Ο αχαλίνωτος Ερντογάν και ο κίνδυνος δορυφοροποίησης της Ελλάδας από την Τουρκία

Του Γιώργου Πετράκη

Ο Ερντογάν ρίχνει τις γέφυρες, σπάει τους δεσμούς με την Δύση και την Ευρωπαϊκή Ένωση, και πλέον όσο κι αν προσπαθεί η Ευρώπη να κρυφτεί πίσω από το δάκτυλο της φοβούμενη το ξέσπασμα της οργής του Σουλτάνου, είναι υποχρεωμένη να αντιμετωπίσει την νέα σκληρή πραγματικότητα.

Ενός Ερντογάν που δεν είναι πλέον ο ηγέτης μιας δημοκρατικής χώρας, ενός μοντέλου κοσμικής μουσουλμανικής χώρας, αλλά ο ηγέτης που διολισθάνει στον αυταρχισμό που αμφισβητεί διεθνή σύνορα και συνθήκες, λειτουργεί αποσταθεροποιητικά στην Συρία και στο Ιράκ, παίζει σκοτεινά παιγνίδια πότε με τους τζιχαντιστές πότε με την Ρωσία.

Και κυρίως εγκαταλείπει πλήρως το πλαίσιο του κράτους δικαίου, το θεμέλιο στο οποίο μπορεί να οικοδομηθεί μια σχέση με την Ε.Ε. Πολύ περισσότερο για να προχωρήσει η ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας με την Ε.Ε. που ξεκίνησε το 2005 και τίθεται πλέον σε πλήρη αμφισβήτηση όχι μόνο η προοπτική ένταξης της Τουρκίας με την Ε.Ε., αλλά και αυτή ακόμη η ειδική σχέση, την όποια ίσως θα επιθυμούσε ο κ. Ερντογάν.

Η αυταρχική διολίσθηση του Ερντογάν και η προσχηματική επίκληση της απόπειρας πραξικοπήματος του Ιουλίου για να ξεπαστρέψει κάθε αντίθετη φωνή, μετατρέπει την χώρα σε μια από τις πιο προβληματικές «δημοκρατίες», ενώ συγχρόνως ανοίγουν την όρεξη για επέκταση όχι μόνο της πολιτικής επιρροής στην ευρύτερη περιοχή αλλά και για εδαφική.

Έχοντας διαλύσει κάθε έννοια κοινωνικής συνεννόησης και συναίνεσης στο εσωτερικό, έχοντας κηρύξει διπλό εμφύλιο πόλεμο, εναντίον του 50% της τουρκικής κοινωνίας που αντιδρά στις επιλογές του και εναντίον των Κουρδών ο Ερντογάν παίζει τα ρέστα ότι καθώς από το παιγνίδι αυτό δεν μπορεί να κερδίσει παρά μόνο έξω και πέρα από τα σύνορα της Τουρκίας.

Μόνο η ανάκτηση εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα μπορέσει να προσφέρει στο καθεστώς Ερντογάν ένα συνεκτικό στοιχείο ώστε η Τουρκία να αντιμετωπίσει τα διαλυτικά και διαμελιστικά φαινόμενα που ο ίδιος προκάλεσε.

Η Τουρκία με ευθύνη αποκλειστικά και μόνο του Ερντογάν μετατρέπεται εκατό χρόνια μετά την ίδρυση της και πάλι στον Μεγάλο Ασθενή. Όμως περάν της θεωρητικής γεωπολιτικής προσέγγισης, υπάρχει και το άμεσο αποτέλεσμα που παράγεται και αφορά ζωτικά συμφέροντα της Ελλάδας.

Η Ελλάδα με την παράδοση της στα Μνημόνια, την οικονομική κρίση, την αποσάθρωση της κοινωνικής συνοχής, την εγκατάλειψη των Ενόπλων Δυνάμεων, αποτελεί πλέον τον εύκολο στόχο για την Τουρκία. Πολύ περισσότερο όμως από τον κίνδυνο ενός θερμού επεισοδίου η επανάληψης επεισοδίου τύπου Ιμίων κινδυνεύει από κάτι πολύ χειρότερο: την δορυφοροποίηση της από την Τουρκία και την αδρανοποίηση (σε πρώτη φάση) των κυριαρχικών δικαιωμάτων της στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το προσφυγικό χρησιμοποιήθηκε και με αυτό τον στόχο από τον Ταγίπ Ερντογάν, καθώς δεν ήθελε μόνο να εκβιάσει την Γερμανία ώστε να αποδεχθεί de facto το αυταρχικό καθεστώς που επιβάλλει στο εσωτερικό της χώρας του και να διαμορφώσει έτσι σε αυτή την βάση το νέο πλαίσιο σχέσεων της Τουρκίας με την Ε.Ε.

Επεδίωξε ακόμη, απέναντι σε μια φοβική κυβέρνηση σε ότι αφορά την εθνική άμυνα και την υπεράσπιση των συνόρων (γιατί σε πείσμα όσων δεν το γνωρίζουν, σύνορα υπάρχουν και στην Θάλασσα), που είναι συγχρόνως ενοχική και ιδεοληπτική σε ότι αφορά το μεταναστευτικό, να εγκλωβίσει τα ελληνοτουρκικά στο πεδίο διαχείρισης του μεταναστευτικού, όπου φυσικά τον πρώτο λόγο έχει ο ίδιος.

Η εξωτερική πολιτική της χώρας έχει «προσφυγοποιηθεί». Κανείς στην Αθήνα δεν τολμά να μιλήσει για την Τουρκία ,από φόβο μήπως θυμώσει ο Ταγίπ και αφήσει καμιά δεκαριά βάρκες ακόμη να έρθουν στα νησιά. Δέχθηκε η Αθήνα υπό την πίεση της κ. Μέρκελ και υπέγραψε ένα πλαίσιο διαχείρισης του προσφυγικού που μετατρέπει την Ελλάδα σε buffer zone της Ευρώπης, παραδομένης στο έλεος του Ερντογάν.

Υπό αυτούς τους όρους και με δεδομένητην αποσάθρωση των Ένοπλων Δυνάμεων (παρά τις ηρωικές προσπάθειες του εμψύχου υλικού) δεν μπορεί να ασκηθεί αποτελεσματική αποτρεπτική πολιτική έναντι της όλο και πιο αλαζονικής, της όλο και πιο επιθετικής Τουρκίας.

Η αυταρχική εκτροπή στην Τουρκία και η απειλή επαναφοράς θανατικής ποινής βάζουν ταφόπλακα σε κάθε σχέδιο για έγκριση από την Ε.Ε. της απελευθέρωσης των θεωρήσεων για τους τούρκους πολίτες, που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην κατάρρευση της ήδη προβληματικής Συμφωνίας Ε.Ε.-Τουρκίας, όπως δήλωσε και ο ίδιος ο Ερντογάν.

Έτσι σύντομα η Ελλάδα κινδυνεύει να βρεθεί ανοχύρωτη απέναντι στον Ερντογάν,με “τείχη” στα βόρεια σύνορα μας για να εγκλωβίζουν τους μετανάστες στο ελληνικό έδαφος, και με την ελπίδα ότι κάποιες ευρωπαϊκές χώρες θα δεχτούν έναν μικρό αριθμό προσφύγων για μετεγκατάσταση.

Το πώς η Τουρκία αντιμετωπίζει την Ελλάδα ,είναι εμφανές και στην Θράκη, όπου το τελευταίο περιστατικό με τον τούρκο υπουργό ευρωπαϊκών υποθέσεων Ο. Τσελίκ να προβαίνει σε υποδείξεις για το πώς πρέπει να αντιμετωπίσει η ελληνική κυβέρνηση αυτούς που το τουρκικό παρακράτος χαρακτηρίζει οπαδούς του Γκιουλέν, παραπέμπει περισσότερο σε χώρα υποτελή του Σουλτάνου, παρά σε σχέση μεταξύ δύο ανεξάρτητων χωρών.

Αλλά και στο κυπριακό ο αχαλίνωτος πλέον εθνικισμός και η αλαζονεία του Ερντογάν που δέχονται πλήγματα στην Μέση Ανατολή, δεν του επιτρέπουν να κάνει «υποχωρήσεις» στην Κύπρο.

Ματαιοπονούν όσοι πιστεύουν ότι ειδικά τώρα ,ο Ερντογάν θα είναι γενναιόδωρος στο Κυπριακό. Η Άγκυρα και βέτο θα θέσει στις εδαφικές ρυθμίσεις και δεν πρόκειται να αποδεχθεί ότι θα «υποστείλει» την τουρκική σημαία ο κατοχικός Στρατός από την Κύπρο. Μια κίνηση που συμβολικά στο εσωτερικό της Τουρκίας θα ερμηνεύονταν ως εγκατάλειψη εδαφών!

Ο Ερντογάν είτε θα δεχθεί μια λύση που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Τουρκίας και θα επεκτείνει τον έλεγχο και επιρροής της και στο νότιο τμήμα του νησιού είτε θα εμποδίσει κάθε άλλη λύση. Αυτή είναι η δυσάρεστη πραγματικότητα που διαμορφώνεται μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Τουρκία.

Κάποιοι σε Αθήνα και Λευκωσία προτιμούν να στρέφουν το βλέμμα από την άλλη μεριά. Οι υπόλοιποι κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου…

Πηγή MIgnatiou

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση