Μάρτης γδάρτης και… κακός παλουκοκάφτης

Το χρονικό ορόσημο που θα κρίνει το μέλλον της συγκυβέρνησης και κατ’ επέκταση την πορεία της χώρας

Οι εκτιμήσεις όλων των σοβαρών πηγών, είτε προέρχονται από το κυβερνητικό στρατόπεδο είτε από τον ευρύτερο συντηρητικό χώρο, με την εξαίρεση, βεβαίως, της σημερινής Νέας Δημοκρατίας που χαριεντίζεται αμέριμνη στα θολά νερά των περιθωριακών της «μεταγραφών», συντείνουν σε ένα βασικό συμπέρασμα: Οτι ο ερχόμενος Μάρτιος θα είναι ο μήνας που θα κρίνει το μέλλον της σημερινής κυβέρνησης και κατ’ επέκταση την πορεία της χώρας. Εως τότε ο πρωθυπουργός θα έχει κληθεί να λάβει τις αποφάσεις του για το αν θα επιχειρήσει να συνεχίσει τη θητεία του ή θα προσφύγει αυτοβούλως στις κάλπες, προκειμένου να περισώσει ό,τι μπορεί από το πολιτικό κεφάλαιό του και να παραδώσει την καυτή πατάτα στους «προθύμους» της αντιπολίτευσης.

Η κρίσιμη αυτή «ζαριά» δεν εξαρτάται από τα κέφια και τις διαθέσεις του Τσίπρα, που έχει ήδη θορυβηθεί από τη δημοσκοπική βουτιά του. Εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από το πόσο ψηλά σκοπεύει το Βερολίνο να θέσει τον πήχη της διαπραγμάτευσης, ώστε να κλείσει η «καταραμένη» δεύτερη αξιολόγηση και να ανοίξει ο δρόμος για την παράταση του κυβερνητικού βίου. Αν η αξιολόγηση των θεσμών μείνει «παγωμένη» και στο επόμενο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου, τα περιθώρια στενεύουν απελπιστικά για τον κ. Τσίπρα, ο οποίος θα αναγκαστεί να ρίξει στο τραπέζι το σενάριο των πρόωρων εκλογών.

Οριακά προλαβαίνει το 18μηνο για να τις κάνει με λίστα, κρατώντας την κοινοβουλευτική ομάδα του συμπαγή και φορτώνοντας πονοκεφάλους στον Κυριάκο Μητσοτάκη, που θα πρέπει να δει πώς θα βολέψει τα καινούργια του... αποκτήματα. Ομως αυτό δεν είναι μείζον. Στο μυαλό του Αλέξη Τσίπρα θα μετρήσει περισσότερο η πιθανή αναβίωση ενός θρίλερ όπως εκείνο του 2015, με τον ίδιο κολλημένο στον τοίχο και τους δανειστές να τον απειλούν με το φάσμα του οικονομικού στραγγαλισμού και ενός αμετάκλητου Grexit. «Aς το πάθει κάποιος άλλος» φαίνεται ότι εισηγούνται οι πιο μακιαβελικές φωνές στο στενό περιβάλλον του πρωθυπουργού.

Ομως υπάρχει η πλειονότητα των υπουργών και των βουλευτών, που έχουν ζεστάνει για τα καλά την καρέκλα τους και δεν εννοούν να την εγκαταλείψουν όσο υπάρχει -έστω μαθηματική- πιθανότητα επανεκκίνησης της αξιολόγησης «στο παρά πέντε» των άδειων ταμείων.
Το μοναδικό όπλο που φαίνεται να διαθέτει στη φαρέτρα του ο Τσίπρας είναι αυτό των διαδοχικών εκλογικών αναμετρήσεων σε μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, με αποκορύφωμα τις γερμανικές κάλπες, που όπως όλα δείχνουν θα στηθούν στις 24 Σεπτεμβρίου. Κανείς δεν θα ήθελε μια νέα ελληνική κρίση να αποτελέσει αφορμή προεκλογικών αντιπαραθέσεων.

Υπάρχει, όμως, και η ανάποδη όψη του νομίσματος. Νιώθοντας καυτή την ανάσα των πολιτικών αντιπάλων της, κυρίως από τα δεξιά, η καγκελάριος Μέρκελ δεν θα διακινδυνεύσει σε καμία περίπτωση να φανεί «μπόσικη» προς την Ελλάδα. Τι σημαίνει αυτό; Οτι αξιολόγηση δεν κλείνει χωρίς να ψηφιστούν από την ελληνική Βουλή πρόσθετα μέτρα κάλυψης του διαφαινόμενου δημοσιονομικού κενού 4,5 δισ. που δημιουργείται από τη δέσμευση για εξωπραγματικά πλεονάσματα.

Αντέχει ο κυβερνητικός συνασπισμός με την εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία να φέρει προς ψήφιση έναν νέο γύρο μνημονιακών μέτρων που θα θίξουν το αφορολόγητο αλλά και τις συντάξεις; Είναι βέβαιο ότι ο κ. Τσίπρας θα επιχειρήσει να το αποφύγει, προτάσσοντας «μελλοντικούς κόφτες» σε συντάξεις και αφορολόγητο που θα ενεργοποιηθούν σε περίπτωση δημοσιονομικού εκτροχιασμού. Οι έως τώρα ενδείξεις μαρτυρούν ότι το Βερολίνο απαιτεί τα μέτρα να νομοθετηθούν προκαταβολικά, ώστε να διευκολυνθεί και η συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, αλλά και η σύνταξη μιας ευνοϊκής έκθεσης βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους από την ΕΚΤ (σ.σ.: που θα μπορούσε με τη σειρά της να ανοίξει τον δρόμο για να μπουν τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης τον ερχόμενο Απρίλιο).

Αν τελικά ο Αλέξης Τσίπρας αναγκαστεί να φέρει νέο πακέτο μέτρων στη Βουλή μέσα στον Φεβρουάριο, κάποιοι λένε ότι θα απαιτήσει διευρυμένη πλειοψηφία, εκβιάζοντας με τη σειρά του τη Νέα Δημοκρατία, τα στελέχη της οποίας δηλώνουν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν ότι η αξιολόγηση «έπρεπε να είχε κλείσει χθες». Λες και αυτό εξαρτάται μόνο από τη μία πλευρά.
Σύντομα θα ξέρουμε αν ο Μάρτιος φέρει τα πρώτα σημάδια της άνοιξης ή αν σφραγίσει τον παρατεταμένο χειμώνα της ελληνικής οικονομίας...

Γιώργος Χαρβαλιάς
Πηγή "Δημοκρατία"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου  

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση