Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
Κάμποσες χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, είχαν απαιτήσεις έναντι της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Το συνολικό χρέος της ανερχόταν γύρω στα 30 δισ. μάρκα, χωρίς να υπολογίζονται οι πολεμικές επανορθώσεις και αποζημιώσεις. Φαίνεται υπέρογκο; Αντιστοιχούσε μόλις στο 23% του ΑΕΠ της.
Για τη Γερμανία του 1953, όμως, η λιτότητα και η αποπληρωμή χρεών δεν αποτελούσε επιλογή. Η οικονομία χρειαζόταν χρήμα για ανοικοδόμηση.
Στις 27 Φεβρουαρίου του 1953 υπογράφεται στο Λονδίνο η συμφωνία για τη διαγραφή σχεδόν του 50% του χρέους, για το υπόλοιπο προβλεπόταν μακροπρόθεσμη αναδιάρθρωσή του και στην εκκίνηση ευνοϊκή περίοδος αποπληρωμής με καταβολή μόνο τόκων για το διάστημα 1953-1958.
Μια «λεπτομέρεια» που παραβλέπεται: η συμφωνία δημιούργησε και τις προϋποθέσεις για να γίνει η Γερμανία εξαγωγική δύναμη, διότι η εξυπηρέτηση του χρέους συνδεόταν με ρήτρα ανάπτυξης και δη εμπορικού πλεονάσματος. Η σχέση μεταξύ της εξυπηρέτησης του χρέους και των εσόδων από τις εξαγωγές δεν μπορούσε να υπερβαίνει το 5%. Οι δανειστές, λοιπόν, είχαν συμφέρον να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα για να πάρουν πίσω τα κουρεμένα χρήματά τους.
Μια δεύτερη «λεπτομέρεια»: σε περίπτωση διαφορών με τους πιστωτές, σε ορισμένες περιπτώσεις, «τα γερμανικά δικαστήρια μπορούν να αρνηθούν την εκτέλεση απόφασης ενός αλλοδαπού δικαστηρίου ή Αρχής διαιτησίας».
Αυτονόητο ότι οι συγκρίσεις δεν είναι εύκολες, ότι οι εποχές έχουν αλλάξει και ότι ο «Ψυχρός Πόλεμος» στα βιβλία έχει αράξει. Όμως, τι επιβεβαιώνεται από τη γερμανική εμπειρία του 1953; Πολιτικές είναι οι αποφάσεις, τα τεχνοκρατικά είναι προφάσεις, τα οικονομικά θαύματα δεν θεμελιώνονται σε πειράματα και δράματα.
Μπορεί να φανεί χρήσιμη αυτή η εμπειρία; Ποιος θα το κρίνει; Όσοι θεωρούν ότι μπορείς να προβλέψεις τα γεγονότα, μόνο αφού έχουν συμβεί ή ο χρόνος; Ας μην ξεχνάμε ότι πέρασαν οκτώ χρόνια απ’ όταν σίγησαν τα όπλα για να δουλέψουν άλλα κόλπα.
Πηγή "Ναυτεμπορική"
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...