαν τα WikiLeaks ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ κ. Ρις) συνεργάζονται με «ξένες δυνάμεις» κατά της Ελλάδας…

Η δική μας πεποίθηση είναι πως όσα περιγράφονται, παρακάτω, αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου ενός εν λειτουργία κινδύνου (ή και μηχανισμού) που οργανωμένα και αλληλοκαλυπτόμενο δρα κατά της Ελλάδας η οποία μεταβάλλεται σε «Mπανανία των Βαλκανίων», δίνοντας νέο ορισμό στην λέξη «Μπανανία»! …

Πήραμε την πρωτοβουλία να σας παραθέσουμε ολόκληρη την πολύ σημαντική έρευνα που έκανε ο γνωστός ερευνητής – δημοσιογράφος Αλέξανδρος Στεφανόπουλος του ειδησεογραφικού πρακτορείου “Greek American News Agency” για την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ).

Ο έμπειρος δημοσιογράφος παρουσιάζει πολλές πτυχές των όσων διαδραματίστηκαν τόσο στο προσκήνιο όσο -κυρίως- στο παρασκήνιο στην Ελληνική Μυστική Υπηρεσία από το 2013 έως και σήμερα.

Ας δούμε λοιπόν την «ενδοσκόπηση» του Αλέξανδρου Στεφανόπουλου στα άδυτα του ουρανοξύστη της Κατεχάκη και όχι μόνο…

ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΥΠ-ΚΥΚΛΟΣ ΠΡΩΤΟΣ:
2013 – 2016 (Α6ΜΗΝΟ 2017)

Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ): 2013 – 2016:
Η μεγάλη δημοσιογραφική έρευνα

Όταν ξεκίνησε αυτή η μεγάλη δημοσιογραφική έρευνα,  από τα μέσα του 2012 και μέρος της άρχισε να δημοσιοποιείται από τα τέλη του 2013 και συστηματικότερα από τον Ιανουάριο του 2014,  κατ΄ επανάληψη και αλληλοδιαδόχως,  είχαμε επισημάνει, και εξ αρχής τονίσει περίπου τα εξης:

- Η έρευνα θα έχει αποκαλύψεις. Πολλές ! Είχε! και θα συνεχίσει να έχει, εάν και εφόσουν τούτο απαιτηθεί –και πάντα υπό την σαφή προϋπόθεση ότι δεν θα θέτει σε κίνδυνο την χώρα και τα εθνικά της συμφέροντα. 

- Ανοίγοντας την έρευνα, είχαμε προσκαλέσει και άλλους συναδέλφους να συμβάλουν με δικές τους παράλληλες έρευνες, προσθέτοντας στοιχεία. 10αδες ήταν εκείνοι που ανταποκρίθηκαν και τους ευχαριστούμε. 

- Δεν μονοπωλήσαμε το θέμα, ούτε τα στοιχεία της έρευνας που συλλέξαμε με ιδιαίτερο κόπο. Συστηματική έρευνα. Μεθοδικότητα. Και συνεχή έρευνα και ρεπορτάζ. Αντιθέτως, όπου και όταν μας ζητήθηκε προσφέραμε πρόσβαση σε πηγές. 

- Σε αρκετές δε των περιπτώσεων δώσαμε στοιχεία και σε άλλους συναδέφλους –χωρίς να κάνουμε χρήση αυτών, σεβόμενοι βασικές αρχές συναδελφικότητας αλλά και δομικές αρχές δεοντολογίας. Εμείς απλά αναδημοσιεύσαμε. Και έτσι θα συνεχίσουμε. Ειδικά, όταν το ρεπορτάζ περιέχει στοιχεία που διασταυρώνονται. Θα στηρίζουμε κάθε παρόμοια προσπάθεια που δεν ενέχει δόλο ή σκοπιμότητα. Προϋπόθεση: Μια και βασική! Η δημοσίευση στοιχείων και ντοκουμέντων στο πλαίσιο αυτής της μεγάλης και –τολμώ να πω- για πρώτη φορά μεγάλης και πέρα από συμφέροντα και ιδιοτέλεια,  διασυλλογικής έρευνας, να υπηρετεί μόνον την αλήθεια και την χώρα. Να προάγει το έργο της κρατικής υπηρεσίας. Να προασπίζει  τα συμφέροντα της Ελλάδος. 

- Αποκαλύψαμε πολλά. Με στοιχεία. Έγγραφα και ντοκουμέντα. Θα συνεχίσουμε να αποκαλύπτουμε αλήθειες, να επισημάνουμε λάθη, να στηλιτεύουμε παθογένειες. Να αναδεικνύουμε παραλείψεις και σκοπιμότητες.   Υπό προϋποθέσεις.  Τις οποίες έχουμε επανειλημμένα  τονίσει.  Με μια βασική αρχή απαράβατη. Να μην τίθεται ποτέ σε κίνδυνο η χώρα και τα εθνικά της συμφέροντα.  

- Το κείμενο που ακολουθεί  παρακάτω, συνοψίζοντας -αν θέλετε- και δίνοντας το «απόσταγμα» 100αδων σελίδων δημοσιοποιήμενης δημοσιογραφικής έρευνας, είναι το τελευταίο αυτής της μεγάλης δημοσιογραφικής έρευνας, κλείνοντας αυτό  τον πρώτο κύκλο.{2012- 2017} 

- Ένα κύκλο δημοσιευμάτων σε μια έρευνα που διήρκησε περισσότερο από 60 μήνες.  Με περισσότερες από 260 συναντήσεις –και συνεχίζονται αμείωτα – με πηγές και άριστους και βαθείς γνώστες των ουσιαστικών και ζωτικών  προβλημάτων της ελληνικής κρατικής μυστικής υπηρεσίας.  

- Σε αυτό το διάστημα(από τον Οκτώβριο 2013) είχαμε: Πάνω από 100 δημοσιευμένα ρεπορτάζ. {βλ. σχετικά ενδεικτικά –και ενδιάμεσα εντός κειμένων- links παρακάτω}. Περισσότερα από 50 άρθρα και αναλύσεις. 100αδες αναδημοσιεύσεις των ρεπορτάζ άρθρων και αναλύσεων μας.  Πάνω από 180 slideshowμε παρουσίαση μόνον της είδησης ή κάποιας εξέλιξης που αφορά στην ΕΥΠ. Καλύψαμε και παρακολουθήσαμε, πολλές φορές λεπτό προς λεπτό, αρκετές από τις πτυχές της πολύκροτης υπόθεσης με «πρωταγωνιστή» τον πρώην ισχυρό άνδρα της ελληνικής κατασκοπίας, επί πολλά έτη, Κώστα Αγγελάκη. Το ίδιο ίσχυσε και για άλλες παράλληλες υποθέσεις που σχετίζονταν άμεσα ή έμμεσα με αυτή την υπόθεση του Κ.Α. Μια υπόθεση που μοιραία, ως μη όφειλε, από το 2010 άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου για τις ελληνικές μυστικές κρατικές υπηρεσίες των Αθηνών.  Μια βαθιά και μάλλον ανεπούλωτη πληγή. Πληγή που ευχόμαστε να μην εξελιχθεί σε γάγγραινα… Ασθένεια που θα κατατρώει το εσωτερικό της υπηρεσίας, βαζοντας σε κίνδυνο ακόμα και επιχειρήσεις εν εξελίξει, αφού βασικά στελέχη της ΕΥΠ είτε θα συνδέονται, είτε θα ταυτίζονται με καταστάσεις του παρελθόντος. Πρόσφατου και απώτερου… 

- Μια μεγάλη σε χρονική διάρκεια έρευνα με 1000αδες linksστον παγκόσμιο ιστό και εκατομμύρια επισκέψεις (hits). Επισκέψεις και επισκεψιμότητα,  τις οποίες ούτε εκμεταλευτήκαμε για εμπορικούς λόγους. Ούτε πρόκειται.

-  Και το ερώτημα καίριο, όπως και οι προεκτάσεις του παραμένει πάντα το ίδιο επίκαιρο: Τι συμβαίνει στην  Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών;

Τι τρέχει λοιπόν στην Κατεχάκη; Άλλως, τι στα αλήθεια συμβαίνει στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών; Γιατί στην πλέον ευαίσθητη εθνικά κρατική υπηρεσία της χώρας τα συλλογικά της όργανα λειτουργούν με δύο μέτρα και δύο σταθμά; Ποιοι και γιατί επιδιώκουν την (επανα)δημιουργία ενός «ανώμαλου» κλίματος στην ΕΥΠ, σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη για την χώρα περίοδο; Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση δίνει την ύστατη μάχη για να βγάλει τη χώρα από το βρόγχο των Μνημονίων, αλλά και σε μια περίοδο που τα Βαλκάνια αλλά και ο εξ Ανατολών γείτονας βράζουν; Θα επαναλαβουμε πάλι τα ίδια που και στο παρελθόν και κατά την διάρκεια αυτής της έρευνας έχουμε υπέρ τονίσει.  

Αρχικά, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως οτιδήποτε συζητιέται για την ΕΥΠ, αποτελεί πλήγμα για την ίδια την υπηρεσία, της οποίας ο σταθερός στόχος πρέπει  να είναι ο εξής ένας. Να λειτουργεί μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, και, ακόμη περισσότερο, να μην γίνεται αντικείμενο «συζητήσεων» και αναπαραγωγής ειδήσεων, προκειμένου να ικανοποιεί τον σκοπό της ύπαρξής της στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Κανόνας που θα έπρεπε να είναι απαράβατος -αλλά δυστυχώς δεν συμβαίνει αυτό-, είναι πως οτιδήποτε συμβαίνει στο εσωτερικό της συγκεκριμένης υπηρεσίας θα πρέπει να παραμένει στο εσωτερικό της και οποιαδήποτε –τονίζουμε την λέξη οποιαδήποτε- «κατάσταση» να μην γνωστοποιείται. Καταντά, δε, γελοίο, να διαβάζουμε συχνά πυκνά δήθεν «έγκριτα» δημοσιεύματα από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν, ούτε τις επί μέρους υπηρεσίες που βρίσκονται στους διάφορους ορόφους της Κατεχάκη...

Δυστυχώς, αυτό το αυτονόητο, δεν συμβαίνει. Και οι λόγοι αυτής της «λανθάνουσας λειτουργίας» είναι περισσότεροι του ενός, αφού την ευθύνη των συζητήσεων δεν την έχουν μόνο όσοι γράφουν ή συζητούν τα εσωτερικά θέματα της ΕΥΠ, αλλά μερικές φορές τα γνωστοποιηθέντα (έστω και διαστρεβλωμένα εξαιτίας -πολιτικών ή προσωπικών- σκοπιμοτήτων) έχουν ως «πηγή διαρροής» ανθρώπους της ΕΥΠ, οι οποίοι δεν σέβονται όχι μόνο την υπηρεσία και τον σκοπό της λειτουργίας της, αλλά ούτε την ίδια την χώρα, την οποία υποτίθεται ότι, έχουν αρμοδίως (και ορκιστεί) δεσμευτεί, άμα της προσλήψεως τους, σε αυτή την κρατική υπηρεσία, να υπηρετούν και προστατεύουν...

Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει. Η αρχή της μυστικότητας και της προστασίας μυστικών  του κράτους έχει παραβιαστεί! Με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Παραβιάσεις κατά σύστημα, επάγγελμα και κατά συρροή, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που άνετα και χωρίς αναστολές, αν υπήρχε ένας εισαγγελέας στο ύψος του ΝτιΠιέτρο, θα μπορούσε να παραπέμψει αρκετούς ανώτατους και ανώτερους υπαλλήλους και να ασκήσει διώξεις σε βαθμό κακουργήματος για το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας! {άρθρο 108,παρ.2}  

Όλα όσα έχουν διαδραματιστεί από το 2010, και εντεύθεν, ειδικώς δε μετά τα γεγονότα που αφορούν και επακολούθησαν στην «εισβολή» στο γραφείο του π. διευθυντή της ελληνικής κατασκοπίας της υπηρεσίας, Κώστα Αγγελάκη, έχουν εκθέσει  ανεπανόρθωτα την συγκεκριμένη ελληνική (;) κρατική υπηρεσία. Η βλάβη που έχει υποστεί η εθνική υπηρεσία πληροφοριών θεωρείται μεγάλη και μη αναστρέψιμη.  Ήδη, από όσα, άλλοτε τραγικά επικίνδυνα για την ασφάλεια της χώρας και άλλοτε κωμικοτραγικά που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, και έχουν δει το φως της δημοσιότητας όλο αυτό το διάστημα, χωρίς ίχνος προστασίας –έστω για τα προσχήματα- ακόμα και ευαίσθητης κρατικής σημασίας «μυστικών», η Ελλάδα για  πολλές άλλες κρατικές μυστικές υπηρεσίες εντός της ευρωπαϊκής και βαλκανικής περιοχής αλλά και πέραν του ατλαντικού, θεωρείται «ελεύθερο πεδίο δράσης»…  Κοινώς σουρωτήρι! Μπάζει από παντού!   

Είτε μας αρέσει, είτε μας δυσαρεστεί, η συγκεκριμένη υπηρεσία έχει σκοπό την συλλογή πληροφοριών, σχετικών με την ασφάλεια της χώρας. Διαθέτει, μάλιστα και τους κατάλληλους νόμιμους μηχανισμούς, προκειμένου να ικανοποιεί τις ανάγκες συλλογής αυτών των πληροφοριών. Αρκεί οι υπάλληλοί της να κινούνται μέσα σε νόμιμα πλαίσια και πάντα προς την κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των εθνικών αναγκών περί αντιμετώπισης εθνικών κινδύνων. Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών είναι επιφορτισμένη από τον ιδρυτικό της νόμο, μεταξύ άλλων, με το αντικείμενο της συλλογής πληροφοριών με σκοπό τη διαφύλαξη της εθνικής μας ασφάλειας και της προάσπισης των εθνικών μας συμφερόντων, καθώς και της πρόληψης και αντιμετώπισης δραστηριοτήτων που συνιστούν απειλή κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος και των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου. Η φύση της αποστολής της υπηρεσίας, η γεωστρατηγική θέση της χώρας αλλά και οι διεθνείς εξελίξεις του τελευταίου χρονικού διαστήματος επιβάλλουν τη διαρκή ετοιμότητα του προσωπικού, την ομόνοια και την σύμπνοια των στελεχών της και την γενικότερη άριστη λειτουργία της υπηρεσίας.

Σε αντίθεση με τα παραπάνω, τα τελευταία χρόνια -από τότε που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας η κυβέρνηση του Γεωργίου Α. Παπανδρέου (ΓΑΠ) έχει διαταραχθεί σε επικίνδυνο πλέον βαθμό για την ασφαλή λειτουργία της υπηρεσίας, το κλίμα εργασιακής ειρήνης που επιβάλλεται να επικρατεί εντός της συγκεκριμένης υπηρεσίας με την ιδιαίτερη και ευαίσθητη αποστολή. Καθημερινά σχεδόν, βγαίνουν στην επιφάνεια στα ΜΜΕ  και στο Διαδίκτυο αναφορές για υποθέσεις που αφορούν μείζονα θέματα εθνικής ασφαλείας αλλά και ενδοϋπηρεσιακές διαμάχες που τις προξενεί κυρίως η εκ μέρους των διοικήσεων της υπηρεσίας αλόγιστη διαχείριση του προσωπικού της υπηρεσίας, ενώ έχει χαθεί κάθε μορφή αγαστής συνεργασίας και σχέσης μεταξύ της διοίκησης, στελεχών της υπηρεσίας και των συνδικαλιστικών τους εκπροσώπων.

Δυστυχώς, υπό το καθεστώς της ευνοιοκρατίας και του άκρατου κομματισμού που εισήλθε με την μορφή και το πρόσχημα του συνδικαλισμού, ως τυφώνας που σάρωσε τα πάντα στο πέρασμα του, μετά το 1981 και την άνοδο στην εξουσία του αειμνήστου Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, που επικρατεί στην Ε.Υ.Π., είναι φυσικά αδύνατον να παραχθεί οποιοδήποτε εθνικά ωφέλιμο έργο, ενώ από συγκεκριμένες αναξιοκρατικές επιλογές είναι φανερό ότι τίθενται σε αμφισβήτηση ακόμη και τα εθνικά μας συμφέροντα.

Κατ’ επανάληψη, από τότε που ξεκίνησε να δημοσιοποιείται αυτή η έρευνα, στα τέλη του 2013-αρχές 2014 εως σήμερα Ιούνιος 2017, έχουμε τονίσει και αποκαλύψει με σειρά ρεπορτάζ και στοιχείων {με έγγραφα, εκθέσεις και αναλύσεις}, το τεράστιο κόστος για την χώρα και τα εθνικά της συμφέροντα, αυτή η αλληλοεξόντωση. Η αλληλοφαγωμάρα. Τους κινδύνους που εγκυμονούν τα επαναλαμβανόμενα λάθη. Οι αδικίες. Οι συνεχείς διώξεις, ειδικότερα ενός συγκεκριμένου ατόμου, με το οποιο έχουμε ασχοληθεί και αυτός είναι ο Κώστας Αγγελάκης.  Έχει κάνει λάθη; Φυσικά! Πολλά και ίσως ανεπανόρθωτα. Προσοχή: Όχι, όμως εις βάρος της χώρας. Αυτό έχει προκύψει επίσημα και με τον πιο κατηγορματικό τρόπο με την αθώωση του από την ελληνική δικαιοσύνη. Κρίθηκε από την υφιστάμενη (νέα υπό τον Αλέξη Τσίπρα κυβέρνηση) διοίκηση του Γιάννη Ρουμπάτη,  ότι πρέπει για δικονομικούς λόγους –αλλά προφανώς με άλλες σκοπιμότητες και ακόμα βαθύτερες αιτίες – ότι πρέπει να ασκηθεί αναίρεση σε μια ακραία και ιδιότυπη κατά γράμμα εφαρμογή του νόμου μέχρι τέλους υπερασπίσεως των συμφερόντων του ελληνικού δημοσίου (;) έναντι ποιου; ΟΚ. Έγινε. Η απόφαση που αναμένεται θα δείξει και την συνέχεια.  Όλα τα άλλα, τι νόημα έχουν; Πάμε λοιπόν να δούμε κάποια στοιχεία που καθιστούν αφερέγγυα και άδικη την παρούσα διοίκηση του Γιάννη Ρουμπάτη,  αλλά και τις αμέσως προηγούμενες, όχι μόνο διότι παραβιάζουν μια σειρά νόμων αλλά καταργούν εμπράκτως και αυτή ακόμα την έννοια περί δκαίου.     

Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων αυτών χρόνων, η υπηρεσία έχει ασκήσει πρωτοφανείς και ανυπόστατες διώξεις ή ακόμη έχει επιβάλλει εξοντωτικές και πρωτοφανείς για τα δεδομένα, όχι μόνο της υπηρεσίας, αλλά και ολόκληρου του δημόσιου τομέα, πειθαρχικές ποινές σε βάρος υπαλλήλων, μεταξύ των οποίων και σε πρώην υψηλόβαθμα υπηρεσιακά στελέχη και συνδικαλιστές, όπως του Κων/νου Αγγελάκη, προέδρου και Αθανασίου Χαϊκάλη,  αντιπροέδρου της (υπό εκκαθάριση πλέον) Ομοσπονδίας των Συλλόγων της Υπηρεσίας (Π.Ο.Σ.Ε.Υ.Π.), οι οποίες διώξεις έχουν καταγγελθεί, κατά το παρελθόν και από την Α.Δ.Ε.Δ.Υ. αλλά και από τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης, όταν και ξεκίνησαν οι διώξεις των ανωτέρω αναφερόμενων στελεχών από την τότε κυβέρνηση Γ. Α. Παπανδρέου για τους γνωστούς σε όλους μας πλέον λόγους. Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι δύο ανωτέρω υπάλληλοι, είτε έχουν αθωωθεί στα ποινικά δικαστήρια (Κ. Αγγελάκης), είτε έχουν απαλλακτική πρόταση στην ΕΔΕ (Αθ. Χαικάλης) για τις πειθαρχικές υποθέσεις που τους είχαν ασκηθεί προ εξαετίας και πενταετίας αντίστοιχα (οι συγκεκριμένες διώξεις).

Ο αριθμός των πειθαρχικών διώξεων που έχουν ασκηθεί στην υπηρεσία κατά τα τελευταία χρόνια ξεπερνά κατά πολύ το σύνολο όλων των προηγούμενων ετών από ιδρύσεως της υπηρεσίας, συμπεριλαμβανομένης της περιόδου της δικτατορίας με αποτέλεσμα να δημιουργείται κλίμα εκφοβισμού, ανασφάλειας και τρόμου σε βάρος των υπαλλήλων και ειδικότερα των νεοτέρων από αυτούς.

Παράλληλα, ενώ τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα είναι ιδιαίτερα επιμελή στην άσκηση πειθαρχικών διώξεων σε βάρος των ανωτέρω αναφερόμενων υψηλόβαθμων στελεχών - συνδικαλιστών, δεν έχουν ακόμη ολοκληρώσει τις πειθαρχικές διώξεις σε βάρος υπαλλήλων που κατηγορούνται από τριετίας τουλάχιστον, για διάφορα αδικήματα, ακόμη και κακουργηματικού χαρακτήρα ή τις έστειλαν στο αρχείο επικαλούμενα δήθεν την «εργασιακή ειρήνη» και το νόμο «Κατρούγκαλου», μόνο και μόνο επειδή είναι φίλα προσκείμενοι στη σημερινή κατάσταση, εφαρμόζοντας έτσι δύο μέτρα και δύο σταθμά στην απόδοση δικαίου μέσα στους κόλπους της υπηρεσίας.  Είμαι αναγκασμένος, παρ ότι στο παρελθόν δεν το έχω πράξει, σεβόμενος την απαραβίαστη αρχή των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, αλλά πάνω από όλα για να μη κάνω αυτό ακριβώς που έχω επικρίνει άλλους για την δημοσιοποίηση ονομάτων και άλλων στοιχείων, ειδικώς για κρατικούς υπαλλήλους, των οποίων οι ευθύνες και οι αρμοδιότητες είναι η διαφύλαξη και η ασφάλεια της χώρας μας, επομένως εις ανταπόδοση το ελληνικό κράτος διαφυλάσσει  και την δική τους προσωπική ασφάλεια από κάθε κίνδυνο, να γράψω με ονόματα. Στοιχεία. Και να παραθέσω λεπτομέρειες. Εφ όσον προηγούμενα όλα αυτά τα ονόματα έχουν γίνει βορά προς πάσης φύσεως «ενδιαφερόμενο» πρόσωπο ή ξένο κρατικό φορέα… όχι μία, ούτε δυο, αλλά 100αδες φορές και σε πολλές και διαφορετικές περιπτώσεις. Πάμε στα γεγονότα για να γίνει κατανοητό το μέγεθος των λαθών αλλά κυρίως της εσωτερικής κρατικής σήψης και διαφθοράς.  

Τι συμβαίνει (επιτέλους);
Πού οδηγείται η ελληνική κρατική υπηρεσία;

Δηλαδή, η υπηρεσία δεν δείχνει τον ίδιο ζήλο για την αποκατάσταση της ομαλής λειτουργίας της και της διαφύλαξης του κύρους της, σε περιπτώσεις άλλων υπαλλήλων της κατά των οποίων έχουν ασκηθεί από τη Δικαιοσύνη ποινικές διώξεις κακουργηματικού χαρακτήρα για σοβαρότατα αδικήματα.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τον Θεόδωρο Σπατιώτη, σε βάρος του οποίου έχει ασκηθεί από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματοςγια το αδίκημα της παραβίασης Μυστικών της Πολιτείας, τουέχει επιβληθεί από τον 3^ο Τακτικό Ανακριτή κ. Δημ. Φούκαπου διεξήγαγε την έρευνα για την γνωστή υπόθεση «Πυθία» (Υποκλοπές Vodafone– Προσπάθεια αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή – Απόπειρα δολοφονίας του τότε Πρωθυπουργού)ο περιοριστικός όρος της απαγόρευσης εξόδου από τη Χώρα και παρόλα αυτά, ήδη τρίαπερίπου χρόνιαμετά, δεν έχει ασκηθεί σε βάρος του πειθαρχική δίωξη, δεν έχει καν τεθεί σε αργία, αλλά εξακολουθεί να ασκεί τα καθήκοντά του ως υπάλληλος της Ε.Υ.Π., τόσο αυτός όσο και η συγκατηγορούμενή του Αγγελική Πατελάκη. Τελικό αποτέλεσμα στην συγκεκριμένη υπόθεση;  την Δευτέρα 19 Ιουνίου ήρθε η «αθώωση» του Θ. Σπατιώτη, με 4 προς ένα και αναπάντητα τα  10αδες κρίσημα ερωτήματα του εκπροσώπου των εργαζομένων, Σ. Ν.  στο πειθραρχικό. Μια πειθαρχική διαδικασία που ολοκλήρωσε (;) ταχύτητατα τις  εσωτερικές ανακρίσεις, χωρίς ανακρίσεις (sic)  -την ίδια στιγμή που εκκρεμούν και καρκινοβατούν άλλες- με τα ερωτήματα να παραμένουν αναπάντητα. Εξέλιξη «προπομπός» της ίδιας υπόθεσης στο δικαστήριο, ώστε αυτή η αθώωση να αποτελέσει εφαλτήριο και την βάση και για την αθώωση του σε μια υπόθεση που τα στοιχεία βοούν. Κραυγάζουν. Αλλά το σύστημα και το βαθύ κράτος προστάζει…. 

Σημειώστε ότι το αδίκημα που αντιμετωπίζουν Σπατιώτης και Πατελάκη είναι κακούργημα! Και το πόρισμα για την εσωτερική ΕΔΕ, όταν για άλλες υποθέσεις επιδεικνύεται απίστευτη καθυστέρηση και παρά τις αθωώσεις (περίπτωση Αγγελάκη – Χαϊκάλη), βγήκε χωρίς να εχουν κληθεί βασικοί μάρτυρες! Άνθρωποι που και γνώριζαν και ήθελαν να καταθέσουν. Ο κ. Λιούκας όμως άλλα προτάσσει… άλλα, και όχι το συμφέρον της υπηρεσίας. Τα ακούτε, αξιότιμε Κύριε Ρουμπάτη (λέγε με Χρυσοχοϊδη, Φ. Παπαγεωργίου, Μπίκα, κτλ)… Άλλη θα έπερεπε να είναι βασική σας προτεραιότητα. Άλλη! Να κλείνουν οι πληγές μια προς μια και η υπηρεσία να επανέλθει στην κανονικότητα και την εσωτερική της ηρεμία. Ώστε να προσηλωθεί  στο έργο και την αποστολή της που είναι η προάσπιση των εθνικών συμφερόντων της χώρας σε τομείς δράσεων και ενεργειών της.    

Θέλετε άλλο παράδειγμα; Η υπόθεση με τον Βασίλειο Δρακακάκη, σε βάρος του οποίου ασκήθηκε από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών δίωξη για το αδίκημα της δουλεμπορίας. Την  κατηγορία αυτή η Υπηρεσία την εκτίμησε προφανώς ως ήσσονος σημασίας, που μάλλον δεν διαταράσσει τη λειτουργία της και δεν θίγει το κύρος της, αφού όχι μόνο ο υπάλληλοςδεν τέθηκε σε αργία, αλλά συμμετέχει και ως τακτικό μέλος στο υπηρεσιακό - πειθαρχικό συμβούλιο των πολιτικών υπαλλήλων της Ε.Υ.Π.!!! Συμμετείχε μάλιστα και στη συνεδρίαση της 4^ης Ιανουαρίου 2016, κατά την οποία εκδόθηκε η απόφαση για τον Κ. Αγγελάκη, ψηφίζοντας υπέρ της επιβολής σε βάρος του της πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης, αναγκάζοντας τον Κ. Αγγελάκη να προσβάλει και αυτήν την παράνομη απόφαση στο ΣτΕ.

Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε μια πλειάδα άλλων κραυγαλέων περιπτώσεων, αλλά για πολλούς και ευνόητους λόγους δεν το πράττουμε στην παρούσα φάση…  Ένα στοιχείο μόνον φτάνει για να κατανοηθεί το μέγεθος της σήψης και της κρίσης. Περισσότερες από 50 (μικρές ή μεγάλες) υποθέσεις  βρίσκονται (ή καρκινοβατούν) στην Ελληνική δικαιοσύνη. Αυτό και μόνον αρκεί. 

Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών(ΕΥΠ) λοιπόν φαίνεται ότι τηρεί «δύο μέτρα και δύο σταθμά», όσον αφορά τους υπαλλήλους της, σε βάρος των οποίων εκκρεμούν ποινικές διώξεις, και μάλιστα κακουργηματικού χαρακτήρα, και δε δείχνει να θίγεται στο ελάχιστο από σοβαρότατες κατηγορίες που εκκρεμούν σε βάρος άλλων υπαλλήλων. Ούτε σπεύδει να εκδώσει γι’ αυτές βαρύγδουπες ανακοινώσεις, όπως έκανε ο κ. Μ. Χρυσοχοΐδης με την τότε συνδικαλιστική ηγεσία της υπηρεσίας. 

Οι περιπτώσεις αδικίας και κακοδικίας, ούτε μια, ούτε δυο. Απλά η περίπτωση Αγγελάκη στιγματίζει τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες και θα φέρει την βαριά γκρίζα σκιά της και τις πληγές της να αιμοραγούν εσωτερικά  για πολλά ακόμα χρόνια. Σέρνοντας τα προβλήματα το ένα πίσω από το άλλο. Με δίκες. Εφέσεις. Αναιρέσεις. Καταδίκες. Προσφυγές στα ευρωπαϊκά δικαστήρια και η χώρα θα αυτοεξευτελίζεται. Γιατί; Γιατί ουδείς τολμά να βάλει τέρμα σε αυτό τον ολισθηρό  κατήφορο. Ουδείς έχει σθένος να προτάξει το εθνικό συμφέρον, και στην προκειμένη περίπτωση, να μαζέψει τα κομμάτια της 1000πληγωμένης Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, και να βάλει ένα τέρμα σε όλο αυτό το ζήτημα που αν μη τι άλλο  εκθέτει την χώρα. Ανεπανόρθωτα.  Κάποιος να φέρει την εσωτερική γαλήνη σε αυτή την πολύπαθη κρατική υπηρεσία και να κλείσει χαίνουσες πληγές. Πληγές που θα στιγματίζουν και θα καθιστούν, αν όχι απλά αναξιόπιστη την υπηρεσία, αλλά και ανίκανη να φέρει εις πέρας την υψηλή αποστολή της που δεν είναι άλλη από την ασφάλεια εντός και πέριξ των συνόρων. 

Όλα τα παραπάνω πρωτοφανή φαινόμενα έχουν δημιουργήσει μεγάλη αναστάτωση στην ΕΥΠ.  Καθημερινές  εσωτερικές διαμάχες. Ίντριγκες. Διαμάχες. Μαύρο αδήλωτο χρήμα. Συνωμοσίες. Πάθη και μίση συπληρώνουν το πάζλ. Αλλά και προδοσίες. Ναι προδοσίες! Και μάλιστα στο ανώτερο δυνατο επίπεδο! Σε επίπεδο υπουργού! (βλ δηλώσεις Χρυσοχοϊδη περί w/leaks)  και  συνεχή πόλεμο ανακοινώσεων ανάμεσα στις συνδικαλιστικές της ομάδες. Ανακοινώσεις ανάμεσα στους Συλλόγους των εργαζομένων και ανάμεσα στα ίδια τα στελέχη, φθάνοντας στο σημείο να δημοσιεύονται μέχρι και απαξιωτικά για την υπηρεσία δημοσιεύματα στον Τύπο και στο Διαδίκτυο, με αποτέλεσμα να έχει χαθεί η απαραίτητη ηρεμία, ομοψυχία και προσήλωση στο εθνικό έργο της υπηρεσίας από τα στελέχη της με αποκλειστική ευθύνη της πολιτικής και φυσικής ηγεσίας της υπηρεσίας. Και να ήταν μόνο αυτό; Δυστυχώς μέσω ανακοινώσεων –αρκετές φορές- έχουν δοθεί στη δημοσιότητα και σημαντικά στοιχεία – πληροφορίες χρήσιμα προς ξένες (και όχι απαραίτητα προς φίλιες χώρες) και δεν έχει ανοιξει μύτη! 

Κρίσιμα ερωτηματικά με αποκαλύψεις...

Από την πλευρά μας, για να είμαστε χρήσιμοι κ παραγωγικοί αλλά και να προσφέρουμε επί της ουσίας, βασισμένοι σε περιπτώσεις γεγονότα, πρόσωπα και καταστάσεις, θα θέσουμε κάποια εύλογα  ερωτήματα προς τους αρμοδίους για τρέχουσες υποθέσεις και ιστορίες. Απευθύνονται προς κάθε αρμόδιο. Πρόσωπα, Υπουργούς  και  κρατικούς  φορείς:

1) Αληθεύει ότι χαμηλόβαθμος υπάλληλος, φίλα προσκείμενος στο ΣΥΡΙΖΑ, και συνδικαλιστής της Ε.Υ.Π., στον οποίο έχει απαγορευθεί η έξοδος από τη χώρα για τη κατηγορία της κακουργηματικής παραβίασης Μυστικών της Πολιτείας και ο οποίος διώκεται και για πλήθος άλλων παρανόμων πράξεων, δεν έχει τεθεί σε δυνητική αργία;

2) Αληθεύει ότι την ίδια στιγμή ο Κωνσταντίνος Αγγελάκης, που έχει αθωωθεί για τις πλημμεληματικού χαρακτήρα κατηγορίες από το Εφετείο Αθηνών, παραμένει σε δυνητική αργία, ενώ του έχει επιβληθεί με αμφιλεγόμενες διαδικασίες και η ποινή της οριστικής παύσης με την δικαιολογία ότι η υπόθεση πρέπει να τελεσιδικήσει στον Άρειο Πάγο; Πώς είναι δυνατόν κάποιος, ο οποίος έχει αθωωθεί για πλημμεληματικού –μάλιστα- χαρακτήρα κατηγορία, να τίθεται σε καθεστώς δυνητικής αργίας, ενώ κάποιος που διώκεται για κακουργηματική παραβίαση Μυστικών της Πολιτείας ή και για δουλεμπόριο να είναι στο απυρόβλητο; Γιατί ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά;

3) Αληθεύει ότι το ίδιο συμβαίνει και με την περίπτωση του Αθανασίου Χαϊκάλη για τον οποίο υπάρχει απαλλακτική πρόταση από τη διεξάγουσα τη σχετική ΕΔΕ ανακρίτρια, αλλά παρά ταύτα παραμένει σε κατάσταση δυνητικής αργίας, ενώ του επεβλήθη και η βαρύτατη ποινή του υποβιβασμού βαθμού; Γιατί και σ’ αυτή την περίπτωση ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά;  

4) Αληθεύει ότι η Ε.Υ.Π. επί Γ. Α. Παπανδρέου, κατηγόρησε τον Κ. Αγγελάκη, τον Αθ. Χαικάλη και άλλα δώδεκα στελέχη της Ε.Υ.Π. και επτά του Υπουργείου Οικονομίας για κακουργηματική απάτη εις βάρος του Δημοσίου και εις βάρος των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για τη γνωστή υπόθεση του «Γεωγραφικού Συστήματος Διασυνοριακής Ασφάλειας κατά τη Μετακίνηση Ανθρώπων και Αγαθών» και η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο έπειτα από Απόφαση του Συμβουλίου Εφετών; Ισχύει επίσης ότι η διοίκηση της Ε.Υ.Π. επί Γ. Α. Παπανδρέου κατηγόρησε τον Κ. Αγγελάκη δεύτερη φορά για κακουργηματική απάτη, για πλαστογραφία και για παράβαση καθήκοντος και αυτός έχει αθωωθεί για όλες τις κατηγορίες που του αποδόθηκαν με σύμφωνη μάλιστα γνώμη Εισαγγελέα και Έδρας των Δικαστηρίων; Γιατί το συγκεκριμένο «σύστημα» που έχει τις ρίζες του στις καλές εποχές του Άκη και των «συντρόφων» του στην  Ε.Υ.Π. εμμένει να διώκει το συγκεκριμένο υπάλληλο. Τι φοβούνται;

5) Είναι αλήθεια ότι τα αρμόδια όργανα κάλεσαν τον Κ. Αγγελάκη σε απολογία για διάφορες υποθέσεις και αρνήθηκαν να του χορηγήσουν αντίγραφα σημαντικών εγγράφων των δικογραφιών που σχηματίσθηκαν; Είναι αλήθεια ότι έχει αιτηθεί πολλαπλώς ακόμη και εξωδίκως την χορήγηση εγγράφων για την υπεράσπισή του και του έχει δοθεί απάντηση ότι αν τα ξανααιτηθεί, το αίτημά του θα χαρακτηρισθεί ως καταχρηστικό και ότι η υπηρεσία θα απαξιώσει να του απαντήσει επί τούτου;

6) Άλλαξε και, αν ναι, γιατί η σύνθεση του Πειθαρχικού Συμβουλίου που εξέταζε την υπόθεση του Κ. Αγγελάκη, εν μέσω συζήτησης της υπόθεσης; Μήπως δεν έβγαιναν τα κουκιά σε κάποιους, όπως συνέβη το καλοκαίρι του 2015 στην υπόθεση του άλλου στελέχους, του Αθ. Χαικάλη, που κατηγορείται και αυτός άδικα για κατασκοπία;

7) Συμμετείχε, μετά την αλλαγή της σύνθεσης στο Συμβούλιο, άτομο που είχε ελέγξει διοικητικά ο ελεγχόμενος Κ. Αγγελάκης και αργότερα το άτομο αυτό είχε κατηγορήσει τον ελεγχόμενο σε συνδικαλιστικό πειθαρχικό έλεγχο; Επιτρεπόταν η συμμετοχή του για λόγους μεροληψίας, αν ισχύουν αυτά; Το ίδιο άτομο είναι αλήθεια ότι είναι υπόδικο αυτή τη στιγμή για το αδίκημα της δουλεμπορίας και δεν έχει τεθεί, ούτε αυτό, όπως προαναφέραμε σε κατάσταση δυνητικής αργίας, όπως έχουν τεθεί αδίκως οι Κ. Αγγελάκης και Αθ. Χαϊκάλης; 

8) Είχαν ζητήσει οι ελεγχόμενοι την εξαίρεση του προέδρου του υπηρεσιακού πειθαρχικού συμβουλίου και Β΄ υποδιοικητή της υπηρεσίας για σοβαρούς λόγους που έγκαιρα είχαν αναπτύξει;

9) Αληθεύει ότι στο τρίτο μέλος που ψήφισε θετικά για την εξόντωση και απόλυση ενός ανθρώπου με οικογένεια, τάξανε διευθυντική θέση για τη θετική εναντίον του ψήφο;

10) Ερευνήθηκαν στο στάδιο του ελέγχου της υπόθεσης οι καταγγελίες της αειμνήστου υπαλλήλου της Ε.Υ.Π., Ευγενίας Λεβογιάννη, του ελεγχόμενου αλλά και άλλων υπαλλήλων για το καθεστώς τρομοκρατίας που επέβαλε το τότε σύστημα διοίκησης επί κυβερνήσεως Γ. Α. Παπανδρέου για να στήσει αυτήν την σκευωρία στον Κ. Αγγελάκη, στον Αθ. Χαικάλη αλλά και σε μια πλειάδα άλλων στελεχών της Υπηρεσίας που όλα αθωώθηκαν από την Ελληνική Δικαιοσύνη;

11) Βρέθηκε ποτέ εκτός Ε.Υ.Π. κάποιο από τα έγγραφα που «βρεθήκαν» στο γραφείο του Κ. Αγγελάκη και που δήθεν παρανόμως κατείχε; Έχει γίνει ποτέ κάποια αναφορά - καταγγελία από κάποιον υπάλληλο ότι έχει χάσει κάποιο έγγραφό του και αυτό βρέθηκε στο γραφείο του ελεγχόμενου; Αν όχι, προς τι τέτοιο μένος εναντίον του, όταν όλοι γνωρίζουμε, απ΄ ότι έχει δημοσιοποιηθεί στα ΜΜΕ και στο Διαδίκτυο αλλά και από ό,τι ακούσαμε στις δικαστικές αίθουσες, ότι έχουν «πιαστεί» συνάδελφοί του να κατέχουν στοιχεία εκτός υπηρεσίας, ή να διεισδύουν παρανόμως στους ηλεκτρονικούς λογαριασμούς άλλων διευθύνσεων και τμημάτων από τα δικά τους, ή να επικοινωνούν με ξένες υπηρεσίες εν αγνοία της διοίκησης της υπηρεσίας, και αυτοί να «πέφτουν» στα πολύ «μαλακά» ή να μην τιμωρούνται καθόλου, αλλά το αντίθετο, να προάγονται και να καταλαμβάνουν καίριες θέσεις ακόμη και προϊσταμενικές; 

12) Αλήθεια τι έγινε με αυτές τις υποθέσεις; και τι γίνεται με τους υπάλληλους της Ε.Υ.Π., πρώην και νυν, που καταθέτουν ανοικτά και ανερυθρίαστα στα ακροατήρια των Δικαστηρίων υπέρ δημοσιογράφων που έχουν αποκαλύψει άκρως απόρρητα στοιχεία υπάλληλων αλλά και της υπηρεσίας; Δεν αποκαλύπτεται κατ αυτόν τον τρόπο ποιος ήταν η πηγή του δημοσιογράφου γι αυτά τα δημοσιεύματα; Και δεν αποκαλύπτεται και η «σχέση» του δημοσιογράφου με την τότε διοίκησή της;

13) Είναι αλήθεια ότι το Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ε.Υ.Π. απάλλαξε, προσφάτως, υπάλληλο φίλα προσκείμενο στον ΣΥΡΙΖΑ που δικάστηκε και καταδικάστηκε δις από την Ελληνική Δικαιοσύνη, γιατί ξυλοφόρτωσε γυναίκα υπάλληλο, υφισταμένη του;

14) Θα αναλάβει επιτέλους κάποιες πρωτοβουλίες και ποιες συγκεκριμένες ο διοικητής της, ώστε να επανέλθει το απαραίτητο για την επίτευξη των στόχων της, κλίμα ηρεμίας και συνεργασίας στη Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών;

Σε αυτό το σημείο, και παρά την κριτική  που στο παρελθόν του ασκήσαμε, οφείλουμε να επισημάνουμε τον τρόπο παρέμβασης του τέως διοικητού της υπηρεσίας κ. Θ. Δραβίλλα όταν «έσκασε» στα χέρια του υπόθεση υπαλλήλου για σχέσεις με ξένη υπηρεσία. Ο υπάλληλος κατηγορήθηκε να διέρρευσε ευαίσθητες εθνικά πληροφορίες σε υπηρεσία ξένης χώρας…! Το γεγονός διέρρευσε στον Τύπο…

Δεν εντυπωσιάζει μόνο το γεγονός της διαρροής και δημοσίευσης του «περιστατικού». Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί και το πώς η διοίκηση Δραβίλλα διαχειρίστηκε αυτή την υπόθεση, την διερεύνησε σε μία ορθολογιστικότατη προσέγγιση, δηλαδή της μη γνωστοποίησης του «περιστατικού» (επιλογή που λειτουργεί με βάση το δόγμα πως «μέσα από την αποτυχία, με τις κατάλληλες επιλογές και χειρισμούς μπορεί να αποκτηθεί ανέλπιστο όφελος», αφού υπήρξαν δυνατότητες πιθανής εκμετάλλευσής του από το τμήμα Αντικατασκοπείας, οι οποίες κατέρρευσαν μετά την διαρροή του «γεγονότος»).

Η «αντίδραση» της τότε διοίκησης Δραβίλλα συγκριτικά με το πρόσφατο παρελθόν   έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πάγια τακτική άλλων διοικήσεων (π.χ. του κ. Μπίκα – Φ. Παπαγεωργιου). Διοικήσεις, οι οποίες επέλεγαν χωρίς να προηγηθεί κάποια σοβαρή αποκλειστικά εσωτερική διερεύνηση, να επιβάλουν εξοντωτικές ποινές (για κομματικούς λόγους εκδίωξης «πολιτικών, κομματικών και συνδικαλιστικών αντιφρονούντων») ή να αποστέλλουν στην Δικαιοσύνη υποθέσεις που προκαλούσαν τον γέλωτα (όσων τις παρακολουθούσαν), αλλά και πολλά πικρά ερωτηματικά όχι μόνο για την ποιότητα της διοίκησης της ΕΥΠ, αλλά για την άμεση εμπλοκή της σε μαφιόζικες απόπειρες «ξεκαθαρίσματος» ή «διαπόμπευσης» προσώπων που δεν υπάκουαν σε κομματικές ή μη σύννομες (και παράνομες) «υπηρεσιακές» εντολές…Τούτο καταδεικνύει η έρευνα ίσαμε σήμερα του ανακριτή Δ.Φούκα…

Έτσι, λοιπόν, εύλογα το περιστατικό απομάκρυνσης (επί κυβερνήσεως Γ. Α. Παπανδρέου και διοικήσεως Κ. Μπίκα) του υπαλλήλου της ΕΥΠ, Κώστα Αγγελάκη που προαναφέραμε, ο οποίος κατηγορήθηκε ότι δήθεν διέρρευσε εκτός υπηρεσίας, κατάλογο υποψηφίων (όχι επιτυχόντων) ενός διαγωνισμού πρόσληψης στην ΕΥΠ.

Ο συγκεκριμένος υπάλληλος τέθηκε σε αργία, στην οποία αναιτιολόγητα βρίσκεται μέχρι σήμερα, χωρίς έστω το προηγηθέν αποτέλεσμα κάποιας ΕΔΕ ή άλλης εσωτερικής έρευνας για να καταλήξει η υπόθεση της δήθεν «διαρροής» αδιαβάθμητων μάλιστα πληροφοριών).

Κι ενώ πολύ καλά έπραξε ο κ. Δραβίλλας και διενήργησε εσωτερική έρευνα σχετικά με την «διαρροή ευαίσθητων πληροφοριών», αποφεύγοντας την παραπομπή της υπόθεσης σε άλλον θεσμικό φορέα (Δικαιοσύνη), αναρωτιόμαστε, γιατί δεν επιβάλλεται αυτή η πρακτική και για παλαιότερες υποθέσεις (όπως λόγου χάριν αυτές που θυμηθήκαμε), προκειμένου να μην κατηγορηθεί κανείς πως λειτουργεί την ΕΥΠ με δυο μέτρα και δύο σταθμά, στέλνοντας σαφές μήνυμα δικαίου (και χρηστής διοίκησης) προς τους υπαλλήλους της και «επιβάλλοντας» με αυτόν τον τρόπο «ηρεμία» στο μέχρι σήμερα επιτηδευμένα «ασταθές» περιβάλλον της συγκεκριμένης υπηρεσίας.

Σκοπός δικός μας δεν είναι να κρίνουμε το οτιδήποτε συμβαίνει στο ούτως ή άλλως πολυπαθές (λόγω πολιτικών παρεμβάσεων, ανόητων ή και επικίνδυνων πολιτικών προσώπων που φέρονται να εκμεταλλεύθηκαν την θεσμική λειτουργία της υπηρεσίας) και πολυτάραχο (λόγω της φύσης του αντικειμένου λειτουργίας της συγκεκριμένης κρατικής υπηρεσίας) εσωτερικό της ΕΥΠ.

Ωστόσο, εύλογα προκαλεί απορία, αν όχι υποψίες, η διαφορετική μεταχείριση και προκαλούμε για την θεσμικά σύννομη, λογική και αυτονόητα απαιτητή λειτουργία μίας μυστικής υπηρεσίας που απαιτείται να παραμένει μυστική, μακριά από αδιάκριτα πρόσωπα και «κουβέντες ειδικών» που δυσχεραίνουν την λειτουργία της και που δημιουργούν επιπρόσθετα προβλήματα.

Τελικά, ίσως η σημερινή διοίκηση να μην έχει κατορθώσει να ασχοληθεί επαρκώς και να αφαιρέσει τον πυρήνα του προβλήματος της συγκεκριμένης υπηρεσίας, ο οποίος φαίνεται πως εστιάζεται στην συνεχιζόμενη δράση ανθρώπων που θα έπρεπε προ πολλού καιρού να απολογούνται στη Δικαιοσύνη και όχι να συνεχίζουν να εργάζονται σε έναν χώρο που, όχι μόνο δεν τίμησαν και δεν σεβάστηκαν, αλλά επιπλέον, τον πρόδωσαν για να ικανοποιήσουν, είτε την ματαιοδοξία τους, είτε τους πολιτικούς τους «μέντορες». Άλλωστε, τα περίφημα "WikiLeaks" μας αποκάλυψαν πολλά... τα οποία επιβάλλουν στην ΕΥΠ να λειτουργήσει -επιτέλους- στο πλαίσιο του αυτονόητου προκειμένου να πάψει οριστικά και αμετάκλητα να χλευάζεται από ανόητους και γελοίους…

Όπως και στο παρελθόν έχω τονίσει, ότι από ετούτο εδώ το βήμα και το ΜΜΕ δεν πρόκειται να τεθεί σε κίνυδνο η ασφάλεια της χώρας μας, το δε κίνητρο της συγκεκριμένης πολυετους έρευνας, μόνο να βοηθήσει, να στηρίξει και από τα λάθη τις τυχόν παραλείψεις, να οφεληθεί η υπηρεσία κατ επέκταση η ίδια η χώρα. Η Πατρίδα μας. Η Ελλάδα. 

Με αυτό και μόνο ως κίνητρο προχωρήσαμε  ένα βήμα πιο πέρα και με την βοήθεια έγκριτων και διακεκριμένων  νομικών παραθέτουμε τα παρακάτω προς επίρρωση των όσων προείπαμε και έχουμε κατ επανάληψη επισημάνει με 10αδες άρθρα και επ ευκαιρία πολλών ρεπορτάζ μας. 

Πόσο ισχύει η θεμελιώδης αρχή της Αμεροληψίας;

Προκειμένου λοιπόν να «συνδράμουμε» το νομικό τμήμα της ελληνικής κρατικής «μυστικής» υπηρεσίας, ερευνήσαμε λίγο περισσότερο  σε βάθος το ζήτημα της Αρχής της Αμεροληψίας στη Δημόσια Διοίκηση και το τι πρέπει να ισχύει, σύμφωνα με το Σύνταγμα, αλλά και τη διεθνή πρακτική σε ό,τι αφορά στη χρηστή διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού ενός οργανισμού, όπως η ΕΥΠ. 

Ιδού το αποτέλεσμα:

Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΟΛΗΨΙΑΣ στη Δημόσια Διοίκηση

Το άρθρο 7 παρ.1 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (Ν.2690/99, όπως ισχύει) ορίζει ότι «τα διοικητικά όργανα, μονομελή ή συλλογικά, πρέπει να παρέχουν εγγυήσεις αμερόληπτης κρίσης κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους» Πρέπει δηλαδή να κρίνουν τις υποθέσεις των διοικούμενων αντικειμενικά και αμερόληπτα, χωρίς να επηρεάζονται από υποκειμενικούς παράγοντες (συμπάθειες, αντιπάθειες, φιλίες, έχθρες κλπ) ώστε να δημιουργείται στο διοικούμενο η πεποίθηση ότι οι πράξεις που εκδίδονται από τα όργανα αυτά είναι αδιάβλητες (ΣΕ 4978/83 - 1856,2805/81 – 312/80 – 2593/78 – 2064/71 – 2876/68).

Κατά την έννοια της παραπάνω διάταξης τα μονομελή διοικητικά όργανα, καθώς και τα μέλη των συλλογικών οργάνων της διοίκησης, δεν παρέχουν εγγυήσεις αμερόληπτης κρίσης, όχι μόνον όταν έχουν, είτε προσωπικό συμφέρον από την έκβαση της συγκεκριμένης υπόθεσης, είτε ιδιαίτερο δεσμό ή ιδιάζουσα σχέση ή εχθρότητα με τους ενδιαφερομένους, αλλά και όταν γενικότερα είναι δυνατόν να δημιουργηθεί εύλογα η υπόνοια ότι έχουν ήδη σχηματισμένη και συνεπώς προειλημμένη γνώμη για την υπόθεση που πρόκειται να κρίνουν (ΣΕ 3370/2007 – 664/2006 – 2175(Ολομ.),2909/2004 – 3846/2003 – 2522/2001(7μελ.) – 3846/2000 – 687,5159/87 – 270,2593/78). Κατά συνέπεια η ενέργεια του διοικητικού οργάνου που έγινε παρά τη συνδρομή τέτοιων λόγων είναι ελαττωματική και συνεπάγεται την ακυρότητα της σχετικής διοικητικής πράξης που εκδόθηκε από το όργανο αυτό, λόγω του τεκμηρίου του επηρεασμού που δημιουργείται, έστω και αν δεν αποδεικνύεται ότι η πράξη αυτή υπήρξε πράγματι μεροληπτική (ΣΕ 3522/2001 (7μελ.) – 664/2006 – 676/2005).

Στην παρ.2 καθορίζονται οι λόγοι για τους οποίους τα μονομελή διοικητικά όργανα καθώς και τα μέλη των πολυμελών διοικητικών οργάνων οφείλουν να απέχουν από κάθε ενέργεια ή διαδικασία που συνιστά συμμετοχή σε λήψη απόφασης ή διατύπωση γνώμης ή πρότασης. Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, αλλά και την πάγια νομολογία του ΣτΕ, όταν υπάρχει ιδιαίτερος δεσμός ή ιδιάζουσα σχέση ή εχθρότητα του μέλους του συλλογικού οργάνου προς το πρόσωπο που αφορά η κρινόμενη υπόθεση, το μέλος αυτό πρέπει να απέχει από τη σύμπραξή του στην έκδοση της σχετικής διοικητικής πράξης (ΣΕ 3390/99 – 1980/83 – 298/80 – 1249/61), διότι διαφορετικά δημιουργείται τεκμήριο επηρεασμού του που κλονίζει την πεποίθηση του διοικούμενου στο αδιάβλητο της κρίσης του οργάνου (ΣΕ 4911/84 – 2721/70). Αν όμως κατά παράβαση κανόνα, που ισχύει πέρα από τα ειδικότερα κωλύματα που προβλέπονται από το νόμο η τους λόγους εξαίρεσης των μονομελών οργάνων ή των μελών συλλογικών οργάνων, εκδοθεί διοικητική πράξη, επέρχεται ακυρότητα αυτής, χωρίς να είναι ανάγκη να αποδειχθεί ότι η απόφαση που έχει ληφθεί, υπήρξε πράγματι μεροληπτική (ΣΕ 3390/99 – 4642/87 – 3210/86 – 2721,3350/70, 3185/67, 2876/66)

Στην παρ.3 προβλέπεται η διαδικασία της αυτοεξαίρεσης,

Στην παρ.4 προβλέπεται η εξαίρεση ύστερα από αίτημα του ενδιαφερομένου, η οποία μπορεί να υποβληθεί σε κάθε στάδιο της διαδικασίας.

Στην παρ.5 προβλέπεται ότι η εξαίρεση μπορεί να διατάσσεται και αυτεπαγγέλτως, στην μεν περίπτωση των μονομελών οργάνων με πράξη της προϊσταμένης αρχής, στη δε περίπτωση μελών συλλογικών οργάνων με απόφαση του οργάνου.

-----

Εκτός από το άρθρο 7 του Κ.Δ.Δ υπάρχουν και ειδικές διατάξεις νόμων που περιέχουν ειδικότερες ρυθμίσεις σε σχέση με το άρθρο και προβλέπουν ειδικά κωλύματα συμφέροντος ή και ιδιαίτερες διαδικασίες σχετικά με την εφαρμογή της αμεροληψίας. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

· Άρθρο 81 του Υπαλληλικού Κώδικα (Υ.Κ.) στο οποίο προβλέπεται η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων βάσει συστήματος αξιολόγησης που να διέπεται από την αρχή της αμεροληψίας, της επαγγελματικής ικανότητας του υπαλλήλου και της αποδοτικότητάς του.

· Άρθρο 107 του Υ.Κ. στο οποίο ορίζονται τα πειθαρχικά παραπτώματα την δημ. Υπαλλήλων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η παράβαση της αρχής της αμεροληψίας και η σύνταξη μεροληπτικής έκθεσης αξιολόγησης.

-----

Το ΣτΕ προσδίδει στην Αρχή της Αμεροληψίας συνταγματική υπόσταση, θεωρώντας την ως ειδικότερη έκφανση της γενικότερης αρχής του Κράτους Δικαίου που απορρέει από το Σύνταγμα και τις καθιερούμενες από αυτό εγγυήσεις υπέρ του πολίτη (ΣΕ 664/2006 – 1117/2000  - 789/1990).

Σε κάθε άλλη περίπτωση που διάταξη νόμου ερμηνεύεται ότι δεν είναι σύμφωνη με την αρχή της αμεροληψίας κηρύσσεται ως μερικώς αντισυνταγματική.

Η νομολογία του ΣτΕ έχει κάνει δεκτό ότι η αρχή της αμεροληψίας ισχύει ανεξάρτητα αν ο νόμος προβλέπει συγκεκριμένο κώλυμα (ΣΕ 1461/56 Ολομ.) Επίσης κάνει δεκτό ότι ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή όχι διάταξη που να προβλέπει για ειδικούς λόγους εξαίρεση του συγκεκριμένου μονομελούς διοικητικού οργάνου ή μέλους συλλογικού οργάνου, η ενέργειά του που έγινε παρά τη συνδρομή λόγων μεροληψίας είναι ελαττωματική και συνεπάγεται ακυρότητα της διοικητικής πράξης, λόγω του τεκμηρίου του επηρεασμού του που δημιουργείται έτσι, έστω και αν δεν αποδεικνύεται ότι η πράξη αυτή είναι πραγματικά μεροληπτική (ΣΕ 664/2006).

Η αρχή της αμεροληψίας έχει υπερνομοθετική ισχύ και γιατί συνδέεται με την αρχή της δίκαιης δίκης που θεσπίζει διάταξη του άρθρου 6. Παρ.1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα δικαιώματα του ανθρώπου, η οποία σύμφωνα με τη νομολογία του ΣτΕ ανάγει σε κανόνα δικαίου υπερνομοθετικού χαρακτήρα μια πανανθρώπινη αξία την ανεξαρτησία και την αμεροληψία του κριτή (ΣΕ 664/2006)

Η Αρχή της αμεροληψίας εφαρμόζεται και στον εισηγητή του συλλογικού οργάνου, διότι όπως έχει κριθεί (ΣΕ 83/86 – 4678/83 – 1482/82), ο εισηγητής εκπροσωπεί την υπηρεσία στο υπηρεσιακό συμβούλιο και με την ιδιότητά του αυτή εισηγείται τα προς συζήτηση θέματα. Είναι δηλαδή πρόσωπο που μετέχει ενεργώς στις εργασίες του υπηρεσιακού συμβουλίου και συντείνει αποφασιστικά στη διαμόρφωση των αποφάσεών του. Έχει ψήφο (ΣΕ 1666/2002 – 164/1991). Ο εισηγητής επηρεάζει τα μέλη του συλλογικού οργάνου και αντίστοιχα την απόφαση ή γνωμοδότηση του συλλογικού οργάνου (ΣΕ 2094/77). 

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) με πάγια νομολογία που έχει διευρύνει σημαντικά το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 6 παρ.1 της ΕΣΔΑ, δεχόμενο ότι ως αστικές δίκες νοούνται όλες οι δίκες που έχουν αντικείμενο ή επιπτώσεις επί αστικών γενικά δικαιωμάτων. Έτσι, θεωρεί ως αστικές δίκες και τις δίκες που γίνονται ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, του Ελεγκτικού Συνεδρίου ή πειθαρχικών συμβουλίων, αρκεί το αντικείμενό τους ή οι συνέπειές τους να είναι περιουσιακές ή να συνεπάγονται κυρώσεις επί αστικών δικαιωμάτων. Ως αστικές δε υποθέσεις θεωρεί και τις πειθαρχικές ποινές παύσης ορισμένης επαγγελματικής δραστηριότητας ή επιβολής δυσμενών διοικητικών μέτρων σε ελεύθερους επαγγελματίες καθώς και τις αγωγές αποζημίωσης κατά του δημοσίου κ.α.

Ήδη ο νομολογιακός αυτός κανόνας αποτυπώνεται στο άρθρο 41 παρ.1 (δικαίωμα χρηστής διοίκησης) του Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο οποίο ορίζεται ότι «Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην αμερόληπτη, δίκαιη και εντός ευλόγου προθεσμίας εξέταση των υποθέσεών του από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης».

Τα διοικητικά όργανα που παραβιάζουν τους κανόνες περί αμεροληψίας έχουν ευθύνη ποινική για αποσιώπηση λόγου εξαίρεσης (άρθρο 254 Π.Κ) ή αθέμιτη συμμετοχή (άρθρο 255 Π.Κ) και πειθαρχική παράβαση υπαλληλικού καθήκοντος (άρθρο 107 παρ.1, γ, ιε, ιστ, ιθ και 109 παρ.2, γ, η Υ.Κ)

Μετά από όλα αυτά, που παραθέσαμε  νομίζουμε αρκετά και ικανά στοιχεία  που θα μπορούσαν να προκαλέσουν την παρέμβαση και άμεσα, όχι μόνον από  τον αρμόδιο υπουργό,  αλλά από τον ίδιο τον  Έλληνα  -και εκάστοτε -  πρωθυπουργό!

 Οφείλουν να αναλάβουν από κοινού  δράση και σχετικές πρωτοβουλίες προς εκτόνωση της κρίσης που ως μη όφειλε έχει ξεσπάσει στον πλέον ευαίσθητο πολύπαθο  νευραλγικό  κρατικό φορέα. Η χώρα δεν αντέχει άλλα δεινά. Οι καιροί πονηροί και ύπουλοι. Οι εχθροί πολλοί και έτοιμοι  να εφορμήσουν… 

RESTART! 7 κρίσιμες προτάσεις για ριζική αναμόρφωση

ΕΠΙΛΟΓΟΣ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

-  Το ερώτημα που ευλογα λοιπόν και μας τίθεται –και δικαίως έθεσαν αρκετοί και σοβαροί
– Πετύχαμε/τε κάτι;
Επί της ουσίας, ίσως όχι. Σε κάποιες περιπτώσεις, ναι…  Η έρευνα φώτισε κάποιες γκρίζες σκιές. Έριξε φως σε γεγονότα. Αποκάλυψε πολλά μέσα από στοιχεία. Έγγραφα. Ντοκουμέντα. Ενδεχομένως βοήθησε τις δικαστικές αρχές σε υποθέσεις εν εξελίξει ή άλλες που εκδικάστηκαν.  Αντίγραφα με 10αδες από τα ρεπορτάζ, τις αποκαλύψεις και στοιχεια της ερευνας μας, βρίσκονται σε φακέλους δικογραφιών ως αποδεικτικό υλικό. Υπ’ αυτή την έννοια, ΝΑΙ ίσως να συνεισέφερε κάτι. Αλλά όχι πολλά στο μεγάλο ζητούμενο που είναι η ίδια η κρατική μηχανή αυτής της ευαίσθητης και πολύπαθης νευραλγικής κρατικής υπηρεσίας. 

- Ωστόσο, στο εσωτερικό της Ελληνικής Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών  δυστυχώς συνεχίζονται –και θα συνεχιστούν – τα ίδια λάθη.  Όσο δεν αλλάζει η νοοτροπία που διακατέχει όλες τις πλευρές. Θα επικρατούν τα ίδια σκοτεινά συμφέροντα. Οι ίδιες παθογένειες. Θα κατατρώγουν τις σάρκες τους εσωτερικά εντός της υπηρεσίας.  Οι μεν με τους δε. Και το αντίστροφο. Με άμεσο και ορατό κίνδυνο, την αποδυνάμωση και απαξίωση της νευραλγικής υπηρεσίας, και τους εν δυνάμει εμπρακτους πια, συνεχείς  επαπειλούμενους εθνικούς κινδύνους που καραδοκούν. Και τους γείτονες μας, Τουρκία, μαζί με τον δορυφόρο της, την Αλβανία να επιχαίρουν  και να απειλούν. Να αποθρασύνονται. Διαρκώς. 

- Όσο η χώρα παραμένει στον ίδιο –και επίσημα πλέον –ζυγό ως αποικιακό κρατικό μόρφωμα. Το πρόβλημα, ειδικά για αυτή την υπηρεσία θα μεγαλώνει. Όσο η Ευρώπη και η Ελλάδα θα εκτίθεται σε συνεχείς απειλές, υπό τις παρούσες παγκόσμιες συνθήκες και των απειλών που εκτοξεύνται καθημερινά από τους παρανοϊκούς φανατικούς του ακραίου Σουνίτικου Ισλάμ, τόσο οι απαιτήσεις των Ελληνικών κρατικών μυστικών υπηρεσιών, όπως και οι προτεραιότητες, θα αλλάζουν.  Άρδην. Ριζικά. Για αυτό και απαιτείται βαθιά τομή. Εκσυγχρονιμός. Ανανέωση στελεχών. Εκπαίδευση. Συνεχή. Ενημέρωση. Κοντολογίς. Επανίδρυση! Restart! Πιο ριζικά; Διάλυση και ξανά χτίσιμο από την αρχή σε στέρεες βάσεις. Γερά θεμέλια. Μάλιστα η μεγαλύτερη θωράκιση θα ήταν σε θεσμικό επίπεδο μέσω του συντάγματος επ ευκαιρία και της επερχόμενης συνταγματικής αναθεώρησης. Δηλαδή: 

1)Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών να τελεί υπό ειδικό καθεστώς υπαγόμενη απευθείας στον αρχηγό του Ελληνικού Κράτους και στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών. Με πρακτικά άκρως απόρρητα!

2) να έχει δικό της προϋπολογισμό υπό την έγκριση ειδικής μόνιμης επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων. Να εξαιρείται από περικοπές και δαπάνες. Με τις ανάλογες προσαρμογές σε μισθούς/ συντάξεις με εκείνες  του υπόλοιπου κράτους.

3) ο  κεντρικός Διοικητής/ εκτελεστικός διευθυντής  να έχει επταετή ή  και δεκαετή θητεία, ώστε να προλαμβάνει να ολοκληρώνει και να παραδίδει έργο και πεπραγμένα σε ειδική μόνιμη κλειστή επιτροπή της Βουλής χωρίς λεπτομέρειες για επιχειρήσεις κτλ. Να είναι σχετικός με το θέμα –όχι απαραίτητα στρατιωτικός.  Να αλλάζει μόνον εκτάκτως και μόνον  με την σύμφωνη γνώμη Προέδρου, Πρωθυπουργού και Εθνικού Συμβουλίου εξωτερικής πολιτικής. (3^α) αντίστοιχα να ισχύουν και για τους επί μέρους διοικητές / διευθυντές των παράλληλων κρατικών μυστικών υπηρεσιών(βλ. πιο κάτω). Να δίδει λόγο και πεπραγμένα μόνον σε αυτή την ειδική κλειστή διακοινοβουλευτική επιτροπή με τήρηση πρακτικών και διαβάθμισή τους ως άκρως απόρρητα!

4) να συσταθεί ειδικό κλειστό δικαστικό συμβούλιο, αποτελούμενο από ανώτατους και ανώτερους δικαστικούς λειτουργούς που θα κρίνουν σε όλες τις βαθμίδες υποθέσεις που θα παραπέμπονται σε αυτό, όταν κρίνεται αναγκαίο από το γενικό υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο επίσης θα αναβαθμισθεί. Δεν είναι δυνατόν να κρίνουν άσχετοι (πχ. τεχνικοί νομικά ζητήματα ή τεχνικά ζητήματα να κρίνονται από άσχετους με το αντικείμενο. 10αδες οι περιπτώσεις. Πρόσφατο παράδειγμα στο πειθραχικό που έκρινε την υπόθεση Σπατιώτη – Παντελάκη συμμετείχε τεχνικός!) Ώστε να αποφευχθουν λάθη του πρόσφατου παρελθόντος, και να προστατεύονται τα στελέχη της. Να μην δίδονται δηλ. βορά στις ξένες μυστικές υπηρεσίες, όπως συμβαίνει ήδη από το 2010 και εντέθευν, με τις ανοιχτές υποθέσεις που βρίσκονται εν εξελίξει στις αίθουσες των ελληνικών δικαστηρίων.

5) να έχει δικό της αποκλειστικό εσωτερικό κώδικα συμπεριφοράς. Ιεράρχισης και ανέλιξης στελεχών. Άσχετο με τον εκάστοτε δημοσιοΥπαλληλικό κώδικα. Αυστηρό και βασισμένο σε διεθνή πρότυπα άλλων κρατικών υπηρεσιών.  (5^α) Τα στελέχη της να εκπαιδεύονται σε ειδική «εθνική  σχολή» που θα εισάγονται με εξετάσεις επιλέγοντας τους καλύτερους και του άριστους εκ των αρίστων. (5β)  να αξιολογούνται, συστηματικά και διαρκώς και να βαθμολογούνται και να κρίνονται συστηματικά. Να προάγονται δε αναλόγως επιδόσεων και διακρίσεων. (5γ) να προκηρύσσονται εσωτερικοί (κλειστοί μη ανακονώσιμοι) διαγωνισμοί  αλλά και ανοιχτοί για την πρόσληψη ή κάλυψη των κενών θέσεων.  

6) να ιδρύσει νέα δυναμικά τμήματα εφάμιλλα άλλων κρατικών υπηρεσιών, τα οποία θα υπαχθούν σε ένα νέο υπέρ Φορέα που θα  θα συκεντρώνει όλες τις επί μέρους μυστικές κρατικές υπηρεσίες. Υπηρεσίες τέτοιες που θα   καλύπτουν όλες τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του ελληνικού κράτους. Ειδικά τμήματα που θα αποτελούν γέφυρα και διασύνδεση με άλλα νευραλγικά υπουργεία του κράτους όπως το Υπ. Εθνικής Άμυνας , το Υπ. Εσωτερικών και το Υπ. Εξωτερικών. Δεν νοείται να μην υπάρχει κοινή εθνική γραμμή και αντιμετώπιση σε κορυφαία εθνικά ζητήματα που αφορούν στην ασφάλεια της χώρας.  (10αδες τα περιστατικά όπου έχει υπάρξει σύγκρουση ή παντελής άγνοια μεταξύ υπηρεσιών για ευαίσθητες κρατικές υποθεσεις)

7) Ανανέωση,  ριζική αναμόρφωση προσαρμοσμένη στις παρούσες υφιστάμενες διεθνείς και παγκόσμιες συνθήκες,  και παράλληλα  να θωρακίζουν την χώρα έτι περαιτέρω, ενώ το τμήμα για την ασφάλεια του πολιτεύματος –που τώρα υπάγεται και ανήκει στην κρατική ασφάλεια- να υπαχθεί σε αυτό τον νέο  Υπέρ φορέα.

Αυτές είναι επτά (7) βασικές θεμελιακές προτάσεις {υπάρχει βεβαίως έτοιμο προσχέδιο που έχουμε επεξεργαστεί, βασιμένο σε μελέτη άλλων υπηρεσιών όπως και αντίστοιχες μελέτες άλλων ιδιωτών, που θα άξιζε τον κόπο να τις δουν(…) αλλά με ποιον να συνεννοηθείς και πού να βρεις άκρη μέσα στο υπάρχων αναξιοκρατικό υφισταμενο κομματικό και διακομματικό καθεστώς;} που θα αλλάξουν εντελώς την μορφή και την εσωτερική δομή της υπάρχουσας φθαρμένης και διεφθαρμένης κρατικής υπηρεσίας. 

- Οι μικρές –και όχι ουσιαστικές- αλλαγές που έγιναν πρόσφατα υπό τον Γιάννη Ρουμπάτη κινούνται προς την ορθή κατεύθυνση. Αλλά δεν αρκούν. Απέχουν ακόμα  πολύ από το ζητούμενο που είναι η ετοιμότητα. Η πρόληψη. Η αναβάθμιση και η ριζική ανανέωση. Και πολλά άλλα που δεν είναι της παρούσης, ούτε να αναφερθούν, ούτε να αναλυθούν, καθώς θα φανούν σοβαρές αδυναμίες και παραλείψεις της υπηρεσίας. Δεν νοείται να υπάρχουν άτομα με άριστη γνώση Αραβικών –και μάλιστα εκπαιδευμένα με δικά τους έξοδα, γιατί η υπηρεσία δεν είχε ή δεν ήθελε να τα καλύψει- και να μένουν παροπλισμένα σε γραφεία διοικητικού χαρακτήρα. Δεν νοείται να υπάρχουν άριστοι γνώστες περί των θεμάτων του Ισλάμ και όλων των εκδοχών του, και να παραμένουν ανενεργοί ή να μην γνωρίζει καν την ύπαρξη τους ο (εκάστοτε) διοικητής! Να συνεχίσω; Δημιουργείται (υποτίθεται) τμήμα thinktank. Ok. Σωστό! Αλλά από ποιους και πώς θα στελεχωθει; Εκ των ενόντων; Αν είναι δυνατόν; Να πω κι άλλα; Στις εκπαιδεύσεις και τις αφενημερώσεις στέλνονται εδώ και μια 15ετια οι ίδιοι και ίδιοι! Χωρίς κριτήρια ποιοι και πώς θα πάνε; Με μόνο κριτήριο το κομματικό και την εύνοια του (εκάστοτε) διοικητή. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται αμερικανικές πηγές… Δεν συνεχίζω… Το κυριότερο; Η υπόθεση Κώστα Αγγελάκη αν μη τι άλλο θα έπρεπε να διδάσκει!  Και σταματώ εδώ… 

- ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ:  Προσέφερε κάτι αυτή η έρευνα; Τώρα, άμεσα όχι. Στο μέλλον ίσως… Για τον ιστορικό και τους ερευνητές του μέλλοντος, προσέφερε πολλά! Μια άλλη διαφορετική ανεξάρτητη πηγή. Στο δια ταύτα:  όλος αυτός ο κόπος και ο μόχθος όλων μας -γιατί εργάστηκαν αρκετοί. Φαίνεται ένας αλλά εργάστηκαν αρκετοί που προστατεύονται για ευνόητους λόγους, όπως το ίδιο γίνεται σε κάθε μεγάλη έρευνα μας. Πάγια στρατηγική που δεν αλλάζει. 

- Έδωσε κάτι σε τούτη την ταλαιπώρη πατρίδα αυτή η έρευνα; Συνέβαλε κάπου; Αυτό θα φανεί σε βάθος χρόνου. Οι Ελληνικές παθογένειες, από συστασεως του ελληνικού (;) κράτους το 1833 από τους Βαυαρούς και των συν αυτώ, έστησαν ένα κρατικό  μόρφωμα. Αντίγραφο πιστό των δικών τους αδυναμιών και δυσλειτουργιών. Κακέκτυπο των δικών τους παθών και  αγκυλώσεων. Μια παράγκα, στο εσωτερικό της οποίας είναι στημένη μια καλολαδωμένη μηχανή που το μόνο που ξέρει να κάνει και το κάνει πολύ καλά είναι να αναπαράγει το σάπιο, ανήθικο και βρόμικο σύστημα!  Σε κάθε τομέα της κρατικής υπόστασης αυτού του κρατικού μορφώματος. Να ευνοεί την οικογενειοκρατεία. Τους λίγους. Τους φίλους. Τους κολλητούς. Τους πρόθυμους. Τους κομματικούς εγκάθετους. Τους ατάλαντους. Να ευνοεί μόνον τους υπάκουους στο σύστημα. Να ανταμοίβει τους πρόθυμους. Τους ολίγιστους. Τους απάτριδες. Τους προδότες. Εκείνους που μπορεί να ελέγχει και να εκβιάζει.    

- Εκτός αν βρεθεί η κατάλληλη πολιτική  ηγεσία, κατ επέκταση και εντός των κρατικών υπηρεσιών εκείνη η προσωπικότητα που θα εμπνεύσει. Το ίδιο και ένας ικανός επικεφαλής της εθνικής υπηρεσίας για να προσπαθήσει. Τουλάχιστον. Τότε και μόνον τότε, ίσως,  να αξιοποιήσει όλο αυτό το υλικό προκειμένου να εντοπίσει και να εστιάσει στα  λάθη. Στις παραλήψεις. Στις  σκοπιμότητες. Τις ιδιοτέλειες και τις εσωτερικές παθογένειες. Τα  συμφέροντα. Ξένα και ντόπια που λυμαίνονται και καταρακώνουν  αυτόν τον ευαίσθητο  κρατικό φορέα. 

Στα της ΕΥΠ θα επανέλθουμε με τον δεύτερο κύκλο που ξεκινά σύντομα…

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Μ. ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ1: Θερμά ευχαριστώ όσους συνέβαλαν, ο κάθε ένας με το δικό του τρόπο και προσωπική  συμβολή, στην ολοκλήρωση αυτού του «πρώτου κύκλου» της μεγάλης δημοσιογραφικής έρευνας. Ειδικώς οφείλω θερμότατες ευχαριστίες στην αείμνηστη Τζένη Λεβογιάννη για την εμπιστοσύνη της παρά την πικρή εμπειρία που είχε με συναδέλφους μου δημοσιογράφους και τον τρόπο που την "μεταχειρίστηκαν" όντως στο κρεβάτι του πόνου... Ας διαβιβαστούν στις θυγατέρες της... Κορίτσια να είστε υπερήφανες για την Μητέρα σας. Δεν ήταν μόνο Μητέρα σας ήταν και Πατριώτισα! Ήταν γνήσια Ελληνίδα!

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 2: Κύριε Κώστα Αγγελάκη έγραψα τόσα για Εσάς… Μου οφείλετε την πρώτη και εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη σας, μόλις πάρετε άδεια ή φύγετε εντελώς από αυτή την διεφθαρμένη κρατική υπηρεσία… δεν αξίζει δυστυχώς να επιμένετε. Και να δικαιωθείτε; να γυρίσετε πού;  Το παιχνίδι είναι στημένο…  Αλλά όμως –για να είμαστε δίκαιοι-  κάνατε και εσείς πολλά –μα πάρα πολλά λάθη(!)- κοιτάξτε γύρω σας. Δείτε ποιοι σας πολεμούν; Από τον κουμπάρο σας, Κλιτσίκα μέχρι τα υπόλοιπα «φυντάνια»… και αυτόν ακόμα τον Θ. Σ. ή άλλα παιδιά, δικά σας… του κόμματος και του στενού σας κύκλου…  Και άλλα πολλά λάθη ων ουκ έστι αριθμός. Λάθη στρατηγικής σε αυτό τον ανοιχτό  πόλεμο φθοράς εις βάρος σας..  Να μην παρεξηγηθώ. Το συμβόλαιο ηθικής και επαγγελματικής εξόντωσής σας, μεγάλο και πολλά τα λεφτά… Πολλά! Πάρα πολλά!  Όλοι ευεργετημένοι από εσάς τότε που είσαστε παντοδύναμος! 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ3: Κύριε Γιάννη Ρουμπάτη έμαθα πολλά… και  από εσάς…  και κυρίως να μην εμπιστεύομαι. ΚΑΝΕΝΑΝ! Διότι αυτή η πατρίδα το μόνο που ξέρει να  κάνει πολύ καλά είναι να  «τρώει τα παιδιά της»… όπως  ο Κρόνος. Καλά και πολλά, επιτυχή  ταξίδια να έχετε…     

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ (κάντε κλικ εδώ)

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ (κάντε κλικ εδώ)

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ (κάντε κλικ εδώ)

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ (κάντε κλικ εδώ)

ΜΕΡΟΣ   ΠΕΜΠΤΟ (κάντε κλικ εδώ)

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕ ΤΑ ΕΧΕΤΕ ΚΡΑΤΕΙΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΣΑΣ 

Διαβάστε και δείτε

GreekAmericanNewsAgency

1. Η βεντέτα Μ.Καρχιμάκη ,Κ. Βαξεβάνη με τον Κ.Αγγελάκη και το σκοτεινό παρασκήνιο...
2. "Κατέστρεψαν με μένος όσα η υπηρεσία(ΕΥΠ) έχτισε με γνώμονα το εθνικό συμφέρον για την προστασία της εθνικής μας κυριαρχίας"
3. Ράβε-ξήλωνε στην ΕΥΠ από τον νέο Διοικητή Γ. Ρουμπάτη
4. Άλλη μια δίκη της ΕΥΠ για την ΕΥΠ από τις δεκάδες που βρίσκονται σε εξέλιξη
5. Σχόλια, πληροφορίες και ρεπορτάζ για τον νέο Διοικητή της ΕΥΠ, Γιάννη Ρουμπάτη
6. Επιτέλους έρευνα για την ΕΥΠ
7. Αθώα ομόφωνα 9 στελέχη της ΕΥΠ. Κατέρρευσε η εναντίον τους σκευωρία από το βαθύ ΠΑΣΟΚ. Έρχονται νέες μηνύσεις και αγωγές!
8. Και όμως! Η Ελλάδα είχε αποσπασμένo πράκτορα στις Βρυξέλλες με εντολή (;) Γ. Παπανδρέου και της τότε διοίκησης της ΕΥΠ(Κων. Μπίκα –Φ. Παπαγεωργίου). Ε και; Τι έκανε για την προστασία της χώρας;
9. Συνεχίζεται η αλληλοφαγωμάρα στην ΕΥΠ
10. Ραδγαίες εξελίξεις στην Ομοσπονδία Υπαλλήλων της ΕΥΠ
11. «Εμπόριο δεδομένων από στέλεχος της ΕΥΠ στη Γερμανική Υπηρεσία Πληροφοριών BND!»
12. Οι συνδικαλιστικές εκλογές στην ΕΥΠ εκθέτουν τον Τσίπρα
13. ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ ΣΤΗΝ ΕΥΠ!
14. Πράκτορες ξένων χωρών αλωνίζουν στην Ελλάδα
15. Νέα τροπή στην υπόθεση της απόπειρας δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή
16. Όργιο υποκλοπών και παρακολουθήσεων
17. Πλησιάζει η ώρα της αλήθειας για την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών
18. Με εντολή του έλληνα πρωθυπουργού μπλοκάρεται έρευνα για την απόπειρα δολοφονίας του Κ. Καραμανλή
19. Κύριε Δραβίλλα τολμήστε να κάνετε την ρήξη με το παρελθόν. Επανιδρύστε την ΕΥΠ. Επανασυστήστε την εκ θεμελίων.
20. Το στικάκι με τις απόρρητες συνομιλίες αμερικανών που υπέκλεψε η ΕΥΠ, οι "αντιδράσεις" του έλληνα Πρωθυπουργού & το υπόγειο παρασκήνιο
21. Που οδηγείται η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών ;
22. Τώρα όλοι "βλέπουν" όσα από τον Οκτώβριο του 2013 γράφουμε και αποκαλύπτουμε
23. Οφειλόμενη δημόσια εύφημο μνεία στην υπάλληλο της ΕΥΠ, Ευγενία (Τζένη) Λ.
24. «προστατέψτε την ΕΥΠ. Κινδυνεύουν οι ζωές των υπαλλήλων και συνεργατών της! Τίθεται σε μεγάλο κίνδυνο η εθνική ασφάλεια της χώρας!»
25. Επειδή πολύς ο λόγος και τα ρεπορτάζ περί ΕΥΠ δείτε και αυτό..
26. Υπό διάλυση οι ελληνικές εθνικές "μυστικές" υπηρεσίες (ΕΥΠ)
27. Θρίλερ κατασκοπείας εναντίον της χώρας διερευνά ο ανακριτής Δημ. Φούκας
28. Το θέατρο του παραλόγου με την ΕΥΠ συνεχίζεται
29. Εισαγγελέας Βίδρα: " ο Κώστας Αγγελάκης πρέπει να κηρυχθεί αθώος"!
30. CRASH τεύχος Απρίλιος 2014 : Σοβαρότατες αποκαλύψεις για την δράση πράκτορα της CIA στην Ελλάδα
31. Μ. Χρυσοχοϊδης Χ Γ.Παπαντωνίου=Παναγιώτης Παππάς
32. Δεν έχει ξαναγίνει παγκοσμίως σε δημόσια θέα δίκη για τα εσωτερικά μυστικής υπηρεσίας!
33. Υποθεσή Χρυσή Αυγή ΙΙ: Το ερώτημα δεν είναι πόσα είναι τα βαλιτσάκια επισύνδεσης (παρακολουθήσεων-συνακροάσεων) της ΕΥΠ
34. ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ! Επικίνδυνη για τα εθνικά συμφέροντα τροπή στην δίκη του Κώστα Αγγελάκη
35. Απρόσμενη τροπή στην δίκη του πρώην διευθυντή κατασκοπίας της ΕΥΠ Κώστα Αγγελάκη
36. Την άκρη του νήματος αρχίζει να κρατά ο 3ος ειδικός ανακριτής Δημήτρης Φούκας για τα όσα συνέβαιναν στην ΕΥΠ επί Κ. Μπίκα - Φ. Παπαγεωργίου
37. Την βίαιη προσαγωγή του πρώην διοικητή της ΕΥΠ Κ. Μπίκα διέταξε το Μονομελές Πλημελειοδικείο Αθηνών δικαστήριο*
38. Από το 2003 είχαν στήσει δίκτυο παρακολουθήσεων (εκτός ΕΥΠ) ξένες μυστικές υπηρεσίες στην Ελλάδα!
39. Ποια είναι η υπάλληλος της ΕΥΠ Ευγενία Λ. που έφερε αναστάτωση σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα με τις καταγγελίες της ;
40. ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΕΥΠ: Γ. Παπανδρέου, Μιχάλης Καρχιμάκης, Κ. Μπίκας και Φ. Παπαγεωργίου σήμαινε διώξεις. Διάλυση της υπηρεσίας. Απειλές. Εθνική προδοσία.
41. ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ-----ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΡΡΗΤΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΤΗΣ ΕΥΠ ΣΤΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΕΛΘΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ. ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΝΕΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ!!!
42. Έτσι εκπαιδεύονται οι Έλληνες πράκτορες της ΕΥΠ!
43. Η ΕΥΠ παρακολουθούσε στενά τον Alex Rondo!
44. Πόθεν αντλείτε το δικαίωμα κ. Καρχιμάκη, να ασχολείστε (ακόμα) με την ΕΥΠ;
45. Έρχεται πολιτικός Αρμαγεδώνας από τις αποκαλύψεις στην δίκη του πράκτορα της ΕΥΠ Κώστα Α.
46. Σοβαρές πολιτικές διαστάσεις, με απρόβλεπτες εξελίξεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης, προσλαμβάνουν οι αποκαλύψεις για την ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ(ΕΥΠ).   
47. Σάλος στην ΕΥΠ από τις αποκαλύψεις . Έρχονται και άλλες ΕΔΕ; -
48. Ραγδαίες εξελίξεις στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ)
49. Ιδού τα στοιχεία κ.κ. Εισαγγελείς για να ξεκινήσετε την έρευνα σας στην ΕΥΠ -
50. Μπόχα και δυσωδία, διαπλοκή αλλά και θυμηδία προκαλούν οι συγκούσεις μέσα στην ΕΥΠ
51. Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ): Χώρος επώασης σκανδάλων
52. Διαβάστε και αυτά
53. Υποθεσή Χρυσή Αυγή ΙΙ: Το ερώτημα δεν είναι πόσα είναι τα βαλιτσάκια επισύνδεσης (παρακολουθήσεων-συνακροάσεων) της ΕΥΠ
54. Αρχίζει να φαίνεται φως στο τούνελ της ΕΥΠ...
55. Αλωνίζουν οι πράκτορες της ΜΙΤ στην Αθήνα
56. Ποιοι (και γιατί;) παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια με την ΕΥΠ
57. "Ανύπαρκτη και επικίνδυνη η ΕΥΠ" για τον υπουργό της Ελλάδας, κ. Μ. Χρυσοχοϊδη...
58. Επιτέλους φτάνει πια με τους ανθρώπους του άθλιου πολιτικού συστήματος
59. Οι υποκλοπές της NSA & οι υποκλοπές στην Ελλάδα. Ο μεταξύ τους συνδετικός κρίκος
60. Δίωξη κατά προσώπων για υποκλοπές – σχέδιο δολοφονίας Καραμανλή
61. Η κομματική καμαρίλα εμπόδισε σκανδαλωδώς τον διασυνοριακό έλεγχο της χώρας από την ΕΥΠ
62. Η ΕΥΠ, κ. Δένδια & κ. Σαμαρά, πρέπει να διαλυθεί & να ξαναφτιαχτεί από την αρχή στα πρότυπα ανάλογων πετυχημένων υπηρεσιών
63. Quo Vadis κύριε Μιχάλη Καρχιμάκη;
64. ΕΥΠ: Συνδικαλιστική πρεμούρα στήριξης Μιχάλη Καρχιμάκη!
65. Για γέλια και για κλάματα ερώτηση για την ΕΥΠ στη Βουλή…
66. Όταν η ΑΥΓΗ κατηγορούσε τον Βαξεβάνη ότι είναι ΠΑΣΟΚος και τσάτσος της Διαμαντοπούλου
67. Διαλύονται τα δίκτυα πληροφοριών της ΕΥΠ!
68. Κοίτα ποιος μιλάει...
69. ΕΥΠ ή μήπως ΚΥΠ;
70. Άκρως απόρρητα κρατικά έγγραφα στο σπίτι του Καρχιμάκη
71. Η ΕΥΠ «τρώει» τα παιδιά της
72. Πού οδηγείται η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών
73. Ποιους και πώς ενόχλησε ο Κώστας Αγγελάκης;
74. Η βεντέτα Μ. Καχριμάκη, Κ. Βαξεβάνη με τον Κ. Αγγελάκη και το σκοτεινό παρασκήνιο
75. Ξέσπασε κρίση στην ΕΥΠ
76. Εισαγγελέας Βίδρα: Ο Κ. Αγγελάκης πρέπει να κηρυχθεί αθώος
77. "Κατέστρεψαν με μένος όσα η υπηρεσία(ΕΥΠ) έχτισε με γνώμονα το εθνικό συμφέρον για την προστασία της εθνικής μας κυριαρχίας"
78. Πολλά τα αναπάντητα ερωτήματα 
79. ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ! Κραυγή αγωνίας και απελπισίας για το μέλλον της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών! {ΝΕΑ} Αναφορά προς την Εισαγγελέα Πρωτοδικών Παναγιώτα Φάκου.
80. Τζένη Λεβογιάννη: ένα λαμπερό αυτόφωτο αστραφτερό πολύτιμο Διαμάντι. Μια συνειδητοποιημένη Κρατική Υπάλληλος παράδειγμα προς μίμηση.
81. Έρευνα στην ΕΥΠ για εσχάτη προδοσία;
82. Όλα όσα θα έπρεπε να γνωρίζουν οι κ. Πανούσης και Ρουμπάτης (ΕΥΠ) για την υπόθεση «Νικήτα»
83. Στον Άρειο Πάγο η τελευταία πράξη του δράματος του μεγάλου πράκτορα της ΕΥΠ, Κώστα Αγγελάκη
84. Η περιπέτεια του ανώτατου στελέχους της ΕΥΠ, Κώστα Αγγελάκη εξελίσσεται σε υπόθεση Ντρέιφους
85. Η Υπόθεση Κώστα Αγγελάκη (της ΕΥΠ) και όσα αφήνει πίσω της… ως γκρίζα σκια
86. ΚΑΙ ΕΔΩ

Αλέξανδρος Στεφανόπουλος

Greek American News Agency

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση