Το τελευταίο τεστ αληθείας για τη Μέρκελ

Γράφει ο Δημήτρης Χρήστου

«Ένα από τα πραγματικά εντυπωσιακά πράγματα για τη σύγχρονη Γερμανία είναι ότι, περισσότερο από κάθε άλλη χώρα, δεν έχει εξετάσει σοβαρά τα μαθήματα της ιστορίας και δεν έχει διδαχθεί από αυτά με ταπεινότητα και συνέπεια».

Τελικά όσα έλεγε πριν και λίγο μετά την εκλογή του ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, τα εννοούσε. Κυριολεκτικά η παγκόσμια σκακιέρα ξαναστήνεται. «Οι Γερμανοί είναι πολύ κακοί» είπε ο Ντόναλντ Τραμπ. Οι Αμερικανοί που τους ανέστησαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν είναι κορόιδα να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα από μια χώρα που παραβιάζει τις ισορροπίες και τους κανόνες στο παγκόσμιο εμπόριο.

Ούτε είναι αφελείς να πληρώνουν εκατοντάδες εκατομμύρια στο ΝΑΤΟ για την ασφάλεια των Ευρωπαίων που εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι έχουν από λίγες έως μηδαμινές αμυντικές δαπάνες. Τα επανέλαβε λοιπόν και στη σύνοδο του ΝΑΤΟ και στην συνάντηση του G7 στην Ιταλία. Ποιος ανέλαβε να απαντήσει; Φυσικά η Γερμανία.

Το μήνυμα της καγκελαρίου

Μιλώντας σε ένα συνέδριο για την αειφόρο ανάπτυξη στο Βερολίνο, η Άνγκελα Μέρκελ σήκωσε το γάντι λέγοντας: «Οι σύμμαχοι δεν μπορούν πλέον να βασίζονται πάντα ο ένας στον άλλο. Οι Ευρωπαίοι πρέπει να πάρουν την τύχη στα χέρια τους σε μεγαλύτερο βαθμό». Τι εννοεί η καγκελάριος; Που το πάει;

Είναι φανερό ότι αν δεν κάνει πίσω η νέα αμερικανική κυβέρνηση, η Γερμανία θα ζητήσει την συμφωνία της Γαλλίας για την αμυντική ανεξαρτησία της ΕΕ. Ανατριχιαστικό ακούγεται σε ότι αφορά τη Γερμανία που έχει τιμωρηθεί από την διεθνή κοινότητα και τους νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Μόνο που ένας νικητής, η Βρετανία, την κοπάνησε από την ΕΕ. Ο δεύτερος κλείνει την αμυντική κάνουλα και κηρύσσει εμπορικό πόλεμο. Ο δε τρίτος, η Ρωσία, θεωρείται ακόμα εχθρός. Με δύο λόγια έχουν έρθει τα πάνω κάτω.

Το τσάμπα πέθανε…

Ο Λευκός Οίκος, όμως, δεν πτοείται. Εγείρει ανοικτά θέμα συσσωρευμένων χρεών των ευρωπαϊκών χωρών προς το ΝΑΤΟ, αλλά και προς τους Αμερικανούς φορολογούμενους. Να θυμίσουμε ότι κάθε χώρα-μέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας οφείλει να δαπανά το 2% του ΑΕΠ του για την άμυνα.

Πόσα δαπανά; Με εξαιρέσεις, πολύ λιγότερα. Αρκεί να σημειωθεί ότι π.χ. η Ολλανδία εκποίησε τα τελευταία τεθωρακισμένα της το 2011. Ας μην μιλήσουμε για την Γερμανία, την Αυστρία ή άλλες ισχυρές οικονομικά χώρες-μέλη, με εξαίρεση την Γαλλία.

Στο αντιδιαμετρικό σημείο βρίσκεται η Ελλάδα, η οποία είναι μία από τις πέντε χώρες-μέλη που εκπληρώνουν και με το παραπάνω τις υποχρεώσεις στο ΝΑΤΟ, προσφέροντας σε μόνιμη βάση τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ της για αμυντικές δαπάνες. Στην περίοδο Σημίτη, μάλιστα, με τις “αγορές του αιώνα” και τις συνεπακόλουθες μίζες, το ποσοστό έφτασε έως το 5% του ΑΕΠ!

Ζητούνται αποδείξεις

Πόσο επηρεάζουν αυτές οι δραματικές για την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων εξελίξεις την δική μας χώρα και τη θέση της στην ΕΕ; Θεωρητικά και λογικά, πολύ. Σε μια τέτοια κατάσταση, το Βερολίνο, περισσότερο από κάθε άλλη φορά ή ίσως για πρώτη φορά, νοιώθει την ανάγκη της συνοχής και της ενότητας στην ΕΕ.

Αν, όμως, συνεχίσει να ταλαιπωρεί την Ελλάδα (η μοναδική χώρα που είναι στην ΕΕ και αντιστάθηκε με θυσίες στην γερμανική κατοχή και η μοναδική που δεν έλαβε γερμανικές αποζημιώσεις), η ΕΕ κινδυνεύει με διάλυση.

Η εφημερίδα του Βερολίνου Tagesspiegel κάνει λόγο για «κρυφό εθνικισμό της Μέρκελ» με θύμα την Ελλάδα και σημειώνει: «Η καγκελάριος δεν είναι καλύτερη του Ντόναλντ Τραμπ. Είναι απλά και μόνο πιο ευφυής. Την ώρα που ο Τραμπ γυρνά τον κόσμο με το σύνθημά του “Πρώτα η Αμερική”, αυτή ξέρει να κρύβει επιδέξια το δικό της “Πρώτα η Γερμανία”».

Όπως σχολιάζει το δημοσίευμα, «πουθενά άλλου δεν φαίνεται με τόση σαφήνεια η απόσταση μεταξύ ρητορικής και πραγματικότητας όσο στην περίπτωση της Ελλάδας. Χωρίς συμπόνια η χώρα ωθείται στη φτώχεια, επειδή η καγκελάριος θέλει να κερδίσει τις ομοσπονδιακές εκλογές τον Σεπτέμβριο».

Το τρεις εξαμαρτείν…

Το ολίσθημα της Μέρκελ, σημείωσε ο Ρόμπερτ Γκέιτς (υπουργός Άμυνας του Μπαράκ Ομπάμα) είναι ότι επέδειξε μια σπάνια άγνοια για τα σημάδια της ιστορίας. Ένα από τα πραγματικά εντυπωσιακά πράγματα για τη σύγχρονη Γερμανία είναι ότι, περισσότερο από κάθε άλλη χώρα, δεν έχει εξετάσει σοβαρά τα μαθήματα της ιστορίας και δεν έχει διδαχθεί από αυτά με ταπεινότητα και συνέπεια.

Στις 15 Ιουνίου, οπότε θα κριθεί και το ελληνικό ζήτημα, θα αξιολογήσουμε την ειλικρίνεια του Βερολίνου και παράλληλα την δύναμη και τις υποσχέσεις της νέας γαλλικής ηγεσίας.

Πηγή "Σταύρος Λυγερός"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση