Το "πολιτικό πλυντήριο" που ξεπλένει τα πάντα και τους πάντες

Με μια τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο διαγράφονται πρόστιμα από παραβάσεις προεκλογικής εκστρατείας. Μια ανάρτηση που στηλιτεύει το πολιτικό αβαβά...

Του Τάσου Τασιούλα

Με αφορμή μια ανάρτηση στο facebook, από το μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ, πρώην βουλευτή Β' Θεσσαλονίκης και πρώην δήμαρχο Βόλβης, Δημήτρη Γαλαμάτη, του οποίου τις αγνές προθέσεις δε νομίζω ότι μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει με ευκολία, θα ήθελα κι εγώ να επισημάνω το μείζον ζήτημα της αξιοπιστίας του πολιτικού δυναμικού αυτής της χώρας αφενός, την ανυπαρξία οποιασδήποτε ελπίδας για το μέλλον αφετέρου. Και γι' ακόμη μια φορά να διαψεύσω τον ίδιο μου τον εαυτό στην πεποίθηση ότι δεν πρέπει να τσουβαλιάζουμε τους πάντες.

Απεχθάνομαι τη λογική του «όλοι ίδιοι είναι», όπως και ανάλογα τσουβαλιάσματα και γενικεύσεις, διότι η μπάλα παίρνει και ανθρώπους οι οποίοι δεν το αξίζουν. Αν όμως μετράει μόνο το αποτέλεσμα, τότε δυστυχώς η απέχθειά μου είναι κενή νοήματος.

Πώς να ερμηνεύσω τη διαγραφή όλων των προστίμων που επιβλήθηκαν σε όσους διεκδίκησαν με μη σύννομο τρόπο την εκλογή τους στην ηγεσία της τοπικής αυτοδιοίκησης; Μια τροπολογία, δια ενός άρθρου (άρθρο 42) σε ένα νομοσχέδιο εντελώς άσχετο, «Χωρικός σχεδιασμός – βιώσιμη ανάπτυξη», είναι αποκαλυπτική του διαχρονικού, διακομματικού «πλυντηρίου» σε αυτό τον τόπο.

Κάνω την απαραίτητη υπεραπλούστευση. Νόμος προβλέπει πρόστιμα για όσους παραβαίνουν τους κανόνες και τους περιορισμούς για όσους συμμετέχουν στις εκλογές της αυτοδιοίκησης. Ο νόμος προέκυψε ως αναγκαιότητα για να σταματήσει το πανηγύρι με το μαύρο πολιτικό χρήμα και για να γίνονται οι εκλογές επί ίσοις όροις.

Κάποιοι διαπιστώθηκε ότι είναι παραβάτες. Μάλιστα, υπάρχει και σχετική λίστα, η οποία ποτέ κι από κανέναν δε δημοσιεύτηκε (είχα αναφερθεί σχετικά σε προηγούμενο σχόλιό μου στη Voria.gr). Σε κάθε περίπτωση επιβλήθηκαν τα αναλογούντα πρόστιμα σε κάθε διαπιστωμένη παράβαση. Μετά τα πρόστιμα μειώθηκαν, όμως ούτε αυτό ήταν αρκετό για τους παραβάτες, μέχρι που φτάσαμε στην τροπολογία των ημερών, όπου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προχωρά στη γενναία διαγραφή ακόμη και των μειωμένων προστίμων.

Αποτέλεσμα; Όσοι βγάζουν άσο από το μανίκι δικαιώνονται έναντι όσων πηγαίνουν με το σταυρό στο χέρι. Αυτή είναι η Ελλάδα και των προηγούμενων και των τωρινών. Και τίποτα δεν αλλάζει, επειδή κανείς δε θέλει να αλλάξει κάτι όταν πιάνει θέση στην εξουσία και μπορεί να γευτεί τη γλύκα της.

Δεν ψάχνω για... άγιους. Απλώς, με το διαρκές αυτό «πλυντήριο», η απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών σε όλα τα επίπεδα (κεντρική διοίκηση, τοπική αυτοδιοίκηση κτλ.) οδηγεί σε διάλυση της κοινωνικής συνοχής. Σου λέει ο απλός πολίτης: «Αν δεν πληρώσω τα τέλη κυκλοφορίας απειλούμαι με πέναλτι. Αν καθυστερήσω τη δόση στον ΕΝΦΙΑ ή τις δόσεις στην Τράπεζα ή τα ασφάλιστρα ή τους φόρους, τότε μου επιβάλλουν προσαυξήσεις, πρόστιμα, κατασχέσεις... Μου καταστρέφουν τη ζωή. Για εμένα δεν υπάρχουν τροπολογίες... σκούπα, δεν υπάρχει αμνηστία, δεν υπάρχουν χάρες». Άδικο έχει;

Αφήνω λοιπόν στην κρίση σας την κρίση του πολιτικού μας συστήματος, όλους τους πολιτικούς, μέσα από την αναλυτική ανάρτηση του κ. Γαλαμάτη για το θέμα. Τα λέει πολύ καλύτερα σε σχέση με εμένα, επειδή ξέρει από μέσα τι γίνεται κι επειδή ασπάζομαι πλήρως όσα αναφέρει αντί δικής μου άποψης, ιδού:

"Σκέφτηκα σήμερα, πριν γράψω τις ευχές μου για τις μέρες που έρχονται, να μοιραστώ μαζί σας μια μικρή ιστορία:

Το καλοκαίρι του 2010, λίγο πριν τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, η τότε κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός Γιάννης Ραγκούσης ψήφισαν το νόμο «Εκλογικές δαπάνες συνδυασμών και υποψηφίων και έλεγχος αυτών, κατά τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές», ο οποίος έθετε τους κανόνες και τους περιορισμούς για τους υποψηφίους δημάρχους και περιφερειάρχες, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Ήταν οι πρώτες εκλογές μετά τη θέσπιση του Καλλικράτη.

Το ύψος των προστίμων, για όσους δεν θα τηρούσαν τους όρους του εν λόγω νόμου, σχετικά με τη διαφάνεια τόσο στα έσοδα, όσο και στις δαπάνες των υποψηφίων, κυμαίνονταν από 10.000-100.000 ευρώ, ανάλογα με τη βαρύτητα και το είδος της παράβασης.

Έγιναν οι εκλογές και προέκυψαν οι νέοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες της χώρας, που κλήθηκαν μαζί με τους συνδυασμούς τους να αναλάβουν τις τύχες των τοπικών τους κοινωνιών.

Προφανώς κατά την προεκλογική περίοδο υπήρξαν περιπτώσεις υποψηφίων που υπέπεσαν σε παραβάσεις της εν λόγω εκλογικής νομοθεσίας. Με νέο νόμο το 2013...κόπηκε ένα μηδενικό από το ύψος των παραπάνω προστίμων κι έτσι το νέο εύρος αυτών ήταν πια από 1.000-10.000 ευρώ, ενώ με άλλο ένα νόμο του 2014, η αφαίρεση αυτού του μηδενικού επεκτάθηκε και σε όσες αποφάσεις στο μεταξύ είχαν εκδοθεί, πριν την τροποποίηση της αρχικής νομοθεσίας.
Ακολούθησαν νέες εκλογές το 2014, όπου ο αρχικός δρακόντειος νόμος του 2010 ήταν ακόμη σε ισχύ, αλλά στο μεταξύ είχαν υποδεκαπλασιαστεί τα πρόστιμα για τους παραβάτες των προηγούμενων εκλογών.

Προφανώς και στις εκλογές του 2014 προέκυψε νέα γενιά παραβατών που - οποία αδικία(!) - θα πλήρωνε τα πρόστιμα της αρχικής πρόβλεψης του πρώτου νόμου, χωρίς το ...σκόντο που οι δύο επόμενοι νόμοι θέσπισαν. Για να μην δημιουργούνται λοιπόν "παραβάτες δύο ταχυτήτων", προχθές βράδυ η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε τροπολογία, η οποία ενσωματώθηκε ως άρθρο 42 στο νόμο με τίτλο «Χωρικός σχεδιασμός - βιώσιμη ανάπτυξη».

Το άρθρο μάλιστα είναι έτσι διατυπωμένο που για να καταλάβει κάποιος ποιους και τι αφορά, ακόμη κι αν είναι έγκριτος νομικός, θα πρέπει να ασχοληθεί μερικές ώρες. Τι λέει το άρθρο αυτό;

«Διαγράφονται από χρηματικούς καταλόγους βεβαιώσεις που αφορούν πρόστιμα που αναφέρονται στη δημοσιοποίηση των στοιχείων στην Κεντρική Βάση Δεδομένων των άρθρων 9, 10 και 11 του ν. 3870/2010, συνυπολογιζομένων των προϋποθέσεων του άρθρου 22 του ν. 4147/2013, όπως έχει τροποποιηθεί και συμπληρωθεί με το άρθρο 72 του ν. 4257/2014».

Άρθρο... σκούπα, που ρουφάει τα πάντα, αθορύβως...!!!

Όσοι λοιπόν υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες μαζί με τους συνδυασμούς τους και στις εκλογές του 2010 και στις εκλογές του 2014 παραβίασαν τους κανόνες της προεκλογικής εκστρατείας και δεν έδωσαν κανέναν απολύτως λογαριασμό στο τι χρήματα, από πού και πώς τα ξόδεψαν στη διάρκειά της, απαλλάσσονται με το παραπάνω άρθρο από κάθε πρόστιμο.

Όποιος δεν τήρησε το fair play, γεγονός που σε πολλές περιπτώσεις πιθανόν καθόρισε και το αποτέλεσμα, δεν έχει διαπράξει κάτι, για το οποίο θα πρέπει να λογοδοτήσει ή να πληρώσει.

Το ακόμη πιο εξοργιστικό είναι ότι ποτέ δεν μάθαμε, πόσοι και ποιοι είναι αυτοί οι υποψήφιοι. Καθώς λοιπόν κανείς δεν γνωρίζει ποιους αφορά αυτή η ευνοϊκή διάταξη, ο καθένας που υπήρξε υποψήφιος στις παραπάνω εκλογικές διαδικασίες αποτελεί δυνητικό παραβάτη, γεγονός ιδιαίτερα θετικό για αυτούς που πραγματικά παρέβησαν τους κανόνες και πολύ άδικο για όσους υπήρξαν νομοταγείς.

Έστω ας γινόταν γνωστό ποιοι ήταν αυτοί. Ας ήταν αυτό το... πρόστιμό τους...

Για την παραπάνω μικρή ιστορία δεν μιλάει κανείς από το πολιτικό προσωπικό. Αβαβά που λέμε και στη μπάλα. Και άντε, οι λαϊκιστές και οι οπισθοδρομικοί δεν μιλάνε. Οι άλλοι; Οι μεταρρυθμιστές, οι κήνσορες της κοινής λογικής και του εκσυγχρονισμού, γιατί δεν τοποθετούνται; Γιατί κι από εκεί είναι «άλαλα τα χείλη»; Και οι μεγάλοι της αυτοδιοίκησης; Ο δήμαρχος του μεγαλύτερου δήμου της χώρας για παράδειγμα; Αυτός που κάθε λίγο και λιγάκι βροντόφωνα ζητά την παραίτηση υπουργών της εκάστοτε κυβέρνησης, για την τάδε ή τη δείνα αβελτηρία; Αυτός, που αποτελεί μία από τις ζώσες ελπίδες αναγέννησης του τόπου; Κι αυτός τσιμουδιά;

Εν τέλει η παραπάνω ιστορία αποδεικνύει ότι στη χώρα μας η άποψη «όλοι το ίδιο είναι» δεν είναι απλώς ένα βολικό δόγμα, κάτω από το οποίο στεγάζονται πολίτες και πολιτικό προσωπικό, αλλά είναι κεντρική στρατηγική του πολιτικού συστήματος, που όχι απλώς το υπηρετεί πιστά αυτό το δόγμα, αλλά το θεσμοθετεί κιόλας, το κάνει νόμους του κράτους.

Αν σκεφτούμε λίγο θα δούμε ότι τις τελευταίες δεκαετίες υπήρξαν μύρια όσα παρόμοια παραδείγματα.

Παραδείγματα που οδηγούν στο θλιβερό συμπέρασμα ότι σε αυτήν τη χώρα τελικά την πληρώνει όποιος αποφασίσει να πράξει το αυτονόητο, να τηρεί τους νόμους, να είναι συνεπής στις προθεσμίες.

Την πληρώνει όποιος αποφασίσει να ζήσει τη ζωή του by the book.

Καλά Χριστούγεννα!
Να μας έχει ο Θεός γερούς..."

Πηγή Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου  

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση