Απόλυτη αναγκαιότητα η δημιουργία μιας εθνικής στρατηγικής πολιτικής

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής

Γεωστρατηγική, γεωπολιτική και γεωοικονομία. Τρεις λέξεις που καταγράφουν τα «εργαλεία» που χρησιμοποιούν οι ισχυροί (όχι απαραίτητα κυβερνήσεις) για να επιβληθούν. Οι ισχυροί στηρίζουν την υλοποίηση των σχεδιασμών τους, αλλά και την ίδια τους την ύπαρξή τους στην απαράβατη λειτουργία τους. Αυτά τα «εργαλεία» χρησιμοποιούνται σε μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς και ξεπερνούν κατά πολύ την ισχύ όλων εκείνων που τολμούν να τα αγνοούν ή να αποφεύγουν να κατανοήσουν την χρησιμότητά τους. Όσοι τα αγνοούν, πολύ γρήγορα αγνοούνται με τον πλέον επώδυνο -για τους ίδιους- τρόπο από τις ίδιες τις εξελίξεις.

Δυστυχώς, η Ελλάδα, σε βάθος πολλών δεκαετιών, δεν έχει αποκτήσει μια ηγεσία ικανή να αντιληφθεί τους όρους του παγκόσμιου γίγνεσθαι. Δηλαδή, μια ηγεσία που θα έχει την ικανότητα να προσδιορίσει έναν ή περισσότερους μεγάλους στόχους, και θα δημιουργήσει ενδιάμεσους μετρήσιμους στόχους – σταθμούς, σε μία πορεία της χώρας προς ένα καλύτερο μέλλον. Η χώρα έχει αναλωθεί από πολιτικούς νάνους, μικροπρεπείς και ιδιοτελείς «σωτήρες», ματαιόδοξους και ανίκανους να αντιληφθούν οτιδήποτε αφορά τα δικά τους προσωπικά, εγωιστικά συμφέροντα. Έτσι, επί βάθος δεκαετιών, η χώρα προχωρά χωρίς πυξίδα, χωρίς ένα ουσιαστικό ολοκληρωμένο σχέδιο, το οποίο θα χειρίζονται με θρησκευτική ευλάβεια άνθρωποι που προσδοκούν σε μια καλύτερη επόμενη ημέρα για την χώρα. Η έλλειψη, λοιπόν, ενός σοβαρού, στιβαρού και ολοκληρωμένου εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, που θα λειτουργεί ως φάρος για την πορεία της χώρας αλλά και για την πορεία του ευρύτερου Ελληνισμού, έχει καταστήσει σήμερα την Ελλάδα μια χώρα που βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια πέραν την καταστροφής, στην εξολόθρευσή της. Ακόμη και αυτή τη στιγμή, που γίνονται τραγικά κατανοητά τα αποτελέσματα αυτού του χαώδους κενού στην πολιτική, οικονομική, κοινωνική ζωή της χώρας, τη στιγμή που δείχνει να κατακρημνίζεται ακόμη και η έννοια της ασφάλειας –εσωτερικής και επί των συνόρων-, άβουλοι μικροί δικτατορίσκοι, ιδεοληπτικοί τσαρλατάνοι και διάσπαρτοι «καινοφανείς σωτήρες» αντιμάχονται πάνω στο κουφάρι της πατρίδας που ξεψυχά, για να εξασφαλίσουν το δικό τους αιματηρό μερίδιο εξουσίας αλλά και ιστορικού όνειδους.

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό, πως τα ψευτοδιλήμματα, οι μάχες που χάνονται επειδή δεν δίνονται, αλλά, κυρίως, η ανικανότητα της πολιτικής σκηνής (και των εργαλείων παραμονής της στην εξουσία) να αναδείξει και να προάγει σθεναρές προσωπικότητες Ελλήνων (και όχι δουλοπρεπών ελληνόφωνων), είναι οι αιτίες εκείνες που επιταχύνουν όλες τις διαδικασίες εξοβελισμού της Ελλάδας από την παγκόσμια ιστορία.
Σήμερα γίνεται κατανοητό περισσότερο από ποτέ πως το μικρό αυτό κομμάτι γης, η Ελλάδα, δεν έχει ούτε φίλους, ούτε συμμάχους. Σήμερα αναδύεται η αλήθεια που είναι γνωστή, και χρησιμοποιείται ως πυξίδα, σε όσα κράτη σέβονται τους πολίτες τους και τον ίδιο τους τον εαυτό. Αλλά, ακόμη και εάν δεχθούμε το παράδοξο, ότι δηλαδή η Ελλάδα διαθέτει φίλους, και δεν εξαρτάται από σχέσεις βραχυπρόθεσμων, μεσοπρόθεσμων ή μακροπρόθεσμων συμφερόντων, πως μπορούμε να απαιτούμε από τους «φίλους», τους «εταίρους» και τους «συμμάχους, να σεβαστούν τόσο εμάς όσο και την χώρα μας, όταν εμείς οι ίδιοι δεν σεβόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό, τη χώρα μας και δεν κατανοούμε πως δεν είναι δυνατόν να εξαρτώμαστε από τον ανθρωπισμό ή την μεγαλοθυμία εκείνων που εμείς αποκαλούμε «φίλους», αλλά οι ίδιοι πορεύονται αποκλειστικά και μόνο με βάση τα συμφέροντά τους;

Η εξαρχής ανάγκη κατανόησης του διεθνούς γίγνεσθαι, των επιδιώξεων και των εξαρτήσεων των μικρών ή μεγάλων χωρών, γειτονικών ή μη, οδηγεί, απαιτείται να οδηγήσει στην δημιουργίας ενός εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, στον οποίο θα λαμβάνεται υπόψη όχι μόνο η θέση της χώρας μας στην σημερινή αλλά και στην αυριανή γεωπολιτική, γεωστρατηγική και γεωοικονομική πραγματικότητα. Τη στιγμή που οι γεωπολιτικές, γεωστρατηγικές και γεωοικονομικές μεταβολές συνταράσσουν ολόκληρο τον πλανήτη, επίκεινται αλλαγές συνόρων κρατών με τη δημιουργία νέων χωρών, φτάνουν στη σημείο να απειλούν ακόμη και με γενικευμένο πόλεμο για να ικανοποιήσουν μελλοντικές απαιτήσεις ή να αποκρύψουν τεράστια οικονομικά εγκλήματα, η Ελλάδα στην φθίνουσα πορεία της ασχολείται με σκάνδαλα περί των ΜΜΕ και με δηλώσεις μικρόνοων πολιτικών μαριονετών, των οποίων οι σχέσεις με την αδιαφάνεια, την πολιτική λάσπη και τη διαφθορά ενώ εγγίζουν τα όρια της πολιτικής εκτροπής, γίνονται θέματα συζητήσεων αντί αιτίες άμεσης απομάκρυνσής τους.

Ολόκληρος ο πλανήτης αναδιατάσσεται (για άλλους αναδιανέμεται) και η Ελλάδα εθελοτυφλώντας ανασυντάσσεται για να συνεχίσει την πορεία της σε μια θύελλα, αντί να χαράξει μια νέα πορεία διαφυγής του κινδύνου και οριοθέτησης (ίσως για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της) του αυτονόητου για την επόμενη ημέρα της χώρας.

Κάποιοι «ιθύνοντες», «σωτήρες» και «διασώστες», επιμένουν να μην κατανοούν πως δεν μπορούν ή δεν επιτρέπεται πλέον να συνεχίζουν με το ρητό «βλέποντας και κάνοντας». Κι αυτό επειδή τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα δεν είναι ζητήματα τα οποία αφορούν τους ίδιους (και τα προσωπικά τους μικροσυμφέροντα ή εξαρτήσεις), αλλά αφορούν το σύνολο της χώρας. Δεν μπορούν να διαστρεβλώνουν τις έννοιες λέξεων για να αντιστρέψουν την οικτρή πραγματικότητα που βιώνει το σύνολο σχεδόν του ελληνικού πληθυσμού ή να αποφεύγουν με λεκτικές αψιμαχίες κινδύνους που απειλούν την εθνική ακεραιότητα της χώρας.

Η χώρα βρίσκεται λίγο πριν από μια πρωτοφανούς μεγέθους καταστροφή. Οι «ηγέτες» της αρνούνται αποδεχθούν την ανικανότητά τους και να παραιτηθούν. Ο λαός άγεται και φέρεται, βομβαρδιζόμενος επικοινωνιακά και ψυχολογικά και τελικά καθοδηγείται στην επανάληψη οικτρών ιστορικών σφαλμάτων. Το δόγμα της "ασφάλειας του δειλού", μετατρέπεται με ταχύτατους ρυθμούς στο δόγμα προσωπικής επιβίωσης "ο σώζων εαυτόν σωθήτω". Οι μέχρι "υπεύθυνοι" έπαιρναν προσωπικές αποφάσεις, χωρίς να ακολουθούν κανένα σχέδιο, ανέστρεφαν προηγούμενες πορείες, δημιουργούσαν δικά τους "δίκτυα" ανθρώπων και υπηρεσιών, αναζητούσαν τους προσωπικούς τους συμμάχους και υποστηρικτές εντός και εκτός συνόρων. Και αυτά γινόντουσαν τόσο σε επίπεδο υπηρεσιών και υπουργείων, όσο και σε επίπεδο πρωθυπουργών, με τελικό αποτέλεσμα την καταγραφή μιας χωρίς στόχευση αλλά και, κυρίως, χωρίς αυτοσεβασμό χώρα, που σταθερά μεταβάλλονταν σε χώρο άσκησης εξουσίας ή εξυπηρέτησης συμφερόντων τα οποία τις περισσότερες φορές ήταν εναντίον των εθνικών συμφερόντων.

Η δέουσα απάντηση σε αυτό το πολιτικό χάος χάνεται σήμερα κάπου μεταξύ της πολιτικής μικροπρέπειας και των εγκάθετων πολιτικών «σωτήρων», που περιφέρονται με σκοπό να παρεισφρύσουν ως "νέοι σωτήρες" με στόχο για να ενσωματωθούν, να χειραγωγήσουν, εξευτελίσουν ή να καταστρέψουν έντιμες πολιτικές προσπάθειες, αποτρέποντας την κατανόηση της δημιουργία ενός ενιαίου πολιτικού μετώπου που θα αποτινάξει λογικές και πρακτικές του παρελθόντος και θα δημιουργήσει νέες συνθήκες απόλυτης εκμετάλλευσης όλων όσων οι «εταίροι», οι «φίλοι» και οι «σύμμαχοι» εποφθαλμιούν και που διαθέτει έως και σήμερα η χώρα.

Εάν δεν γίνει αντιληπτή η αξία της Ελλάδας, πρώτα σε εκείνους που αναλαμβάνουν τα ηνία διαχείρισης της χώρας...
Εάν δεν γίνει αντιληπτή η αναγκαιότητα δημιουργίας μιας πολιτικής αναζήτησης νέων συμμάχων..
Εάν δεν γίνει αντιληπτή η "χωροθέτηση" της Ελλάδας στον παγκόσμιο χάρτη και ειδικά μεταξύ της "θερμής" περιοχής Ουκρανίας έως Ιράν...
Εάν δεν γίνει κατανοητή η γεωστρατηγική και γεωπολιτική σπουδαιότητα του Ελληνισμού και των επαφών που υπάρχουν ή μπορούν να δημιουργηθούν με χώρες της βόρειας Αφρικής ή της Μέσης Ανατολής...
Εάν δεν γίνει κατανοητή η γεωοικονομική και ενεργειακή αξία της χώρας μας, ως προς τις ενεργειακές ανάγκες (σημερινές και μελλοντικές) της Ευρώπης...
Εάν δεν αντιληφθούν οι ιθύνοντες πως η διπλωματική ισχύς απαιτείται να στηρίζεται αποφασιστικά από την στρατιωτική ισχύ...
Εάν δεν αντιληφθούν οι κρατούντες την εξουσίας πως ο κομβικός χώρος της Ελλάδας στον τομέα των πληροφοριών, των οποίων η περαιτέρω ανάπτυξη, εκσυγχρονισμός και ανεξαρτησία τους επιβάλλεται για να εξασφαλισθεί η παρεχόμενη ομπρέλα προστασίας σε ασθενέστερα κράτη των Βαλκανίων...
Αν δεν μπορέσουν οι διάφοροι "κληρονομικώ δικαίω" ή "διάττοντες" αστέρες της πολιτικής, καθώς και τα διάσπαρτα παρελκόμενα και υποπόδιά τους, να αντιληφθούν την απαιτητή μεταβολή στον τρόπο δράσης στην οικονομία, με παράλληλη επανατοποθέτηση - αναταξινόμηση των μέχρι σήμερα παταγωδώς αποτυχημένων πολιτικών και οικονομικών σχέσεων...
Εάν...

Πολύ φοβούμαστε πως η μετατροπή της Ελλάδας σε failed state θα υλοποιηθεί σε χρόνους ταχύτερους των αναμενόμενων (με βάση τα όσα σήμερα εξελίσσονται), με την ευθύνη όλων εκείνων που είτε στήριξαν, είτε συνεργάστηκαν, είτε σιώπησαν, είτε απείχαν από οποιαδήποτε ενέργεια υπεράσπισης και διάσωσης του Ελληνισμού. Και, δυστυχώς, με τα όσα γίνονται, αλλά και τα όσα δεν γίνονται, εάν δεν υπάρξει μια συσπείρωση και αντίδραση των πολιτών, η Ελλάδα και οι Έλληνες δεν έχουν κανένα μέλλον, αφού για να προχωρήσεις σε ένα καλύτερο αύριο πρέπει πρώτα να το δεις κι έπειτα να σχεδιάσεις πως θα βρεθείς σε αυτό...

Εάν θέλουμε να εξασφαλίσουμε την ιστορική μας συνέχεια, είναι, πλέον, αναγκαιότητα η ενότητα και η Υπέρβαση στον κακοτράχαλο δρόμο προς την εθνική μας Παλιγγενεσία.
Εάν θέλουμε, ως λαός, να εξασφαλίσουμε την αξιοπρεπή μας ύπαρξη στο μέλλον θα πρέπει να κατανοήσουμε και να διδαχτούμε από το παρελθόν, να ανασύρουμε τις διαχρονικές και βασικές αξίες του Ελληνισμού, να κατανοήσουμε το τι ακριβώς συμβαίνει στο σημερινό μας άθλιο παρόν, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα τις ευθύνες των δικών μας επιλογών ως προς εκείνους που τοποθετούμε στην διαχείριση της χώρας, να συμμετέχουμε έμπρακτα στην αναδιαμόρφωση της ιστορίας και της επόμενης ημέρας για εμάς και τους απογόνους μας, όπως αυτή καταγράφεται σήμερα από τα σκοτεινά γραφεία των ισχυρών...

Η δημιουργία ενός οράματος (και είναι βέβαιο πως τα συσσίτια δεν αποτελούν όραμα για υγιείς κοινωνίες), εφικτού και καλά σχεδιασμένου μπορεί να μας απομακρύνει από την πνευματική, πολιτική, οικονομική και κοινωνική παρακμή και να μας οδηγήσει σε μια ολική επαναφορά.
Είναι η στιγμή που αυτός ο λαός πρέπει να φωνάξει ένα νέο μεγάλο "όχι" στον εξανδραποδισμό και στην εξόντωσή του.
Ειδάλλως...

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση